Trouwen: Fiancee Visa of niet?

[Chantal1981]

Hallo allemaal,

Ik ben net terug uit de States waar mijn vriend me ten huwelijk heeft gevraagd. We willen zsm bij elkaar zijn. Bij de immigration office vertelden ze dat er 2 manieren zijn, waarvan 1 eigenlijk niet correct is. Of een fiancee Visa aanvragen en deze in NL afwachten en dan naar de US om te trouwen, of als toerist naar de US, trouwen, en de Visa daar afwachten.

Wie heeft hier ervaring mee? We wilden eigenlijk voor de laatste optie gaan maar nu hoor ik dat de fiancee Visa misschien net zo snel is en zelfs sneller voor het verkrijgen van een werkvergunning. Wie weet hoelang de aanvraag voor de fiancee Visa duurt? Als ik het goed heb begrepen mag je tijdens de aanvraag niet naar de States en mijn vriend heeft door een opleiding de komende maanden geen mogelijkheid om naar NL te komen. En ik wil niet weer maanden zonder hem......

Heel erg bedankt alvast!

Groetjes,

Chantal

[Bennogr]

Is hier regelmatig en uitgebreid behandeld. Zoek maar even.

K1 (verloofdenvisum) duurt wat langer, maar is officieler en kan daardoor minder problemen in de toekomst opleveren (als je bijvoorbeeld Amerikaan wilt worden). Trouwen tijdens een vakantie is niet-officieel. Gaat vaak wel goed, maar je weet het maar nooit.

Echte liefde is de moeite van het wachten waard!

Succes.

[DixieChick]

Welke immigration office heeft jou verteld van de mogelijkheid om te trouwen op het VWP? zou wel apart zijn als dat een officiele instantie was geweest, omdat dat officieel niet is toegestaan...(wat natuurlijk niet wil zeggen dat mensen het niet doen).

Ik zou het gewoon volgens de officiele weg doen..heb je de minste zorgen, en het minste gedoe, en dat gaat volgens mij redelijk snel. Wat ik zo gehoord en gelezen heb hier zijn de meeste mensen binnen 6-10 maanden bij hun geliefde? (ik kijk even naar Jiejie die daar veel meer vanaf weet).

[Chantal1981]

De medewerkster van de immigration office zei er ook bij dat ze dit officieel niet mocht zeggen. Ze wilde ons gewoon helpen.
Ik vind 6 tot 10 maanden eigenlijk helemaal niet snel, vooral niet als je elkaar gedurende die tijd niet kunt zien... Omdat hij een opleiding volgt kan ie niet naar NL komen en ik lees dat eigenlijk wortd afgeraden zelf naar de US te gaan. Vandaar mijn dilemma.

[Ingmar]

Hey Chantal,

Gefeliciteerd met het aankomend huwelijk. Mijn mening en ervaring ken je inmiddels. De uiteindelijke keuze zul je zelf moeten maken. Wat je ook besluit te doen, ik wens je vreselijk veel geluk toe, en hoop voor je dat alles op zijn pootjes terecht komt.

[DixieChick]

De medewerkster van de immigration office zei er ook bij dat ze dit officieel niet mocht zeggen. Ze wilde ons gewoon helpen.
Ik vind 6 tot 10 maanden eigenlijk helemaal niet snel, vooral niet als je elkaar gedurende die tijd niet kunt zien... Omdat hij een opleiding volgt kan ie niet naar NL komen en ik lees dat eigenlijk wortd afgeraden zelf naar de US te gaan. Vandaar mijn dilemma.

Sja, het is natuurlijk niet leuk, maar het is wel de enige manier waarop je bij je man kan zijn. Als je het probeert via het VWP te doen, dan heb je kans dat je aanvraag afgekeurd wordt (het -mag- ten slotte niet), en dat je misschien wel vijf of tien jaar niet meer de VS in komt.

[Chantal1981]

Ik vraag me alleen af hoe groot dat risico voor een NL-er is. Als ze het bij de immigratiedienst zelf voorstellen...

[FlipjeBTiel]

Het risico is laag, maar 'voor een NL-er' is een non-item: je hebt als NL-er geen streepje voor (anders dan a priori dat je op het VWP binnen kunt komen). Het probleem is echter vooral dat het binnen de immigratiedienst ook een discussiepunt is. Als b.v. de nieuwe directeur van USCIS (Mr. Mayorkas, nominatie is volgende week dinsdag) opeens besluit van "Hey, dat trouwen op VWP kan eigenlijk helemaal niet!" dan is het per direct afgelopen. Geen waarschuwing, geen grandfather-regel, niks: bye-bye en een 5-jaar ban.

Gr., Flipje

[dizzygirl]

Omdat hij een opleiding volgt kan ie niet naar NL komen en ik lees dat eigenlijk wortd afgeraden zelf naar de US te gaan. Vandaar mijn dilemma.

Je kunt tijdens je K1 procedure gewoon daar heen.
Ze zullen je misschien wel wat extra vragen stellen bij de doune omdat ze zeker willen zijn dat je weer weg gaat.
Maar het staat nergens geschreven dat je daar niet op bezoek mag, dat weten zij ook.

nu lijken acht tot tien maanden misschien erg lang maar dan heb je ook wat meer tijd om wat centjes te sparen, je baan op te zeggen, je huis leeg te ruimen enz enz.
En iemand zo erg missen is inderdaad verschrikkelijk maar achteraf zal het zeker de moeite waard zijn.

uit je eerdere berichten maak ik ook op dat jullie elkaar nog maar twee keer in het echt hebben gezien?
dan is 8-10 maanden wachten misschien nog niet zo gek....

[DixieChick]

Het risico is laag, maar 'voor een NL-er' is een non-item: je hebt als NL-er geen streepje voor (anders dan a priori dat je op het VWP binnen kunt komen). Het probleem is echter vooral dat het binnen de immigratiedienst ook een discussiepunt is. Als b.v. de nieuwe directeur van USCIS (Mr. Mayorkas, nominatie is volgende week dinsdag) opeens besluit van "Hey, dat trouwen op VWP kan eigenlijk helemaal niet!" dan is het per direct afgelopen. Geen waarschuwing, geen grandfather-regel, niks: bye-bye en een 5-jaar ban.

Gr., Flipje

Precies. En hou er ook rekening mee dat als je dit besluit te doen, het proces veel langer kan duren dan als je officieel op een K1 binnenkomt. Ik heb verhalen gehoord van mensen die twee jaar in de molen hebben gezeten. Dat betekent dus twee jaar van niet mogen werken, niet het land uit mogen, en dus thuis duimen zitten draaien. Dat klinkt nu misschien geweldig, want je bent bij je man, maar volgens mij gaat dat op een gegeven moment je ook tegenwerken.

Volgens mij kan je op een K1 inderdaad wel reizen, alleen zul je goed voorbereid moeten zijn; dus bewijzen meenemen dat je daadwerkelijk weer teruggaat (een baan, je huis, whatever).

En 8 maanden valt, als je een internationale verhuizing wilt regelen, nog best wel tegen hoor..

succes!

[Fisherman]

De medewerkster van de immigration office zei er ook bij dat ze dit officieel niet mocht zeggen. Ze wilde ons gewoon helpen.

Dat werd mij ook verteld mijn immigration lawyer gaf dat advies omdat dat de snelste en makkelijkste manier is.
Het is niet de gebruikelijke officiele manier om het te doen maar het gebeurd echt heel veel,vooral hier in het gedeelte van de US waar ik woon (Noordoosten),hier komen elke dag bosjes mensen op die manier de US binnen en geen mens die er wat aan doet het is niet te geloven! Het blijft natuurlijk riskant,je weet nooit wat er gebeurd maar veel mensen kiezen toch voor deze weg.
Ik heb het ook zo gedaan en het gaf geen enkel probleem en binnen 4 maanden was alles rond en had ik m'n greencard (moet wel zeggen dat mijn vrouw een hele goede sponsor was en dat ik het spelletje goed heb gespeeld!). Ik had zelfs ook een traveldocument via m'n lawyer,het zogenaamde I-512L (Authorization for parole of an Alien into the United States) waarmee ik in spoedgevallen zonder problemen naar Nederland kon reizen tijdens de procedure.
Ik geef niemand het advies om het zo te doen maar vertel dat het inderdaad soms door immigration offices en lawyers word geadviseerd omdat het zo makkelijk gaat in de praktijk en dat ik het ook gewoon heb gedaan!
Ik denk dat iedereen er anders over denkt maar je moet gewoon doen waar jij je het beste bij voelt. Beide opties zijn mogelijk maar de K1 is absoluut more safe!

Groeten Jeroen

[jiejie]

Wat ik zo gehoord en gelezen heb hier zijn de meeste mensen binnen 6-10 maanden bij hun geliefde? (ik kijk even naar Jiejie die daar veel meer vanaf weet).

Sorry, was een beetje ziek afgelopen week

Anyways, onze aanvraag ging op 24 januari 2008 richting de USCIS en een half jaar later had ik mijn visum in mijn handen, en op 2 oktober 2008 heb ik het land verlaten. Ging vrij snel vond ik zelf (en ik was een van de langzamere volgens de statistieken lol).

Kijk, natuurlijk lijkt 6-10 maanden erg lang, maar serieus, als je het eenmaal achter de rug hebt, heb je zoiets van 'jeetje, dat is ook snel voorbij gegaan'. Zoals anderen ook al zeiden, je mag op en neer reizen, zorg alleen dat je wat documenten bij je hebt waaruit blijkt dat je weer naar Nederland vertrekt om daar het immigratieproces af te wachten, dat is het enige wat ze willen, anders dan dat hoef je je echt helemaal geen zorgen te maken om daarheen te gaan gedurende een K1 aanvraag.

Ik heb destijds ook met de vraag gespeeld of ik een K1 ging doen, of dat ik 'niet zo legaal' ging trouwen en dan zou blijven... sja, probleem wordt wel dat je mogelijk gevraagd wordt om te bewijzen dat je niet met 'voorbedachte rade' het land binnenkwam, dus met de gedachte om al te trouwen. En wat als ze je op de grens al tegenhouden met je hebben en houden, en er zijn zoveel andere mogelijke dingen die kunnen gebeuren als je op een VWP daarheen gaat en je dan gaat trouwen. De risico's zijn zo ontiegelijk groot, wat als je 5 jaar lang het land niet in mag? Dan moet je voor 5 jaar in NL wonen en kan je man/verloofde misschien niet eens bij je zijn al die tijd.. sja, wat is 6 tot 10 maanden dan helemaal?

Hou daarbij ook nog eens rekening dat, wanneer je getrouwd bent, en op je statuswijziging zit te wachten (dus op je greencard interview wacht), je niet mag werken, je mag het land niet verlaten, je kan en mag helemaal niets doen, behalve van de centen van je man leven. Als je toevallig opgepakt wordt wegens weet ik veel wat (kan bij een simpele verkeersovertreding zijn), dan kunnen ze je zelfs zo deporteren (heb ik toevallig een paar weken geleden gezien bij iemand) omdat je geen legale status in het land hebt.

Het zijn erg veel risico's, en dat allemaal om een maand of 4 eerder bij elkaar te zijn? Ik zou zeggen, gebruik die extra tijd om afscheid te nemen van de mensen in Nederland, om je zaakjes goed af te sluiten en niet af te raffelen, zodat je met een echt schone lei in de Verenigde Staten opnieuw kan starten met je verloofde.

Ik sta er overigens een beetje van te kijken dat immigration officers zulke adviezen geven. Je doet namelijk iets, wat je dmv het groene formuliertje in het vliegtuig beloofd hebt niet te doen. Ik weet dat er veel illegalen elke dag het land binnenkomen, ik weet ook dat er velen elke dag het land weer moeten verlaten, ik zie ze genoeg die opgepakt zijn en een uitzetting hebben gekregen. Sja, dat ze dan een leven inmiddels hebben opgebouwd en kinderen hebben die officieel amerikaans zijn (hier geboren), daar hebben ze allemaal niets mee te maken, die worden echt keihard weer het land uitgezet. Dus sja, ik weet dat het allemaal kan, maar ik zie ook erg vaak dat men het land juist weer uitgeschopt wordt. Het is maar net hoeveel risico jijzelf wilt nemen.

Mijn advies: neem die paar extra maanden voor lief, het is minder erg dan jarenlang niet de VS meer in te mogen.

[Gwyneth]

Gefeliciflapstaart.. het leven gaat beginnen vol spanning en goede hoop de immigratie molen in! haha
Maak je niet druk, wat je ook besluit je weet in ieder geval dat je bij je ventje zal zijn Wij hebben hetzelfde meegemaakt 2 jr terug. Uiteindelijk heb ik een retourtje AMS-NYC geboekt en ben ik met al mijn geboorte en burgelijke status documenten op het vliegtuig gestapt. Moeders heeft de trouwjurk opgestuurd en wij zijn hier na 1.5 mnd getrouwd, hebben een maand later via een advocaat een groene kaart aangevraagd welke wij na 5 mnd in de bus hadden, 3 mnd na aanvraag had ik overigens een werkvergunning. Het interview verliep goed, zonder advocaat, maar gewapend met vakantie foto's, oude boardingpassen, kaarten etc had ik binnen no time een stempel in mijn paspoort. Dus het is wel een risico, maar het kan goed gaan... mocht je naar NY of NJ komen, dan moet je me maar een berichtje sturen als je een advocaat nodig hebt of nog vragen hebt
Groetjes & succes!

[susanna500]

Hallo allemaal!

Wat ontzettend handig, dit forum! Zit zelf ook in de situatie, dat ik enorm twijfel of ik nou op een K1-visum ga wachten of niet. Is het risico dat je teruggestuurd wordt echt groot? En zijn ze in Texas nog weer moeilijker of juist makkelijker dan in het noorden? En hoe kun je bewijzen tijdens je green card interview dat je niet met voorbedachte rade naar de States bent gereisd.. Hoe verloopt zo'n interview eigenlijk? Weer veel vragen.. wie woont in Texas of een andere zuidelijk staat en heeft hier ervaring mee? Alvast bedankt...

[kastelke]

Als je de dingen gewoon zou doen zoals ze MOETEN gedaan worden, dan heb je al die vragen en die stress niet.

[DixieChick]

Ik vind al die zorgen die mensen hebben over het interview altijd wel grappig om te lezen. Toen wij naar het interview gingen hadden we werkelijk niks meegenomen. We hadden er zelfs niet eens bij stil gestaan dat ze om bewijzen zouden kunnen vragen. Misschien dat het als je al getrouwd bent, en je in het buitenland alles aanvraagt het anders is, maar het gesprekje dat wij hadden kon echt niet tellen als interview. De beste man vroeg hoe we elkaar hadden leren kennen, en daarna hebben we zekern tien minuten lang zitten kletsen over het beste sushi restaurant in Frankfurt

Ik denk dat als je echt om de liefde getrouwd bent, en verder geen rare dingen gedaan hebt, het allemaal wel meevalt hoor.

[Chantal1981]

Ik ben altijd al een beetje dwars geweest en ben dus gewoon naar de VS afgereisd en ben in oktober met mijn lief getrouwd.
De Visum is in aanvraag, we hebben een advocaat in de arm genomen om de puntjes op de i te zetten (tegen een gereduceerd tarief), ik heb mijn biometrics intussen al gehad en heb a.s. maandag mijn medisch onderzoek.

Ik weet dat er hier op het forum veel mensen tegen deze manier zijn en die aanraden voor de fiancee-weg te gaan maar ik wilde gewoon niet nog eens 8 maanden zonder de liefde van mijn leven en vond het het risico wel waard. Volgens onze advocaat is er geen vuiltje aan de lucht en is het risico dat ik afgewezen wordt haast nihil.

Ik wil niemand overhalen om voor deze manier te kiezen maar ik vind alle negatieve reacties voor deze weg ook een beetje overtrokken. Ieder moet voor zich de keuze maken en bepalen hoeveel risico ze lopen!

[Chantal1981]

Oh en ik woon in een Zuidelijke staat: Alabama!

[FlipjeBTiel]

Volgens onze advocaat is er geen vuiltje aan de lucht en is het risico dat ik afgewezen wordt haast nihil.

Tja, dat zeggen ze nu eenmaal allemaal. Garanderen kan je advocaat echter niets, en als het misgaat ben jij de pineut en doet je advocaat niets voor je tenzij je lapt. Maar veel geluk gewenst, en laat ons weten als je je GC eenmaal hebt!

Gr., Flipje

[Chantal1981]

Ach, je hebt nu eenmaal optimisten en pessimisten.... Als je nooit risico's neemt mis je m.i. ook een heleboel moois in dit leven.