Heimwee en culture shock

[Sandy]

Volgens mij heeft het inderdaad te maken hoe je brein met verschillende talen omgaat. Het heeft denk ik ook te maken hoe snel je kunt omschakelen. Dat duurt bij de één langer dan de ander. In een gesprek heb je daar vaak net niet de tijd voor, maar op papier weer wel. Ik heb wel eens tegelijkertijd met een Amerikaanse en mijn man (afzonderlijk van elkaar) op instant messenger gesproken. (hij zat op zijn werk hoor, thuis praten we gewoon met elkaar lol) Ik had echt moeite met omschakelen, met gevolg dat ik er Engelse woorden tussengooide in het gesprek met mijn man.

Accent neem je overigens wel heel snel over, maar leer je m.i. met dezelfde snelheid weer af. Mijn neefje heeft twee jaar in Suriname gewoond.. toen hij weer terug was in Nederland had hij een ongelovelijk accent. Leuk hoor zo’n blond jongetje met zwaar Surinaams accent (kleine kinderen ‘faken’ dat overigens niet). Na een paar maanden in Nederland sprak hij weer perfect Nederlands zonder enig accent. Toen ik terugkwam uit Amerika moest ik ook even omschakelen. Af en toe kwam een Amerikaanse woord eerder boven dan het Nederlandse.. Zo kon ik maar niet op het woord ‘suikerspin’ komen, terwijl ‘cotton candy’ op het puntje van mijn tong lag. (en ik was me er terdege van bewust hoe 'overdreven'dat over kan komen) - Ik kan me dus goed voorstellen dat in een conversatie (waar je niet veel tijd hebt om na te denken), Engelse woorden of de Amerikaanse zinsopbouw makkelijk voorkomen, dan wanneer je bijv. schrijft en er beter over na kan denken.

Toen ik net correspondeerde met Amerikaanse vrienden, toen was mijn Engels stukken beter. Nu is het vaak een snelle slordige email tussendoor en betrap ik mezelf erop dat ik een Nederlandse zinsopbouw gebruik, omdat ik niet zo snel omschakel. (wat ze dan ook Dutchie- English noemen ; )) - Het ideale is wat Petra kan.. Wanneer je Engels spreekt ook Engels denkt en wanneer je Nederlands spreekt, Nederlands denkt ..

Ik denk dat wanneer je de Nederlandse taal (als emigrant) goed wil blijven spreken en schrijven, dit bewust moet onderhouden. Zeker op grammaticaal gebied .. Ik denk namelijk wel dat je het snel kan verleren, maar ik denk ook dat je het weer makkelijk op kan pakken .. Ik zie het aan mijn Amerikaanse nichten, als ze weer een tijd in Nederland zijn..

[Joke]

Wat Sandy zegt is heel belangrijk - - je moet je Nederlandse taal bewust bijhouden. Ik spreek misschien 6 keer per jaar Nederlands, maar door regelmatig Nederlands te schrijven, en om te proberen zo weinig mogelijk Engelse woorden erin te gooien (terwijl dat wel soms makkelijker is), hou ik de taal bij. Tegenwoordig is het stukken makkelijker want je kan op het internet zoveel Nederlands lezen als je wil.

Ik kan midden in een gesprek heel makkelijk van de ene naar de andere taal overschakelen, en misschien is dat wel iets dan de een wel, en de ander niet kan. Eigenlijk nooit aan gedacht.

Nederlands spreek ik, volgens m'n Nederlandse familie, met een Amsterdams/Amerikaans accent. Engels met een beetje New York accent, dat ik na bijna 30 jaar in de West, nog niet ben verloren.

[ANY]

Ik denk ook dat er veel aan ligt hoe je brein met talen omgaat.
Ik vindt het ineens overgaan naar Nederlands en dan weer Engels best moeilijk. Mijn ouders waren een maand hier en ik gooi er wel eens een Engels woord tussen, en moet af en toe hard denken wat het iets in het Nederlands is, terwijl ik het Nederlands toch ook goed bijhoudt.
Volgens mijn broers praat ik met een Engels accent, en dat gaat er gewoonlijk pas af als ik een paar dagen in Nederland ben. Overigens is Limburgs mijn eerste taal en dialect gaat me nog altijd beter af met spreken dan "Hollands"
Annemiek

[laska]

= StephanP Ik ben hier nu 6 maanden maar zou echt gek worden als ik weer terug moet. Ik had en heb altijd een grondige hekel aan Nederland gehad (sorry) omdat ik er altijd het gevoel had dat je nooit iets kon of mocht, dat je nooit iets mocht verdienen (laat staan je eigen geld houden) en van die doe-maar-normaal mentaliteit. Maar goed ik ben dan ook niet in Nederland opgegroeid en het hebben van Engels als tweede 'moedertaal' is fantastisch.

Helaas duurt de greencard procedure 4-5 jaar, in de tussentijd kan ik alleen maar hopen niet ontslagen te worden als het bv economisch slecht gaat. Ik zou de muren op vliegen als weer in dat Nederland moest wonen.

Kan me je gevoel helemaal voorstellen. Ik had ook meer dan genoeg van de drukte, de criminaliteit, de manier van denken , de bullshit vergaderingen en de doe-maar-normaal-dan-doe je-al-gek-genoeg mentaliteit. Ik had de ambitie om op mijn ouwe dag nog te gaan leren vliegen met de bedoeling er ooit hopelijk een boterham mee te kunnen verdienen. Nou nou mevrouwtje u bent al bijna dertig , geen natuurkunde in het pakket....zou u dat nou wel doen. . .


Ik heb een enorme gok genomen , heb nog lang niet al mijn eendjes op een rij, maar doe nu al dingen waarvan ik in Nederland nog niet eens kon dromen. Ik dank God op blote knietjes dat ik in de USA terecht ben gekomen en uiteindelijk kon blijven maar toch....

Ergens vind ik het ook heel ondankbaar klinken om zo rot over Nederland te denken. Opzich is Nederland natuurlijk geen slecht land. Er zijn honderden plekken op aarde waar de mensen een rotter bestaan hebben dan in Nederland. Nederland heeft mij natuurlijk wel gevormd. Ik heb er mijn jeugd doorgebracht, ik heb er nog familie wonen, ik Forum zelfs in het Nederlands en lees de on-line versie van de NRC.. nog even en ik ga ook aan de schotelantenne omdat ik RTL 4 zo mis.
Hoe erg ik het hier toch naar mijn zin heb en hoe goed ik ook ingeburgerd ben, in kleine en minder kleine dingen komt er toch af en toe de Nederlander in mij bovendrijven.
Soms in de vorm van "zin in dropjes of Patatje oorlog' maar soms vind ik het jammer dat niemand me van vroeger kent, of dat ik bepaalde gebeurtenissen met niemand kan delen. Ik weet nog dat ik redelijk van slag was door de dood van Theo van Gogh en niemand die hier wist wie het was.

Maar verder gaat alles goed...

[Xerxes]

= StephanP Ik ben hier nu 6 maanden maar zou echt gek worden als ik weer terug moet. Ik had en heb altijd een grondige hekel aan Nederland gehad (sorry) omdat ik er altijd het gevoel had dat je nooit iets kon of mocht, dat je nooit iets mocht verdienen (laat staan je eigen geld houden) en van die doe-maar-normaal mentaliteit. Maar goed ik ben dan ook niet in Nederland opgegroeid en het hebben van Engels als tweede 'moedertaal' is fantastisch.

Helaas duurt de greencard procedure 4-5 jaar, in de tussentijd kan ik alleen maar hopen niet ontslagen te worden als het bv economisch slecht gaat. Ik zou de muren op vliegen als weer in dat Nederland moest wonen.

Kan me je gevoel helemaal voorstellen. Ik had ook meer dan genoeg van de drukte, de criminaliteit, de manier van denken , de bullshit vergaderingen en de doe-maar-normaal-dan-doe je-al-gek-genoeg mentaliteit. Ik had de ambitie om op mijn ouwe dag nog te gaan leren vliegen met de bedoeling er ooit hopelijk een boterham mee te kunnen verdienen. Nou nou mevrouwtje u bent al bijna dertig , geen natuurkunde in het pakket....zou u dat nou wel doen. . .


Ik heb een enorme gok genomen , heb nog lang niet al mijn eendjes op een rij, maar doe nu al dingen waarvan ik in Nederland nog niet eens kon dromen. Ik dank God op blote knietjes dat ik in de USA terecht ben gekomen en uiteindelijk kon blijven maar toch....

Ergens vind ik het ook heel ondankbaar klinken om zo rot over Nederland te denken. Opzich is Nederland natuurlijk geen slecht land. Er zijn honderden plekken op aarde waar de mensen een rotter bestaan hebben dan in Nederland. Nederland heeft mij natuurlijk wel gevormd. Ik heb er mijn jeugd doorgebracht, ik heb er nog familie wonen, ik Forum zelfs in het Nederlands en lees de on-line versie van de NRC.. nog even en ik ga ook aan de schotelantenne omdat ik RTL 4 zo mis.
Hoe erg ik het hier toch naar mijn zin heb en hoe goed ik ook ingeburgerd ben, in kleine en minder kleine dingen komt er toch af en toe de Nederlander in mij bovendrijven.
Soms in de vorm van "zin in dropjes of Patatje oorlog' maar soms vind ik het jammer dat niemand me van vroeger kent, of dat ik bepaalde gebeurtenissen met niemand kan delen. Ik weet nog dat ik redelijk van slag was door de dood van Theo van Gogh en niemand die hier wist wie het was.

Maar verder gaat alles goed...

Hey Laska: heb je al van Beste van Nederland gehoord: http://www.bvn.nl/ Misschien is dit wat voor jou? Ik kan me in Stephans post en jou echt vinden:

Ik dank God op blote knietjes dat ik in de USA terecht ben gekomen

Ik haat de 'doe-maar-normaal-dan-doe-je-al-gek-genoeg BS, de valse nuchterheid, etc. Er is ook een arrogantie met sommige Nederlanders die ik laatst weer ervaarde; ik was laatst met m'n vriend in een japaneze restaurant (het is zo'n dive waar je de sushi van een lopende band oppakt), twee nederlanders komen naast mij zitten, weten niet hoe het systeem werkt, ik leg het ze uit in NL, zijn blij iemand te zien die Nederlands kan, we praten zo'n beetje, komen erachter dat ik Amerikaans ben en beginnen meteen Amerika af te kraken (met Bush, het land zelf, de Amerikaanse mentaliteit, whatever (I don't like Bush either, but that's besides the point) en begrijpen maar niet waarom ik hier woon ipv wonderful Holland.

Natuurlijk was ik klaar met mijn lunch en besloot maar meteen weg te gaan en wensde hun een goede vakantie toe.... (ik vroeg me af waar de beroemde Nuchterheid van deze Nederlanders was!!!) Natuurlijk zijn niet alle Nederlanders zo, maar ik heb vaak de pech dat ik dit soort tegenkom.

Heimwee naar Nederland heb ik nooit gehad; culture shock heb ik nooit gehad, ik voelde me toen ik mijn voet op Amerikaans bodem zette meteen thuis, ik gooide mij in de Amerikaanse samenleving (NY) en leerde van de mensen hier. Ik wist duidelijk dat ik mij aanmoest passen aan Amerika en niet dat Amerika zich aan mij moest aanpassen (dit was absoluut niet moeilijk, ik was bereid om wat voor werk ook te doen) en dat ik geluk had dat ik hier was (you're not entitled to emigrate to America, it's a privilege!!!). Zonder moeite en regret heb ik mijn Nederlanderschap opgegeven en ingeruild voor het Amerikaanse. De laatste keer dat ik in NL was: 1993 voor een week (toen besefte ik echt dat de USA mijn thuis was. Ik heb geen behoefte om NL te bezoeken, ik zal er gaan wanneer mijn High School een reunie heeft, maar dat is het)

Ik heb deels mijn jeugd doorgebracht in NL en heb fijne en niet zo fijne herinneringen, Ik voelde mij nooit Nederlander (allochtoon (werd mij vaak duidelijk gemaakt) Er was ook een soort stille antisemitisme (yep, am Jewish). Ik voel me niet schuldig dat ik NL niet echt de hemel inprijs, ik vind dat NL goede kanten heeft maar in the end is de USA mijn plaats. Ik heb in gesprekken met mijn mede-Amerikaan ook de positieve kanten van Nederland uitgelegd (de liberalisme in sommige dingen werken positief uit en in andere dingen, waar Laska het perfecte voorbeeld van noemde (moord op Theo van Gogh) absoluut tragisch verkeerd). Dat is hoever ik kan gaan met mijn "dankbaarheid" aan NL, voorderest I don't owe the Netherlands anything.

Ondanks dat er in mijn mening ook dingen die niet goed zijn in de VS, voel ik mij hier thuis. Ik hou van Amerika.

Over het Nederlands bijhouden, dat is pas weer mogelijk voor mij en het is een bewuste keus om dit te doen, door het internet ben ik op deze forums gekomen en probeer ik veel Nederlands te schrijven. Toen ik naar de VS verhuisde had ik weinig contact met mijn Spaans-sprekende familie en mijn Nederlandse vrienden hadden alleen meer interesse in contact met mij tegen de zomertijd aan, omdat ze een verblijfplaats in NYC nodig hadden. Ik had dus geen contact met Nederlanders of de Nederlandse taal, pas toen ik actief werd op het internet werd verdiepte ik mij weer een beetje in het Nederlands. Voor mij is Nederland en de Nederlandse taal leuk en interessant, maar zeker niet mijn thuis of mijn gehele identiteit, het is een gedeelte van mij. Ik hou niet van NL, maar ik vind het een interessante plaats, het is alleen niet mijn vaderland.

I owe my allegiance solely to the United States of America.

[kastelke]

Er is ook een arrogantie met sommige Nederlanders die ik laatst weer ervaarde; ik was laatst met m'n vriend in een japaneze restaurant (het is zo'n dive waar je de sushi van een lopende band oppakt), twee nederlanders komen naast mij zitten, weten niet hoe het systeem werkt, ik leg het ze uit in NL, zijn blij iemand te zien die Nederlands kan, we praten zo'n beetje, komen erachter dat ik Amerikaans ben en beginnen meteen Amerika af te kraken (met Bush, het land zelf, de Amerikaanse mentaliteit, whatever (I don't like Bush either, but that's besides the point) en begrijpen maar niet waarom ik hier woon ipv wonderful Holland.

Natuurlijk was ik klaar met mijn lunch en besloot maar meteen weg te gaan en wensde hun een goede vakantie toe.... (ik vroeg me af waar de beroemde Nuchterheid van deze Nederlanders was!!!) Natuurlijk zijn niet alle Nederlanders zo, maar ik heb vaak de pech dat ik dit soort tegenkom.

Xerxes, ik denk dat die mentaliteit niet 'typisch Nederlands' is hoor. Je komt ze overal tegen. Zijn ze dan zo wild van hun eigen land? Soms wel ja, maar soms zijn ze, volgens mij, ook gewoon te bang om te verhuizen. Er zijn mensen die heel erg vast hangen aan zekerheden, en ook al ervaren ze sommige van die zekerheden dan nog als beklemmend, toch is er een te grote angst om die stap in het (relatief) onbekende te zetten.
Als ik nog maar kijk naar de reacties die wij al gekregen hebben op onze plannen! Nou is de kerktoren nooit mijn richtpunt geweest, en heb ik sinds ik op mijn eigen benen sta (nu 15 jaar) al op 6 verschillende plaatsen gewoon, kris-kras door Vlaanderen. Maar sommigen lijken echt te gaan flippen als ze hun lokale kerktoren niet meer zien.
Ik ken de gebreken van mijn land, en op die van Amerika heb ik ondertussen ook wel een aardig zicht, denk ik. Net zoals met de pluspunten.
Maar als ze tegen mij beginnen zagen over hoe slecht het in Amerika wel is, dan antwoord ik toch wel effe fijn terug met voorbeelden uit ons eigen land. En dan zie je duidelijk dat sommigen daar echt niet meer op terug hebben.

[Mack]

Nou, ga maar eens ergens op vakantie, wedden dat je er Nederlanders zo uitpikt!!! Ik vind de mentaliteit "ze kennen me hier toch niet" typisch Nederlands.

Ik weet nog goed dat ik vorig jaar in Slovenië (ik ga ook wel eens ergens anders op vakantie ) met mijn vriendin bij een leuk restaurantje zat te eten, toen er een "fijn" Nederlands gezinnetje naast ons kwam zitten. Die vervolgens in een hevige discussie raakten over de voor- en nadelen van tampons... Ik heb me nog nooit zo geschaamd voor het Nederlander-zijn...

Ik kan me in de bovenstaande posts ook heel goed vinden, en ik kan me voorstellen dat ik me ook zo zou voelen als ik eenmaal in de US zou wonen.

Vrienden en collega's noemen mij een Amerikaan, niet omdat ik altijd vol lof ben over Amerika, maar omdat ik ook Amerikaanse opvattingen heb (vindt men). Ik zeg altijd dat ik Amerika leuk vindt omdat ik die opvattingen heb, niet dat ik die opvattingen heb omdat ik Amerika leuk vindt.

En elke plaats heeft voor- en nadelen. Het is maar net wat je het beste ligt, denk ik.

Mack

[MrsMiaWallace]

Ik zeg altijd dat ik Amerika leuk vindt omdat ik die opvattingen heb, niet dat ik die opvattingen heb omdat ik Amerika leuk vindt.

Goh Mack. Nou weet ik eindelijk hoe ik dat in het Nederlands onder woorden moet brengen. Dank je!

Ja ik ben d'r zoéén die niet fatsoenlijk (vetsoenlijk? ) Nederlands kan spreken na langdurig verblijf in de VS... maar goed, als ik vroeger als Groninger een weekendje in Utrecht zat, sprak ik 's maandags ook Uteregs (ipv Gronings accent).
Ik merk van mezelf dat ik me meestal veel beter in het Amerikaans kan uitdrukken als het gaat om hoe ik me voel en mijn menigen enzo. Pas na een aantal weken in NL gaat dat langzaam steeds beter.
Ik zat net weer in NL toen ik op dit forum kwam (de enige NL-talige waar ik wel kom) en had voor mezelf echt het idee dat de eerste NL postings nogal krampachtig Nederlands waren. Nu gaat dat weer beter. Binnenkort ga ik weer terug naar de huis en dan zal het wel weer slechter gaan... hoewel.. als ik hier blijf lezen en schrijven is er misschien nog hoop??

[Mack]

Ik zeg altijd dat ik Amerika leuk vindt omdat ik die opvattingen heb, niet dat ik die opvattingen heb omdat ik Amerika leuk vindt.

Goh Mack. Nou weet ik eindelijk hoe ik dat in het Nederlands onder woorden moet brengen. Dank je!

Dan zal ik de volgende keer "vindt" zonder -t schrijven...

Mack

[MrsMiaWallace]

Trek het je niet aan... als je 't zegt hoor je er niks van!

[laska]

=Xerxes]Ik wist duidelijk dat ik mij aanmoest passen aan Amerika en niet dat Amerika zich aan mij moest aanpassen (dit was absoluut niet moeilijk, ik was bereid om wat voor werk ook te doen) en dat ik geluk had dat ik hier was (you're not entitled to emigrate to America, it's a privilege

Xerxes, that's the spirit! En inderdaad visum of greencard voor de USA is en blijft een voorrecht. Ik hoop tzt ook US citizen te worden maar zit nu nog in de greencard procedure.

Kastelke, ik zie wel degelijk Hollandse trekjes in Xerxes Sushi avontuur. Het is misschien een beetje een karikatuur maar ik kan me de "ruimdenkende en tolerante" hollander die zich al verloren waant in de sushibar en met het wijzend vingertje al gelijk zijn oordeel klaar heeft al helemaal voorstellen. Uit het verhaal merk ik ook iets van azijnpisserij ,dat afgunstige dat sommige mensen krijgen als ze weten dat iemand vaker op vakantie gaat of in een grotere auto rijdt.


Met de taal blijft het tobben zowel met het Nederlands als met het Engels. Sommige woorden en dan met name technische termen ken ik alleen in het Engels. Is niks interessantdoenerij want ik kan er echt met de beste wil van de wereld geen Nederlandse vertaling voor bedenken. Iets wervends schrijven in de vorm van advertentie of copy voor een website kost me moeite in beide talen. Dat ik vrij gemakkelijk over spellingsfouten en kromme zinnen heen lees helpt ook al niet. Overschakelen tussen Nederlands en Engels verloopt overigens zonder problemen.


Mia,

Je berichten zijn nooit krampachtig op mij overgekomen.
Nog een goede reis naar huis gewenst.
(jammer dat jullie niet het Uteregs of AAntwaarps kunnen bijhouden hiero. Ik zou trouwens wel heel graag weer eens plat haags of Amsterdams horen.

[ronald87]

Nouja, ik moet zeggen dat ik ook wel aanpassings problemen heb gehad/heb. Maar dat is vooral omdat ik mijn familie mis en ik merk dat een aantal van mijn vrienden in NL niet echt hun best doen om contact te houden.
Verder ben ik niet zo happy met mijn baan op het moment en zou ik graag weer terug naar school gaan. Maarja dat is hier niet te betalen. Aangezien ik een NL-se nationaliteit heb wordt ik als out of state student gezien (ook al woon ik al 3.5 jaar in Vermont). Dus dat heeft als gevolg dat ik dan zo'n $25.000 aan tuition per jaar moet betalen.

Op dit moment ben ik heel erg aan het twijfelen wat ik wil doen. Ik wil studeren, maar liever in Nederland. Maar als ik terug ga dan kan mijn vriend niet mee, moet ik weer tijdelijk bij mijn ouders wonen (ieeek!!), is alles toch ook anders na 3.5 jaar en ga ik zo veel missen wat ik hier heb. Mijn vriend, mijn auto, 3 keer per week snowboarden en het meer in de zomer... Dus ja ik ben er nog niet helemaal uit... Maar het zal er wel op neer komen dat ik hier blijf...

AHHH ik wordt soms helemaal gek van mezelf.... We zien allemaal wel hoe het afloopt.....

Hoi VermontGirl,
Ik studeer zelf te Utrecht, maar ik zou op dit moment liever in de VS studeren.... maar aangezien dat zo duur is heb ik daarvan afgezien.
Naarmate de maanden voorbijgaan en ik intussen al weer 3 maanden terug ben uit Seattle (van vakantie bij familie daar) krijg ik toch sterk het verlangen om naar de VS te gaan en om daar te gaan studeren. Ik speur in mijn vrije tijd het internet af naar mogelijkheden om tegen lage kosten in de VS te studeren. Dit lijkt misschien onhaalbaar, maar er zijn ook voor buitenlanders in de VS enkele scholarships beschikbaar.
Zelf vond ik deze in Arizona:
http://internationalstudents.arizona.ed ... ship.shtml
Of deze in Boston:
http://www.brandeis.edu/admissions/appl ... udents.php
Of deze in Vancouver, aan de U of BC, helaas buiten de VS maar desondanks beter dan in Nederland studeren. Prima stad, Vancouver!
http://students.ubc.ca/welcome/finance. ... ernational

Hopelijk zit er 1 voor jou bij? Je kan zo toch studeren, en je hoeft er niet voor terug naar Nederland!
Er zijn alleen wel wat (hoge) eisen verbonden aan deze scholarships, maar meer daarover op die sites. Het ging vooral om goede cijfers dacht ik.
het zijn maar wat ideeen hoor, ik kwam zelf na lang zoeken ook op deze 3 opties uit als "meest haalbare opties". In iedergeval succes met het nemen van een goed beslissing.

[dolphin]

dat afgunstige dat sommige mensen krijgen als ze weten dat iemand vaker op vakantie gaat of in een grotere auto rijdt.

Tja dat is inderdaad iets heel hinderlijks van Nederlanders. Ik erger mij altijd dood aan het: "niet boven het maaiveld uitsteken". Iedereen moet gelijk blijven. Hierdoor negeer je de kwaliteiten van de individuele mens en hierdoor gaan bijvoorbeeld hoger opgeleide mensen naar het buitenland (is wat ik laatst heb gelezen, vooral met wetenschappers). Deze mensen hebben we toch echt ook nodig in ons land! Als je maar iets beter bent dan de rest wordt je vaak meteen raar aangekeken. Als je studeert, dan leer je toch niet?

Soms heb ik weleens het gevoel dat ik hier niet thuis hoor, ik heb een andere mentaliteit. Toen ik 2 maanden op UCLA zat, voelde ik mij helemaal thuis En over wat jullie zeiden over de taal, mijn ouders zeiden dat ik kort nadat ik terug was, een grappige zinstoon had, ik sprak wel gewoon Nederlands, maar de melodie was anders, zeiden ze, maar die was ik al heel snel kwijt. Hoewel ik mij soms dood erger aan sommige dingen in Nederland die jullie ook noemen, zal ik denk ik niet zo snel emigreren, vooral omdat ik denk dat ik niet echt terecht kan met mijn opleiding in de VS (notarieel recht en Nederlands recht, richting privaat). Heb ik al die tijd gestudeerd voor niets. Daarnaast houd ik erg van mijn ouders, heb een erg goede band met ze en ze zijn erg belangrijk voor mij en mijn vader is bang voor vliegen Verder zou ik het een beetje eng vinden om helemaal in mijn eentje iets op te bouwen in een ander land. Vind het knap dat mensen dit kunnen. Hoewel ik totaal geen heimwee had toen ik op UCLA, vraag ik mij af of ik Nederland toch niet zou missen als ik weg zou gaan. Op de één of andere manier houd ik toch van Nederland.

[kastelke]

Ik erger mij altijd dood aan het: "niet boven het maaiveld uitsteken". Iedereen moet gelijk blijven. Hierdoor negeer je de kwaliteiten van de individuele mens en hierdoor gaan bijvoorbeeld hoger opgeleide mensen naar het buitenland
(is wat ik laatst heb gelezen, vooral met wetenschappers). Deze mensen hebben we toch echt ook nodig in ons land!

Maar je raakt een punt dat me nauw aan het hart ligt: het boven het maaiveld uitsteken, en meerbepaald van intelligente mensen.
In België heeft men onlangs enkele 'topsportscholen' opgericht. Doel? (en dit is serieus!!!): meer gouden medailles behalen op de Olympische Spelen!
Nou vind ik het heel knap dat mensen die sportieve talenten hebben, de mogelijkheid krijgen om die verder te ontwikkelen. Maar om hoeveel % van de bevolkings gaat het hier uiteindelijk?
Als je dan weet dat het gewone onderwijssysteem eigenlijk veel te traag gaat voor makkelijk 10% van onze kinderen, en wij vragen aan de minister om een doorgaande lijn in de cognitieve ontwikkelingsmogelijkheden van die kinderen, dan zegt de minister dat het om een 'verwaarloosbaar aantal' mensen gaat.... Nou, misschien willen deze mensen wel een Nobelprijs halen?
Ach, sportief mag je zijn, dan tracht men wel wat te doen voor je (als je het geluk hebt om een sport te doen die bij sponsers goed in de markt ligt), maar intellectueel? Dat mag niet, dat is niet correct, want iedereen behoort 'gelijk' te zijn...

[Mack]

Ach, sportief mag je zijn, dan tracht men wel wat te doen voor je (als je het geluk hebt om een sport te doen die bij sponsers goed in de markt ligt), maar intellectueel? Dat mag niet, dat is niet correct, want iedereen behoort 'gelijk' te zijn...

De reden is simpel (mijns inziens): als je intellegent bent, dan snap je de fouten die er gemaakt worden. Als je die fouten ziet en snapt, dan heb je kritiek. En als je kritiek hebt, ben je een bedreiging voor de gevestigde orde. Oftewel: de gevestigde orde houdt het liefst iedereen dom... "het enige wat de bevolking nodig heeft: Brood en Spelen": zo dachten de Romeinen al... En zo doen ze het nog steeds...