geldinzameling school

[tony]

Mijn dochterje gaat naar kindergarten hier in St Louis MO. Nu vind ik het wel normaal dat men geld probeerd in te zamelen voor de school, maar hier is het toch echt wel overdreven.
Om te beginnen is er werkelijk elke week een inzamelactie. De ene week via raffle tickets, de andere week moet je dingen via een webwinkel bestellen, deze week is er een auction de volgende week een soort van spelletjes avond waarvoor je tickets moet kopen. Nog andere zaken zoals een boek waarvoor je 30$ moet betalen met kortingsbonnen, een kaart voor de kruidenier waar de school een percent op krijgt, de verkoop van T-shirts en ander gadgets.
Het is niet de hoeveelheid geld dat het probleem is maar wel dat er constant iets nieuws is maar je terug tijd mee verliest. Dikwijls moet je terug opnieuw online registreren, lijsten invullen, dingen terugsturen, enz.

Daarbij zit er nog eens constant reklamefolders in de boekentas van mijn dochter en kleven ze zelfs stickers van de lokale pizzatent op haar t-shirt.

Is dit in alle scholen in de USA zo of overdrijven ze nu toch echt in mijn dochters school?

grt

tony

[ANY]

Elke week is wel een beetje overdreven veel.
Hier hadden we op de basisschool de fundraisers voor de PTA, 2 keer per jaar werden bloembollen verkocht (uit Nederland!), en een keer per jaar een grote fair. In de vijfde klas werd het een beetje meer intens met al het fundraising voor een 2-daagse uitstap, onder andere een spagetti diner waar de kinderen flink de handen voor uit de mouwen moesten steken.

[ned in MO]

Een keer per week is zeer overdreven vind ik.
Ik krijg ook spullen van mijn zoon voor fundraisers, maar ik doe lang niet aan alles mee.
Ik geef niet graag zomaar geld omdat ik niet weet waar het naartoe gaat.
Grocery bonnetjes van de lokale supermarkt spaar ik en box tops ook.
Ik volunteer liever in de school
Ik ben onderdeel van watch D.O.G.S. (dads of great students)
Je fungeert dan als een soort father figure voor kinderen in de school, helpt kinderen in de klas, schoolplein, lunch etc
Veel kinderen uit eenouder gezinnen (zonder vader in hun leven) hebben daar behoefte aan, vooral meisjes valt mij op.
Dit zijn kinderen tussen de 6 en 8 jaar oud. Je wordt dan met je neus op de feiten gedrukt over hoe goed je eigen kinderen het eigenlijk wel niet hebben. Je wordt geconfronteerd met armoede, verwaarlozing gebrek aan sociale vaardigheden etc.
Ook zie je een heleboel goede dingen gebeuren. Hardwerkende leraren, kinderen die graag willen leren etc.

Ik doe dat dus liever.
Mijn geld voor liefdadigheid spendeer ik ook het liefst zelf, zodat ik zie waar het heen gaat en ik weet dat 100% gebruikt wordt en er niks aan de strijkstok ergens blijft hangen.

[Petra/VS]

Hier nog een, die liever vrijwilligerswerk deed op de basisschool. Daar waren twee fundraisers per jaar, eentje met pakpapier en eentje met een boek met allerlei kortingsbonnen. Het is vrijwillig voor de kinderen om eraan mee te doen. Verder geven lokale restaurants soms op een avond een bepaald percentage van hun omzet aan de school en dan worden we gevraagd daar te gaan eten. Op de middle en high schools schrijft iedereen een check voor $50 uit, in plaats van allerlei fundraisers. Verder zijn er dan wel acties van de verschillende clubs en sportteams. Zo hebben wij zaterdag een matras gekocht, waarvan een deel van de opbrengst ten goede komt aan het lacrosse team. Ik vind iedere week erg overdreven, inderdaad.

[LittlePhoenix]

Mijn dochter gaat naar een Charterschool en dat is een heel verschil met de andere scholen hier in de stad. Haar vorige school had ook regelmatig fundraisers (niet elke week maar toch wel erg vaak) en bijna altijd onzinnige dingen. Zoals cookiedough voor $20 per pot! En dat in een stadje waar de meeste kinderen zonder ontbijt naar school gaan vanwege geldgebrek.
Of pizzanight bij de duurste pizzaplace, voor een gezin van 4 ben je daar zo $40 kwijt. Tja, sorry maar dat geef ik niet uit aan junkfood alleen omdat er dan een paar cent naar de school gaat.

De Charterschool pakt het heel anders aan, veel lagere bedragen en veel minder vaak. Zo kunnen alle gezinnen meedoen en niet alleen de paar gezinnen met genoeg geld.