De mentaliteit

[Grandu]

Wat ik ook wel heel prettig vind, is het "excuse me", als je iemand per ongeluk aanraakt of voor hun langs moet reiken o.i.d.

Dat is precies hetgene wat ik een beetje probeerde te verwoorden in het draadje over de kersttoespraak van de koningin en dat was de vergelijking die ik met Frankrijk maakte waar het vaak ''pardon'' is. Ik heb het ook in New York gemerkt en ik vind het een van de grootste pluspunten van Amerika.

[Dento]

Naast het "excuse me" vind ik ook altijd "I'm sorry" (al dan niet gevolgd door "to hear that") zo'n handig zinnetje - het is zó veelzijdig en makkelijk in het gebruik!

Stoot je per ongeluk tegen iemand aan: "I'm sorry"... Sta je ongemerkt iemand in de weg: "I'm sorry"... Hoor je dat iemands familielid ziek is of in het ziekenhuis ligt of wat dan ook: "I'm sorry (to hear that)"... Hoor je dat iemands familielid is overleden: "I'm sorry (to hear that)"...

Eén zinnetje, vele betekenissen - zo makkelijk, zo beleefd.

[Chrisp]

Dat vind ik ook erg prettig aan de Amerikanen, dat "excuse me" en "I'm sorry". Daardoor voelt de omgang tussen mensen ook een stuk beschaafder dan hier, waar mensen zich overal maar doorheen beuken.

Wat ik ook erg prettig vind, is dat mensen de deur voor elkaar openhouden. Ik ben dat hier in Nederland ook gaan doen, en meestal lopen mensen dan met een staal gezicht langs je. Een beleefd "dankje" kan er niet eens vanaf.

[Stan.Gobien]

Ach hier in België is de deur openhouden en als reactie een dankje of een knikje nog wel veel voorkomend.

[Matrox]

Wat ik ook erg prettig vind, is dat mensen de deur voor elkaar openhouden. Ik ben dat hier in Nederland ook gaan doen, en meestal lopen mensen dan met een staal gezicht langs je. Een beleefd "dankje" kan er niet eens vanaf.

[off-topic]
Altijd als ik zoiets lees moet ik denken aan mijn toenmalige docente Engels op de Hogeschool Midden Nederland. Die verkondigde altijd dat ze het zo heerlijk vond dat in Engeland de mensen zo beleefd waren, de deur voor je open hielden etc. etc.

Toen ik in de gang eens de deur voor haar open hield (nee, niet omdat ik haar bovenstaande had horen zeggen, gewoon fatsoen) snauwde ze me toe: "Ik ben niet gehandicapt".

Vraag me nog steeds af wat ze gezegd zou hebben als ik die klapdeur toen accuut losgelaten had. Maar dat zijn dingen die je altijd achteraf pas bedenkt.
[/off-topic]

[Clint]

Vraag me nog steeds af wat ze gezegd zou hebben als ik die klapdeur toen accuut losgelaten had. Maar dat zijn dingen die je altijd achteraf pas bedenkt.

Zo'n neiging heb ik in zulke situaties ook zo van: "Prima, dan niet.. *BANG*"

[vana]

Mijn zoon is net terug uit Londen en hij kon er niet over uit hoe beleefd de Engelsen zijn.
Vooral op de roltrap viel hem dat op, iedereen bleef keurig in een rijtje allemaal aan dezelfde kant staan.

Marjon

[Grandu]

Vooral op de roltrap viel hem dat op, iedereen bleef keurig in een rijtje allemaal aan dezelfde kant staan.

Het fenomeen rechts staat links loopt schijnen ze overal behalve in Nederland te kennen heb ik soms het idee...

[Sandy]

Wat ik ook erg prettig vind, is dat mensen de deur voor elkaar openhouden. Ik ben dat hier in Nederland ook gaan doen, en meestal lopen mensen dan met een staal gezicht langs je. Een beleefd "dankje" kan er niet eens vanaf.

Dat is mijn ervaring totaal niet. Er wordt altijd toch netjes gereageerd hier op het openhouden van deuren. 'Dank je wel' of een glimlach.

[hekkie]

Mijn zoon is net terug uit Londen en hij kon er niet over uit hoe beleefd de Engelsen zijn.
Vooral op de roltrap viel hem dat op, iedereen bleef keurig in een rijtje allemaal aan dezelfde kant staan.

Klopt Marjon, de Engelsen staan erom bekend: gentlemanlike. Mijn dochter heeft een jaar in Londen gewoond en ik ben vaak daar enkele weken op bezoek geweest en ook zijn Jan en ik door heel Engeland heengecrosst. Het is opvallend (voor ons Nederlanders dan) hoe beleefd en keurig dit volk is. English style wordt er wel eens gezegd.....

Marjan

[6foot6]

Mijn ervaring is dat "excuse me" ook gebruikt wordt voor " ga aan de kant"

[Dento]

Klopt, maar het klinkt beter dan "ga aan de kant"... In Nederland word je dan vaak gewoon aan de kant geduwd, of er wordt heel verontwaardigd "mag ik even??" gezegd...

[Clint]

Idd, ik gebruik 'Excuse me' ook heel veel op luchthavens. Klinkt wat aardiger dan "MOVE!"

[peet]

Soms zijn er ook eigenschappen waarvan wij Nederlanders ze apart vindne maar die heir heel normaal zijn.
Bv afspraken nakomen. Wij (Nederlanders) verwachten dat elke afspraak stip nagekomen wordt. Hier echt men er veel minder waarde aan. Ik kom over een uur kan ook gerust 4 uur worden. Dat doen ze niet met opzet maar men ziet er geen kwaad in als het 4 uur wordt.

Het zal er ook geheel aan liggen waar je woont. Hier heeft bijna iedereen inderdaad een pistool of een geweer. Maar dit is rural gebied.

Men kijkt raar tegen mensen die anders zijn ben ik neit mee eens. Hier woont neit anders dan aparte lui. Hier is men juist geintresseerd in mensen die anders zijn.

Buiten landers worden hier met open armen ontvangen. Niet allemaal hoor. Mexicanen en moslims zijn hier niet gelieft en dat is heel erg zacht uitgedrukt. Europeanen, behalve Fransen, heeft men geen problemen mee.

Beleeft is men hier zeker. Zelfs in NYC is men heel; vriendelijk, behulpzaam en beleeft.

Waar wij wel erg aan hebben moeten wennen is dat men heel snel het hele hebben en houden bloot legt. mensen die je amper kent die in een uur hun hele levensloop vertellen incl alle "vuile was".

Men leeft hier ook veel meer bij de dag en heeft minder zorgen om morgen. Ook dat is een eigenschap (hier in elk geval) waar wat wij soms echt niet kunnen begrijpen.

Aan de andere kant zijn de mensen veel en veel minder gestrest. Wat vandaag niet komt, komt morgen vast wel. Geduld is hier een schone zaak.
Daar hebben wij wel even aan moeten wennen. Wij willen te veel en alles moet gisteren gedaan zijn. Dat werkt hier in elk geval niet zo.

Een eigenschap die mij persoonlijk erg aanstaat is dat mensen minder waarde hechten aan hoe je er uit ziet. Je kan er hier bij lopen hoe je wilt en geen mens die er iets van zal zeggen. Of je nu in een jogging broek loopt of niet het zal ze worst wezen. Of je kleding nu modebewust is of niet, of je auto verrot is of niet. Het maakt hier geen zier uit.

[Texas Boy]

Wat mij vaak opvalt is dat mannen vaak wel de deur open houden en vrouwen een flink stuk minder, hispanics eigenlijk nooit. Bedoel er niets mee, valt mij gewoon op.

[thebes]

Zowel in Engeland als de VS vind ik het fijn dat iedereen zo keurig achtersluit in de rij bij OV-haltes en in winkels. Niks ellebogenwerk en voorpiepen, gewoon netjes op je beurt wachten en geordend de bus in.
Hier in NL sta ik vaak als eerste bij de bus te wachten, maar stap pas als laatste in. Tegenwoordig maak ik me expres breed, zodat er niemand langs me kan glippen.

[Clint]

Net als dat mensen je niet uit de tram/bus laten stappen, omdat zij zo snel mogelijk dat ding in willen.. te irritant voor woorden.

[Petra/VS]

Ha ha, dat doet me denken aan Ricks eerste keer in Nederland. Ik weet niet of ik dit verhaal hier weleens heb geschreven, maar we logeerden bij mijn oma in Den Haag met baby Katja. Hier in Washington zijn de metrotreinen tijdens het spitsuur afgeladen vol, maar als je eruit moet, laat iedereen je er netjes langs, ook al kom je van het midden van de trein. Wij stonden in Den Haag in een overvolle tram, ongeveer in het midden, dus twee haltes voor we eruit moesten, zei ik tegen Rick, dat we ons vast naar de deur moesten werken. Ik deed dat dus, in de veronderstelling, dat Rick wel zou volgen. Die was echter te beleefd om zich naar de deur te dringen (hij had Katja in een backpack op zijn rug). Bij de halte aangekomen, stapte ik uit en keek achter me, Rick daar verwachtend. Maar die werd er niet uitgelaten en de tramdeuren gingen dicht en daar gingen mijn man en kind! Ik zal nooit Ricks gezicht vergeten! Gelukkig waren we in het centrum, dus de volgende halte was niet zo ver, maar Rick had zijn les wel geleerd .

[Clint]

Haha that's Den Haag for ya! Ik stuur Jess altijd voor me uit, ik heb zoiets van "ik kom er toch wel uit"

[Bandido]

Haha that's Den Haag for ya! Ik stuur Jess altijd voor me uit, ik heb zoiets van "ik kom er toch wel uit"

Haha, dat klinkt heel bekend inderdaad! "Mijn" Amerikaan is ook altijd veel te beleefd en in Haagse trams is het toch een beetje ieder voor zich.