Hoe is het ons vergaan? Dat had ik nog niet gemeld. Alsnog, nav een pm van Gerben Steeg.
We hadden alles tot in de puntjes voorbereid. Waar we geen rekening mee hadden gehouden was de buikgriep. Heenreis aan boord baby1 als eerste. Mama volgende ochtend, in de loop van de dag baby2 en papa heeft uit voorzorg maar niets meer gegeten. (wat er niet in gaat, kan er ook niet uit).
We zijn met alle zorg omringd door het cabinepersoneel. Alle lof. We hebben weinig hoeven wachten op schiphol, zijn niet al te streng gecontroleerd.
De vlucht was tot de nok toe gevuld. Er was geen enkele stoel meer vrij. Volgens het personeel zit de vlucht naar SF altijd vol. Onze kinderen hebben lekker geslapen in hun maxi cosi of bij ons op schoot. Baby2 was het zonnetje in huis.
Heenreis mocht de maxi cosi bij stijgen en landen blijven staan (baby op schoot), terugreis moesten deze opgeborgen worden. Dit deed het personeel voor ons.
Afhalen van de auto bij Alamo ging ook prima. We behoren inmiddels tot 'one of the regulars'.
Vlucht terugreis ging ook goed. Wel met een uur vertraging vertrokken geloof ik. Bij de douane hoefden we niet te wachten, daar werden we uit de rij gehaald (Amerikaanse service). De wandelwagen werd apart genomen en vakkundig afgestoft met een kwastje.
Voorheen deden we altijd onze wandelschoenen aan, omdat dit zoveel ruimte inneemt in de koffer. Deze keer hadden we onze sandalen aan en da's veel handiger.
Al met al is de reis goed verlopen, maar ik vond het wel een hele onderneming. Het heeft bijna twee weken geduurd voordat de meisjes over hun jetlag heen waren (en wij ook) en ze weer de hele nacht doorsliepen. We hebben veel gemak gehad van de gereserveerde stoelen voor de kinderen. Maar of ik dat per definitie zou aanraden, weet ik niet. Als je met 1 kind reist, kun je best die stoel overslaan. Je moet er alleen rekening mee houden dat je dan zelf geen slaap krijgt.
groetjes Anita
Trouwens: dat Esta formulier wat je van te voren moet invullen...dat mag je vrolijk nog een keer invullen in het vliegtuig zelf.
