Dag 4: Maandag 15-3’10
Omdat we zo vroeg zijn gaan slapen zijn we ook vroeg wakker natuurlijk. Als we naar buiten kijken is het droog en zien we in de lucht zowaar lichte plekken tussen het nog steeds donkere wolkendek. Dat betekent toch een kleine weersverbetering! Waar je al niet blij mee kunt zijn zo op de vroege morgen! Maar er gebeurde al gauw nog meer leuks…..
Ik plas haast nog in mijn broek van het lachen als ik er weer aan terugdenk. Hekkie is nl. hoogst persoonlijk de directe aanleiding voor een spectaculair optreden van één van New Yorks Fire Departments. Heb ik weer……
Maar ik zal even bij het begin beginnen.
Zoals elke ochtend gaan Ingvild en ik even na zevenen naar de ontbijtruimte op de begane grond in ons hotel. Ik leg een paar plakjes brood in het grote apparaat wat daar staat om het brood te roosteren. Terwijl mijn broodjes naar achteren rollen begint opeens het apparaat vreselijk te roken en te stinken en een blauwe walm slaat er uit. In eerste instantie sta je verdwaasd te kijken en de rook wat weg te slaan en ook de andere mensen in de ruimte beginnen zich te roeren. Even later gaat plotseling het brandalarm af. Wat een lawaai zeg! Ik heb de tegenwoordigheid van geest de broodrooster uit te zetten en de rook verdwijnt langzaam maar het alarm blijft doorgaan.
Nog geen vijf minuten later komen er ineens vijf van die enorme grote brandweerauto’s plus de auto van de commandant het hotel voorrijden. Iedereen schiet in de lach want eigenlijk was er al niets meer aan de hand toen de broodrooster was uitgezet alleen het alarm bleef doorgaan. Uit de brandweerauto’s springen de firemen (een stuk of twintig), grote helm op het hoofd, zuurstofflessen worden op de rug gebonden en ze pakken allemaal een grote ijzeren stang (breekijzer) en stormen het hotel binnen. Het is echt een klucht op zich.
De man van het hotel vangt ze op in de hal en samen kijken ze eerst in de brandschakelkast die daar hangt. Ze hebben al gauw door dat er eigenlijk niets ernstigs aan de hand is, maar toch gaan een paar brandweerlui het hotel in ter verdere inspectie. Ze komen ook in de ontbijtruimte kijken die in open verbinding staat met de hal. Wij staan eerste rang en volgen alles op de voet! Maar dat is nog niet alles, want nog even later cirkelt er ook nog een helicopter boven ons. Of die van de brandweer/politie is of van NBC News kan ik niet zien vanaf de grond.
Ingvild gaat nog gauw naar onze kamer op de 8e verdieping om het fototoestel op te halen. Ze heeft nog een paar plaatjes kunnen maken op de valreep voordat de brandweerlui weer vertrekken na een klein uur.
Het was echt sensatie en dat om een geroosterd broodje……
Een plaatje van de brandweerlui die nog in de lobby stonden…
Ik kijk de hele vertrekkende brandweerstoet na….
We hebben vreselijk gelachen om dit stukje spektakel maar ik besef heel goed dat als er werkelijk iets aan de hand geweest zou zijn, de brandweer een compliment verdient voor hun snelle en adequate optreden. Door deze happening gaan we pas tegen 10 uur op pad maar het houdt ons ook de hele dag in een giebelstemming…..
Met de metro zijn we binnen vijf minuten op Lexington Ave/63th str. Daar zit Bloomingdale’s, een bekend en prachtig warenhuis met een luxere uitstraling dan Macy. Dat is ook te zien aan de prijzen van de duurdere merken die in deze zaak gevestigd zijn. We kijken een poosje rond maar verlaten het pand weer na zo’n 20 min omdat we hier toch niets gaan kopen.
Als we weer naar de subway lopen zie ik opeens een “Best Buy”. Daar moeten we natuurlijk even naar binnen want dat is vaste prik als ik in Amerika ben. Ingvild koopt de nieuwste CD van Alicia Keys, haar favoriete zangeres en waar ze helemaal lyrisch van is. In mei gaat ze ook weer naar haar concert als zij in Nederland is. Zelf koop ik twee Country CD’s en heb ik gelijk ook wat voor Jan. We draaien thuis eigenlijk niet zó vaak deze muziek maar we vinden het heerlijk hier onderweg naar te luisteren als we door Amerika toeren.
We nemen de groene lijn naar het noorden en stappen 3 haltes verder weer uit op de 86th str. Via Lexington Ave gaan we naar de 89th str. en slaan daar links af richting Central Park. We steken de prachtige Park Ave over waar we nog wat foto’s van maken en even later komen we bij het Guggenheim Museum. Wat is dat een modern architectonisch gezien mooi gebouw en wat is het hier druk met toeristen.
Het is niet onze bedoeling dit museum te bezoeken maar we gaan toch even naar binnen om dit stukje moderne architectuur te bewonderen. Zowel de buiten- als de binnenkant is helemaal doorgetrokken in witte golvende lijnen. Ook is deze stijl helemaal doorgevoerd in het restaurant waar we even aan de witte bar gaan zitten voor een kopje koffie. We kiezen er iets bij van het dessertmenu en dat wordt een ijsbolletje met een soort stukje cake wat uit verschillende laagjes bestaat, een exclusief toetje wat er niet alleen smaakvol uitziet maar ook meer dan voortreffelijk smaakt. Kost een paar centen maar dan heb je ook wat!
In het winkeltje zien we de
Red Map van New York en kopen deze. Hadden we die maar twee dagen eerder gehad. Een fantastische plattegrond van New York in een handig opvouwbaar formaat van stevig materiaal en alles staat erop wat je als toerist wilt weten. De bekende gebouwen en bezienswaardigheden zijn groen en blauw gekleurd en de shoppingstreets zijn rose ingekleurd zodat je precies weet waar je moet zijn. Alle straatnummers en namen staan ook vermeld en de subwaylijnen zijn zelfs ingetekend. Een aanrader voor iedereen die een citytrip gaat maken.
Na dit bezoek lopen we via Madison Ave met zijn leuke boetiekjes naar het Metropolitan Museum of Art op de hoek van de 83th str en Central Park. Ook hier gaan we niet naar binnen maar lopen door het Central Park. Het is hier een oase van rust en wat is dit toch een mooi park. Ik geniet er ook deze keer weer van. Aan de bomen zitten weliswaar nog geen bladeren maar dat geeft toch ook een mooi effect met op de achtergrond de hoge gebouwen van de city.
In het restaurant van de Zoo pauzeren we even en nemen een drankje en een tuna wrap om de honger te stillen. Als we Central Park verlaten lopen we langs de Grand Army plaza met zijn prachtig gouden standbeeld.
We lopen langs de Apple Store de 5th Ave op. We passeren eerst een heleboel dure zaken maar even later zien we een Gap-store. Daar gaan we naar binnen en scoren hier heel wat kleding voor Sander, het zoontje van Ingvild. Zelf kopen we ieder een sweatshirt die in de aanbieding is. Ingvild een oranje en ik dezelfde in het blauw.
Weer met onze aankopen in de hand gaan we richting metro voor een bezoek aan het Meatpacking District. Dit was een wens van Ingvild vanwege de vele design winkeltjes waarover zij gelezen had. We stappen uit bij 8th ave/14th str en als we de wijk inlopen herkennen we gelijk van een foto het smalle en wijd uitlopende hoekpand zoals je er bijvoorbeeld ook eentje hebt in San Francisco.
Vroeger zaten in deze wijk veel vleesdistributeurs. Nu wordt er nog wel vlees verhandeld, maar lang zo veel niet meer. Het contrast is zeer groot in Meatpacking District en dat is waarschijnlijk waarom zoveel mensen het een leuke wijk vinden. Aan de ene kant wordt vlees verhandeld en aan de andere kant zitten hippe en trendy winkeltjes, waar ook veel beroemdheden heen gaan. Het Meatpacking District kwam ook voor in Sex and the City, Samantha Jones woonde hier.
Wij zien in deze wijk nog heel veel vervallen en oude panden maar je ziet ook dat men druk bezig is de diverse pandjes op te knappen en vele trendy winkels hebben zich hier reeds gevestigd. En zo wisselen oud en nieuw elkaar af in deze toch sfeervolle buurt.
Op de hoek van de Gansevoortstreet gaan we een restaurantje binnen en nemen een drankje aan de bar. Het ziet er van binnen allemaal heel gezellig uit met rode bakstenen muren en de inrichting in oude stijl. Hier houden wij wel van en vooral ’s avonds lijkt het hier ons heel gezellig. Helaas hebben wij daar geen gelegenheid meer voor deze dagen.
Als we uitgekeken zijn gaan we met de subway weer terug naar het centrum waar we uitstappen bij Macy. We lopen hier nog wat rond maar kopen uiteindelijk niets. Ons doel is nu toch nog weer naar Chrysler Building te gaan om die van binnen te bekijken en naar de Redkenshop. We slenteren verder en bij het Empire State Building slaan we weer 5th Ave in.
Opeens moeten we allebei erg nodig naar het toilet maar behoefte om iets te drinken of te eten hebben we op dit moment niet. We zien een Mexicaans restaurant en daar sluipen we stiekem naar binnen en schieten samen het ruime invalidentoilet in wat gelukkig dicht bij de ingang zit. Als Ingvild op de doos zit en ik in de spiegel sta te kijken bij de wastafel, begint ineens, zonder dat ik een beweging maak, de enorme grote handdroger aan de muur met een geweldig kabaal keihard te blazen zonder weer op te houden. We schrikken ons alle twee wezenloos en Ingvild wordt half van de pot afgeblazen. We moeten zo verschrikkelijk hard lachen dat we uren daarna nog de slappe lach hebben en niet meer kunnen stoppen. We waren de hele dag al giebelig van het brandweerspektakel van ’s morgens, maar nu is het helemaal raak! Dit gaat natuurlijk helemaal nergens over, maar goh, wat hebben we gelachen!
We sprinten zo snel mogelijk naar buiten en lopen al proestend van het lachen hier zover mogelijk vandaan. Als we bijgekomen zijn hebben we ook ineens geen zin meer nog verder te lopen om de geplande dingen te bekijken. Gisteren waren we zo kapot van het geloop en geslenter dat we het nu maar wat rustiger aan willen doen. Een paar dagen geleden heb ik op Broadway in de buurt van Times Square een Applebee’s gezien, een van mijn favoriete restaurants in Amerika. Voor ons laatste diner in New York City willen we daar gaan eten.
We lopen rustig die kant op en bij verrassing zie ik plotseling een M&M store. Ingvild wist niet van het bestaan af van deze winkels en toen we binnen kwamen keek ze haar ogen uit. We struinen alle drie verdiepingen af en willen wel van alles kopen, maar de M&M items zijn nou niet direct goedkoop. Uiteindelijk kopen we vier hele leuke mokken in verschillende M&M kleuren.
Dan gaan we rechtstreeks naar Applebee’s. Het restaurant zelf ligt op de eerste etage en we krijgen een plaatsje bij het raam en kijken zo op de drukte op Broadway met op de achtergrond Times Square en alle mooie lichtreclames. Hier hebben we een hele lange tijd gezeten genietend van het eten en het uitzicht. Ingvild neemt een combi Fajitas en ik neem de honey ribs én natuurlijk een Margarita! Vooral de frozen Margarita is hier heerlijk! Als toetje delen we mijn favoriete dessert met appel(gebak), ijs, caramelsaus, noten en slagroom. Een enorme caloriebom maar dat kan ons nu niets schelen. Het was weer zo lekker!
Helemaal voldaan gaan we daarna met de metro terug naar het hotel. Het was een heerlijke en komische dag vandaag en we hebben weer volop genoten en een hoop gezien!
Wordt vervolgd…..
Gr. Marjan
20 USA-reizen:
maar stel je voor 
