Hoe ben je in Amerika terechtgekomen?

[USA2004]

Leuk je verhaal te lezen Vincent! Welkom op het forum

Groetjes,
Guus

[nieuwenoord]

Mooi verhaal Vincent, de liefde overwint duidelijk alles.

Maar ... je gaat het volgens mij niet geloven, maar Petra (Staceybeessie) hier op het forum woont dichtbij Raleigh en heeft ook volgens mij ook nog een blauwe maandag bij Lulu gewerkt. Ging volgens mij mis omdat ze niet parttime kon werken daar, wat ze graag wilde, maar dat zal ze zelf wel vertellen

[Aïda]

Wat een leuk verhaal Vincent! Nou ja, behalve dan dat je vrouw zo'n last van heimwee had dan. Welkom hier!

[Sandy]

Mooi verhaal Vincent & Machteld!!

[Color01]

welkom ..Volgens mij, wonen er nog heel wat nederlanders in en rond Raleigh , NC...ik woon op ongeveer 3 uur rijden van Raleigh ,NC

[Petra/VS]

Ja, jullie zuiderburen zijn ruim vertegenwoordigd . En, Color01, wij zijn de Virginians hier, geloof ik, of ik zie ik nu iemand over het hoofd?

[Color01]

Ja, jullie zuiderburen zijn ruim vertegenwoordigd . En, Color01, wij zijn de Virginians hier, geloof ik, of ik zie ik nu iemand over het hoofd?

ik denk het wel...Virginia is niet zo in trek bij de Nederlanders

[D-lite]

Het leven kan raar verlopen als je er open voor staat!
Hoe ik in Amerika terecht ben gekomen? Door het toeval!

Zelf ben ik een 23jarige Nederlandse student in België.
Ruim 2,5jaar geleden ben ik een dagje met vrienden naar Brussel gegaan. Na een super leuke dag rondgebanjerd te hebben (dat was het enige wat we konden doen, als 4 echte studenten aan het einde v.d. maand) moesten we toch echt een keer naar het toilet.
Een voor een gingen we cafe's binnen en nadat ik als laatste naar buiten kwam, waren mijn vrienden aan de praat geraakt met -een toen nog onbekende- Amerikaanse jongenman van 26, die maar niet kon geloven dat je 0,50ct voor het toiletgebruik moest betalen!

Zelf was hij zojuist aangekomen, had geen Euro's op zak en kon hij (natuurlijk) ook niet betalen met zijn creditcard. En kon dus ook niet naar het toilet! We besloten om al ons geld bij elkaar te leggen en hem op weg te helpen. Ondertussen was het zo'n gezellige boel geworden, dat we van mijn overgebleven geld 5 pintjes haalden.
Erg leuke jongen, vlotte babbel (mooie ogen!!) en voor we het wisten moesten we als een kip zonder kop rennend opzoek naar een laatste trein. Wat blijkt, hij had zijn laatste trein gemist en de onze ging in 2 minuten. Dus tijd voor snelle beslissingen! Aangezien iedereen bleef slapen, kon er altijd nog wel iemand bij -had mijn vriendin waarschijnlijk gedacht-.
Wat zal hij toen wel niet gedacht hebben! We hadden hem neergelegd naast mijn 'snake tank' (terrarium met slangen), en vielen allen als een blok in slaap, 'dacht ik'. De volgende ochtend bleek dat hij geen oog dicht had gedaan, vanwege mijn vriendin graag-praat-in-dr-slaap, de jetlag, honger, slangen en de toch ook wel vreemde situatie in een geheel nieuw continent.

Hij verbleef maar een weekend in 'Europa' en was al volgeboekt met andere plannen. Onderweg naar het treinstation hadden we eindelijk een moment voor onszelf. Ik kwam erachter dat hij hier door een zakenreis van zijn moeder was terecht gekomen, zij ongerust op hem zat te wachten en hij al 7 jaar een relatie had en ergens in de staat Virginia woonde. Helaas, Maar wat was hij leuk!!
Na, Heel netjes 3 zoenen op de wang (ongemakkelijk kwam ik erachter dat, dat alleen een Nederlandse gewoonte is) hadden we email adressen uitgedeeld met het idee nog contact te houden. Ook al had hij zijn woord gegeven om mij ooit nog eens terug te betalen voor de gastvrijheid, ik was overtuigd: 'Die zien we nooit meer terug'. Pffff

EN daar komt het leuke gedeelte. Thank GOD there is INTERNET en Skype.
Ruim een half jaar later, (ik weet echt niet meer hoe) kregen we weer contact. (Ik had in de eerste mailronde het snel opgegeven vanwege de moeite die het mij kostte om helemaal-in-engels een mail op te stellen! ik wilde zoveel vertellen!) Maar toen..
Via een reactie op een filmpje op youtube weer contact! Het was dezelfde jongen!
Wij mailen, en wat blijkt: we waren elkaar nog niet vergeten. Helemaal niet vergeten zelfs.
Na veel mailen, en voorzichtig een eerste skype -vanwege de rare gewoonte om paardenvlees te eten op brood als nederlander-, maakte we onze eerste date.Ik in feb. een weekje snowboarden met hem en zijn vrienden. Ondertussen was hij vrijgezel en had hij mij in een jaar kunnen overtuigen om geen freak te zijn, dus ben ik gegaan. Dat was februari 2010.

Ik heb mij nog nooit zo 'thuis' gevoelt in een geheel nieuw omgeving. In een land waar ik dus echt NOOIT van mn leven nieuwsgierig naar was geweest!
Het klikte enorm! Wat een geweldige week! En na een voorzichtige eerste kus in de ski lift, waren we beide verkocht.
Het mooie van student zijn, is dat je nog wel eens een weekje vrij hebt, en voor ik het wist was mijn 2e ticket gekocht. Toen was er ook nog eens (heel vervelend!!) een spuwende vulkaan in Ijsland en moest ik nood gedwongen mijn verblijf verlengen naar 5 weken. 5 Weken om alles te leren kennen,en zelfs 2dagen te werken op een NASCAR race!
Algauw merkten we dat 'wij' niet zomaar een bevlieging waren en voor ik het wist had hij zijn superbaan opgezegd, zijn auto verkocht en kwam hij naar NL voor tenminste 3maanden! 3maanden in de zomer, om mijn land en mij te leren kennen. Ongelofelijk!
Ik heb nog nooit zoveel windmolens in mijn leven gezien. Een echte fietsvakantie door geheel Noord-Holland! Wat een lol! Niet te geloven dat hij nog nooit een tent had opgezet! En zelfs dat hadden we overleefd !

Ik zal het 'zoete' verder kort houden. Maar het komt er hier op neer dat na een jaar heen- en- weer vliegen, dit ongelofelijk mentaal zwaar wordt.
Helaas ziet het er niet beter uit voor de komende 1,5 jaar vanwege mijn studie die nog afgerond dient te worden. Het Helaas financieel niet mogelijk is voor mij om mijn studie af te ronden in VA. En hij vanaf morgen ook weer een nieuwe studie zal gaan volgen.
Maar we hebben ons 'thuis' gevonden, en we zullen een manier vinden! Het staat vast, ik ga verhuizen naar Richmond, VA.


~~~~ Excuses voor de lange tekst, maar ik wordt er zo enthousiast over ~~~~~ Bedankt voor het lezen! Ik heb met veel plezier jullie verhalen gelezen!

M.v.G. Daphne

[Petra/VS]

Hoi Daphne,

Welkom hier! Wat een bijzonder verhaal, hoe jullie elkaar zo weer terugvonden. Richmond is een leuke stad (mijn zoon studeert er) en Virginia een prachtige staat.

[Machteld]

Wat een leuk verhaal Daphne! Ik hoop dat je de tijd doorkomt en dan snel bij mekaar kunt zijn!

[Georgie]

Heel bijzonder verhaal om te lezen zeg! Waarom overkomt mij dat nou nooit

Heel veel geluk samen in Richmond.

[ANY]

Wat een leuk verhaal!

[D-lite]

Bedankt voor alle vriendelijke berichten! Helpt toch altijd een beetje !
Virginia is prachtig! En voelde me gelijk thuis in Richmond city.

*@ Petra/VS; VCU toevallig ? Vorig jaar heb ik de architect&Design afdeling bekeken. Leuke sfeer!
Mag ik vragen of uw zoon eerst in NL heeft gestudeerd en vervolgens op het VCU, of is hij volledig Amerikaans opgegroeid. Ben namelijk erg benieuwd naar zijn bevindingen!

GR, Daph

[Petra/VS]

Ja, VCU inderdaad. Kai heeft nooit in Nederland gewoond, dus kan niet vergelijken. Het is hier wel heel anders, als ik het met mijn studietijd in Nederland vergelijk, maar studeren in Nederland is wellicht na al die jaren ook flink veranderd.

[Staceybeesie]

Helaas was de recessie inmiddels al begonnen en lagen de banen zeker niet voor het oprapen, zeker niet voor een Immigrant en het werd me al snel duidelijk dat hetgeen ik de laatste 15 jaar gedaan had,
Customer Service in de Logistiek niet echt ruimschoots aanwezig was.
Nou had mijn vrouw vlak voor ons vertrek een vacature gezien voor een baan als Nederlands Klantendienst bij een print -on-demand uitgever, lulu.com en ja hoeveel native Dutch speakers kunnen er nu in Raleigh wonen ?? Hoewel ik totaal geen enkele kennis of werkervaring in de Uitgeverswereld had, toch maar gesolliciteerde en met succes !
Een week voor ons vertrek kreeg ik een belletje van Lulu en nadat ik hen meldde dat ik echt Nederlands sprak, kon ik direct op gesprek komen.
Ik werk samen met 3 andere Europeanen die allemaal hetzelfde traject hebben doorlopen, dus het ik wel leuk om ervaringen te kunnen delen.

In de week dat we samen met onze schoonouders in Cary waren, konden we onze lease overeenkomst tekenen en werd ik bij Lulu aangekomen voor hun Nederlandse Klantendienst en heb het hier nog steeds erg naar mijn zin.We wonen nu al 15 maanden in hetzelfde appartment in Morrisville,vlakbij de luchthaven en hebben het enorm naar ons zin en hopelijk volgt de rest van de schoon familie ook spoedig, want naast onze collega's, hebben we nog niet veel contacten.

Groetjes,d
Vincent

Nouja ik zie je berichtje nu pas
Jij bent dus mijn opvolger geweest bij Lulu. Ik heb later nog wel eens op het Lulu forum gekeken en zag dat "vincent" nu reacties achter liet op het forum.
Wat grappig!!! Toevallig heb ik van de week "mijn boek" uitgegeven bij Lulu. Vind het nog steeds een fantastische formule die ze hebben.
Het hele part-time gebeuren was een ramp bij hen en dat wilde dus echt niet lukken. Ben blij dat jij het er nog steeds zo naar je zin hebt.
En doe vooral de groetjes aan Veronique en Brad. Vond hen erg gezellige en leuke collega's.

[D-lite]

@ Vincent .En dan zeggen mensen dat NL klein is. Het is ongelofelijk hoe klein de wereld eigenlijk is!

Ik houd jullie graag op de hoogte ! Het ziet ernaar uit dat Richmond en ik niet meer hoeven te wachten.
Nog wat examens, huur opzeggen, familie vertellen en ik zit int vliegtuig! Klaar met wachten.
Life doenst have to be perfect, it has to be lived!
Richmond: Here we come !

Nog iemand tips?
Gr,

[ned in MO]

Ja, zeg niet dat je bij je vriend op bezoek gaat tegen de douane maar dat je gewoon vrienden gaat bezoeken.

[D-lite]

Dankje voor de tip!
had in gedachten om school te gebruiken. Hoef ik ook niet te liegen

[Sandy]

Daphne wat een romantisch uniek verhaal en wat schrijf je leuk. Wat leuk ook dat je 2 dagen bij Nascar hebt gewerkt, wat heb je gedaan als ik vragen mag? Ben zelf ook bij een Nascar Night Race geweest in Richmond.. zou graag weer een race mee willen maken.

[D-lite]

@ SAndra:
Dankje wel! Ik ben erg benieuwd hoe het allemaal bevalt voor het eggie !
Op Nascar hebben we Merchandising van de track zelf gedaan. WAT een ervaring zeg! 2 dagen in de zinderende hitte in zo'n trailer! Al die rednecks! Soms geen tand in hun mond, maar toch zo gek van het Racen dat ze al hun spaarcenten aan n shirt uitgeven! En te verstaan waren ze al helemaal niet! Maar het was er bere gezellig!
Hoe kom je op de race terecht als ik vragen mag?
Als de dikke kers op de taart had op de 2e avond een oude man zn ticket aan mij gegeven. Zomaar! De race was nog geen 5min bezig!
Dus ben ik snel naar binnen gehold en kreeg tranen in mn ogen! Wat imposant zeg!Al die mensen, de geur! En al dat rubber dat om je oren vliegt!
Helaas verdiend het niet zo erg goed meer. Maar als het even kan spoor ik ze aan om nog eens te werken op de race ! Wie weet tot dan!