Spullen mee of niet

[Bandido]

Net omdat je zoveel moet regelen tijdens die eerste periode, is het daarbovenop ook nog eens moeten gaan shoppen voor meubels er net wel teveel aan!

Dat is inderdaad een heel goed punt, juist het kopen van de meubels en apparaten is net iets wat je er even niet bij kunt hebben. Het duurt ook wel even voordat het weer helemaal naar je smaak is en juist als je emigreert is het van belang dat je je zo snel mogelijk thuisvoelt. Je moet al genoeg missen in die eerste fase. En zoals al aangehaald is Ikea goedkoop, maar er moet er inderdaad maar net eentje in je buurt zijn. En dan wil ook niet iedereen voor 3 jaar in een soort van Ikea showroom wonen. De meeste expats met wie ik werk laten voor een paar jaar ook vrijwel alles verschepen, ik vind dat ook heel begrijpelijk. Vaak is trouwens de eerste vraag van toekomstige expats ook hoe de verhuizing van hun spullen geregeld is. Dat is vaak een belangrijke voorwaarde. En ook is het inderdaad (in mijn ervaring althans) niet gebruikelijk dat je handje contantje bv EUR 10.000 krijgt als je er voor kiest om niets te laten verschepen. Het is een transport dat wordt vergoed, of niets.

[Dento]

Maar goed, ieder z'n ding. Ik vind het echt totaal onzinnig om voor zo'n korte periode een container over de oceaan te verschepen met meubels die vermoedelijk minder waarde hebben dan de kosten van het verschepen. Overigens waarde is natuurlijk niet gelijk aan de aanschafprijs. De waarde van meubels is over het algemeen niet zo hoog. Daarnaast denk ik ook nog aan de extra CO2 footprint die je met verschepen achterlaat.

Even gewoon uit nieuwsgierigheid: heb je zelf al een keer voor een aantal jaar buiten Nederland gewerkt? Ik ben gewoon benieuwd waar jouw stelligheid vandaan komt.

Wij riepen in eerste instantie namelijk ook dat we alles zouden verkopen en hier alles nieuw zouden aanschaffen maar hebben uiteindelijk vrijwel alles meegenomen. Ja, we zijn hier permanent naar toe gegaan, maar ook als het voor 3 of 5 jaar zou zijn geweest weet ik zeker dat we alles hadden meegenomen (zeker als de werkgever betaalt).

[manja]

Ook wij hebben onze inboedel laten verschepen, het voelt goed om onze eigen spullen hier te hebben. Ga er maar eens aan staan wanneer je alles nieuw moet kopen, het is niet alleen een bank, eethoek, bed en kast.

[hemmie]

Wij hebben 4 jaar geleden ook heel veel meegenomen. Zeker voor de kinderen heel belangrijk, maar ik had het meeste ook niet hier kunnen kopen (in elk geval niet in de stijl en kwaliteit die ook zou willen). En inderdaad, zoals gezegd, die eerste tijd is hectisch genoeg, ik was blij dat we niet alles nieuw hoefden te kopen.

Deze keer blijft er hier veel achter (4 Indiase moessons zijn niet goed voor je meubels, en straks wel een IKEA dichtbij!), maar met 4 personenen hebben we natuurlijk nog steeds heel veel persoonlijke spullen die sowieso mee gaan. En dan toch ook wat meubilair. Dus we gaan weer verschepen. En dubbel deze keer, in Nederland hebben we nog spullen in de opslag die we hier absoluut niet kwijt konden. Die gaan we nu uitzoeken en deels verschepen (de rest gaat weg).

Zeker met (jonge) kinderen vind ik alles achterlaten geen optie, zo'n internationale verhuizing is al moeilijk genoeg, dan zijn de eigen spulletjes onontbeerlijk!

[choco]

Ik ben met 2 koffers naar de VS gekomen. Ten eerste omdat ik een verhuizing van spullen/meubels zelf zou moeten betalen en ten tweede omdat het mij niet zoveel uitmaakt. Ik heb alleen wat kleine persoonlijke spulletjes en foto's meegenomen; dat was voor mij voldoende om me hier thuis te voelen (zoals Pumba in de Lion King zo mooi zegt: "Home is where your rump rests"). De eerste 2 maanden huurde ik een gemeubileerde kamer, en zodra ik de sleutels mijn eigen appartement kreeg ben ik meteen naar de IKEA gegaan, en heb een hele huisraad gekocht. Dat werd de volgende dag afgeleverd, en een halve dag later was mijn huis leefbaar. Tuurlijk moesten ik toen nog wel allemaal kleine dingetjes kopen, maar ik vond het juist wel leuk om op shopping-expeditie te gaan.

[roelb]

Maar goed, ieder z'n ding. Ik vind het echt totaal onzinnig om voor zo'n korte periode een container over de oceaan te verschepen met meubels die vermoedelijk minder waarde hebben dan de kosten van het verschepen. Overigens waarde is natuurlijk niet gelijk aan de aanschafprijs. De waarde van meubels is over het algemeen niet zo hoog. Daarnaast denk ik ook nog aan de extra CO2 footprint die je met verschepen achterlaat.

Even gewoon uit nieuwsgierigheid: heb je zelf al een keer voor een aantal jaar buiten Nederland gewerkt? Ik ben gewoon benieuwd waar jouw stelligheid vandaan komt.

Wij riepen in eerste instantie namelijk ook dat we alles zouden verkopen en hier alles nieuw zouden aanschaffen maar hebben uiteindelijk vrijwel alles meegenomen. Ja, we zijn hier permanent naar toe gegaan, maar ook als het voor 3 of 5 jaar zou zijn geweest weet ik zeker dat we alles hadden meegenomen (zeker als de werkgever betaalt).

Verkopen zou ik nooit doen. Dat heb ik ook niet gezegd. Dat zou ik nooit aanraden, ook niet als je wel echt gaat emigreren. In dat geval lijkt meenemen me ook de beste oplossing. Maar het ging hier niet over emigreren, maar over tijdelijk daar werken.

Voor wat betreft je andere vraag, ik ben zelf nooit voor werk aan de andere kant van de oceaan gaan wonen. Maar ik ken wel een aantal mensen die dat wel gedaan hebben en die zijn bijna allemaal ver voor de geplande retourdatum teruggekomen. Om diverse redenen. Omdat het bedrijf opeens weer andere plannen had, of omdat het zelf niet beviel. Maar ook iemand wiens baan simpelweg en onverwacht ophield (ontslag dus). Gelukkig hadden zij allemaal geen meubels meegenomen en in twee van de drie gevallen hadden ze ook nog gewoon hun eigen huis waar ze weer naar terug konden. En in alle gevallen had de werkgever iets geregeld rond de woning. Tijdelijk een gemeubileerd appartement tot en met bemiddeling bij de huur van een woning. Ik ken maar een iemand die uiteindelijk gebleven is.

Zelf in een vliegtuig terug stappen is dan toch een stuk makkelijker dan weer alles inpakken, ook al denk je even niet aan de kosten en het risico.

Roel.

[Avawyn]

Ik ben nu voor de tweede keer een jaar in de VS, en de eerste keer hebben wij erg veel fouten gemaakt.

De eerste keer kwamen we hier aan met elk twee valiezen (bijna enkel kleren, een aantal handdoeken en badkamerspullen). Wij hadden ook nog geen appartement. We hadden enkele hele slechte ervaringen met de Craigslist, en we durfden geen contract te ondertekenen zonder dat we het appartement en de buurt effectief gezien hadden Het was immers onze allereerste keer ooit dat we in Boston waren, dus we hadden geen idee van gezellige buurten of aanvaardbare prijzen. (ondertussen weten we dat ze hier gewoon geen aanvaardbare huurprijzen hebben...)

Onze eerste week was een ramp: we moesten zo snel mogelijk op zoek naar een appartement aangezien we maar voor een week een hotelkamer hadden. Gelukkig konden we uiteindelijk via de universiteit op een studio terecht, maar helaas was die niet bemeubeld en daarmee begon onze tweede speurtocht. In enkele dagen op zoek naar een meubelwinkel die zo snel mogelijk kan leveren, viel nog mee. Maar er komt zo veel meer bij kijken. Daarna mochten we op zoek naar een winkel waar ze betaalbare potten en pannen hebben, waar we een dekbed konden vinden, een waterkoker, borden, glazen, bestek, douchegordijn, ...
Als dat je enige bezigheid is, valt dat mee. Maar als je ondertussen ook allerlei andere dingen in orde moet brengen (infosessies op het werk, een rekening openen, een SSN nummer versieren, health insurance in orde brengen, ....) dan wordt het allemaal een beetje te veel.

Deze keer zijn we hier opnieuw met twee valiezen per persoon, maar nu hebben we minder kleren mee (die zijn hier toch lekker betaalbaar) en iets meer andere dingen (bijvoorbeeld bestek). Onze potten en pannen hebben we hier in 2009 gelukkig achtergelaten bij een vriendin, en hoeven we niet opnieuw te kopen. Het grootste verschil is dat we nu een volledig bemeubeld appartement hebben (er is bijvoorbeeld zelfs een strijkijzer en strijkplank voorzien). Dat zorgt ervoor dat onze aankomst hier nu een stuk aangenamer verliep.

Mijn man en ik zijn nog jong, en zijn niet gehecht aan onze Ikea-meubels in Belgie. Meenemen leek ons dus veel te duur (wij zouden zelf moeten opdraaien voor de kosten). Wat ik gewoon probeer te zeggen met deze veel te lange post, is dat je eerste dagen hier sowieso erg hectisch verlopen. Dan is het niet leuk om op meubeljacht te moeten. Maar mocht je ervoor kiezen om je meubels niet mee te brengen, maak het jezelf dan gemakkelijk, en ga eerst voor een bemeubeld appartement.

[roelb]

Onze eerste week was een ramp: we moesten zo snel mogelijk op zoek naar een appartement aangezien we maar voor een week een hotelkamer hadden.

Waarom bleef je dan niet langer in dat hotel? En als je daar bent voor een werkgever dan ligt er ook daar nog wel een flinke verantwoordelijkheid om je te helpen.

een meubelwinkel die zo snel mogelijk kan leveren, viel nog mee. Maar er komt zo veel meer bij kijken. Daarna mochten we op zoek naar een winkel waar ze betaalbare potten en pannen hebben, waar we een dekbed konden vinden, een waterkoker, borden, glazen, bestek, douchegordijn, ...

Ikea? Maar goed, je benadrukt steeds "betaalbaar". Ik weet niet wat jij betaalbaar vind, maar potten en pannen kun je in elke Wall Mart kopen en dan ben je binnen 10 minuten klaar. Het lijkt erop dat je e.e.a. op een erg klein budget moest bekostigen en dan kan ik me best voorstellen dat het lastig is. Maar als je voor een werkgever in het buitenland moet gaan wonen dan zal er over het algemeen voldoende budget beschikbaar zijn voor huisvesting en zul je veel kunnen declararen of een aanzienlijke onkostenvergoeding krijgen voor extraterritoriale kosten. Als dat niet zo is is het wellicht verstandig om goed na te denken of je die klus wel moet aannemen of dat je dan beter gewoon in Nederland kunt blijven. Het is een beetje gek als je je voor een werkgever in het buitenland vestigt en je daar zelf financieel slechter van wordt. Beter hoeft natuurlijk ook niet, maar in ieder geval niet slechter.

Als dat je enige bezigheid is, valt dat mee. Maar als je ondertussen ook allerlei andere dingen in orde moet brengen (infosessies op het werk, een rekening openen, een SSN nummer versieren, health insurance in orde brengen, ....) dan wordt het allemaal een beetje te veel.

Als jouw werkgever dit soort zaken niet voor je regelt vind ik dat echt erg slecht. Als je mensen in het buitenland tewerkstelligt dan heb je als werkgever een zorgplicht. Dit soort zaken regelen cq coordineren lijkt me wel het minste wat daaronder valt. En een ziektekostenverzekering is ook wel een vrij essentiele secundaire arbeidsvoorwaarde. Nu ben ik toch wel benieuwd wel Belgisch bedrijf zijn personeel op zo'n manier naar het buitenland stuurt .

Roel.

[SanneN]

Niet iedereen gaat naar de VS via een werkgever in NL en heeft dus de luxe dat alles betaald en geregeld wordt! Ik ben aangesteld in de VS (eigenlijk niet eens, ik krijg een stipend) voor 2 jaar op een J1 visum. Dat wil zeggen dat je veeeel zelf moet regelen. Nu hebben wij geluk en mogen wij 2 weken bij mijn baas slapen en ondertussen een appartement zoeken. We hebben al veel e-mail contact gehad en ik weet ook waar we een huis gaan zoeken (die overigens veel te duur zijn...). Maar ja, potten en pannen etc gaan we allemaal kopen. Ik hoop op een goede rit naar de IKEA en dan moeten we het meeste toch wel in huis hebben. Mijn man zit de eerste maanden nog "werkloos" thuis, dus hij mag de rest gaan zoeken!

[DixieChick]

Als je het allemaal zelf moet betalen, kan ik me voorstellen dat het een ander verhaal wordt. En het wordt dan nog een heel ander verhaal, als je, zoals iemand eerder zei, alleen maar IKEA spulletjes hebt staan waar je toch niet zo veel mee hebt. Maar in het geval van de TS betaalt het bedrijf wel. En dat vind ik toch wel een doorslaggevende factor.

En roelb, ik denk dat je eerder de slechte verhalen hoort, dan de goede. Ik ken welgeteld twee mensen bij wie iets mis gegaan met de verhuizing (de ene verloor haar spullen door Katrina, de ander raakte twee containers (van die kleine houten kratten) kwijt bij opslag). Voor de rest ga ik al jaren om met mensen die niks anders doen dan om de 3-6 jaar verhuizen, en daar heb ik nog nooit een slecht verhaal van gehoord. Mensen verhuizen naar Europa, Japan, Korea, Guam, Alaska, noem maar op, met geen enkel probleem. Ik denk dan ook niet dat het zinnig is om mensen bijna bang te maken met verhalen van verloren containers die op de zeebodem liggen..die kans is zo verschrikkelijk klein, dan kun je je om alles gaan druk maken.

[guinevere]

Er zit een Ikea in College Park, MD. Dat is vrij dichtbij Columbia.

Ik had zelf alleen twee koffers bij me, maar ik was nog erg jong en had dus nog eigenlijk geen noemenswaardige inboedel. Een paar vetrouwde dingen lijkt me erg fijn, zeker voor de kinderen, maar in principe kan je hier alles kopen.

[Dento]

Roel, ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat aan de ene kant je de dingen wellicht wat te eenvoudig inschat (met bijvoorbeeld je eigen spullen niet mee moeten willen nemen, en nieuwe spullen "even" bij IKEA of Walmart halen) en aan de andere kant het allemaal wat pessimistisch inziet allemaal (met bijvoorbeeld het transport, faillissementen, ontslagen, e.d.).

[John V]

Als dat je enige bezigheid is, valt dat mee. Maar als je ondertussen ook allerlei andere dingen in orde moet brengen (infosessies op het werk, een rekening openen, een SSN nummer versieren, health insurance in orde brengen, ....) dan wordt het allemaal een beetje te veel.

Als jouw werkgever dit soort zaken niet voor je regelt vind ik dat echt erg slecht. Als je mensen in het buitenland tewerkstelligt dan heb je als werkgever een zorgplicht. Dit soort zaken regelen cq coordineren lijkt me wel het minste wat daaronder valt. En een ziektekostenverzekering is ook wel een vrij essentiele secundaire arbeidsvoorwaarde. Nu ben ik toch wel benieuwd wel Belgisch bedrijf zijn personeel op zo'n manier naar het buitenland stuurt .

Roel.

Van de zaken die Avawyn opbrengt kan alleen de zorgverzekering vooraf worden geregeld. Sterker nog, die moet je vooraf regelen. Is niet zo handig om dat te doen als je al in het buitenland verblijft. Voor de overige zaken moet je echt ter plaatse zijn. Je kunt geen bankrekening of SSN op afstand aanvragen. Je moet dit soort dingen zelf doen waarbij je tevens wordt geconfronteerd met de bureaucratie die in de VS nog steeds hoogtij viert. En dan hebben we het nog niet gehad over alle andere zaken die je moet regelen. Een aantal zaken kan op afstand (in ons geval TV/telefoon/Internet, water, electriciteit, vuilnisophaalservice), maar de overige zaken kunnen pas worden gedaan als je ter plaatse bent. Ik was gelukig al erg bekend met de omgeving waarin we nu wonen en erg goed voorbereid om hetgeen wat komen ging. Toch is me deze periode zwaarder gevallen dan verwacht. Mensen die nog nooit naar het buitenland zijn verhuisd schatten zo'n begin periode m.i. te lichtjes in.

[roelb]

Niet iedereen gaat naar de VS via een werkgever in NL en heeft dus de luxe dat alles betaald en geregeld wordt! Ik ben aangesteld in de VS (eigenlijk niet eens, ik krijg een stipend) voor 2 jaar op een J1 visum.

Maar dat is totaal anders en daar ging dit topic ook niet over. Het gaat hier, voor zover ik het heb gelezen, over iemand die door zijn werkgever drie jaar naar de VS wordt gestuurd. Dan is er dus budget en vermoedelijk ook coordinatie en advies van een gespecialiseerd bedrijf. En als dat er niet is, tja, dan moet je je als werknemer afvragen of het wel een klus is waar je ja tegen wilt zeggen.

En licht inschatten, nee, sorry, daar ben ik het niet mee eens. Je kunt echt "even" meubels kopen. Of beginnen met een gemeubileerde woning. Wellicht ben ik daar wat makkelijker in dan een ander, maar choco bevestigde dit met eigen ervaringen. Met kinderen wordt het natuurlijk wat lastiger, maar aan de andere kant, kinderen maken zich over het algemeen niet zo druk over de woonomgeving. Nieuw is waarschijnlijk alleen maar leuk en spannend. Dingen als verandering van school en vriendenkring maken waarschijnlijk veel meer indruk.

Roel.

[Bandido]

Als jouw werkgever dit soort zaken niet voor je regelt vind ik dat echt erg slecht. Als je mensen in het buitenland tewerkstelligt dan heb je als werkgever een zorgplicht.

Dat KAN een bedrijf vanuit NL/BE helemaal niet voor je regelen, dat is nou net het punt. En dus moet je dat zelf allemaal doen (behalve de ziektekosten). En dan nog zijn bedrijven tegenwoordig helemaal niet zo snel met mensen naar het buitenland te sturen en als ze het al doen zijn ze niet bepaald scheutig met de secundaire arbeidsvoorwaarden. Vaak is het ook zo dat er genoeg mensen zijn die best naar het buitenland willen en met minder toewillen en kunnen. Het is vaak helemaal geen kwestie van naar de VS "moeten". En dat je maakt je onderhandelingspositie al heel anders.

en aan de andere kant het allemaal wat pessimistisch inziet allemaal (met bijvoorbeeld het transport, faillissementen, ontslagen, e.d.).

Dat denk ik ook. Natuurlijk gaat het soms mis, maar dat gebeurt hoogst zelden is mijn ervaring. Ik heb wel een kennis die naar Korea ging voor drie jaar, maar het er zo verschrikkelijk vond dat ze na een jaar weer terugwilde naar NL. En de werkgever was er niet blij mee, maar betaalde toch het transport terug. Alleen zit een buitenlands avontuur er voor haar voorlopig niet meer in, dat wel.

[John V]

En licht inschatten, nee, sorry, daar ben ik het niet mee eens. Je kunt echt "even" meubels kopen. Of beginnen met een gemeubileerde woning. Wellicht ben ik daar wat makkelijker in dan een ander, maar choco bevestigde dit met eigen ervaringen.

Ik doel met name op het aantal zaken welke in de begin periode moet worden geregeld en niet zo zeer op het 'even' kopen van meubels. Overigens is 'even' meubels kopen er bij ons niet bij. Ik begrijp dat er mensen zijn die daar geen probleem me hebben, maar zo zitten wij nu eenmaal niet in elkaar.
Ik vraag me overigens wel af waarop jij je inschatting baseert als je nog nooit zelf een dergelijk verplaatsing hebt ondergaan. Al mijn collega's die dit wel meegemaakt zijn het onderling eens dat er meer bij komt kijken dan ze in eerste instatie dachten. En dan hebben wij nog een sponsor en een checkclist waarmee je je goed kunt voorbereiden.

[John V]

en aan de andere kant het allemaal wat pessimistisch inziet allemaal (met bijvoorbeeld het transport, faillissementen, ontslagen, e.d.).

Dat denk ik ook. Natuurlijk gaat het soms mis, maar dat gebeurt hoogst zelden is mijn ervaring. Ik heb wel een kennis die naar Korea ging voor drie jaar, maar het er zo verschrikkelijk vond dat ze na een jaar weer terugwilde naar NL. En de werkgever was er niet blij mee, maar betaalde toch het transport terug. Alleen zit een buitenlands avontuur er voor haar voorlopig niet meer in, dat wel.

Van 186 mensen die wij in de VS hebben heeft het er welgeteld eentje niet zo naar zijn zin. Maar die blijft gewoon omdat zijn vrouw het erg naar haar zin heeft.

[Natasja L.]

En licht inschatten, nee, sorry, daar ben ik het niet mee eens. Je kunt echt "even" meubels kopen.

Maar goed dat je "even" tussen aanhalingstekens hebt gezet. Je kunt dan wel naar de Ikea gaan en ze komen het thuisbrengen (voorbeeld: met een bedrag van $1500-$2000 betaal je al $299...en dat kan nog hoger liggen door waar je woont). Maar dan kan je zelf fijn aan de slag om alles in elkaar te zetten. Als je alles daar koopt, dan ben je wel even bezig. Alsof je het niet druk genoeg hebt in de beginperiode. O ja, via Ikea kun je weer een bedrijf inhuren die dat voor je komt doen, maar daar moet je ook weer voor betalen. Daar gaat je winst...

De grote oversteek maken... Je moet het een keer gedaan hebben, dan weet je pas wat voor impact het heeft. Een goede voorbereiding is het halve werk. Maar sommige zaken kun je niet vooraf regelen. Als ik zie hoe veel tijd het heeft gekost om een auto te kopen, bankzaken te regelen, etc. Ik moet er niet aan denken om ook nog eens voor meubels, keukergerei en andere zaken op pad te moeten gaan. Gelukkig lees ik ook dat het bij wel meer mensen goed is gegaan. Laten we niet vergeten dat het ook een geweldige ervaring is!

[Petra/VS]

Er zit een Ikea in College Park, MD. Dat is vrij dichtbij Columbia.

Of degene bij White Marsh Mall in Baltimore. Beiden maar een half uurtje rijden of zo.

[kastelke]

En "even" meubels kopen (en de rest van huisraad) gaat ook voor ons niet op. Om je een idee te geven: wij hadden een 20 foot container en de nieuwwaarde van die spullen was > €40.000. Daar betaal ik dus graag voor om dat mee te krijgen. Want los van de waarde van het materiaal, zitten er ook dingen in waar je emotioneel aan gehecht bent.
En zoals het wel vaker gaat: je vertrekt initieel voor 3 jaar, maar ik zou ze de kost niet willen geven die na die 3 jaar niet terugkeren!
En als je dan nog bezorgd bent over het failliet gaan van je werkgever zodat je zelf de terugkeerkosten van je container moet betalen: als expat krijg je nog allerlei premies bovenop voor het 'ongemak' van het in het buitenland moeten wonen. Terwijl de grote meerderheid van die mensen zelf stond te springen om te mogen verhuizen. Wel, zet die premies dan even opzij tot aan je terugkeer. Als het fout loopt, dan kan je dat potje gebruiken. Zo niet, heb je nog een leuke spaarpot om nadien nog eens terug op vakantie te gaan naar je oude thuis.