
Ik heb een vriendin op Cyprus wonen en haar 5-jarig dochtertje spreekt gewoon NL, Engels en Grieks zonder problemen. Heel bijzonder.
Haha, ja hier precies het zelfde, mijn schoonmoeder verteld iedereen dat hij veel beter Nederlands praat dan Engels omdat zij dat gebrabbel als Nederlands verstaat, of ze vraagt me: wat zegt hij? Als hij een heel verhaal brabbelt. Ze denkt dan dat hij nederlands praat. Ik word heel soms ook wel eens een beetje boos op haar als ik mijn zoontje iets in het Nederlands vertel, ze gaat dan zogenaamd heel grappig mee praten in een neptaaltje: abala boebabla habadjoe badjaba. In mijn ogen niet grappig, het is voor hem al ingwikkeld genoeg die twee verschillende talen. Bovendien moet hij niet gaan denken dat mensen hem voor de gek gaan houden met zijn "andere taal".donut schreef: Vaak kun je er geen touw aan vast knopen, terwijl mijn schoonmoeder dan vaak denkt dat ze NL spreekt. Niet dus, ik druk haar altijd op het hart dat ik er ook geen woord van versta.
Ik denk dat je daar wel een punt hebt, een conflict is inderdaad ook niets iets dat wenselijk is, want voor je het weet willen ze het dan helemaal niet meer... goed punt, daar zal ik zeker rekening mee moeten gaan houden als ze eenmaal echt leert spreken.FlipjeBTiel schreef:Zo pak ik het niet aan, want ik wil er geen conflict van maken (ik weet waar zij toe in staat is, b.v. als ze een medicijn moet innemen). Wat ik doe, is elke keer als ze mij in het Engels beantwoordt, dan herhaal ik haar antwoord in het NLs (op een schoolse manier van "bijna goed, dit is de correcte manier van uitspreken"), of verander ik het in een vraag waarbij ik het antwoord herhaal (op een manier van "verstond ik goed dat je dit-en-dat zei?").
Mijn grootste probleem is dat ik haar woordenschat onvoldoende ken, omdat ik strikt NLs met haar spreek en daar natuurlijk niet stil bij sta. Zo komt ze af en toe met 4-lettergrepige woorden aanzetten waarvan ik niet wist dat ik haar die geleerd had, en aan de andere kant heeft ze soms echt moeite met hele simpele woorden, zoals getallen.
Goh dat lijkt mij ook verschrikkelijk zeg... Ik denk dat de eerste keer mijn schoonmoeder zoiets gaat doen, dat het ook meteen de laatste keer zal zijn. Dan krijgt ze echt hoogstaande ruzie met mij haha. Ach, aan de andere kant verwacht ik niet dat ze dat gaat doen, ze spreekt zelf heel veel Ilocano (een Filipijns dialect) met vrienden/familie, en dan zou het hetzelfde zijn als ik dat bij haar zou gaan doen, belachelijk zou dat zijn.claudia1970 schreef:Ik word heel soms ook wel eens een beetje boos op haar als ik mijn zoontje iets in het Nederlands vertel, ze gaat dan zogenaamd heel grappig mee praten in een neptaaltje: abala boebabla habadjoe badjaba. In mijn ogen niet grappig, het is voor hem al ingwikkeld genoeg die twee verschillende talen. Bovendien moet hij niet gaan denken dat mensen hem voor de gek gaan houden met zijn "andere taal".
Ha ha, herkenbaar! Rick zit altijd bovenop mij om puur Nederlands te blijven spreken. Na bijna dertig jaar hier is dat echt niet zo makkelijk (behalve, als ik met Nederlanders of Belgen converseer, dan komt het "natuurlijk", maar hier thuis betrap ik mezelf regelmatig op Dunglishdutch_in_seattle schreef:Gelukkig spreekt mijn vrouw prima Nederlands (meer ondanks dan dankzij mij overigens), dus zij voelt zich niet buitengesloten als ik Nederlands tegen de kinderen spreek. (Zij is eigenlijk nog veel stricter met het Nederlands spreken dan ik...)
Maar het is verbazingwekkend hoe snel jongere kinderen een taal weer kunnen verleren. Het schijnt dat kinderen tot ongeveer hun 12e jaar vloeiend twee of zelfs meer talen kunnen leren. Maar als je voor dat levensjaar stopt met een bepaalde taal, dan is de kans groot dat er zelfs vrijwel niks blijft hangen. Geel gek, maar waar. Ik ken nu al verschillende voorbeelden van dergelijke situaties, niet allemaal NLers overigens.dora schreef:Het is op zich wel cool hoe makkelijk ze een extra taal oppakken.
Dat zeg ik ook altijd, zonder daar verdere enige echte basis of bewijs voor te hebben (anders dan dat aan de andere kant van je levensloop, herseninspanning dementia kan tegengaan). Leuk om te horen dat het toch ook echt zo is.claudia1970 schreef:de dokter heeft mij overigens verteld dat het niet alleen fijn voor hem is om later twee talig te zijn maar het is ook bewezen dat het ontzettend goed voor de hersen ontwikkeling is.
Kan wel, als je er expliciet aan werkt, en (Russische) vrienden van ons die client-facing jobs hebben is het gelukt. Het gaat zeker niet vanzelf. Mijn vrouw werkt er ook aan, ook vanwege haar carriere. Probleem is wel dat mijn "hulp" ertoe geleid heeft dat haar een keer gevraagd is of ze uit NL kwam.wiepster schreef:Ik zelf heb een behoorlijk accent, zal dat waarschijnlijk nooit kwijt raken