Doordenkers voor de winnaars

[suebrons]

Ik vind een goed onderwerp. (En bij voorbaat excuses voor typefouten. Ik heb er net een shift bij Universal opzitten waar ik om 4am voor ben opgestaan en ben een beetje moe lol)

Ik ben zelf jaren geleden ge-emigreerd en ben meteen in Los Angeles beland. Ik dacht dat leek me wat beter want ik had wat familie daar zitten. NIet dat ik ervan uitging dat ze wel zouden helpen, maar het is altijd fijn om te weten dat er iemand is waar je heen kan als het even tegen zit al is het maar om een bakkie koffie te halen. Helaas wilde ik in Los Angeles niet zo aarden. Het is gewoon mijn stad niet. En dat niet alleen, zo goedkoop was Los Angeles nou ook weer niet. (even een deposit voor een studio apartment zonder credit bijvoorbeeld was al 2 maanden huur dus $2400, autos waren een stuk duurder etc etc). Was ik meteen in Orlando gestart dan hadden mijn opstartkosten een stuk minder kunnen wezen. Ik ben uiteindelijk terug gegaan naar Orlando, FL omdat ik hier al eerder gewoond had tijdens een stage en me prima thuisvoelde. En ik ergens heen wilde waar ik zeker wist dat ik me thuisvoelde.

Ik ben het ermee eens dat mensen zich bepaalde dingen goed moeten afvragen voor ze gaan emigreren, maar ik denk dat de meeste dat al wel tot op zekere hoogte hebben gedaan. Anders kom het niet bij je op om je in te schrijven voor een lotterij die mogelijk (ok kans is klein) kan leiden to emigratie.

Ik ben het ermee eens dat het handig is om af te wegen waar je als emigrant de beste kansen hebt qua baan en ervaring. Is het handig om ergens te beginnen waar de werkgelenheid goed is en de kosten laag? Absoluut. Maar aan de andere kant moet je je wel ergens thuis voelen. En hoe je-weet-wel de economie in Amerika nu ook is, waar een wil is is een weg. Emigrant worden doen mensen niet zomaar Als je de guts hebt om huis en haard te verlaten voor een ander bestaan, dan moet het toch wel goed kunnen komen. En ik weet dat ik makkleijk praten heb want ik ben hier naar toe gekomen toen de economie nog beter was, en ja het is even schipperen nu maar het gaat.

En over "Ik vertrek" gesproken...ze hebben mij destijds ook benaderd maar ik heb ze vriendelijk afgewimpeld. Ik zie het al voor me, probeer je als immigrant een bestaan en naam op te bouwen, heb je een camera ploeg achter je aanlopen. En het is geen documentaire, het is een reality soap met alle gevolgen van dien. Was het bij dat programma niet zo dat het merendeel van de emigranten het niet red en terug gaat?

[Ziva]

Oei, ik had dat stukje weggehaald, want vond het te persoonlijk geworden - jij was wel heel snel !

Ik heb in meerdere staten gewoond in de US en bijna overal werkten/werken beide partners. Dat wij het met een inkomen net-aan redden komt omdat we geen kids hebben.
Maar ik geloof graag dat het in andere delen van de US beter te doen is, CA is een wat dure staat denk ik.
En ja als een van de echtgenoten bankier is of hedgefund manager of ceo van een groot bedrijf of of partner in een law firm, dan is het goed te doen met een inkomen. Echter ik woon niet tussen hiervoor genoemden, kom ze ook niet tegen. Ik woon in een doorsnee housing tract, niks bijzonders. Van mijn buren weet ik dat in de meeste gezinnen beiden partner werken om hypotheek te betalen, eten op tafel te zetten, de kids van kleren en schoenen te voorzien enz. Ik zie ze in redelijke auto's rijden maar echt niet in luxe bakken. Ze gaan zelden op vakantie. Valt een inkomen weg dan hebben ze echt een probleem.

Voor Inge: dank je voor je reactie !
En nee ik val niemand aan, waarom zou ik ? Ik heb al vaker gezegd: ik gun ieder te winnen. Ik denk echter dat wie besluit daadwerkelijk te gaan zijn/haar huiswerk goed moet doen, en alle factoren moet laten meewegen in de beslissing waar te gaan in de US. Heb je geen kinderen dan is het denk ik makkelijker. Heb je wel kinderen dan moet je - denk ik - je keuze ook mede laten bepalen door hun behoeftes op termijn mbt. studie enz.

In een ander ond. kwam ter sprake hoe iemand voor Atlanta gekozen had na een aantal mogelijk locaties bestudeerd te hebben en nav. ervaringen van andere AA forum leden (voor vestiging bedrijf).
Sommigen hier kiezen voor CA - maar het gaat niet om een vakantie, het gaat om verkassen en een bestaan opbouwen. Waar is werk ? waar worden mensen ingehuurd (in jouw vakgebied).

Mijn ervaring is zeventien jaar in de US, mijn man heeft altijd hard gewerkt, we hebben weinig luxe in ons leven (zelfs minder dan in Ned.), en na al die jaren geen dubbeltje in de bank (meer).
Sommigen denken dat hier beduidend minder belasting betaald wordt, maar als je alles optelt: payroll taxes, loonbelasting Fed., idem staat, onroerend goed bel./bond fees etc., plus wat je zelf moet bijverzekeren, dan wordt het verschil beduidend kleiner. Tel daarbij dat studeren hier vele malen duurder is en dat je in feite zelf moet sparen voor je oude dag.

Maar goed, ik begin mezelf te herhalen, ik denk dat wel duidelijk is wat ik wilde overbrengen. Ja gaan ! maar goed voorbereid !

Ik snap wat je zegt maar mis nog steeds je antwoord op de vraag van Hockey, waarom ben je dan in Amerika? Ik weet niet of dat weer te persoonlijk wordt maar als het niet echt je thuis is.... en je niet echt tevreden bent snap ik niet zo goed waarom je er dan (nog) bent. Ik hoor wel als je liever geen antwoord geeft, ik ben puur nieuwsgierig

[bart1]

Mijn ervaring is zeventien jaar in de US, mijn man heeft altijd hard gewerkt, we hebben weinig luxe in ons leven (zelfs minder dan in Ned.), en na al die jaren geen dubbeltje in de bank (meer).
Sommigen denken dat hier beduidend minder belasting betaald wordt, maar als je alles optelt: payroll taxes, loonbelasting Fed., idem staat, onroerend goed bel./bond fees etc., plus wat je zelf moet bijverzekeren, dan wordt het verschil beduidend kleiner. Tel daarbij dat studeren hier vele malen duurder is en dat je in feite zelf moet sparen voor je oude dag.

Maar goed, ik begin mezelf te herhalen, ik denk dat wel duidelijk is wat ik wilde overbrengen. Ja gaan ! maar goed voorbereid !

Als men bedoelt dat je minder belasting op je loon betaalt in de US dan in Belgie of Nederland dan is dat echt wel zo. Neem er even de belastingschalen bij en je komt zo tot de conclusie. Maar je krijgt dan ook waar je voor betaald hebt. Zoals eerder gezegd het is hier vrij individueel en dus individuele keuze of je levensverzekering, 401K, hospitalisatieverzekering e.d. neemt of niet. Is dit beter systeem dan Europa? Ik zou het niet zo meteen weten.

Een ding is me hier wel vrij snel duidelijk geworden. Als je centjes heb in de US kan je zeer goed leven en kan je - als je dat wil - volop laten meeslepen in de consumptiemaatschappij die de US toch is. Het probleem stelt zich vooral het ogenblik dat je minder financieele draagkracht hebt, dan heb je wel minder vangnet dan in Europa.

Bart1

[FlipjeBTiel]

Als men bedoelt dat je minder belasting op je loon betaalt in de US dan in Belgie of Nederland dan is dat echt wel zo.

oortjes woont in CA, wat een van de hoogste belastingstaten in de unie is (Hawaii is erger). Je zit in het op-een-na hoogste bracket als je meer dan een $47K verdient (het hoogste bracket gaat in na $1M). Lokale verkoopsbelasting van 10% is normaal.

Neem er even de belastingschalen bij en je komt zo tot de conclusie.

Ah, maar zo simpel is het niet als je AMT betaald, waar je in CA zo aanzit vanwege de aftrek van staatsbelasting die onder de AMT niet is toegestaan.

Het probleem stelt zich vooral het ogenblik dat je minder financieele draagkracht hebt, dan heb je wel minder vangnet dan in Europa.

Valt als je helemaal onderop zit wel mee: is het hier soortgelijk als daar. Probleem zit er meer in dat als je ergens in het midden zit, je in NL een vangnet hebt dat je voor een tijdje je eigen levensstijl laat aanhouden, terwijl je hier dat wel kunt vergeten. Als voorbeeld de werkloosheiduitkering: in CA is dat max 50% oud salaris en max $1800 per vier weken (da's $23.5K per jaar, wat je dus krijgt als je voorheen $47K of meer per jaar binnensleepte; ga daar maar eens van leven); vergelijk 70% oud salaris in NL.

Gr., Flipje

[bart1]

Flipje sprak vanuit persoonlijk standpunt, het goedkope Zuiden.
Twijfel er niet aan want jij meegeeft wel zal kloppen en dus de kloof met Europa in CA een stuk minder zal zijn.

Je hebt een punt wat de middeklasse betreft.

Bart1

[USInsider]

Sue, ik vraag me af hoeveel deelnemers er zijn die een aantal jaar geleden de beslissing hebben genomen om aan de lottery mee te doen. En zich (niet voldoende) realiseren hoeveel slechter de situatie ondertussen is geworden en hoe veel slechter alles hier mogelijk nog gaat worden de komende jaren.

Wat betreft de middenklasse: die wordt langzaamaan uitgehold hier. Inkomens zijn de afgelopen jaren niet daadwerkelijk gestegen, alleen de rijken zijn (veel) rijker geworden. Wel is er van alles en nog wat duurder geworden.

Verder heeft Flipje eea al uitgelegd.......

[ned in MO]

Ik heb mij daar zelf nooit zo druk om gemaakt.
Ook in nederland is het moeilijk om aan werk te komen (zie phillybilly bijvoorbeeld)
Wij zijn zelfstandig ondernemers, mijn vrouw in de medische wereld met een specialisatie waar veel vraag naar is.
Ik werk ook voor mezelf en heb eigenlijk altijd wel wat gevonden dat loopt.
Mijn ouders verklaarde me voor gek dat ik zomaar een pakketbusiness begon (op het hoogtepunt van de recessie)
Toch heeft dat goed uitgepakt. Mijn andere business (real estate) lag op zijn gat en kostte alleen maar geld. Ik was dus wel gemotiveerd om er iets van te maken.
Misschien ben ik bevoorrecht maar ik denk dat als je je redelijk goed indekt (dus niet op het randje leven) dat je ook als je tegenslagen hebt deze vrij eenvoudig te overwinnen zijn.
Heb je geen reserves dan heb je een probleem als het fout gaat en is het veel moeilijker om er weer uit te komen.
Ik heb ook wel een beetje geluk gehad. Ik heb in het begin op het randje moeten leven want ik begon in de states met niks.
Bijna het gat ingevallen maar mij net op tijd kunnen vasthouden.

[USInsider]

Tsja, ik blijf volhouden dat in de tweede helft van de 90er jaren de economie hier er anders voorstond dan nu. Zeker waar het ging om banen, het aanbod ervan dan, de werkloosheid was ook beduidend lager. Ook was 9/11 nog niet gebeurd, en dat heb ik ervaren als een 'waterscheiding' in het US denken en beleven.
Inmiddels hebben we gehad de dot.com crisis, ondergang hedge fund LTWG, de energiecrisis/de sjenanigans van oa. Enron, de klap op de aandelenmarkt, het instorten van de huizenmarkt, ondergang investeringsbank Lehman Bros en de bijna ondergang van andere banken die wel gered werden.

Kortom jij ging weg toen iemand met een werkvergunning kon werken want er was werk te vinden. (In die jaren werd me zo ongeveer alle weken een baan aangeboden - wel vaak part time.) En nu bevind je je in een situatie dat je een partner hebt die ook inkomen genereert, en dus kan opvangen als het voor jou wat minder gaat. Plus je hebt in de afgelopen 10-12 jaar toch aardig wat kontakten gelegd, denk ik.

Maar de mensen die nu komen ? Hoe/waar moeten ze werk vinden ? Toen wij hier vijf jaar geleden kwamen was er nog wekelijks een bijlage bij de krant met vacatures. De bijlage is er nog, een pagina, men zoekt vooral med. geschoold personeel (inderdaad) en verder exotic dancers.
Je zult gelijk hebben dat het in Ned. op het moment ook niet zo makkelijk gaat. Maar daar is meer sociaal vangnet dan hier.

[RiverCola]

En dat sociale vangnet, dat hebben veel mensen nu hard nodig. Phillibilly heeft misschien moeite om een baan te vinden, maar in de periode dat ze zonder zat kon ze toch haar huur blijven betalen en was ze nog steeds verzekerd.

Normaal gesproken zou ik ook wel een risico durven nemen, maar de huidige situatie in de VS vind ik momenteel te slecht om daarvoor op te geven wat ik hier heb. Op dit moment zijn voor mij de voordelen van een leven in de VS ineens een stuk kleiner geworden dan een paar jaar geleden. Ik heb dan ook besloten om even niet meer mee te doen met de loterij. Wellicht in de toekomst weer wel, maar dat kan ik nu nog niet inschatten.

[SemJes]

Jeetje, dan lijkt het hier in Western New York toch wel anders te zijn. Hier zijn schijnbaar nog erg veel banen te vinden, in verschillende sectoren (zo heb ik zelf ervaren en hoor ik van mensen om me heen). Ik had naar drie plekken mijn resume verstuurd, en dat heeft al voor twee baan aanbiedingen gezorgd. Sowieso zie je bij nagenoeg elke winkel en restaurants dat ze mensen zoeken. En als ik geen baan rond mijn opleiding had kunnen vinden, had ik het absoluut geen probleem gevonden om op die manier aan de slag te gaan. Ik denk dat het belangrijk is dat mensen die nu emigreren ook voor zichzelf bepalen hoe ver ze zouden willen gaan om geld te verdienen. Ben je bereid je opleidingen opzij te zetten om hamburgers te gaan flippen? In deze regio zou je zelfs met zo'n loon nog rond kunnen komen, maar ik begrijp dat dit in de meeste delen van California bijvoorbeeld nooit op zou gaan.

[ned in MO]

Misschien dat het midden jaren 90 toen ik emigreerde makkelijker was?
Ik weet het niet. Ik ging bijna zonder geld (geen vangnet dus) maar ik leefde minimalistisch en was alleen.
Het gros van de emigranten heeft een bestaan in ned en heeft wat centjes achter de hand.
Ik was ook niet kieskeurig. Mijn eerste baan was naast amerikanen met net highschool en ik zat daar met mijn HBO.
Ik heb gewoon gedaan wat nodig was om te overleven.
Daar moet je wel op voorbereid zijn. Een bestaan opbouwen is niet altijd even eenvoudig in een ander land.
Echter won ik vandaag een greencard, dan zou ik ook gaan.
Ben alleen nu een beetje wijzer met 41 jaar dan dat ik dat met 26 was

[kastelke]

Het belangrijkste blijft misschien toch wel dat je ook eens moet kijken naar de werkloosheidsgraad in de plaatsen waar je je wilt vestigen, en dan de voorkeur geven aan een plaats waar die bv. 8% is, en niet die waar het 13% is. Tenzij jij heel erg superspecifieke heel erg gewilde ervaring hebt.
Net zoals je misschien beter kan starten in een plaats waar je voor $800 iets kan huren, dan daar waar je $1,600 neer moet leggen elke maand. Als je dus niet bv. minstens 40.000 euro mee kan nemen als buffer om de eerste maanden te overleven.

[bart1]

Oortjes:

Kan je tot op bepaalde hoogte wel volgen in je commentaar: op dit ogenblik is het niet zo evident om te emigreren en de uitdagingen zullen wel iets groter zijn dan pakweg 10 jaar geleden.

Maar persoonlijk vind ik toch dat je iets te ver gaat, er zijn voldoende voorbeelden op dit forum van mensen die laatste 3 jaar geemigreerd zijn, een job gevonden hebben of bedrijf hebben opgestart en blijkbaar best naar hun zin hebben.

Bart1

[kaap koraal]

Mijn ouders verklaarde me voor gek dat ik zomaar een pakketbusiness begon (op het hoogtepunt van de recessie).

Sorry ff off topic: Wat moet ik me daar bij voorstellen ?? Ik zoek nl een bedrijf om te beginnen in FL en denk dan ook bv aan een pakketbusiness.
Maar dan denk ik aan een Fedexstore/Postal of iets dergelijks.
Hoe gaat het op dit moment met die business ? Je mag het ook in een PB vertellen als je het TE off topic vind.

[RiverCola]

Het is ook maar net met welke reden je vertrekt.

Sommige mensen willen gewoon koste wat kost naar de VS, dat is hun grootste droom, om daar te leven. Als je er zo in staat kan ik me voor stellen dat je bereid bent om daar een hoop voor op te geven, desnoods een tijdje hamburgers te gaan bakken en te beginnen in een gebied dat betaalbaarder is.

Ik zelf sta er niet zo in. Ik heb het hier in Nederland goed, in die zin dat ik het prima naar mijn zin heb, en zou het misschien wel erg leuk vinden om de uitdaging ergens anders aan te gaan, MITS de kansen op een goede carrière daar beter (of gelijk) zijn en MITS ik op de plek zou kunnen wonen waar ik dat graag wil.
Iedereen op dit forum kent mijn zwak voor LA. Ik hoef echter niet per sé in LA te wonen maar in ieder geval wel in een grote, wereldse, stad. Dat wil ik erg graag, dat past bij mij. Als ik flinke concessies zou moeten doen op die twee gebieden omdat dat op dit moment niet mogelijk is, dan blijf ik wel waar ik zit of kijk uit naar andere mogelijkheden. Ik vind Amerika erg aantrekkelijk en heb speciale gevoelens bij het land maar niet zoals sommige andere mensen hier die naar de VS willen om de VS.

[inge67]

Ik lees heel vaak 'niet naar California' en 'ga waar er minder werkloosheid is'.
Ik zie dat zelf anders. Als je alles opgeeft voor een nieuw bestaan dan wil ik ook daar naartoe waar ik het liefste zit.

En ja we hebben hier dingen opgebouwd en een huis en een vaste job. Ik zou het echter geen probleem vinden om het (tijdelijk) met minder te moeten doen.
Ik ben inderdaad bereid om hamburgers te bakken als dat nodig zou blijken. Terwijl ik hier in België de leiding heb over een tiental mensen en onderdirecteur ben met heel wat beslissingsbevoegdheid en ditto loon.

En ja ik heb kinderen, 3 stuks zelfs. Maar ik denk dat het ook voor hen een goede ervaring zal zijn. Zelfs al gaan we minder vaak op reis en uit eten enz...

Ik ben me bewust van de hoge werkloosheid en de hoge prijzen in California, maar als we de stap zetten, dan zal het toch naar die staat zijn.

[RiverCola]

Ik lees heel vaak 'niet naar California' en 'ga waar er minder werkloosheid is'.
Ik zie dat zelf anders. Als je alles opgeeft voor een nieuw bestaan dan wil ik ook daar naartoe waar ik het liefste zit.

Dat geld voor mij ook. Het is of de plek waar ik voor gevallen ben (of andere plekken waar ik mogelijk nog voor zou kunnen vallen, Seattle lijkt me bv wel wat) of niet. Een ander zal er heel gelukkig zijn maar voor mij geen Texas of Arizona. Het zal er vast goedkoper zijn, maar dat is niet de reden waarom ik alles achter me zou willen laten.

Hier op het forum wordt je dan toch vaak voor gek, of op zijn minst onverstandig, verklaard.

[kaap koraal]

OJAAA ik vind die oude plaatjes ook wel leuk maar geef toch maar deze :

Katy Perry : Cali girlssss

[Bandido]

Hier op het forum wordt je dan toch vaak voor gek, of op zijn minst onverstandig, verklaard.

Ik vind dat dat nogal meevalt. Ik heb juist het idee dat er behoorlijk veel begrip is onder de forumleden naar wat iemands beweegredenen zijn. Voor sommigen (zoals ik) was de keuze snel gemaakt omdat de partner er woont, voor anderen is het een droom om op één bepaalde plek te gaan zitten, maar voor anderen ligt dit volledig open, zolang het maar in Amerika is. En in zo'n laatste geval heb je de luxe om eens goed te bekijken wat de voors en tegens van bepaalde plekken zijn. Maar als het je droom is om in Californie te gaan wonen, zou ik daar ook voor gaan.

[DejaVu]

JieJie is gemigreerd naar Hawaii. Is ook niet meteen de eerste plek waar je aan denkt...of misschien ook wel.

Hij had dezelfde reden als Bandido volgens mij(vriendin). Ik lees heel veel posts maar op het laatst weet ik niet meer welk verhaal nou bij welke naam hoort...