DV2012 winnaar: Willel

[Sten]

@ Elke

Precies, en als wij dat kunnen en daarvoor kiezen, zijn we uiteindelijk voordeliger uit, dan wanneer we ons elke maand laten leegzuigen (over gevaarlijke dieren gesproken, de mens spant de kroon) voor exorbitante bedragen. Ben wel goed, maar niet gek.
Zodra ik miljonair ben, zal ik het nog eens overwegen.
(Hoewel? Dan kun je ook de dieren en de natuur steunen met dat geld, niet de mens).

[Sten]

@ Marjon

Iets wat er bij mij niet ingaat, gaat er niet in. Ik ga liever dood dan elke maand bij te dragen aan het miljonairsleven van een paar mensen in het verzekeringswezen, die slapend rijk worden. Ik ken zo iemand, die zei dat hij zelf verbaasd was over de enorme bedragen die er op zijn bankrekening binnen stroomden. Dat vind ik ronduit genant, ik ben liever arm en oprecht, dan rijk en parasitair. Wat denk je dat daarin omgaat?
Een paar honderd dollar per maand zullen we overwegen. Voor de rest: nee.
We maken zelf wel een spaarpot als er geen verzekering is die ons aanstaat.

[vana]

Tja, dat is jouw keuze. Ik ben blij dat wij wel verzekerd waren en dat mijn man niet dood gegaan is omdat hij het ziekenhuis niet kon betalen.
En dat er andere mensen eventueel rijk worden van mijn verzekeringspremie? Ach, er zijn ergere dingen om me druk over te maken. ik hoop dat ze gelukkig worden met mijn betaalde premies, wij hebben er in ieder geval een hoop voor teruggekregen.

Jij belicht nu alleen de kant van het premie betalen en nooit ziek zijn. Ja, dan betaal je "voor niets"
Maar de totale premie die wij in ons leven betaald hebben is veel minder dan alle ziekenhuiskosten. Aan ons heeft de verzekeringsmaatschappij dus dik verlies geleden.

Marjon

[Sten]

@ Marjon

Ik heb mijn principes, jij de jouwe. Andere mensen de hunne. Ik ken iemand in Nederland die tot aan het Europese hof toe de Nederlandse verplichting tot medische verzekering heeft aangevochten. Niet omdat hij geen geld heeft, want dat heeft hij wel. Uit principe. Hij heeft verloren, hij moet zich nog steeds verplicht verzekeren. Er zijn genoeg mensen in Amerika die dit (verplicht medisch verzekeren) een schande zouden vinden, ik behoor daartoe. Vrije keuze.

[Hockey]

Ik wil me eerst aansluiten bij Elke's punt dat je alleen moet verzekeren wat je niet zelf kan betalen. Dus voor mij betekent dat, geen annuleringsverzekering bij een reis naar de VS. Geen aanvullende verzekering voor een aangeschafte laptop of tv. Het geld wat ik met die regel bespaar is dusdanig dat als er een keer iets kapot gaat, ik het al terugbetaald heb gekregen uit niet betaalde verzekeringspremies.
Maar ziektekosten? Nee, dat verzeker ik graag. Ik snap dat er mensen zijn die geen ziektekostenverzekering willen, maar dan zou er ook de consequentie aan vast moeten zitten dat je direct je zorg moet betalen en anders geen medische hulp krijgt. Het mag niet zo zijn dat mensen die zich niet willen verzekeren anderen laten opdraaien voor hun kosten.
En die verzekeraars, tsja, mijn vrienden zijn het ook niet en zullen het nooit worden. Doch ik beschouw ze wel als een noodzakelijk kwaad. Een docent op de universiteit vertelde ooit eens dat verzekeringen er zijn om kosten te dragen die we individueel niet kunnen dragen. Volledig mee eens. Alleen het gedrag van de verzekeraars doet me af en toe twijfelen of dit nog wel klopt.

[Sten]

@ Hockey

Dat is dan toch helder: in de USA word je, als je niet medisch verzekerd bent, niet geholpen als je je been gebroken hebt of op sterven ligt. Prima toch, iedereen tevreden. Dat was immers de afspraak.

[bart1]

Inderdaad verzekeringen we kunnen er lang en breed discussies over hebben.

Sten je zal toch af en toe je principes op zij za; moeten zetten in USA, ook over verzekeringen. Bijvoorbeeld in Georgia kan je geen hypotheek krijgen tenzij je de verzekering op je huis bewijst. Heb ik die verzekering echt nodig? Ik hoop het niet maar je moet hem wel hebben wil je huisje kopen.
Idem voor auto.

Mijn persoonlijke mening is dat je zonder ziekteverzekering in de USA een zeer groot risico neemt. Je bent uitgeschreven in Nederland/Belgie en kan dus niet terugvallen op sociale zekerheid aldaar. Hier geen ziekteverzekering hebben gaat je behoorlijk wat geld kosten eens je bij de dokter moet en ja medecijnen zijn hier ontzettend duur.
En hopelijk heb je nooit iets ernstig voor want als je dan geen ziekteverzekering hebt zal je echt niet de hulp krijgen die je op dat ogenblik wenst en eens de diagnose gesteld is het natuurlijk al lang te laat om nog verzekering af te sluiten. In onze vriendenkring hebben we iemand die net kanker als diagnose heeft mogen aanhoren en gelukkig is hij verzekerd want de bedragen die je dan hoort voor onderzoeken, diagnose e.d. kan je echt niet uit eigen zak betalen. Na operatie en behandeling gaat totale kost in honderduizenden dollars lopen. En zeg niet dat je jong bent en nog nooit naar de dokter bent geweest, het gaat hier om iemand die nog nooit ziek is geweest en een dertiger (las dat in USa 1/2 kanker krijgt/heeft, dus zeg nooit dat het jezelf niet gaan overkomen).

Trouwens in Belgie betaalde je onrechtstreeks ook voor je ziekteverzekering alleen was het meteen verrekend via je loon, hier doe je het individueel en op het niveau die je zelf wil.

Tuurlijk zijn er veel verzekeringen die ook ik absoluut niet wil hebben en inde USA is dit big business (je tv, je sofa tegen vlekken enzovoort enzovoort) maar de basic stuff zoals je gezondheid lijkt me toch iets waar je niet wil mee gokken en op het einde van de rit prijs je gelukkig als je nooit beroep hebben moeten doen op je ziekteverzekering.

Bart1

[Sten]

@ Bart

Zoals gezegd: wij willen geen hypotheek en met een tweedehands auto zijn we al zeer tevreden.
Wat je ook zegt: wie zegt dat ik behandeld wil worden voor kanker, mocht ik het hebben/krijgen?

Sommige mensen houden van risico's nemen, avontuur aangaan. Niet iedereen is zoals jij. Het valt me altijd erg aan jou op, Bart, dat je alles alleen vanuit je eigen wereldvisie ziet en zegt. Ook het gegeven dat we helemaal niet in de midwest of het oosten van Amerika willen wonen, ook al is het goedkoper (hoe duur is het eigenlijk om in Tornado Alley te wonen? http://upload.wikimedia.org/wikipedia/c ... _Alley.gif ) komt bij jou niet erg aan.
Ik probeer jou er toch ook niet te overtuigen van je medische verzekering af te stappen? Vrijheid blijheid. En met deze vrijheid schaad ik niemand, hoogstens mijzelf, als dat al gebeurt. En dat laatste criterium is wat mij betreft tevens doorslaggevend.

[Willel]

zozo, allemaal weer zeer interessant, en met als resultaat dat ik het nog altijd totaal niet weet

heb nog wel wat tijd om het allemaal te bekijken gelukkig

persoonlijk neig ik wel meer naar de visie van sten: je leeft je leven in de veronderstelling dat het goed gaat, niet in de veronderstelling dat het misloopt. Als het dan toch misloopt dan doe je het nodige indien mogelijk, en accepteer je de gevolgen indien niet mogelijk.

en aan de wat extremere kant: het leven is voor mij alleen de moeite waard zolang het ook echt de moeite waard is en je het ten volle kan leven (wat dat inhoudt is uiteraard voor iedereen anders).
Kanker, spierziektes en dergelijke meer staan dat voor mij in de weg. hoeveel geld je er ook tegenaan smijt, je raakt ze nooit echt kwijt. in zo'n geval mag het voor mij best ophouden... (die visie is wel alleen aan te raden als je single-for-life bent )

ik bespaar me liever paar duizenden dollars per jaar om er dan een muscle car mee te kopen
als je dan een auto-ongeval hebt ben je tenminste goed dood en heb je die verzekering ook niet meer nodig!

[sachasenne]

en hoe ga je dan verder lopen op je gebroken been?
eten met een afgebroken tand?
sterven met een appendicitis?

[Willel]

en nog even back to the point:

hoeveel hoop op een ziekteverzekering via werkgever kan je hebben als beginnende IT'er en in vergelijkbare sectoren (niet bij topbedrijven, eerder de gemiddelde)?
is dit bijna standaard of juist een grote uitzondering?

[Willel]

en hoe ga je dan verder lopen op je gebroken been?
eten met een afgebroken tand?
sterven met een appendicitis?

Als het dan toch misloopt dan doe je het nodige indien mogelijk, en accepteer je de gevolgen indien niet mogelijk.

lijken me allemaal perfect te vallen onder de categorie waar je het nodige doet als he misloopt.
en vooral ook zeldzaam in die mate dat je ze toch echt wel kan betalen met het uitgespaarde verzekeringsgeld.
ben geen skater, snowboarder of professional wrestler, dus ben niet van plan elke 6 maand een been te breken, en van een appendix had ik er ook maar één dacht ik.

[vana]

Kanker, spierziektes en dergelijke meer staan dat voor mij in de weg. hoeveel geld je er ook tegenaan smijt, je raakt ze nooit echt kwijt. in zo'n geval mag het voor mij best ophouden... (die visie is wel alleen aan te raden als je single-for-life bent )

Als je je laat behandelen kun je deze ziektes vaak juist wel kwijt raken. Stel je voor dat mijn man dat gezegd had, dan was ik al 23 jaar weduwe geweest. En nu hebben we pas gehoord dat hij helemaal genezen is.
Ik vind dat soort opmerkingen altijd een beetje vreemd en ze komen meestal van mensen die helemaal gezond zijn. Ik wil ze wel eens opnieuw spreken als ze ook zo onfortuinlijk zijn om één van deze ziektes te krijgen. En dan vraag ik me af of ze dan nog steeds dood willen.
Neem maar van mij aan, dat de meeste mensen die in zo'n situatie komen vechten voor hun leven hoor.

Marjon

[Petra/VS]

@ Hockey

Dat is dan toch helder: in de USA word je, als je niet medisch verzekerd bent, niet geholpen als je je been gebroken hebt of op sterven ligt. Prima toch, iedereen tevreden. Dat was immers de afspraak.

Bovenstaande is niet waar. Iedereen wordt geholpen, mede daarom zijn de medische bedragen hier zo hoog. Er zijn ook veel gratis klinieken, onze oudste heeft er bij een een tijdje vrijwilligerswerk gedaan en het geld daarvoor moet allemaal ergens vandaan komen.

[Willel]

kans op hervallen bij kanker is best realistisch, de mogelijkheid ertoe alleen al geeft stress, en sowieso wordt aangeraden bepaalde gewoontes te veranderen.
dus nee, kanker is nooit weg.

spierziektes en dergelijken laten ook in vele gevallen permanente schade na, in grote of kleine mate. je bent dan wel genezen, je bent niet meer de oude.

en vooral: ik heb heel weinig raakvlakken met wat je "de gemiddelde mens" zou kunnen noemen, dus het soort argument van 'de meeste mensen doen dit of dat' is meestal niet van toepassing op mij. (ongetwijfeld zou een psychiater bij mij enige sociopatische trekken kunnen ontdekken! )

ik kan perfect begrijpen dat voor de meeste mensen het leven op zich een doel is, ingegeven door hun levensdoelen, verwachtingen, sociale en professionele situatie, ...
maar niet iedereen is zo ingesteld, zonder dat dat impact hoeft te hebben op hun levenskwaliteit en vreugde, het is gewoon wie ik ben.
en nogmaals: mijn visie is die van iemand die uit eigen keuze 'alleen' in het leven staat, en dus minder "directe omgeving" heeft om mee rekening te houden. als je getrouwd bent en kinderen hebt ga je de dingen uiteraard anders bekijken.

[Sten]

en hoe ga je dan verder lopen op je gebroken been?
eten met een afgebroken tand?
sterven met een appendicitis?

Het eerste: niet: spalken en liggen.
Tweede: behandelen op eigen kosten. We dokken nu al alles zelf want: niet tandarts verzekerd.
Derde: dokken op eigen kosten of het bezuren.

[Sten]

[...]
ben geen skater, snowboarder of professional wrestler, dus ben niet van plan elke 6 maand een been te breken, en van een appendix had ik er ook maar één dacht ik.

Jij bent grappig haha!

[Sten]

[...]
persoonlijk neig ik wel meer naar de visie van sten: je leeft je leven in de veronderstelling dat het goed gaat, niet in de veronderstelling dat het misloopt. Als het dan toch misloopt dan doe je het nodige indien mogelijk, en accepteer je de gevolgen indien niet mogelijk.

[...]

Willel, join the risk & adventure club! Never a dull moment with us.

[Sten]

[...]
Ik vind dat soort opmerkingen altijd een beetje vreemd en ze komen meestal van mensen die helemaal gezond zijn. Ik wil ze wel eens opnieuw spreken als ze ook zo onfortuinlijk zijn om één van deze ziektes te krijgen. En dan vraag ik me af of ze dan nog steeds dood willen.
Neem maar van mij aan, dat de meeste mensen die in zo'n situatie komen vechten voor hun leven hoor.

Marjon

Dat weet je niet Marjon, dat weet niemand. Je weet niet hoe we nu in elkaar steken en je weet niet hoe we dan in elkaar steken.
Keuzes maak je bij de dag, bij het jaar, en als je het zorgvuldig doet en je gevoel volgt, kun je geen spijt krijgen. En dat doe ik.

[Sten]

[...]

Bovenstaande is niet waar. Iedereen wordt geholpen, mede daarom zijn de medische bedragen hier zo hoog. Er zijn ook veel gratis klinieken, onze oudste heeft er bij een een tijdje vrijwilligerswerk gedaan en het geld daarvoor moet allemaal ergens vandaan komen.

Ik heb andere verhalen gehoord, dus dit begrijp ik niet. Ik heb begrepen dat mensen ijskoud medische hulp geweigerd wordt. Als ik (voorlopig nog allemaal onzeker) geen premie wens te betalen, dan moet ik de gevolgen accepteren. Als er echter een reddende engel verschijnt, die mij persé in leven wenst te houden, dan weet ik niet of ik dat weiger. Maar ik ben bereid het risico te nemen, mochten Jeroen en ik geen verzekering naar wens vinden. Jeroen denkt er net zo over.