Hoe houd je je Nederlandse taal goed als NederAmerikaan?

[Bennogr]

@kastelke: dat is de leeftijd.

Ik merkte toen ik nog journalist was dat ik aantekeningen maakte in het Engels met wat Nederlandse woorden als ik op een Engelse persconferentie/interview was en in het Nederlands met wat Engels in het omgekeerde geval.

Maar zoals ik al zei: het wordt na verloop van tijd gewoon 1 taal in je hersenen.

[kastelke]

Wel, maar bij mij is dat -zeker wat lezen betreft- 1 taal.
Soms ook met praten: we zitten over iets te praten, en dan herinner ik me dat ik rond dat onderwerp onlangs nog met iemand gesproken heeft die toen iets interessants zei. Dan begin ik me af te vragen wie dat ook al weer was, en dan vraag ik me af of het in het Engels of in het Nederlands was (want dat zou verkleint de kring waarin ik moet zoeken natuurlijk), maar vaak weet ik het dan niet eens in welke taal ik dat gesprek gehad heb.

[Petra/VS]

Maar zoals ik al zei: het wordt na verloop van tijd gewoon 1 taal in je hersenen.

Dat heeft vast ook te maken met de leeftijd, waarop je in het vreemde land gaat wonen. Jij en ik kwamen hier vrij jong, tenslotte (en ik herken dat een taal in je hersenen).

[Ziva]

Haha grappig om jullie ervaringen te lezen

Ik vraag me wel af of dat uberhaupt mogelijk is hoor, compleet 2 talig zijn dus dat je 2 talen volledig als 1 beheerst. Er zullen wel mensen zijn die dat kunnen maar dat zou betekenen dat je alles vlekkeloos door elkaar moet kunnen gebruiken dus bijvoorbeeld een zin zeggen in zowel Engelse- als Nederlandse woorden door elkaar. Ik moet toch echt even omschakelen voor ik van de ene naar de andere taal ga en ik vermoed dat de meesten dat hebben.

Ik heb vannacht gedroomd dat ik met een winkelwagentje in Albert Heijn winkelde en alle dingen kocht die ik op mijn "Neem uit Nederland mee naar Amerika" lijstje heb staan... dat is toch best wel triest haha

[Bennogr]

@Petra: ik kwam in de VS aan toen ik 29 was, ZO jong is dat nou ook weer niet. Had mijn eerste Engelse les in de eerste klas van de middelbare school (12 jaar dus) en heb daarna Engels gestudeerd. Allemaal dus redelijk oud (ze zeggen dat je een taal alleem goed kan leren als je voor je tiende of zo begint).

Ik kan inderdaad een zin maken met zowel Engelse als Nederlandse woorden, maar dat vleugje Nederlandse accent raak ik inderdaad niet meer kwijt.

[DixieChick]

Hihi...wat grappig van 1-taal; ik ben een Nederlands boek aan het lezen (een kinderboek), en terwijl ik het aan het lezen was, merkte ik dat het net was alsof het boek in het Engels was...alsof ik een soort simultaan-vertaal programma in mijn hoofd had runnen ofzo...

[Xurk]

Echt herkenbaar al deze verhalen - leuk! Bij mij is het alleen precies andersom; ik ben Engels en woon nu alweer 16 jaar in Nederland, na eerst 10 jaar in Amerika te hebben gewoond.

Ik merk vooral dat sinds ik uit huis ben gegaan tijdens mijn studie dat mijn Engels wel achteruit is gegaan. Niet dat het een Nederlander zal opvallen, maar het valt mij zelf wel op dat ik af en toe (achteraf) kromme tenen krijg van de zinnen die ik af en toe in het Engels maak. Ik ga ze vaak achteraf in mijn hoofd zitten analyseren en kom dan tot de conclusie dat ik gewoon een Nederlandse zin vrijwel letterlijk naar het Engels heb vertaald (waardoor het in het Engels grammaticaal niet 100% correct was). Nog erger vind ik als ik gewoon niet meer weet of het nou wel of niet 100% klopte wat ik heb gezegd :p De lijn tussen Engels en Nederlands is gewoon zo dun geworden in mijn hoofd dat ik dus bepaalde manieren van dingen zeggen niet meer aan één van de twee talen kan toekennen en het door elkaar ga gebruiken. Ook erg irritant is als ik met mijn ouders in gesprek ben en niet meer op een Engels woord kan komen... dan voel ik me altijd erg schuldig op de één of andere manier
Het helpt wel dat ik al jaren bezig ben met een deeltijdstudie aan de Open Universiteit (Engelse vestiging). Daardoor moet ik toch geregeld teksten lezen en schrijven op hoog niveau in het Engels. Als het goed is ben ik eind 2012 echter klaar, dus ik hoop dat het daarna ook nog goed blijft gaan.

Wat accent betreft heb ik zelf al sinds mijn vijfde geen Engels accent meer (alleen op oude homevideo's die we in de VS voor familie in Engeland maakten hoor je mijn accent), toen ik eenmaal echt op 'elementary school' zat veranderde mijn stem naar accentloos Engels, wat het nu nog steeds is. Mijn ouders hebben voor Nederlandse begrippen nog een erg aanwezige Engelse accent, maar als we in Engeland zijn voor familie-aangelegenheden merk ik dat de accenten van mijn ouders in de afgelopen 25 jaar ook erg verminderd zijn ten opzichte van familie.

Ik merk dat ik ook meer in het Nederlands dan in het Engels denk tegenwoordig, wat ik wel jammer vind. Ik probeer het wel te stimuleren om in het Engels te denken, maar dat gaat lastig aangezien je bijna constant aan het denken bent en de taal die je daarbij gebruikt gaat zó onbewust... tellen doe ik echter wel nog altijd in het Engels want in het Nederlands vind ik dat zo langzaam gaan Dat moet wel vreemd zijn voor mensen die mij niet (goed) kennen, dat ik uit het niets ineens razendsnel ga zitten tellen in het Engels.
Lezen vind ik nog altijd het fijnst in het Engels, niet alleen doordat het sneller gaat maar ook doordat ik het fijn vind om een boek in zijn oorspronkelijke taal te lezen. Als een boek van oosprong Nederlands is, ga ik niet de Engelse versie aanschaffen. Wat wel een grappige anekdote is, is dat tijdens mijn studie een tentamen halverwege ineens van Nederlands naar Engels overschakelde (het was multiple choice overigens); ik had het serieus pas na 10 vragen door, terwijl al mijn studiegenoten achteraf steen en been aan het klagen waren

Tenslotte heb ik er wel last van als ik écht goed zat begin te worden (dat je eigenlijk echt teveel op hebt), ik niet meer weet in welke taal ik aan het praten ben. Dan voel ik ook altijd de behoefte om dat duidelijk te maken door tegen mijn vrienden te zeggen (heel 'slurry') dat ik niet meer weet of ik Engels of Nederlands praat. Klinkt ongeloofwaardig volgens mij, maar op zo'n moment weet ik het gewoon echt niet meer!

[Bennogr]

Mijn Amerikaanse vrouw, die geen Nederlands kent, kijkt me soms heel vreemd aan omdat ik blijkbaar plotseling op het Nederlands overga (gebeurt gelukkig heel zelden). Zij is dan altijd een beetje kwaad omdat ze denkt dat ik dat expres doe. Merk niet dat ik die andere taal gebruik en snap niet dat zij niet snapt dat ik me echt heel duidelijk uitdrukte.

[Dento]

Ik heb soms, als ik onder werktijd weer eens op het forum heb zitten lezen (foei!) en met Loek hier Nederlands heb gesproken, dat ik bang ben dat ik onbewust ook tegen andere collega's Nederlands ga spreken

Verder heb ik wat Benno zei:

Ik kan inderdaad een zin maken met zowel Engelse als Nederlandse woorden, maar dat vleugje Nederlandse accent raak ik inderdaad niet meer kwijt.

precies hetzelfde, al krijg ik te horen dat ik vrijwel geen enkel Nederlands accent heb (zoals al eens eerder aangehaald: een van mijn collega's kwam er pas na drie maanden achter dat ik niet uit Amerika kwam en stond toen vol ongeloof te kijken; mensen denken ook dat ik al veel langer hier woon dan in werkelijkheid). Zelf hoor ik het nog wel af en toe, maar voornamelijk als ik erg moe ben, en dan kan ik me erover ergeren dat ik het zo heb laten glippen (niet dat dat erg is, maar eens een perfectionist, altijd een perfectionist ).

[Xurk]

Die opmerkingen van anderen zijn altijd wel leuk ja, dat ze niet kunnen horen dat het niet je moedertaal is Maar de tijd waarin ze echt met open mond stonden te kijken is toch wel voorbij (dat was meer toen ik nog kon zeggen dat ik 'pas' 5 jaar in Nederland woonde (na twee jaar was mijn NL vloeiend en accentloos))

[Fender75]

Is lastig als je weinig mensen hebt om Nederlands mee te spreken. Toen ik er zat was er ook een Belg, dus dat scheelde al. En af en toe naar huis bellen. Maar...op een gegeven moment werd het Engels de hoofdtaal zeg maar, ging ik ook dromen in het Engels etc. En kon ik op bepaalde woorden niet meer komen, terwijl de Engelse variant op mijn lippen lag zeg maar. Dat was wel vreemd, heb er nu af en toe nog last van, en dan zijn we alweer 15 jaar verder..

[Assia]

Ik ben mijn man nu gewoon Nederlands aan het leren en hij doet het prima. Weet zeker dat hij over een paar jaar gewoon gesprekken kan volgen..