Waarom amerika???

[Jasmino]

Misschien leuk om te weten dat al het wc-papier gemaakt is van gerecycled papier. Alleen bij de witte rollen bleken ze het nog en bij de zachte rollen zit er een extra behandeling(wasverzachter ofzo) in.

Dat klopt niet! Al het toiletpapier wordt gemaakt van papier, maar dat hoeft niet per sé gerecycled papier te zijn. Ik heb bij SCA gewerkt, de grote naam achter vele merken hygiene producten zoals Libero, Libresse, Tena, Tork, en Zewa (duitse markt) bijv. Al die producten worden gemaakt van papier overigens, dat zou je misschien niet verwachten. Maar de basis van alle tissues, ook dat in maandverband en luiers dus, is gewoon papier. SCA heeft daarvoor haar eigen bossen en gebruikt al het papier uit eigen aanwas. Alles dat wordt gekapt en verbruikt, wordt ook weer aangepland. Daarmee vernietigen ze dus geen bomen, en houden ze de ecologie in stand.

[DejaVu]

Vreemd, dat werd verteld door een Duitse fabrikant bij de keuringsdienst van waarde. Grijs papier is niet gebleekt gerecycled papier en wit papier is wel gebleekt.

[butterfly]

Er wordt gewoonweg ook veel vaker om geld gevraagd. Via de school, mensen die aanbellen, op de winkelstraat, in de mall,... Allemaal goede doelen.

Nog vaker? Ik vind het hier al veel. Vanuit school heb je om de haverklap sponsorlopen, unicefenvelopjes, jantje beton loten, lege flessen actie, goede doelenloop,collectes met schoolfeesten, maandagmorgenpotje (" zendingsgeld"), kinderpostzegels en weet ik veel wat nog meer. Dan komt er continu wel iemand langs de deuren met loten, collectebussen (we hebben al speciaal een potje met kleingeld bij de deur), iemand die zijn tekeningen verkoopt, stroopwafels, broodjes en noem het maar op.
Ook hier staan in de winkelstraten collectanten, mensen met een grote bus van het leger des heils, krijg je folders met gironummer van een goed doel in je handen gedrukt, of wordt er bij de supermarkt gevraagd extra boodschappen te doen die je bij de vrijwilligers in kan leveren.
En ook wij hebben een aantal goede doelen die we steunen. Of je aan dit alles meedoet heeft denk ik niks te maken met het land waarin je woont, maar meer met hoe je zelf in het leven staat.

[kastelke]

Als ik in mijn omgeving kijk, en dat vergelijk met vroeger in Belgie, dan ervaar ik het zo:
in Belgie gaven mensen ook wel aan goede doelen, maar hier (en zo hoor ik het ook van vrienden in South Carolina/Indiana) doen mensen meer 'systematisch' aan Goede Doelen. Daarmee bedoel ik: mensen budgetteren een vast bedrag per maand dat ze wegschenken. Een percentage van hun inkomen. Zoals ik dat eigenlijk kende in bepaalde gelovige middens, maar hier zie ik het ook gewoon bij niet-gelovigen.

[DixieChick]

Dora slaat de spijker op de kop voor mij - het gaat mij er meer om hoe mensen met elkaar omgaan. Zoals nu bijvoorbeeld. Ik heb net hardgelopen, gedouchet, en zit in een oude PT outfit van manlief op de bank (korte sportbroek met grijs t-shirt), met nat haar "and all", en ben aan het overwegen om even naar Kroger te gaan voor wat melk. Ik ga me dan echt niet omkleden, en er zal echt niemand opkijken van hoe ik er bij loop, terwijl dat in Nederland echt anders zou gaan.

[Bandido]

Waarom dat stickertje dan ingesteld is als het toch volgens jou niemand iets uitmaakt of je betaald hebt begrijp ik niet.
Als jij op Jeans Friday in een spijkerbroek loopt en een stickertje op hebt, weet men dat je gegeven hebt. Als je geen stickertje op hebt, denkt men dat je niet betaalt hebt.

Dat zei ik: ik het is meer ludiek bedoeld en niemand die je er dus op aan zal spreken als je er geen op hebt. De meesten dragen het wel, gewoon om aan te geven dat ze aan een goed doel hebben gegeven. Meer kan ik er ook niet van maken. Het is in ieder geval niet zo serieus bedoeld als jij het kennelijk opvat, het is allemaal met een knipoog.

Wat dat betreft maakt het hier echt helemaal niet uit wat je aan hebt; alleen als er hoger management komt, of zakenrelaties, dan wordt een mail rondgestuurd met het verzoek om 'business casual' te kleden. Voor de rest kan (vrijwel) alles. Korte broeken en hawaiihemden op een doordeweekse dag?

Bij mij is het allemaal wat officieler, maar dat komt ook omdat er veel direct contact is met klanten. We hoeven niet strak in het pak, maar op dagen dat je zelf geen afspraken hebt wordt er wel verwacht dat je op zijn minst in "business casual" rondloopt. Bij ons is het zo dat we maar een klein cubiclegedeelte hebben en dus lopen derden bij ons door het hele gebouw. Dit was bij mijn vorige werkgever in NL ook zo, ik denk dat het er vooral vanaf hangt met wie je contact hebt. Ik doe ook veel bedrijfsbezoeken en als een bedrijf nooit mensen op bezoek heeft, of in hun "cubicleland" toelaat, dan zal het men meestal een worst zijn wat mensen aan hebben.

[Staceybeesie]

Als ik in mijn omgeving kijk, en dat vergelijk met vroeger in Belgie, dan ervaar ik het zo:
in Belgie gaven mensen ook wel aan goede doelen, maar hier (en zo hoor ik het ook van vrienden in South Carolina/Indiana) doen mensen meer 'systematisch' aan Goede Doelen. Daarmee bedoel ik: mensen budgetteren een vast bedrag per maand dat ze wegschenken. Een percentage van hun inkomen. Zoals ik dat eigenlijk kende in bepaalde gelovige middens, maar hier zie ik het ook gewoon bij niet-gelovigen.

In Amerika geldt ook nog eens dat veel giften af te trekken zijn van de inkomsten belasting.
Ook een behoorlijke drijfveer. Ga eind december naar een goodwill center en er staat een rij met mensen die hun goederen willen doneren.
De ontvangstbewijzen kunnen gebruikt worden bij je tax aangifte.

[Bandido]

Maar dat kan in NL ook, als je boven een bepaald bedrag uitkomt.

[ANY]

Dat zei ik: ik het is meer ludiek bedoeld en niemand die je er dus op aan zal spreken als je er geen op hebt. De meesten dragen het wel, gewoon om aan te geven dat ze aan een goed doel hebben gegeven. Meer kan ik er ook niet van maken. Het is in ieder geval niet zo serieus bedoeld als jij het kennelijk opvat, het is allemaal met een knipoog.

In Nederland zou je misschien niet met zo'n sticker rondlopen. Hier is het wat gewoner. Je krijgt hier ook een sticker als je stemd hebt, met "I voted", misschien om iemand anders eraan te herinneren dat ze ook nog moeten gaan. En nadat je bloed geeft krijg je ook een sticker met "Be nice to me today. I gave blood".

[dutch_in_seattle]

En nadat je bloed geeft krijg je ook een sticker met "Be nice to me today. I gave blood".

Ik denk dat dat wel een verschil in insteek tussen Nederland en de V.S. typeert. Zo staat er in Nederland op bordjes gewoon "Verboden te roken" of "Kassa gesloten", terwijl er hier in de V.S. "Thank you for not smoking" en "Please allow us to help you at a different cash register" staat. Sommige mensen vinden dat misschien overdreven, maar het getuigt van een positieve instelling die, denk ik, eigen is aan de Amerikaanse samenleving.

[DVDGuy]

Sommige mensen vinden dat misschien overdreven, maar het getuigt van een positieve instelling die, denk ik, eigen is aan de Amerikaanse samenleving.

Dat is één van de dingen die ik m.b.t. de USA extra aantrekkelijk vind; think positive

[yarrah]

Ik heb zins ik in Amerika ben geweest eigenlijk geen enkele gevoelens gehad om me daar te vestigen.
Ik heb het super naar m'n zin in Nederland. Er zijn wel dingen waarvan ik denk: moet dat nou??
Maar ik stoor en erger me er niet aan. Ik heb het gevoel dat ik hier zo vrij ben als een vogel, kan doen en laten wat ik wil. Heb een leuke baan (ik ben wel zoekende naar een nieuwe uitdaging). Mijn hobby's (paardensport en eigen paard) kan ik zonder problemen doen. Zonder daar veel voor te moeten rijden e.d. Ik heb een mooie woning in de betere wijken van Groningen. Ik kan op Crocs naar mijn werk (wat ik ook doe kan me geen donder schelen) doe boodschappen in mijn paardenkloffie en vieze handen(en dat kan stinken). Mijn auto moet al maanden geleden gewassen worden (4x4 die is altijd vies).

Ik maak me dus geen zorgen wat iemand die ik niet ken over me denkt. Hier in nederland moet men dat wat vaker doen, moet je eens zien hoeveel vrijheid je erbij krijgt.

[RiverCola]

Ik snap ook al die verhalen niet van mensen hier, dat je in NL niet zou kunnen dragen wat je wilt. Soms ga ik hooggehakt en met rode lippenstift op naar de supermarkt, een andere keer met mijn haar in een knot en een joggingbroek aan. Ik wordt niet raar aangekeken of anders behandeld in joggingbroek. Ook maakt het niet uit wat ik aan trek naar mijn werk. De een komt in spijkerbroek, elke dag, de ander in pak of jurkje enz.

Net als de Nederamerikanen hier een hoop niet herkennen over de VS, heb ik dat andersom ook. Ik weet niet waar die mensen wonen die netjes gekleed naar de supermarkt moeten.

Overigens kun je hier in de stad ook gewoon lekker gek doen als je daar zin in hebt. Dure auto? Paars haar? Designer kleding? Kunst op straat? Ver weg op reis? Kan allemaal, komt allemaal voor. Blijkbaar woon ik ook in een ander NL dan velen hier...

[DVDGuy]

Blijkbaar woon ik ook in een ander NL dan velen hier...

Dat is wel een erg grote Open Deur

[DejaVu]

Overigens kun je hier in de stad ook gewoon lekker gek doen als hè daar zin in hebt. Dure auto?

Ik was het bijna met je eens! Maarrrrr met auto's moet je in NL oppassen want voordat je het weet ben je ineens een aso als je in een Audi Q7 rijdt.

Geen idee hoe dat in de USA is.

[vana]

Ik ben het helemaal met River Cola eens. Als ik de verhalen hier lees, herken ik mijn omgeving daar helemaal niet in. Als ik de NederAmerikanen hier hoor, lijkt het wel of je je in Nederland speciaal om moet kleden als je de straat op gaat. Er kijkt hier echt niemand op als je in je korte sportbroek met t shirt en natte haren naar de supermarkt gaat. Je moet zou voor de aardigheid eens moeten komen kijken hoe de mensen er hier bij lopen.
Als ik naar de sportschool geweest ben doe ik ook soms gewoon in mijn trainingskleding boodschappen, dan word ik er echt niet op aangesproken.
Misschien dat je er in kleine, besloten dorpjes nog op aan wordt gekeken hoe je je kleedt, maar meestal interesseert het de mensen geen zier.

Ja natuurlijk, als je met paarse haren loopt of in een veel te krap roze joggingpak zullen er vast veel mensen naar je omkijken.
Maar je maakt mij niet wijs dat dat in Amerika niet zo is. Ook daar kijken mensen om als je je heel afwijkend kleedt, dat valt nu eenmaal op. Kijk alleen maar naar de site People of WalMart, waar mensen zelfs gefotografeerd zijn en belachelijk gemaakt worden.

Valt me trouwens op dat "jezelf zijn" hier vaak gelijk staat aan in je oude kloffie naar de supermarkt of naar je werk kunnen gaan. Ik persoonlijk heb niet zo de behoefte om in mijn huispak naar buiten te gaan. Niet omdat men me er op aankijkt, maar omdat ik mezelf prettiger voel als ik me leuk aankleed.
En kijk eens naar Italië, daar ziet iedereen er altijd uit om door een ringetje te halen, toch zijn die mensen gewoon zichzelf.

[RiverCola]

Valt me trouwens op dat "jezelf zijn" hier vaak gelijk staat aan in je oude kloffie naar de supermarkt of naar je werk kunnen gaan. Ik persoonlijk heb niet zo de behoefte om in mijn huispak naar buiten te gaan. Niet omdat men me er op aankijkt, maar omdat ik mezelf prettiger voel als ik me leuk aankleed.

Dat valt mij ook op. Ik ga weleens in mijn oude kloffie naar de supermarkt, bv op za. of zo. ochtend als ik even snel wat lekkers voor het ontbijt wil halen. Dan ga ik echt niet eerst douchen en opmaken. Maar voor de rest voel ik me ook het beste als ik leuk gekleed ben en mijn haar mooi zit.

[kastelke]

Het blijft iets sterk gevoelsmatig. Maar onlangs zei mijn man ook nog dat ik hier helemaal opengebloeid ben. En dat is ook hoe ik me hier voel. Waarom? Tja, ik zou er niet zo 1-2-3 een zinnig antwoord op kunnen geven...
En dus niet dat ik Belgie zo beu was of me ergerde aan regeltjes ginder of zo. Wel associeerde ik Belgie altijd met bepaalde slechte herinneringen en ik voel me dus veel 'lichter' nu ik daar niet meer woon.

[vana]

Ja, maar dat heeft misschien meer met je herinneringen te maken en met wat je meegemaakt hebt in België dan met Canada. Misschien was je ook wel opgebloeid als je naar Spanje of Italië verhuisd was.

Marjon

[OscarG]

Het blijft toch allemaal om persoonlijke ervaringen gaan. Ik kan het direct zien binnen mijn familie. Mijn zus en haar man wonen in een dorpje op de grens van friesland/groningen/drenthe. Daar is het zeer gemoedelijk, niemand die op of om kijkt hoe je naar de supermarkt gaat of wat dan ook, of in wat voor auto je rijd.
Mijn broer en zijn vriendin wonen in rotterdam en die gaan echt niet de deur uit zonder dat ze er tip top uit zien. Toen ik mijn vrouw voor het eerst had geintroduceerd en ik mijn plannen om naar amerika te verhuizen bekend maakte, was zijn vrees dat ik alleen nog maar oude kloffies zou dragen. Zijn vriendin was ooit een keer in Maine geweest met haar toenmalige vriend en dat had ze vre-se-lijk gevonden. En sjah..mijn vriendin had een van de keren dat hij haar had gezien toch echt sokken aan met haar pantoffels/sandalen/sloffen (geen idee hoe dat type vrouwen schoenen precies heet, sorry! ). Jah..sokken! Dat kan dus echt niet!

Zijn "vrees" over de mode vond ik al belachelijk...maar bij die sokken kon ik mn lachen toch echt niet meer in houden. Hij koopt ook altijd spijkerbroeken van minimaal 140 euro....sjah..daar wil ik er toch echt minimaal 2 voor hebben en hier in Amerika minimaal 3. Maar ja, mijn familie, behalve mijn zus eigenlijk, is toch echt het type van: "Trek je dat nou weer aan?" "Koop nou eens dit-of-dat." "Ga je zo de deur uit?"

Wat ik hiermee wil zeggen is dat het van veel zaken afhankelijk is. Zelfs binnen mijn familie zijn er al grote verschillen. Ik denk dat het er in New York City toch ook anders aan toe gaat dan in de rest van de staat. In NYC zullen ze veel modebewuster zijn.