RiverCola schreef:Ik snap ook al die verhalen niet van mensen hier, dat je in NL niet zou kunnen dragen wat je wilt. Soms ga ik hooggehakt en met rode lippenstift op naar de supermarkt, een andere keer met mijn haar in een knot en een joggingbroek aan. Ik wordt niet raar aangekeken of anders behandeld in joggingbroek. Ook maakt het niet uit wat ik aan trek naar mijn werk. De een komt in spijkerbroek, elke dag, de ander in pak of jurkje enz.
Net als de Nederamerikanen hier een hoop niet herkennen over de VS, heb ik dat andersom ook. Ik weet niet waar die mensen wonen die netjes gekleed naar de supermarkt moeten.
Overigens kun je hier in de stad ook gewoon lekker gek doen als je daar zin in hebt. Dure auto? Paars haar? Designer kleding? Kunst op straat? Ver weg op reis? Kan allemaal, komt allemaal voor. Blijkbaar woon ik ook in een ander NL dan velen hier...
vana schreef:Ik ben het helemaal met River Cola eens. Als ik de verhalen hier lees, herken ik mijn omgeving daar helemaal niet in. Als ik de NederAmerikanen hier hoor, lijkt het wel of je je in Nederland speciaal om moet kleden als je de straat op gaat. Er kijkt hier echt niemand op als je in je korte sportbroek met t shirt en natte haren naar de supermarkt gaat. Je moet zou voor de aardigheid eens moeten komen kijken hoe de mensen er hier bij lopen.
Als ik naar de sportschool geweest ben doe ik ook soms gewoon in mijn trainingskleding boodschappen, dan word ik er echt niet op aangesproken.
Misschien dat je er in kleine, besloten dorpjes nog op aan wordt gekeken hoe je je kleedt, maar meestal interesseert het de mensen geen zier.
Ja natuurlijk, als je met paarse haren loopt of in een veel te krap roze joggingpak zullen er vast veel mensen naar je omkijken.
Maar je maakt mij niet wijs dat dat in Amerika niet zo is. Ook daar kijken mensen om als je je heel afwijkend kleedt, dat valt nu eenmaal op. Kijk alleen maar naar de site
People of WalMart, waar mensen zelfs gefotografeerd zijn en belachelijk gemaakt worden.
Valt me trouwens op dat "jezelf zijn" hier vaak gelijk staat aan in je oude kloffie naar de supermarkt of naar je werk kunnen gaan. Ik persoonlijk heb niet zo de behoefte om in mijn huispak naar buiten te gaan. Niet omdat men me er op aankijkt, maar omdat ik mezelf prettiger voel als ik me leuk aankleed.
En kijk eens naar Italië, daar ziet iedereen er altijd uit om door een ringetje te halen, toch zijn die mensen gewoon zichzelf.
Even twee quotes erbij halen: dat mensen in Nederland het niet herkennen betekent natuurlijk niet dat in Nederland niet voorkomt. Ik krijg soms de indruk dat hoe verder noordelijk en westelijk je gaat in Nederland hoe 'vrijer' het wordt, maar waar wij woonden in Nederland - het zuiden van Limburg, en dan niet in een klein boerendorpje maar een stad van 100.000 inwoners - werd je dus wel degelijk vreemd aangekeken als je erbij liep zoals hier heel veel mensen erbij lopen. En dan heb ik het niet over paarse haren, of andere extreme uitingen - dus niet de People of Walmart extremen - maar dingen als gekreukte kleding, vlekken, gaten in de kleding, oude verwassen dingen: als je bij ons daarin de straat op ging werd je dus echt wel vreemd aangekeken. Hier is dat dus in het geheel niet zo.
En dat gevoel van vrijheid is natuurlijk niet dat je in je oude kloffie, of in gekreukte kleding vol vlekken de straat op kunt, maar het draagt wel bij aan dat gevoel van vrijheid. Waar het om gaat is dat er veel minder maatschappelijke maatstaven zijn van hoe iets (of iemand) hoort te zijn. En dát is wel prettig.
In Nederland - althans waar wij woonden - viel je gewoon op als je een petje droeg; petjes werden over het algemeen geassocieerd met 'een bepaald soort (ordinair) volk' (hoewel veelal ook vergezeld van een bepaald type kleding en/of een scooter
), en als je een petje droeg werd je soms ook wel eens anders bekeken. Ik droeg dus in Nederland werkelijk nooit een pet. Hier is dat helemaal anders: petjes zijn gewone dingen, geen mens die daar ook maar iets bij denkt.
En uiteraard is kleding heel persoonlijk: de een voelt zich het prettigst in driedelig pak of mantelpakje, de ander in een spijkerbroek met t-shirt. Maar waar ik in Nederland wel de druk voelde om altijd op mijn best tevoorschijn te komen - zelfs al ging ik maar naar de supermarkt - ik vind het maar wat fijn dat ik hier op de slippers, ongeschoren in een oud t-shirt en met een petje op even naar de winkel kan als ik iets vergeten ben, zonder dat ik me daar eerst mijn haren voor moet wassen, een hemd strijken, me scheren, en een uur later pas de deur uit kan omdat ik anders vreemd word aangekeken.
En dat is toch wel lekker.
Maar nogmaals: het is slechts een onderdeel van het gevoel van vrijheid. Zoals zo vaak met gevoelens is het moeilijk in woorden uit te drukken. Ik voel me hier in ieder geval veel meer op mijn gemak, en veel meer thuis dan ik in Nederland had. Zoals (ik meen) Elke aangaf dat ze opbloeide toen ze naar Canada kwam, zo heb ik het min of meer hier ook ervaren, en Anna heeft dat beaamd: ik ben een stuk rustiger en meer ontspannen hier dan ik in Nederland was. En daar ben ik wel blij mee.
elninjoo schreef:Vond het ook humor dat Amerikanen zich beklagen over de 'hoge' benzineprijs, terwijl die 'n lachertje is t.o.v. bij ons. Daar is het nog betaalbaar om 'n flinke bak te rijden en de ruimte is er voor.
Het een houdt het ander natuurlijk in stand: zolang de benzine betaalbaar is worden de grote, slurpende bakken geproduceerd, en tegelijkertijd is de vraag naar de benzine dan ook hoog genoeg om de prijs laag te houden. Gaat de benzineprijs omhoog zal de verkoop van de slurpende bakken afnemen, iets wat je vorig jaar al zag, toen er een flinke toename was in de verkoop van zuinige auto's. En inderdaad, je ziet nu nog steeds veel meer reclames die het gunstige verbruik benadrukken dan 'vroeger'.
Hockey schreef:dora schreef:Maar hier maak je meer km'ers.
Ik weet niet of dat wel zo klopt. Ik zie veel Nederlanders die behoorlijk veel kilometers maken, en ook flink wat Amerikanen die nauwelijks kilometers maken.
Ja dat zul je altijd wel hebben, dat er overeenkomsten zijn. Ik denk echter dat als je het in het grotere plaatje bekijkt dat je hier wel degelijk meer kilometers maakt. En dat is ook logisch: in NL kan veel met het OV, of per fiets, waar dat hier heel vaak gewoon niet mogelijk is. Iemand die in Nederland 5 km van zijn werk woont gaat misschien met de fiets; iemand die hier 5 km van zijn werk woont zal dat niet doen, in de meeste gevallen, omdat het er hier gewoon niet op berekend is.
Daarbij zijn de afstanden hier uiteraard allemaal een beetje groter, en hebben mensen er minder moeite mee om lang te forenzen. Om een voorbeeld te geven: ik ken genoeg mensen die in Fort Collins wonen en in Denver werken, of mensen die in Castle Rock wonen en in Lakewood werken. In het eerste geval heb je het over zo'n 105 km, in het tweede geval over 66 km, enkele reis, elke dag opnieuw, en allemaal met de auto omdat er geen alternatief is. En dat zijn hele normale, veel voorkomende afstanden, echt niets ongebruikelijks. In Nederland zou je je wel twee keer bedenken als je dat elke dag met de auto moest doen omdat je kapitalen kwijt zou zijn. Maar in Nederland hoeft het ook niet omdat het goed met het OV te doen is - hier niet.
En dan heb ik het nog niet eens over de afstanden tot winkels, of supermarkten, bijvoorbeeld. Waar wij straks komen te wonen is de dichtstbijzijnde supermarkt op een dikke 8 kilometer. In Nederland ben je er dan al heel wat voorbij gekomen. "Even" naar de supermarkt betekent dan 16 kilometer rijden; er zullen niet veel plaatsen in Nederland zijn waar grote groepen mensen zo ver zullen hoeven te rijden om boodschappen te doen.
Voor mij persoonlijk is het in ieder wel zo dat ik (veel) meer kilometers maak hier. Ik heb nu in de anderhalf jaar dat ik deze auto heb bijna 30.000 kilometer op de teller gezet, waar ik in Nederland zo rond de 10.000 per jaar zat: dat is dus zo maar even twee keer zo veel op jaarbasis...
Ik denk ook echt dat over het algemeen genomen Amerikanen - voornamelijk buiten de grote steden - wel degelijk meer kilometers maken.
Dus misschien verhuizen we ooit een half uurtje hier vandaan, of naar een andere provincie, of misschien een ander land. Ik blijf dat altijd open houden. (al heeft onze zoon al gezegd dat hij deze keer ons niet meer zal volgen, hij blijft hier)
)
Dan is voor mijn gevoel Nederland een laptop zonder internet en de VS een laptop met internet. In Nederland is alles goed geregeld en voorspelbaar, maar beperkt.
