Niet elke emigratie loopt goed af.

[kastelke]

Voorbeeld van iemand die terug is in NL: http://www.net5.nl/programmas/grenzeloo ... ey-amerika.

Ik herinner me dat verhaal nog van toen ze naar Seattle vertrok, en heb me toen direct bedacht dat het spijtig was dat dat mens Alles Amerika niet kende, want zij was totaal niet voorbereid! Zij dacht effe naar haar vriendje in de US te gaan, een jobke te zoeken, en te kunnen blijven. En toen ontdekte ze ginder dat je niet langer dan 90 dagen mocht blijven. En dat bedrijven niet veel interesse hebben in een leerkracht die geen licentie voor de US heeft, en ook geen visum. Wat een verrassing zeg!
Hij vetrok 's morgens heel vroeg naar zijn werk en kwam heel laat thuis. En zij zat daar dan moederziel op hun piepkleine appartementje op een eilandje, en reed met de fiets rond.

[Hockey]

Kastelke, dat is het verhaal van veel van die dames bij Grenzeloos Verliefd. Onvoldoende kennis van hen te wachten staat. Eigenlijk net zoals bij het programma "Ik Vertrek".

[bedeve]

Vertel eens hoe die zoon dat gedaan heeft (van overstay naar groene kaart). En vooral ook: wanneer?

Vooral je laatste vraag is natuurlijk heel erg van belang.
Kwam in 2008 in NL in dreigende werkloosheid.
werk verhuisde naar India.
Is toen als instructeur meegegaan naar India
Vandaaruit naar VS.
Af en toe in NL teruggeweest.
In oct 2009 een visum voor 6 maanden.
Na afloop in VS gebleven.
In overstay al bezig met bedrijf 50/50
Goed bedrijfsplan .
$ 3500 besteed aan goede immigration advocaat.
Sinds oct. 2010 greencard

[SemJes]

Jep, en hier nog een voorbeeld van slechte voorbereiding en terug moeten keren naar Nederland http://www.net5.nl/programmas/grenzeloo ... arnell-usa
Ik denk dat alle AllesAmerika leden direct in de eerste 5 minuten al aan zagen komen dat ze uiteindelijk weer het land uit moest.

Overigens zijn dit geen goede voorbeelden van mensen die terugkeren naar NL omdat ze het niet konden maken in de VS. Deze mensen hadden gewoon geen keus omdat ze geen geldig visum hadden (wat overigens in de meeste gevallen makkelijk op te lossen zou zijn door te trouwen, maar dat terzijde). Voor DV lottery winnaars gaat dat niet op dus.

[kastelke]

Op de Belgische tv was er ook eens zo'n uitzending, van een kapster en een visagiste die een lesbische relatie hadden, en die hun zaak en appartementje verkochten om naar Hollywood te trekken, want daar gingen ze het maken. LOL! (maar ondertussen verkoop je dus wel je boel, terwijl ze niet beseffen dat ze binnen de 90 dagen terug in Belgie zullen staan, of als illegaal moeten zien te leven + niet beseffende dat hun relatie hun een enkel recht gaf om samen te blijven in de US als 1 van beide het ging maken als kapster of make up artieste voor de sterren). Zucht... Hoe dom kan je zijn? Maar er zijn er genoeg, want al die tv programma's lopen dus al jaren zonder gebrek aan kalfjes die naar de slachtbank lopen.

[bedeve]

Zucht... Hoe dom kan je zijn? Maar er zijn er genoeg, want al die tv programma's lopen dus al jaren zonder gebrek aan kalfjes die naar de slachtbank lopen.

Kastelke, afgelopen jaar was ik op een zakelijke beurs.
Sprak met een sales manager van een bedrijf.
Wat vertelde die mij; hij had kennissen in Texas die vroegen waarom kom je niet hier? Hier is werk genoeg voor je.
Dus; de beslissing was genomen.
Als de kinderen wat ouder zijn gaan wij naar Texas.
Toen ik hem vertelde over visa vormen/voorwaarden, de loterij etc wou hij mij niet geloven.
Want zijn kennissen hadden hem echt verteld dat er no problem zou zijn.
Een maand later kreeg ik een email van hem om te bedanken voor de kritische reactie.
Hij had zich inmiddels officieel ingeschreven voor de loterij.
Normaal gesproken moet je over de VS op dit moment zeggen dat de deur dicht is.

[RiverCola]

Beide uitzendingen van Grenzeloos Verliefd gezien, ik dacht dat ook; hadden ze maar even op dit forum langs gekomen!

Je kunt het absoluut niet met elkaar vergelijken, zoals hier al eerder gesteld. Iemand die met een Greencard vertrekt mag blijven. Deze meiden hadden niets en trouwen was blijkbaar geen optie. Volgens mij zijn beide relaties kort na hun vertrek over gegaan.

Ik herinner het me inderdaad ook nog goed. Die jongen hard werken en zij maar op haar fietsje door de stad cruisen. Zó kansloos. En die andere meid dacht dat ze het in NYC ging maken. Iemand deed haar en haar vriend een aantrekkelijk zakelijk voorstel, waar natuurlijk helemaal niets van terecht kwam.

[kastelke]

mvdl is misschien ook geen forumlid geweest vooraleer hij vertrok?

[RiverCola]

Hebben jullie dat ook weleens? Dat iemand in je omgeving heel casual begint over bepaalde zaken in Amerika en dat jij dan, zonder dat je dat echt door hebt, een heel blik aan kennis opentrekt over visumprocedures, douane in Amerika, bepaalde regelgeving en dat anderen zich dan echt afvragen hoe je dat allemaal weet?

[kastelke]

Absoluut.
(en soms geloven ze je dan niet eens, ook al kan je ze verwijzen naar de officiele websites van de overheid, de loterij, de ambassade of het consulaat,...)

[PeterNY]

Als de discussie alleen maar over loterijwinnaars gaat dan zijn heel veel bijdragen (CR/IR/EB/L*) niet direct relevant. Hoewel bijvoorbeeld GJK (http://www.woneninamerika.blogspot.com/) ook een voorbeeld was van iemand die niet onverdeeld positief was, alsook Matosh (http://matosh.weblog.nl).

Heel veel reacties in deze discussie hebben een bijna religeuze insteek wat betreft "de droom": zodra er kanttekeningen worden geplaatst bij de VS (zeer realistische kanttekeningen qua economie, werkeloosheid, carriereperspectief, infrastructuur, toegang tot onderwijs, zorg, cultuur enzovoorts) vanuit een persoonlijk perspectief die niet stroken met dit droombeeld is dit direct verwerpelijk volgens velen.

Hebben jullie dat ook weleens? Dat iemand in je omgeving heel casual begint over bepaalde zaken in Amerika en dat jij dan, zonder dat je dat echt door hebt, een heel blik aan kennis opentrekt over visumprocedures, douane in Amerika, bepaalde regelgeving en dat anderen zich dan echt afvragen hoe je dat allemaal weet?

Jazeker: als vrienden/familie/bekenden in NYC op bezoek zijn geweest lijkt het ze helemaal geweldig om er te gaan wonen. Zodra ik dan uitleg hoe duur het bestaan er is, dat je NL opleiding/certificering in gereguleerde beroepen in eerste instantie niet veel waard is (als advocaat, arts, verpleegster enzovoorts moet je eerst een lang/duur/zwaar traject door), dat je erg veel uren moet werken met betrekkelijk weinig vrije dagen en zonder ontslagbescherming/met flinke bijbetaling ziektekosten, er veel concurrentie vanuit de hele wereld in deze gereguleerde beroepen is enzovoorts hebben ze tot dusverre allen besloten dat de EU en NL zo slecht nog niet zijn. Uiteraard vragen ze zich niet af hoe ik dit weet aangezien ik hier woon en zelf door de papiermolen ben gegaan.

[bedeve]

Of het hier met anderen hebben over vakantie in de VS en dan op een blog en website over hedendaagse kunst terecht komen.
Is ook een extraatje

[RiverCola]

[Willel]

Willel, ik was in dezelfde situatie. 26 en single toen ik ging emigreren.
Wat jij moet doen is onderzoeken waar genoeg bedrijvijgheid is maar waar het niet popiejopie is om naartoe te verhuizen.
Ik noem bijv kansas of Arkansas. Ook daar werken ITers maar heb je minder concurrentie dan in sillicon valley.
Ben je eenmaal gesetteld dan kun je om je heen gaan kijken om te zien wat er verder aan banene te verkrijgen is.
Als IT er kan je misschien je baan uit nederland meenemen?

Om het even waar in de VS gaan zitten om mijn kansen te verhogen is nu net de ene stap die ik niet bij voorbaat wil nemen.
Ik denk dat ik eerder enkele maanden in San Diego zou zitten, om dan als het daar niet lukt en er ook geen verbetering lijkt te komen mijn mogelijkheden te herevalueren.
Als ik op dat moment helemaal verknocht ben aan de american way of life zou het kunnen dat ik het in een andere markt binnen de VS eens ga proberen, hoewel de lokatie me minder ligt. Als ik aan de andere kant het gevoel heb dat the middle of nowhere in belgië even (on)aantrekkelijk is als een minder interessant gelegen stad/staat in de VS, dan kom ik gewoon terug naar huis!

Ik mik liever hoog, dan kan ik nog een stap terug zetten en kan ik ten volle inschatten of de american dream zoals ik hem heb ook echt overeenkomt met het leven dat ik wil leiden. Zelfs als het dan op korte termijn niet meteen lukt kan ik toch eens zoveel moeite doen om er op lange termijn wel te raken.
Als het daarentegen in kansas or arkansas niet lukt zal ik nooit zeker weten of het aan mij, de plaats, de markt of de combinatie hiervan ligt, en zal ik ook nooit op dezelfde manier de langere termijn kunnen inschatten. En als het daar wel lukt zal ik mij mogelijk altijd blijven afvragen of het niet beter was gewoon rechtstreeks te gaan waar ik wil zitten, misschien was het daar net zo goed gelukt!

Iedereen beleeft zijn american dream uiteraard anders, en iedereen zal daar andere offers voor willen maken, niet meer dan normaal lijkt me.
toch bedankt voor het advies, misschien bedenk ik me nog wel!

[kastelke]

alsook Matosh (http://matosh.weblog.nl).

Maar Martin is de allerlaatste die je uit de US weg gaat krijgen. Hij houdt helemaal niet van Las Vegas en wil veel liever terug naar bv. Fort Collins of ergens in California, maar alles behalve terug naar Nederland hoor.

[RiverCola]

@Willel: Ik heb er altijd precies net zo ingezeten als jij. Niet dat ik de Greencard won, maar ik heb er wel over nagedacht.

Ik zou niet naar Amerika emigreren omdat ik puur en alleen zo graag in Amerika zou willen wonen. Kansas City is San Diego niet en om in Kansas City te gaan wonen....daarvoor zou ik mijn heerlijke leven in Nederland, midden in een leuke stad met alles dat mijn hartje begeert om me heen, niet opgeven.

Dus als ik zou gaan zou ik wel degelijk op de plek gaan zitten waar ik dat wil...uiteraard goed uitzoeken waar je het beste wel en niet naar woonruimte kunt gaan zoeken om de kosten te beperken, en uiteraard breed solliciteren zodat je bepaalde kansen/mogelijkheden niet uitsluit. Ook zou ik een soort plan B opstellen; plekken waarvan ik denk dat ik er ook gelukkig zou kunnen worden. Als LA nmr 1 is, dan zijn Seattle en Portland, samen met een heleboel andere plekken, misschien wel een goede tweede. Iets minder duur, iets minder concurrentie wellicht.

@PeterNY: ik denk niet dat mensen hier alleen maar de Amerikaanse droom willen zien. Ik heb bijvoorbeeld zelf een tijd terug een topic gestart vanwege mijn besluit dit jaar niet weer aan de Greencard loterij mee te doen. Omdat ik op dit moment voor mijzelf geen reden zie de eventuele stap te nemen. Maar dat hangt van een heleboel factoren of, en bij iederen zijn die factoren anders.
GJK is totaal onvoorbereid naar de VS vertrokken. Hij was er zelfs nog nooit geweest, en veel gelezen en gevraagd op dit forum heeft hij in mijn herinnering ook niet. De zaken waar hij tegen aan liep waren deels te ondervangen geweest door je goed in te lezen en door een aantal keer op reis te gaan. Andere zaken kan iedereen tegenaan lopen, dat het toch tegen blijkt te vallen en je niet kunt aarden (zoals volgens mij bij jouw een beetje aan de orde is).
Matosh irriteert zich aan een hoop aspecten van de Amerikaanse samenleving, maar daar tegenover staat dat hij daar nog steeds zijn grote droom leeft. Ondanks dat zijn leven al 1 of 2 jaar niet zo loopt als hij het gehoopt had. Als je het hem zou vragen ben ik ervan overtuigd dan ondanks de tegenslagen zijn wijzer nog steeds naar blijven uitslaat!

EDIT: Kastelke zegt precies hetzelfde over Matosch!

[PeterNY]

Het punt was niet terug naar NL (al wil iemand dat graag dan men dat soms niet eens) maar als voorbeeld dat nuancering van de droom beslist geen fantasie is maar is gebaseerd op persoonlijke ervaringen. Mensen kunnen wel steeds zeggen: uiteindelijk komt alles goed (en vaak is dat ook zo) maar soms ook niet (of is de weg er naar toe zeer schadelijk).

[RiverCola]

Daar heb je gelijk in, niet altijd komt alles goed.

[Bandido]

Ik zou niet naar Amerika emigreren omdat ik puur en alleen zo graag in Amerika zou willen wonen.

Dat ben ik met je eens. Je moet je er natuurlijk wel prettig voelen als je er moet wonen. Wel denk ik dat het belangrijk is om in eerste instantie in of vlakbij een grote stad te gaan wonen, simpelweg omdat je dan meer kans hebt op een baan. Een kleinere plaats heeft gewoon minder mogelijkheden, tenzij je er natuurlijk al iemand kent of iets van een netwerk hebt. Wel denk ik dat sommige mensen die bv persé naar New York City willen, echt niet weten hoeveel duurder die stad nou echt is in vergelijking met veel andere grote steden in de VS. Dan kan het in de praktijk toch lelijk tegenvallen. Maar ook dit is te ondervangen door goed research te doen, en als je dan tot de conclusie komt dat je het kunt betalen en het er voor over hebt, dan zou ik er altijd voor gaan. Maar dat kritisch onderzoek doen is wel een stap die gezet moet worden. En verder is het ook gewoon heel erg persoonlijk, het hangt er maar net vanaf waar je zelf de prioriteiten legt.

[kastelke]

Ik zou niet naar Amerika emigreren omdat ik puur en alleen zo graag in Amerika zou willen wonen. Kansas City is San Diego niet en om in Kansas City te gaan wonen....daarvoor zou ik mijn heerlijke leven in Nederland, midden in een leuke stad met alles dat mijn hartje begeert om me heen, niet opgeven.

Zo ervaar ik het ook. Ik ben hier heel erg gelukkig waar ik nu woon. Maar ik heb ook contact met mensen die elders wonen, soms maar 2 uur rijden hier vandaan, en ik vrees dat, als ik daar terecht had gekomen, ik alles behalve gelukkig zou geweest zijn. Zo afgelegen, conservatief, ... Heel leuk als dat is wat bij je past, maar een hel als dat niet het geval is.

Als je 'droomplaats' een hele dure plaats lijkt te zijn, kan je natuurlijk altijd eens rondkijken of je een redelijk deel van je wensen ook kan vinden in een minder dure streek of een streek met minder werkloosheid. Maar om dan zomaar naar eender waar te gaan verhuizen... neen, daar zou ik ook voor passen. Amerika is groot genoeg, je zal er zeker wel iets naar je gading vinden.