Niet elke emigratie loopt goed af.

[Hockey]

Toch vind ik dat mvdl en PeterNY een punt hebben.
.............
Hij (= PeterNY) belicht een kant waar relatief weinig over gesproken word.

En toch zeg ik nee. Er is hier namelijk niemand die ontkent dat de VS ook minder leuke kanten heeft. En er is hier ook niemand die zegt dat elke emigratie geweldig is en nooit verkeerd afloopt. Dus wat is hun punt nu precies?

[Staceybeesie]

Het is wel duidelijk dat dit onderwerp een hoop emoties oproept. Toch vind ik dat mvdl en PeterNY een punt hebben. Er komen hier termen als feiten, eigen ervaring, hoge emoties e.d. voorbij, maar de laatste keer dat ik de topic titel las ging het toch echt over emigratie die niet goed af liep (wat ook nog open staat voor interpretatie). Dat is ook heel persoonsgebonden. Ik vind ook dat PeterNY met goede punten aankomt waarop emigratie moeizaam verloopt en zelfs zo verloopt dat mensen terug gaan en de VS verlaten. Hij komt met verhalen van mensen (waarbij het juist moeizaam loopt, ookal blijven ze toch), haalt artikelen aan en verteld zijn ervaring. Zeer passend bij dit topic. Ik zou het zonde vinden als hij hiermee zou stoppen. Hij belicht een kant waar relatief weinig over gesproken word.

Daarbij denk ik ook niet dat PeterNY mensen van emigratie af wil houden.
Ik ga vermoedelijk eind dit jaar naar de VS emigreren en naar een deel vertrekken wat nou niet echt bekend staat om z'n economische groei de afgelopen jaren. Ik waardeer PeterNY en mvdl hun mening zeer, vetrek mede hierdoor met een beeld dat het zwaar kan worden, maar ga toch echt vertekken. Ik denk dat daar voor mij en mijn partner toch de beste kansen voor ons liggen.
.

Ik kan me helemaal vinden in deze post. En ben blij ook te lezen dat het je niet weerhoudt om je kansen in Amerika te proberen, maar dat je er jouw punten uit pikt die voor jou belangrijk (kunnen) zijn.
En hoop dat MvDl en Peterny hun kritische blik blijven delen.

[DixieChick]

Hmm..alhoewel ik toch wel aardig wat tegengas gegeven heb op de opmerkingen over hoe slecht het is/zou zijn in de VS, ben ik geloof absoluut niet iemand die "religieus" gelooft in de Amerikaanse droom. En volgens mij klaag ik ook aardig wat af op dit forum (en mijn blog) over het achtergebleven gebied waarin we nu wonen, omringd door fundamentalistische baptisten, de weinige baankansen, mijn enorme commute (en zo kan ik nog wel even doorgaan). Maar ik weiger om mijn ervaring nu te generaliseren naar de hele VS. Ik heb ook in andere delen van de VS gewoond, en weet dat het niet overal zo is (en tel dus ook af tot de dag dat we hier weg kunnen...nog drie jaar, vier maanden ), maar ik geloof echt niet dat ik de VS nu ophemel ofzo. Net zo min als dat ik Nederland ophemel, want daar heb ik net zo goed slechte (en goede) ervaringen gehad. Ik geloof dat ik vooral moeite heb met het gebruik van termen zoals "zoals het nu werkelijk in de VS is", want wie weet dat nou helemaal? Wie weet hoe het in de HELE VS is? Het is prima om realistisch te zijn, maar generaliseren is altijd gevaarlijk, en daar wil ik alleen maar voor waarschuwen.

[Dento]

Juist, een kritische blik is prima - graag zelfs - maar wees ook realistisch genoeg om te beseffen dat je niet iets kunt presenteren als zijnde een feit dat voor heel de VS geldt. En dat laatste is nu juist wat wel te veel werd/wordt gedaan. Er is niemand die hier woont die kan ontkennen dat er hier armoede is, dat er slecht onderhouden huizen zijn, dat er hoge werkloosheid is, enz. enz., maar dat wil niet zeggen dat het daardoor overal slecht is, dat het vreselijk is om hier te wonen, dat er helemaal geen werk te vinden is, en ga zo maar door. Het is zeker prima om die negatieve kant te belichten, en iedereen is het er over eens dat die negatieve kant bestaat, maar door telkens weer opnieuw te blijven hameren op alleen deze dingen en blijft roepen dat het overal zo is - en het blijft brengen als een onvoldongen feit waarbij de rest het nu eenmaal mis heeft - bereik je op een bepaald moment het tegenovergestelde effect dat niemand meer gaat luisteren.

[Staceybeesie]

Volgens mij schreef mvdl dat hijin meerdere staten gewoond heeft dus in meerdere staten dingen heeft meegemaakt.

Weet je, het positieve (wat ook logischer is hoor) wordt ook diverse keren herhaald.
Maar iemand met een negatieve mening kan dat niet?

[ANY]

Het is dat je geen paspoort of visum nodig hebt, maar er zo'n grote verschillen in streken in de VS dat het verhuizen van New York naar Arizona bijvoorbeeld ook op een emigratie kan lijken met aanpassen. Ik had een paar collega's die duizenden km's verhuisden, maar dan toch terug kwamen omdat het hun niet beviel, anderen zijn weg gebleven. Het is altijd een grote stap.

[Hockey]

'Met een negatieve mening mag je best dingen herhalen. Maar stellen dat de gehele VS slecht is en negatief is klopt niet. En stellen dat iedereen die niet negatief is over de VS in Disnelyland/-world leeft klopt natuurlijk ook niet.

Ik heb het in een ader topic al eens gezegd, maar bij mvdl stoot vooral de extremiteit in zijn uitspraken af. Alsmede de continue negativiteit. Alsof er helemaal niks goed is aan de VS voor de gemiddelde mens.

[Ziva]

Ik sluit me aan bij DixieChick en Dento. Ik vind een kritisch geluid ook prima en ik sluit echt mijn ogen niet voor de negatieve kanten van de VS. Niet voordat ik ging emigreren, niet nadat ik ben geemigreerd.

Maar er is wel een verschil tussen een kritische blik hebben en dit ook als zodanig optekenen en zaken presenteren als "feiten" zonder enige vorm van onderbouwing of nuance. Iedereen kan ten allen tijden zijn ervaringen kwijt, positief of negatief en er is niemand die daar hier een probleem mee heeft maar het is nog altijd wel de toon die de muziek maakt en bepalend is voor hoe de boodschap overkomt.

Ik heb er moeite mee als er botte antwoorden zonder uitleg gegeven worden en enorm gegeneraliseerd worden in topics op dit forum waarin nieuwe emigranten zoals Inge hun verhaal doen. Dan denk ik werkelijk "is dat nou nodig?" Iemand die genoeg onzekerheden heeft gek te maken met verhalen die niets meer zijn dan persoonlijke negatieve ervaringen van iemand, die door omstandigheden niet gelukkig is of weer teruggekeerd is, maar dan doet alsof dit voor iedereen zo zal zijn of voor het hele land. Realisme is prima, graag zelfs maar wees dan ook zo realistisch en eerlijk om toe te geven dat iets een mening is of onderbouw je feiten voordat je ze als zodanig presenteert.

Je kunt ook je ervaringen negatieve delen en daarmee iemand te voorzien van tips en adviezen zonder daarbij te doen alsof iemand de grootste fout van zijn leven begaat door in een bepaald gebied te willen wonen of uberhaupt te willen emigreren. Iemand die dat altijd zeer vakkundig en goed doet is bijvoorbeeld oortjes. Die is altijd zeer realistisch en zeker niet altijd positief maar ik heb oortjes nog nooit iemand botte antwoorden zien geven of eigen ervaringen zien presenteren als "feiten" of geledend voor het hele land. Daar heb ik enorm veel respect voor, niet voor iemand tussen de regels door bijna wenst dat een ander het ook maar niet zal redden.

[vana]

Ik ben het helemaal met Staceybeesie eens.
Volgens mij was de insteek van dit topic:

We kunnen natuurlijk in de bres springen omdat we het niet eens zijn met de ervaringen van een enkele persoon, maar daar hebben we in andere topics al tot in den treure over gehad. Het zou naar mijn mening veel waardevoller zijn als we het emigratie process van een individu konden analyseren en daarvan leren. Ook een emigrant die is teruggekeerd heeft daarover waardevolle informatie te bieden, maar die zal hij/zij niet zo graag delen als hij/zij meteen iedereen over zich heen krijgt

En dat is precies wat er nu naar mijn idee gebeurt. mvdl en PeterNYschrijven over hun ervaringen in de VS en hoe zij het land ervaren (hebben) Het is hun waarheid en zoals zij het zien en dat mogen ze.
Op de forum wordt voor het grootste deel zeer positief over Amerika geschreven en over de American Dream maar als iemand dan eens een tegengeluid geeft, vallen sommige mensen direct over ze heen en wordt er zelfs gesuggereeerd dat mvdl het aan zichzelf te danken heeft dat de emigratie "mislukt"is, maar ..oh wat zielig...dat wil hij nog niet inzien.
Jammer want ook negatieve geluiden geven een beeld van emigratie en er zullen niet veel mensen die terug zijn gekomen op hun emigratie hier op het forum verschijnen. Positieve verhalen zijn er genoeg. Kijk maar eens in het topic "hoe ben je in Amerika terechtgekomen"

[Hockey]

Het is hun waarheid en zoals zij het zien en dat mogen ze.

Waar ook geen enkele reactie op zou komen als het beschreven zou worden in de zin "zo heb ik het ervaren". Maar in plaats daarvan wordt dit gepresenteerd als de waarheid voor de gehele VS. En is iedereen die het daar niet mee eens is een inwoner van Disney.

Zoals Ziva het hierboven schreef, dat is beter verwoord dan ik het kan zeggen, maar inderdaad ook mijn mening.

[SemJes]

Precies. Ik heb er moeite mee dat zij het "feiten" noemen. Dit topic begon ook heel erg nuttig omdat het over persoonlijke ervaringen ging. Zoals hierboven ook al werd aangehaald, niemand heeft moeite met de kritische blik van Oortjes. Integendeel, ik vind het altijd heel erg nuttig en interessant om haar verhalen te lezen. Ook de tips die ze heeft gegeven zijn erg goed om door te kijken. Dus ik denk zeker niet dat het eraan ligt dat men niet tegen een kritische blik kan.

[Steffen]

ok, wellicht gooide ik de knuppel wat in het hoenderhok, maar nu komt er wel wat nuance in. Dit specifieke topic nu juist gericht op waarom emigatie niet altijd goed afloopt. Nogmaals, ik zou het heel fijn vinden als mvdl wat uitgebreider kan vertellen hoe het hem is vergaan aan de hand van de vragen uit de eerste post.

En nu wil ik niet voor PeterNY spreken, maar gezien het gebied waar hij woont en de getallen die hij op dit forum plaatst, kan ik me voorstellen dat hij hogere vaste lasten heeft dan andere 'nederamerikanen' op het forum. We hebben al duidelijk dat het finaciele aspect zeker het eerste jaar zwaar kan wegen. Ook geeft PeterNY zelf aan dat hij niet per se in Amerika wil wonen, maar zijn draai goed zou kunnen vinden in bijvoorbeeld Zuid Afrika. Hij woont in de VS vanwege zijn gezin. Dit is dus ook een belangrijk punt of je de VS binnenkomt omdat je je in dat land heel prettig voelt of dat je er om heel andere redenen (al dan niet gedwongen door bijvoorbeeld werk of familie) komt te wonen.

Het punt over "disney instelling", ja ik begrijp dat dat niet heel genuanceerd over komt. Maar wij hebben op dit forum allemaal genoeg (nieuwe) topics gelezen over mensen die wel denken even naar de VS te verhuizen en het daar gaan maken. Er zijn hele tv programma's aan gewijd. De mensen die hier bepaalde zaken hebben ontkracht en in perspectief hebben gebracht, laten gewoon duidelijk zien dat zij voorbereid zijn, flexibel zijn en geduld hebben (op betere kansen). Iets wat ervoor heeft gezorgd dat bij hun de emigratie wel goed is verlopen.

[Loek]

Ik heb niet zoveel bijgedragen in de discussie die ik gestart heb (wel meegelezen), maar de laatste opmerkingen wil ik nogmaals onderstrepen. Het gaat er mij hier niet om om mensen af te katten, maar juist om emigranten in spé een handje te helpen met informatie. Daarbij tellen zowel positieve als negatieve ervaringen. Dat men soms daarbij die ervaringen kleurt als feiten kun je niets aan doen; wij zijn nu eenmaal mensen. Echter ik kan zelf daar goed doorheen prikken en ik neem aan dat toekomstige emigranten zoals Inge daar ook wel redelijk doorheen kunnen kijken. De discussies over positieve en negatieve ervaringen zij ook zinvol zolang het niet verzand in een metadiscussie over ervaringen vs feiten. Ik zou het toch wel leuk vinden als we weer een beetje terug kunnen keren naar de kern van mijn originele vragen.

[Bandido]

En dat is precies wat er nu naar mijn idee gebeurt. mvdl en PeterNYschrijven over hun ervaringen in de VS en hoe zij het land ervaren (hebben) Het is hun waarheid en zoals zij het zien en dat mogen ze.

Dat is precies wat ik een aantal pagina's terug ook al schreef. Ik vind het bovendien juist zeer interessant om te lezen wat andere ervaringen zijn, of die nou positief dan wel negatief zijn. En zeker in het laatste geval hebben mensen die die stap nog willen maken, of er over nadenken, er ook nog wat aan. Maar waar ik moeite mee heb is dat sommige van die negatieve ervaringen hier gepresenteerd werden als feit, of ik kreeg althans die indruk. En dat verdient enige nuance, want het is puur iemands ervaring en iemands persoonlijke realiteit. Niks meer en niks minder.

[ANY]

Dus ik heb eigenlijk wel een paar vragen:
- Wat waren de verwachtingen mbt tot werk, woonomgeving, levensstandaard in het emigratieland?
- Welk plan had men voor ogen om dit doel te bereiken?
- Welke informatiebronnen werden aangeboord voordat de eigelijke emigratiestap werd genomen?
- Hoe ging men te werk bij het leggen van sociale contacten in een vreemd land, hoe ervaarde men de integratie?
- Wat heeft men gedaan om werk te vinden, waar zoch men, in welke branche?
- Zijn er handelingen, acties ondernomen waar men nu men erop terug keek anders of niet had moeten doen? Vooral dit lijkt me erg waardevol om te weten voor de emigrant in spe.
- Welke aspecten beinvloeden het besluit komen om terug te keren?
- Hoe moeilijk/makkelijk was het terugkeer process?

Ik moest even terug zoeken wat die oorspronkelijke vragen ook alweer waren...
Wat waren de verwachtingen mbt tot werk, woonomgeving, levensstandaard in het emigratieland? Ik kan niet zeggen dat ik echt verwachtingen had. Ik was 1 keer in Californie geweest en we gingen naar Indiana verhuizen. Hoewel ik toch wel veel vooroordelen had, want ik weet nog dat het me verraste hoe "gewoon" de mensen eigenlijk waren Gewone mensen die gewoon bezig zijn met het beste van hun leven te maken.
Welk plan had men voor ogen om dit doel te bereiken? Ik wilde als verpleegkundige werken, en was in Nederland al begonnen met het proces van examens en papieren. Het viel wel tegen dat ik niet meteen met een tijdelijke vergunning kon werken; mijn eerste kennismaking met de verschillende regels in verschillende staten (een vriendin kon in South Carolina wel een tijdelijke vergunning krijgen). Dat gooide wel wat roet in het eten, want ik kon dus niet meteen als verpleegkundige aan het werk. Daarom heb ik eerst een korte tijd vrijwilligerswerk gedaan en daarna als verpleeghulp in de thuiszorg gewerkt. Het bleek een hele leuke manier te zijn om bij mensen thuis te komen en te zien hoe de mensen daar woonden, iets wat ik anders nooit had gehad.
Welke informatiebronnen werden aangeboord voordat de eigelijke emigratiestap werd genomen? Dit alles was lang voor internet, dus eigenlijk niet meer relevant; om erachter te komen welke papieren ik in de VS nodig zou hebben had ik een beroepsorganisatie voor verpleging aangeschreven.
Hoe ging men te werk bij het leggen van sociale contacten in een vreemd land, hoe ervaarde men de integratie? Vrijwilligerswerk, werk als verpleeghulp. Later met de "2e emigratie" hadden we kinderen en heb ik veel meegeholpen op school en in commitees. Daar zijn leuke contacten van gekomen die ik nog altijd heb, en ook via mijn werk heb ik nu de meeste contacten.
Wat heeft men gedaan om werk te vinden, waar zoch men, in welke branche? Op elke plek waar ik gewerkt heb ben ik gewoon binnen gelopen om te vragen of er banen waren. Mijn eerste baan als verpleegkundige was nog wel het snelste: op vrijdag binnen lopen, op maandag beginnen.
Zijn er handelingen, acties ondernomen waar men nu men erop terug keek anders of niet had moeten doen? Vooral dit lijkt me erg waardevol om te weten voor de emigrant in spe. Richt je vooral op het leven hier, niet al te veel contact met het thuisfront in het begin (bv 1 keer per week); voor mij werkte meer contact juist meer heimwee in de hand.
Welke aspecten beinvloeden het besluit komen om terug te keren? We werden naar Nederland overgeplaatst; ik was heel blij om terug te gaan, hoewel ik ook verdrietig was om mijn nieuwe vriendenkring te verlaten. Het viel me in het begin flink tegen in Nederland om er weer te wonen. Na 3 jaar werden we weer overgeplaatst naar de VS en hoewel het een ander gebied was voelde het toch een beetje als thuiskomen (en dat heb ik met moeite toe willen geven). Het aanpassen was die keer een stuk gemakkelijker. Na 4 jaar was mijn man uit het leger en konden we zelf kiezen wat we gingen doen. We hebben even gedacht om naar Nederland te gaan, en dat zou voor familie zijn, maar ik moest er niet aan denken om in een flat of rijtjeshuis te moeten wonen en mijn man zou waarschijnlijk maar moeilijk werk krijgen. Plus ik had geen zin in een 4e Transatlantische verhuizing. Misschien allemaal een gemakzuchtige beslissing, maar ik vond dat we het hier ook goed hadden, dus waarom vertrekken.

Dat was het voor mij in een notendop, hoe behulpzaam dit is voor een ander, geen idee.

[Steffen]

Welke aspecten beinvloeden het besluit komen om terug te keren? We werden naar Nederland overgeplaatst; ik was heel blij om terug te gaan, hoewel ik ook verdrietig was om mijn nieuwe vriendenkring te verlaten. Het viel me in het begin flink tegen in Nederland om er weer te wonen. Na 3 jaar werden we weer overgeplaatst naar de VS en hoewel het een ander gebied was voelde het toch een beetje als thuiskomen (en dat heb ik met moeite toe willen geven). Het aanpassen was die keer een stuk gemakkelijker.

Kan je ons meer vertellen over je wensen om terug te gaan naar Nederland, wat er nu precies voor jou tegen viel terug in Nederland? Wat veroorzaakte het thuiskom gevoel in Amerika?
Ik denk dat je antwoorden zeker waardevol zijn!

[Dento]

Het punt over "disney instelling", ja ik begrijp dat dat niet heel genuanceerd over komt. Maar wij hebben op dit forum allemaal genoeg (nieuwe) topics gelezen over mensen die wel denken even naar de VS te verhuizen en het daar gaan maken.

Toch nog even hierop terug komen: en in elk van deze topics wordt door vrijwel iedereen erop gewezen dat het niet zo makkelijk is als diegene wellicht denkt. Iedereen die op een roze wolk aan komt drijven wordt daarvan af geblazen, en weer met beide benen op de grond gezet.

Het is dus absoluut niet waar dat er nooit kritisch wordt gereageerd, of dat kritiek niet mag, want vaak genoeg wordt er juist door de NederAmerikanen aangegeven dat men twee keer moet nadenken.

[USInsider]

Wow, wat een aardige opmerkingen hierboven van Ziva en SemJes. Thanks, you made may day !!!

Ik moest overigens zeer aan dit draadje denken vandeweek - toen ik tijdens het strijken - een anderhalfs ster komische film zag: "Wagons East !" Een aantal settlers in de west heeft het niet gered (er is alleen whiskey geen G&T, boeken worden gebruikt als toiletpapier, enz.) Dus ze besluiten terug te gaan, onder de bevoegde leiding van wagon master John Candy (zijn laatste film ?) Op het einde komen ze would-be setters tegen in zo'n race om claims te leggen op een stuk land, in de new territory, vrijgegeven door de overheid. (Go West, young man !)
De vrouw van een van de terugkeerders zegt dan tegen haar man: Moeten we ze niet waarschuwen ? Waarop de man antwoord: Nah, ze zouden het toch niet aannemen. En weet je, misschien lukt het hen wel....

[MATOSH]

Hallo allemaal, Ik ben Martin (ja, de oude bekende 'Chiefram' en beheerder van de Matosh weblog). Ik hoorde dat ik in een forum genoemd ben en als voorbeeld van iemand waarvan de emigratie naar Amerika niet helemaal geslaagd zou zijn. Ik heb er totaal geen problemen mee als er iets over mij geschreven wordt of gekopieerd wordt wat ik in mijn blog geschreven heb, maar wil toch wel graag even een ding heel duidelijk maken: Onze emigratie naar Amerika is het beste dat wij ooit in ons leven gedaan hebben en wij moeten er niet aan denken ooit nog terug naar Nederland te gaan om er te wonen en te leven. Wij zouden in Nederland letterlijk dood gaan van ellende. Geen sekonde hebben wij spijt gehad van de beslissing om naar Amerika te verhuizen.

Dat ik het wonen in Las Vegas, NV niet leuk vind en de gigantische werkdruk mij bijna kapot heeft gemaakt hier in Las Vegas, heeft niets te maken met het feit dat onze emigratie geen success storie zou zijn. Dit is pure onzin. Je kunt Las Vegas totaal niet met andere steden vergelijken. Hier zijn de mensen onbeschofd, keihard, niet te verstrouwen, brutaal, agressief en ijskoud. Dit omdat er ontzettend veel pure armoe en slavernij is in Las Vegas. Mensen (werknemers) worden hier in veel gevallen als slaven/honden behandeld. Elkaar verrot schelden is orde van de dag en vrij normaal hier in het wereldje waar ik mij al 6 jaar in begeef. Ik zeg niet dat alles slecht is in Las Vegas, maar wel in mijn wereld qua vakgebied. Als je elke dag meerdere keren te maken krijgt met klanten die je kompleet verrot schelden terwijl je alles eraan hebt gedaan ze te helpen zo goed als je kunt, dan gaat zoiets je op een gegeven moment niet in de koude kleren zitten, zeker na anderhalf jaar. Ja, dan raak je in een soort van depressie en dat is precies wat er met mij gebeurd is.

Ik werk gelukkig niet meer bij dit bedrijf, want het is verkocht aan onze konkerent nadat onze bedrijf (30 vestigingen in Noord Amerika) bankruptcy heeft aangevraagd. Ik kan je niet vertellen wat er van mijn schouders is afgevallen sinds ik niet meer werk, dat wil je niet weten. Ondanks ik Las Vegas wil verlaten (het is gewoon niet mijn stad en zal het ook nooit worden) ben ik weer helemaal mezelf. De stress en werkdruk is weg gevallen. De werkdruk/stress dat mijn
werk met zich meebracht maakte ook in ons gezin veel kapot. Ik liep op een gegeven moment op mijn tenen en kon niets meer hebben, maar die tijd is gelukkig voorbij en ik ben druk bezig een baan te vinden in Colorado en/of California. Een ding is zeker, ik MOET weg uit Las Vegas omdat ik hier echt niet langer wil wonen.

Mijn slechte werkervaring had ook bij een bedrijf in Nederland kunnen plaatsvinden. Het heeft dus totaal niets met het wonen in Amerika te maken of het feit dat onze emigratie een mislukking is geweest. Dit is totaal onjuist. Ik ben super gelukkig hier in Amerika en ja, natuurlijk loop je wel eens tegen dingen aan hier die helemaal niet lekker lopen, maar dat hadden wij in Nederland ook. Maar Amerika heeft weer zoveel andere dingen te bieden die Nederland mij niet kan bieden.

Dus... schrap mijn naam maar van het lijstje dat wij een voorbeeld zijn van een mislukte emigratie naar Amerika.

[RiverCola]

Welkom hier op AA Matosh!!