Niet elke emigratie loopt goed af.

[BibiS]

Matosh bedankt voor het delen van je verhaal. Het maakt voor mij heel veel duidelijk, wens jullie alle geluk in de toekomst.

[luc@snowsafari]

Kathleen,

Twijfel nooit aanjezelf of aan je plannen door enkele negatieveilingen, er zijn waarschijnlijk een veelvoud aan positieve mensen die nu genieten van hun nieuwe leven. Bereid je zo goed als mogelijk voor, gebruik al je connecties daar en "go for it" en zoals altijd “carpe diem” ook in de US.

[suebrons]

Of het helpt, weet ik niet want ik denk toch wel dat mijn emigratie succesvol is (volgende week mijn gesprek voor staatsburgerschap).

Ik ben in 2007 ge-emigreerd en heb vanaf het begin mazzel gehad met het vinden van banen. In Nederland heb ik na mijn studie Event Management (met uitwisseling en stage in de VS), eigenlijk alleen maar bij Amerikaanse bedrijven gewerkt (Intel, regiokantoor Subway, Six Flags, Burger King). En mijn laatste baan in Nederland was als manager van een Burger King. Mijn CV stond dus vol met voor hen bekende bedrijven en dat heeft mij persoonlijk enorm geholpen. Ok dat en de economie die op dat moment nog niet op zijn kont lag. Ik had binnen twee weken na aankomst 3 aanbiedingen voor banen op zak.

Pas de laatste jaren is het nu financieel wat minder. Maar dat is meer omdat ik destijds mijn baan bij Wendy's (ja weer hamburgers) opzegde en besloot de real estate in te gaan dan wat anders. Had ik gewild, had ik nu nog bij Wendy's gewerkt. Nu werk ik dus in Real Estate EN in Event Management bij Universal. In Nederland nooit in evenementen terecht gekomen, hier dus wel (ok het is entry level maar dat boeit me niet, het is in events).

Of ik iets anders zou doen, moeilijk te zeggen. Vooral omdat er niks aan te veranderen is en had ik dingen anders gedaan, had ik nu niet twee goede vrienden gehad.

Ik ben ooit eens in Los Angeles op vakantie geweest. Ik heb toen gezegd, leuk voor vakantie maar ik denk niet dat ik hier zou kunnen wonen. Geef mij Orlando maar. Maar ik heb nichten en neven in Los Angeles zitten dus toen die hoorden dat ik een green card kreeg, zeiden ze kom onze kant op want dan heb je in elk geval ons hier zitten. Dus toch maar naar Los Angeles. Ik kreeg daar snel een vreselijk leuke baan met goed salaris (manager van een bioscoop), maar Los Angeles was mijn stad niet. Dat gecombineerd met het feit dat ik een klein studio apartment had die naar de maanden verstreken steeds kleiner leek te worden, hielp ook niet echt. Ik ben toen een weekje naar Orlando terug gegaan en ik was meteen weer thuis. Met wat bedrijven gesproken en Wendy's vertelde me op het moment dat ik daadwerkelijk in Orlando woonde konden we gaan praten. Terug naar Los Angeles en toen ik daar terug verlangde naar Orlando, heb ik de knoop doorgehakt. En ik heb alles in mijn auto geladen en ben naar Orlando gereden. En daar zit ik nu nog. Achteraf gezien was het misschien handiger geweest als ik meteen naar Orlando was verhuist, Orlando is goedkoper dan L.A en had me waarschijnlijk minder aan opstart geld gekost. Maar als ik dat had gedaan, zou ik me misschien afgevraagd hebben, of het beter was geweest om het advies van mijn neven en nichten op te volgen en naar L.A te gaan.

Als ik advies zou moeten geven, zou ik dit zeggen:
-Ga naar een gebied waar je bekend bent en je weet dat je je wel op je plek zou voelen;
-Ga als het even kan naar een staat waar het wat goedkoper is om te wonen maar waar je wel kans hebt op een baan (bijv Orlando hoe slecht de economie ook is, mensen blijven naar Orlando komen en geven geld uit, er is werk hier maar ja merendeel in restaurants en attractie parken);
-Pak alles aan wat op je weg komt (ik heb puur mazzel gehad met goede banen, in het begin);
-Als het moet rij dan even wat langer in een huur auto en koop niet te snel wat (ik kocht te snel een Dodge Neon en had beter wat langer kunnen kijken voor een goede deal op een betrouwbaardere auto);
-Stel je eisen niet te hoog als het even kan, de Lexus en het mega grote huis kunnen over een paar jaar ook nog;

Ik hoop dat dit helpt. Als er vragen zijn hoor ik het wel

[bedeve]

Dank je wel Suebrons voor deze mooie posting.

Je schrijft zo simpel over LA wat niet bevalt en dat je je auto inpakt en naar Orlando rijdt.
Iedereen die wel eens in de VS rondrijdt ziet met name rond het week-end UHaule auto's en aanhangers rijden .
Kijk eens naar de nummerplaat van de auto voor de kar of achterop .
Uit welke staat komt ie , en waar rijdt die nu.
Verhuizingen over afstanden.
Suebrons praat over 4000 km.

In Nederland praten mensen over 1 1/2 uur reisafstand om een baan passend werk te vinden.
de PVV protesteert over baanverdringers uit Polen.
Dat zijn vreemden die wel 1000 km van huis op zoek komen naar werk

Mooie posting van iemand die het USA gevoel prima oppikt.
En daarmee ook het mooie aan de USA aan ons voorschotelt.
Dus ; dank je wel

[USInsider]

Even off topic: I love my Dodge Neon !

Ik heb al vaker begrepen dat SueB een succes van haar immigratie heeft gemaakt. Ze is ook een voorbeeld van 'elan and mean': ze ging alleen, had geen partner of kids die ook onderdak moesten enzo, plus ze was zeer flexibel in alle opzichten.
Ik heb enorm respect voor wat ze hier heeft bereikt en wens haar veel succes in de verdere carrière - op naar Lexus and McMansion !

Bedeve, ik ken genoeg USers die nooit verder zijn gekomen dan het einde van hun straat.

[ned in MO]

Het verhaal van Sue lijkt veel op die van mij.
was ook single, even oud ongeveer denk ik ten tijde van emigratie, ging naar een gebied wat ik kende, hebben bijna de zelfde opleiding, hebben ook allebei een real estate license

Ik ben echter in de omgeving gebleven waar ik begon (50 mile radius), na 2 1/2 jaar getrouwd.

Ook mij trekt Florida wel maar ook de Carolina's. Ik zie ons nog wel eens die kant optrekken als de kinderen het huis uitzijn. Een beetje afhankelijk van waar zij uiteindelijk terechtkomen denk ik.
Anders worden we wel snowbirds denk ik (alleen in de winter in Florida)

[kastelke]

Heb net weer een leuke video skype gehad met onze vrienden die bij Greenville in South Carolina wonen. Het klinkt heerlijk om daar op pensioen te gaan (wat zij nu zowat aan 't doen zijn, hij kan van thuis uit werken en moet gewoon af en toe eens naar Chicago vliegen). Prachtige natuur (veel wandel- en fietspaden), leuk aanbod aan klassieke concerten en theater, goedkope woningen, heerlijk klimaat,...
(ik ga tegen mijn pensionering ook terug meedoen met de GC loterij denk ik )

[suebrons]

Aan allen hartelijk dank voor de complimenten

Ja ik ben alleen gegaan en was (en ben nog steeds) wat dat betreft een stuk flexibeler. Ik heb de mogelijkheid om mijn boeltje op te pakken en heb geen partner of kinderen dus de beslissing is dan geheel aan mij. Wat dat betreft maakt dat een en ander misschien ook wel makkelijker.

Amerika is absoluut geen makkelijk land en kan kei en keihard zijn, maar het is maar wat je er zelf van maakt. Financieel hoop ik wel op betere tijden, maar wat ik hier voor elkaar heb gekregen, had in Nederland denk ik nooit gelukt. Ik kan me wel heel goed indenken dat er mensen zijn die terug gaan naar Nederland want Amerika moet wel je land zijn en vakantie is anders dan hier fulltime wonen en werken.

@Ned in Mo We hebben zelfs dezelfde opleiding gedaan in Leewarden lol.