K-1 procedure gestart

[USInsider]

Varicella zijn waterpokken, geen pokken ! Ik dacht inderdaad dat hier een titer voor mogelijk was - vraag je huisarts. Dat kost inderdaad geld maar je moet een vaccinatie toch ook zelf betalen ? (Plus je kunt er bijverschijnselen van hebben, zeker in combinatie met andere prikken.)

Ik ben nog van een generatie die voor 'echte' pokken werd ingeënt als baby - het zg. pokkenbriefje was het enige bewijs van inenting dat ik had en dat werd dus niet meer gevraagd....

Natuurlijk is alles en iedereen achterlaten niet makkelijk, en je zult best nu en dan heimwee hebben. Maar voor de meesten die via een huwelijk naar de US gaan blijkt het goed te doen een nieuw sociaal bestaan op te bouwen, mede omdat werken snel is toegestaan.
Wel zul je aan 'anders' moeten wennen, bv. je gaat in de US niet snel bij iemand langs voor koffie, en als je bij iemand langsgaat wordt je vaak in het hele bezoek niets aangeboden. En in al die jaren dat ik hier woon, is er nog nooit iemand op mijn uitnodiging om koffie (of thee) te komen drinken ingegaan.

[markgoestoamerica]

Geen holanders / belgen in de buurt?

[Petra/VS]

Wel zul je aan 'anders' moeten wennen, bv. je gaat in de US niet snel bij iemand langs voor koffie, en als je bij iemand langsgaat wordt je vaak in het hele bezoek niets aangeboden.

Echt? Dat heb ik echt nog nooit meegemaakt. Er wordt altijd gevraagd of je iets wilt drinken. Afhankelijk van de tijd van de dag is dat koffie, water of wijn. Ik ben nog nooit ergens geweest, waar me niets werd aangeboden tijdens een bezoek (tenzij het maar heel kort is) .

[Dento]

Dat heb ik ook nog nooit meegemaakt, eerder dat je voortdurend wordt gevraagd of je echt niks wilt.

[Aquell]

Dank voor de reacties. Ben ik weer een beetje gerust gesteld . Wat wij gaan doen is dus helemaal zo raar niet (eerst papiertje, jaar later écht trouwen)

Hoe zat het bij de rest van de Amerika-gangers met de zenuwen omtrent het achterlaten van familie, vrienden, en al je hebben en houden trouwens?... Ik begin er nu na een paar dagen wat meer vrede mee te hebben, maar dat ik m'n vader en moeder niet elk weekend meer even kan zien, of even bij een vriend kan langsrijden voor een bakkie koffie en lekker op de bang hangen blijft toch wel wat in m'n achterhoofd hangen. 'k Hoop dat ik dat straks in Amerika weer een sociaal leven kan opbouwen, en ik wil er écht voor zorgen dat het contact met mijn vrienden hier niet verwaterd.

Ik ben veel naar Amerika afgereisd voor en tijdens de k1 procedure en dan weet je dat je altijd weer teruggaat naar Nederland. Ondanks dat ik heel veel van mijn vrouw houd soms keek ik er wel even na uit om weer met mijn eigen vrienden te zijn. Het is niet dat ik haar vrienden niet aardig vind maar er is niet echt een klik en we hebben samen niks meegemaakt zoals ik dat met mijn vrienden heb. In juli ben ik naar Amerika gegaan met een enkeltje. Ik hoop in mei voor twee weken, samen met vrouw, weet even terug te gaan. Ik zit echter midden in een sollicitatie en de vraag is of ik dan wel twee weken vrij kan krijgen. Ik hou contact met vrienden via facetime en imessage. Meestal doe ik dit op vrijdag avond. Ik ben dan rond 5 uur thuis en dan is het in Nederland 11 uur. Dan praten we meestal voor een uurtje of twee. Ik vind het erg makkelijk en het werkt vlekkeloos. Met mijn ouders mail ik meestal, dit zijn iets minder hightech! Heel veel succes met alles!

[Ceristimo]

Bedankt voor de reacties iedereen!

Wat het sociale leven betreft: Candice woont zelf sinds juni in Alaska, en het opbouwen van een vriendenkring daar valt haar een beetje tegen. Nouja, zolang we in elk geval met z'n tweeën zijn, worden we in elk geval niet helemáál eenzaam...

Maar dat Alaska is dan ook gelijk waar de schoen 'm wringt: Je zit dan namelijk wel érg ver van huis af. Candice woonde eerst in Pittsburgh (Pensylvania) en dan is een vliegticket best te betalen. Vanuit Alaska wordt het al snel meer dan twee keer zo duur. En je zit met 10 uur tijdsverschil, wat nu ook niet ideaal is. Als het daar vijf uur 's middags is, dan is het hier drie uur 's nachts de volgende dag. Contact met vrienden en familie, daar heb je Skype voor. Bellen naar een huistelefoon kost 2 cent per minuut met Skype. Dat kan ik nog wel ophoesten. Ik bel Candice nu ook regelmatig op haar telefoon via Skype. Da's goed te doen, allemaal . En mocht degene die je wilt spreken achter de computer zitten, dan is het helemaal gratis en voor niks, en kun je nog naar elkaar zwaaien ook.

Ik ben ook regelmatig naar de VS afgereisd om bij Candice te zijn. Trouwen doe je niet met een wildvreemde en over één nacht ijs, natuurlijk. In het eerste jaar van onze relatie zagen we elkaar ongeveer iedere zes weken. Da's een behoorlijk voorrecht geweest. Overigens ook de reden dat ik nu amper meer spaargeld heb .

De laatste keer dat ik in de VS ben geweest was van juni tot september 2011. Drie maanden dus. Daarna heb ik niet meer het lef gehad om nog af te reizen, omdat we de K1 procedure toen begonnen zijn, en ik vóórdat er überhaupt maar sprake was van trouwen bij Minneapolis een keer bijna ben teruggestuurd. Daar heb ik echt doodsangsten uitgestaan, terwijl ik door zo'n grens-beambte op een powertrip het hemd van het lijf werd gevraagd. Dacht ik er éénmaal zonder kleerscheuren doorheen te zijn gekomen, werd later nog eens mijn naam omgeroepen op het vliegveld. Er moesten nog wat papieren ingevuld worden en mijn paspoort moest nóg een keer zeer secuur gechecked worden. Oftewel, ik durf het gewoon niet aan om nu nog naar de VS te reizen. Candice heb ik voor het laatst tijdens de kerst gezien, toen was zij twee weken hier.
Ik zie haar natuurlijk iedere dag op Skype (wat leven we toch in een fijne tijd met internet, en webcams en gratis met elkaar praten), maar de laatste kus was 3 januari.


Wat Alaska en Fairbanks betreft: ik ga morgen wel 'voor de gein' reageren op een vacature die ik zag staan in Fairbanks. "Control room technician" voor een lokaal televisiestation. Enige 'requirement" is 'knowlegde of computers'. Nouja, dan komt mijn Communicatiesystemen diploma ineens weer mooi van pas, zeg maar. Niet geschoten is altijd mis, enzo...

Want alhoewel je niet gelijk mag werken, is een onbetaalde stage voor zover ik begrijp wél toegestaan. Als ik dus gelijk bijvoorbeeld daar in april aan het werk kan, en dan maar onbetaald voor twee maanden, zit je in elk geval niet stil en rolt er hopelijk een baan uit. Enfin, nu net gewerkt in de middag/avonddienst, dus nu te moe om een serieuze brief op te stellen.

Vanochtend overigens een afspraak gemaakt voor de medische keuring. Deze is op 19 maart. Toen ik nog wilde vragen hoeveel geld ik contant mee moest nemen, kapte de mevrouw aan de telefoon me af met: "Dat staat allemaal in de brief. Goedendag". Hmm, tja. Nouja, ik pin wel €400,00 ofzo, dat zou toch wel genoeg moeten wezen. Hou je €200,- over voor eventuele vaccinaties.

Dan ga ik van het weekend bezig met het samenstellen van de map met alle papieren die nodig zijn voor het interview.

Ik moet trouwens nog wel even kwijt dat ik de hele procedure heel erg mee vind vallen. Zó veel formulieren hoef je niet in te vullen, en ingewikkeld is het al helemaal niet. 't Is alleen zo verdraaid lang wachten in het begin...Maar als je daar éénmaal doorheen bent, dan valt het allemaal reuze mee. 't Kost alleen zo veel...

[Ziva]

Ik vind het sociale leven hier ook wel langzaam gaan eerlijk gezegd.

Ik ervaar dat je soms niet helemaal weet waar je aan toe bent met Amerikanen, of ze je nou wel aardig vinden of gewoon aardig doen omdat ze niet onbeleefd willen zijn. Ik hoef zeker niet met iedereen vrienden te zijn en ben helemaal niet eenzaam maar als iemand me niet ziet zitten, zeg het dan gewoon weet je? Ik vond het in Nederland al irritant als iemand gemaakt aardig tegen je deed en hier in Amerika is het bijna tot een kunst verheven soms lijkt het wel.

Werk en prive hou ik zelf liever gescheiden alhoewel ik soms wel mee ga op uitjes maar in tegenstelling tot, met name de dames hier, zuip ik me niet helemaal klem dus dan val je ook al wat sneller buiten de boot haha. Daar verbaas ik me ook over, hoeveel Amerikaanse dames soms drinken lol. Bedrijfsuitjes vallen voor mij in de categorie "werk maar dan anders" dus ik gedraag me netjes en voel niet de neiging om "los te gaan".

Nou ja, Ceristimo, geef het de tijd. Dat is wat ik hier ook doe. Vrienden kun je niet forceren en als het wel geforceerd is en mensen dus aardig doen omdat ze nou eenmaal beleefd willen zijn (maar dan soms achter je rug om lelijke dingen zeggen) hoeft het ook niet toch?

[Frebel]

Zou me niet al te veel zorg maken over de inentingen. Had er zelf maar één nodig, en naar bijvoorbeeld waterpokken werd niet echt gekeken.
Degenen die ik al wel had en nog goed waren voor dat ik naar de dokter ging: Hep A, Hep B, DTP, Yellow Fever en Typhus. Nu heb je volgens mij Yellow Fever sowieso niet nodig, dus blijven er hooguit nog 4 over? Raad je wel aan cash mee nemen, het is nogal vrij oudbollig en ze hebben geen zeker geen pin-automaat. Natuurlijk ook nog wat geld nodig voor de borstscan.

Ik vertrek zelf aanstaande maandag naar Minneapolis en moet zeggen dat ik er voorlopig nog redelijk "cool" onder ben. Vandaag laatste werkdag gehad, vrijdag afscheidsfeestje voor vrienden en dergelijke. Denk dat het pas echt door gaat dringen zodra ik in het vliegtuig zit (heb dat wel vaker als ik lang op reis ben). Zelf het geluk dat ik niet veel op hoef te geven op het moment, onlangs afgestudeerd, slechts een bijbaantje op het moment, en geen eigen woonruimte of meubels die ik kwijt moet raken wat het allemaal wel wat makkelijker maakt. Zelf de instelling en het idee dat mocht ik echt niet aarden in de VS ik dan mijn vriendin (heeft eerder al een jaar in NL gewoond) kan overtuigen met mij naar NL terug te keren.

[Clint]

Ik vind het sociale leven hier ook wel langzaam gaan eerlijk gezegd.

Ik ervaar dat je soms niet helemaal weet waar je aan toe bent met Amerikanen, of ze je nou wel aardig vinden of gewoon aardig doen omdat ze niet onbeleefd willen zijn. Ik hoef zeker niet met iedereen vrienden te zijn en ben helemaal niet eenzaam maar als iemand me niet ziet zitten, zeg het dan gewoon weet je? Ik vond het in Nederland al irritant als iemand gemaakt aardig tegen je deed en hier in Amerika is het bijna tot een kunst verheven soms lijkt het wel.

Werk en prive hou ik zelf liever gescheiden alhoewel ik soms wel mee ga op uitjes maar in tegenstelling tot, met name de dames hier, zuip ik me niet helemaal klem dus dan val je ook al wat sneller buiten de boot haha. Daar verbaas ik me ook over, hoeveel Amerikaanse dames soms drinken lol. Bedrijfsuitjes vallen voor mij in de categorie "werk maar dan anders" dus ik gedraag me netjes en voel niet de neiging om "los te gaan".

Nou ja, Ceristimo, geef het de tijd. Dat is wat ik hier ook doe. Vrienden kun je niet forceren en als het wel geforceerd is en mensen dus aardig doen omdat ze nou eenmaal beleefd willen zijn (maar dan soms achter je rug om lelijke dingen zeggen) hoeft het ook niet toch?

Hoewel ik normaal nooit hele posts quote, maak ik een uitzondering: ik kan me helemaal vinden in wat je schrijft. Ook ik vind het opbouwen van een nieuwe vriendenkring hier best lastig, maar eigenlijk weet ik ook niet of ik er enorm op zit te wachten, elk weekend uitgaan e.d. zoals ik in NL deed. Een aantal vrienden van ons (stelletjes) zijn net aan kinderen begonnen, dat maakt het ook lastig. En wij zitten ook enorm met het idee te spelen om met een paar jaar 'terug' (voor mijn vrouw dan) naar Michigan te verhuizen, waardoor ik hier ook eigenlijk niet enorm wil 'investeren'. If that makes sense..

[kastelke]

Clint, je weet nooit wat er gaat gebeuren, dus trap aub niet in die val van 'niet investeren'. Toen wij de laatste keer in Belgie verhuisden, kregen we enkele maanden later het bericht dat we voor mijn man zijn werk naar de US gingen verhuizen. Dus ik investeerde toch niet, want over 6 maanden zouden we weg zijn. En telkens werd dat vertrek maar uitgesteld, maar ja, toch maar niet investeren in die nieuwe omgeving, want nu ging het niet lang meer duren. Uiteindelijk woonde ik er bijna 7 (!) jaar ipv minder dan 1 jaar.

Als je telkens moet gaan afwegen of mensen de moeite waard zijn om in te investeren omdat je een 'rendement' verlangt dat minstens x jaar duurt, dan maak je het jezelf moeilijk, denk ik. En loop je misschien hele leuke vriendschappen mis! Ik durf eigenlijk zeggen dat ik na mijn verhuis naar Canada beter bevriend geraakt ben met iemand die ik voordien wel kende, maar toch iets 'oppervlakkiger' dan het contact dat ik nu met haar heb.

[Ceristimo]

Zo, ik had nog wat vraagjes waar ik zo op het forum niet snel een antwoord op kon vinden. Ik zal proberen dit berichtje kort te houden, omdat ik vaak nogal de neiging heb hele lappen tekst te schrijven, maar ik snap dat niet iedereen daar iedere keer doorheen wil worstelen .

Vraag 1: Heeft het zin om een uitdraai van mijn bankrekening (ongeveer 5000 euro) en HBO-diploma mee te nemen naar het interview, of is dit volkomen zinloos? Ik denk het laatste, maar vraag toch maar even.

Vraag 2: Volgens de brief moet ik de 180 euro voor het interview overmaken naar een ABN-AMRO bankrekening nummer onder vermelding van mijn Sofi-nummer en naam, en daar als bewijs dan een bankafschrift van meenemen naar het interview. Op z'n zachts gezegd klinkt dat erg onprofessioneel. Ik meende dat jet bij het interview de betaling met een creditcard kon voldoen, maar dit is dan schijnbaar aangepast ofzo?

Vraag 3: Candice haar vader zal mijn sponsor zijn. Hij verdient meer dan zat boven het minimum inkomen, maar hij heeft wél MS (zenuwziekte). Zijn uitkering is absurd hoog omdat hij in het leger zat toen hij ziek werd, en daar wordt je schijnbaar goed voor betaald dan. Ik neem aan dat men bij het interview wel een 'background check' doet op je sponsor enzo. Daar komt vast aan het licht dat hij om medische redenen is ontslagen uit het ziekenhuis. Als sponsor ben je voor 10 jaar (40 werkkwartalen geloof ik) verantwoordelijk voor de persoon die je sponsort. Alleen, het is heel grof gezegd niet eens zeker of hij nog wel 10 jaar heeft. Kan dit mij problemen opleveren tijdens het interview?

Vraag 4: Om mijn 18e ben ik opgepakt geweest en heb ik een nacht vastgezeten omdat ik met een "vriend" in een dronken bui een raam van een makelaarskantoor had ingetrapt. De boete heb ik voldaan, en de ruit destijds vergoed, en ik heb géén strafblad. Iedere keer als ik op een formulier moet invullen of ik ooit in aanraking met de politie ben geweest vul ik gewoon 'nee' in. Omdat ik wel een nacht heb vastgezeten, vraag ik me af of hier bij de politie een notitie van is, en of het consulaat dit ook heeft? En zoja, zou dit een probleem op kunnen leveren? Vast niet, het is een minimaal vergrijp, ik was toen gewoon een jonge domme sukkel, en ben inmiddels heel wat burgelijker en verantwoordelijker geworden, maar toch....

[hemmie]

2. Wij moesten voor ons L1 visum ook vooraf geld overmaken en afschrift meenemen. Dit betrof de ambassade in Brussel, maar we kregen ons visum eigenlijk via A'dam (Brussel had een veel kortere wachttijd). Geen idee of daar nog verschil in zit.

[Aquell]

Zo, ik had nog wat vraagjes waar ik zo op het forum niet snel een antwoord op kon vinden. Ik zal proberen dit berichtje kort te houden, omdat ik vaak nogal de neiging heb hele lappen tekst te schrijven, maar ik snap dat niet iedereen daar iedere keer doorheen wil worstelen .

Vraag 1: Heeft het zin om een uitdraai van mijn bankrekening (ongeveer 5000 euro) en HBO-diploma mee te nemen naar het interview, of is dit volkomen zinloos? Ik denk het laatste, maar vraag toch maar even.

Vraag 2: Volgens de brief moet ik de 180 euro voor het interview overmaken naar een ABN-AMRO bankrekening nummer onder vermelding van mijn Sofi-nummer en naam, en daar als bewijs dan een bankafschrift van meenemen naar het interview. Op z'n zachts gezegd klinkt dat erg onprofessioneel. Ik meende dat jet bij het interview de betaling met een creditcard kon voldoen, maar dit is dan schijnbaar aangepast ofzo?

Vraag 3: Candice haar vader zal mijn sponsor zijn. Hij verdient meer dan zat boven het minimum inkomen, maar hij heeft wél MS (zenuwziekte). Zijn uitkering is absurd hoog omdat hij in het leger zat toen hij ziek werd, en daar wordt je schijnbaar goed voor betaald dan. Ik neem aan dat men bij het interview wel een 'background check' doet op je sponsor enzo. Daar komt vast aan het licht dat hij om medische redenen is ontslagen uit het ziekenhuis. Als sponsor ben je voor 10 jaar (40 werkkwartalen geloof ik) verantwoordelijk voor de persoon die je sponsort. Alleen, het is heel grof gezegd niet eens zeker of hij nog wel 10 jaar heeft. Kan dit mij problemen opleveren tijdens het interview?

Vraag 4: Om mijn 18e ben ik opgepakt geweest en heb ik een nacht vastgezeten omdat ik met een "vriend" in een dronken bui een raam van een makelaarskantoor had ingetrapt. De boete heb ik voldaan, en de ruit destijds vergoed, en ik heb géén strafblad. Iedere keer als ik op een formulier moet invullen of ik ooit in aanraking met de politie ben geweest vul ik gewoon 'nee' in. Omdat ik wel een nacht heb vastgezeten, vraag ik me af of hier bij de politie een notitie van is, en of het consulaat dit ook heeft? En zoja, zou dit een probleem op kunnen leveren? Vast niet, het is een minimaal vergrijp, ik was toen gewoon een jonge domme sukkel, en ben inmiddels heel wat burgelijker en verantwoordelijker geworden, maar toch....

1. Ik heb wel een afdruk van mijn bankrekening meegenomen. Ze vroeg of ik zelf nog geld had toen heb ik de afdruk gegeven. Dus dat zou ik zeker doen! Diploma lijkt me niet nodig. Heb ik in ieder geval niet gedaan!

2. Klopt, is wat raar. Maar moet je zeker wel doen! Vergeet ook niet de aangetekende poststicker mee te nemen!!!!!!

3. Geen ervaring mee. Mijn vrouw werkte toen nog en verdiende voldoende.

4. Ik ben meerdere malen in het verkeer aangehouden. Ik heb dit nooit vermeldt. Jou geval is net iets anders. Ik weet dat er mensen op het forum zijn die dat soort zaken vermeldt hebben en er verder geen problemen mee gehad hebben.

In maart heb je het interview?

[DixieChick]

Wat betreft je laatste vraag, als ze vragen "have you ever been detained, cited or arrested", dan is in jouw geval, en ook in het geval van Aquell, het juiste antwoord "ja". Je hebt dan wel geen strafblad, maar bent wel aangehouden. Als ze vragen naar een conviction, dan is het antwoord "nee". Ik heb de K1 niet gedaan, dus ik weet niet wat daar staat, maar ik weer dat op de n400 (de citizenship application), de eerste vraag gesteld wordt. En daar moest ik dus met mijn ene verkeersaanhouding wel "ja" op invullen, ondanks dat het dismissed was. Ik zou dus even nakijken wat de precieze vraag is, en kijken of je alvast de juiste documentatie bij elkaar kan krijgen, voor als ze er naar vragen.

[Frebel]

Ik zou met niet al te veel zorgen maken over de sponsor. De gegevens hoef je niet vantevoren aan te leveren, en neem je dus pas mee op het moment van het interview. Ik had de moeder van mijn vriendin als sponsor en ik vraag me af hoeveel onderzoek ze naar haar hebben kunnen doen tussen het moment dat ik het inleverde en het moment en dat ze me weer naar het loket riepen.
Misschien dat het wel een probleem zou kunnen zijn bij de Adjustment of Status (ben daar zelf ook nog niet aan toe), maar zou me er niet al te veel druk over maken zolang het inkomen hoog genoeg is.

[Ceristimo]

Bedankt voor de reacties, iedereen

Sorry voor de late reactie, maar ben afgelopen week behoorlijk ziek geweest. Nog steeds niet helemaal lekker nu, maar kan weer zonder pijnlijke ogen achter een beeldscherm zitten.

Door jullie reacties ben ik weer wat gerust gesteld. Ik had nog wel één vraag over het internationale geboortecertificaat:

Die heb ik nu namelijk met de post gekregen, maar ik moet zeggen dat ik dat er erg goedkoop uit vind zien. Het is voor zover ik kan zien op gewoon A4-papier gedrukt (niet eens van dat mooiere dikke papier), en er staat (behalve mijn informatie en die van mijn ouders) alleen een handtekeningetje en een stempeltje op. That's it.

Per veld staat er in een hele boel talen (waarbij Engels de 5e ofzo is) bij wat het betekent.

Als ik er een kopie van maak, kan je volgens mij de kopie niet eens meer onderscheiden van 't origineel... Is dit hoe zo'n certificaat er dan uit hoort te zien? 'k Vind het echt een prulletje...

[Ceristimo]

Zo, ik ben deze nacht maar 'ns bezig met het samenstellen van mijn map voor het K1 interview dat ik 27 maart zal hebben. Momenteel zit ik in de late dienst, dus ben steeds pas om middernacht thuis. Vandaar het tijdstip.

Ennieweetjes, ik ben mijn mapje aan het samenstellen, en kom tot de conclusie dat óf ik iets heel erg fout aan het doen ben, óf dat het echt allemaal zo ingewikkeld niet is.

Hier is de indeling van mijn map. Zou iemand mij misschien kunnen helpen/tips geven/ me vertellen of ik iets héél belangrijks over het hoofd zie? Ik kan me namelijk nog steeds niet voorstellen dat het zo simpel kan zijn

De map begint met:

- De brief voor uitnodiging voor het K-1 interview
- Een print van de transactie van 280 euro naar het consulaat als bewijs dat ik betaald heb
- De €6,80 postzegel voor het verzenden van het paspoort

Tabblad genaamd "Birthcertificate / ID"
- In een plastic hoesje mijn internationale geboortecertificaat
- In een plastic hoesje een kopie van mijn paspoort (geen idee of dit nodig is, maar gewoon voor de zekerheid...)
- In een plastic hoesje de vier Amerikaanse pasfoto's

Tabblad genaamd "Evidence of Relationship"
- In een plastic hoesje 8 foto's, gedateerd, van mijn laaste bezoek in Alaska, en haar laatste bezoek naar Nederland. We zijn er samen op te zien, maar ook een foto van ik en haar vader op de schietbaan, en van Candice aan het gourmetten met mijn ouders. Om te laten zien dat we ook elkaars familie ontmoet hebben.
- In een plastic hoesje een pagina of 15 aan Skypelogs. In totaal is ons Skypelog qua chatten iets van 400 pagina's, maar ik heb gewoon verspreid over een boel verschillende data (anderhalf jaar ongeveer) delen van gesprekken gekopiëerd. Veel van onze gesprekken zijn echter video-gesprekken, dus dan staat er in het logje geen tekst, alleen : "videocall from/to Candice" met de duur erachter.
- In een plastic hoesje een log van alle keren dat Candice met haar mobiel naar mijn Skype heeft gebeld en andersom. Ongeveer 4 pagina's vol data en tijdsduur van gesprekken.
- In een plastic hoesje enkele screenshots (stuk of 6?...)van mijn email-account. Candice kan namelijk gratis naar mijn email-adres SMS'en en ik kan via mijn telefoon gratis een e-mail sturen naar haar mobiele telefoon. Al mijn e-mails krijgt zij als tekstberichten binnen, en al haar tekstberichten krijg ik als e-mails binnen. Mijn hele mail-account staat dus vol met alleen berichten van haar mobiele telefoon, want we SMS'en elkaar meerdere malen per dag, tijdens het werk enzo...
- In een plastic mapje de enige boardingtickets die ik bewaard heb, namelijk van toen Candice van Alaska naar Nederland kwam tijdens de kerst. Alle andere boardingtickets van vóór het K-1 proces zijn er niet meer, omdat we er toen niet bij stil stonden die later nog eens nodig te hebben...
- In een plastic mapje alle brieven en ansichtkaarten die Candice mij gestuurd heeft. In totaal een stuk of 20 dingen bij elkaar.

Verder neem ik dan nog los als bewijs onze twee foto-albums van onze twee vakanties mee. De ene vakantie in New York (daar zag ik Candice voor het eerst in levende lijve nadat we al een dik half jaar op MSN/Skype hadden zitten chatten) en onze vakantie samen in Europa. Het album van onze drie-maanden vakantie in Alaska heb ik niet, omdat we vanwege de kosten daar maar één exemplaar van hebben gemaakt die zij in haar boekenkast heeft staan. Over niet al te lange tijd is dat album van ons tweeën natuurlijk, maar momenteel heb ik 'm dus niet

Tabblad genaamd "Financial Evidence"
- In een plastic hoesje een overzicht van mijn lopende- en spaarrekening, totaal een euro of 4000? (net student af, hè...)
- In een plastic hoesje de Affadavit of Support van Candice
- In een plastic hoesje de Affadavit of Support van haar vader.


En tja, dat is het eigenlijk. Kan iemand hier nog iets aan toevoegen? Politiecertificaat hoef je in Nederland niet zelf te regelen stond in de brief, en de uitslag van de medische keuring (die heb ik komende maandag) wordt volgens de brief rechtstreeks naar het consulaat gestuurd.

Spannend hoor! 27 maart komt steeds dichterbij!

Oh, en nog een stomme vraag die ik heb. In het echt heet ik geen "Ceristimo" (duh!), maar veel van de accounts die ik op internet gebruik zijn wél met die naam geregistreerd (iets met anoniem willen blijven...) In mijn Skypelogs zie je dus overal gesprekken tussen Ceristimo&Candice, en het emailadres dat we gebruiken om te SMS'en staat ook op de naam Ceristimo. De reden hiervoor is dat ik ook enkele mensen op Skype heb die ik niet in het echt ken, en mijn Ceristimo emailadres gebruik ik als ik met onbekenden email. Uiteraard heeft Candice mijn normale emailadres óók, alleen voor SMS'en gebruiken we die niet, omdat anders die inbox zo propvol komt te staan. En op Skype heb ik er gewoonweg NOOIT aan gedacht m'n naam aan te passen.

Ik vroeg me af: zou ik die naam Ceristimo vervangen voor mijn echte naam, of het zo laten staan (niet prutsen aan je bewijs) en het desgevraagd de officier uitleggen hoe 't zit?

[Ziva]

Ik heb geen ervaring met K1 (alleen DV) maar wat ik niet zie staan is je diploma's of kopieen daarvan? Ik weet niet of je ze nodig hebt voor K1 maar het lijkt me niet verkeerd om ze toch mee te nemen?

Oh en misschien een korte opsomming van wanneer jullie elkaar ontmoet hebben, waar, hoe lang jullie elkaar kennen etc.? Ik neem namelijk niet aan dat ze al die logs gaan bekijken

[Bennogr]

Als het al ter sprake komt, zou ik gewoon uitleggen dat je liever niet onder je eigen naam sommige dingen op het internet doet. Elke werknemer van een consulaat/ambassade zou dat moeten snappen.

[Ceristimo]

@Ziva
Dat is een goede tip! Dank je wel. Ik zal een kopietje van mijn HBO-diploma maken. Die is gelukkig in het Engels, dus die hoef ik niet te laten vertalen, dat scheelt alweer.

Die korte opsomming en een "letter of intent" hadden we al gemaakt bij het allereerste pakket dat we opstuurden om het K1-proces te starten. Maar misschien is het wel geen gek idee om die nogmaals af te drukken en te ondertekenen. Gewoon voor de zekerheid en de volledigheid.

@Bennogr
Dank je wel voor je reactie. Dus jij denkt ook (net als ik eigenlijk) dat ik gewoon alles op naam van "Ceristimo" moet laten staan. Lijkt mij ook het beste, eigenlijk. Niet sjoemelen met het bewijs.

Nou, morgen heb ik dus mijn medische keuring. Daar maak ik me absoluut niet druk om. Ik heb besloten om met de auto te gaan. 't Is voor mij naar Amsterdam 200 kilometer, maar er gaat iemand met mij mee, en in mijn kleine zuinige roestblikje is 't dan goedkoper om de brandstof op te hoesten dan om twee treinkaartjes te betalen.

Ik had begrepen dat je in de straat waar de dokterspraktijk zit wel goed kunt parkeren (tegen betaling, uiteraard...).

Nou, laten we hopen dat er niets aan mij mankeert .

En dan volgende week dinsdag het interview. Als ik daar teveel bij nadenk krijg ik er tintelende vingertoppen van, want voor dat interview ben ik dus wél heel zenuwachtig...

Iemand anders die misschien nog een goede tip heeft of een aanvulling op de map die ik meeneem naar het consulaat?