Donaties, verschil NL vs USA ?

[vana]

Wat ik me dus afvraag; Waarom geven veel mensen die hier reageren en in Amerika wonen wel veel aan liefdadigheid in Amerika en niet toen ze nog in Nederland woonden?

[Carly Cupcake]

Misschien heeft dat iets te maken met de hechte community's in de VS? En ik heb het idee dat men in Amerika veel creatiever omgaat met die acties. Koekjes bakken, veilingen, kleding inzamelen, etc. Ik weet niet of dat zo is hoor, maar dat is een indruk die ik heb.
Hier is het gewoon vet irritant als je aan het winkelen bent iemand weer even één minuutje van je tijd wilt en je uiteindelijk 10 minuten staat te discussiëren over waarom je niet wilt doneren. En, zoals al eerder gezegd is, veel goede doelen doen het tegenwoordig met maandelijkse afschrijvingen. Daar ben ik ook niet zo'n fan van. Wil best eenmalig wat doneren, maar wil er niet aan vast zitten. Zit al aan genoeg dingen vast . Aan collectanten geef ik altijd wat.

[Petra/VS]

Voor mij is het antwoord op Marjons vraag hetzelfde als wat Ned in MO schreef: ik heb niet als volwassene in Nederland gewoond, dus zou niet weten wat mijn "liefdadigheidsgedrag" daar geweest zou zijn. Dat gezegd hebbende, mijn ouders waren geen mensen, die veel (als het al iets was) aan liefdadigheid deden of gaven. Hier in de VS heb ik min of meer het voorbeeld van de mensen om me heen gevolgd en geven wij ook heel regelmatig aan goede doelen en doen mee aan liefdadigheidsacties. Ik heb daar in het begin wel aan moeten wennen en vond de Amerikanen heel vrijgevig (ook qua cadeaus aan vrienden en bekenden). Dat is dus echter niet iets waar ik in Nederland mee op ben gegroeid (en bij mijn weten veranderde dat wat mijn ouders betreft hier ook niet).

[guinevere]

Ik heb ook niet als volwassenen in Nederland gewoond en de manieren waarop in Nederland veel gecollecteerd wordt vond ik best vervelend. Zo woonde in bijvoorbeeld op een bovenverdieping en wanneer ze weer langs kwamen met de collectebus moest ik eerst helemaal naar beneden, dan naar boven om geld te halen en dan weer terug naar beneden en bijna altijd op een tijdstip dat me slecht uitkwam. Mensen die op straat hele verhalen tegen je afleggen houd ik ook niet zo van.

De meeste organisaties waarvan ik hier lid ben sturen me thuis gewoon een kleine brochure over hun werk, vaak met een kleinigheidje zoals adresstickers o.i.d. erbij. Ik vind dat heerlijk! Dan kan ik lekker op mijn gemak kijken wat me aanspreekt en zonder tijdsdruk beslissen of, en hoeveel ik wil doneren.

[dimona]

Tsja. Ik moet eerlijk bekennen dat er hier een hoop druk achter zit die ik in NL niet zo voelde. Bij mijn jongste op school hebben ze heel vaak inzamelingen en dan is het gewoon lullig als iedereen wat inbrengt en hij niet. Vaak gaat het ook in combinatie met iets leuks voor de kinderen, bijvoorbeeld ze hoeven die dag geen schooluniform aan als ze iets inbrengen. Heel geniepig, maar wel effektief. Mijn andere kids zitten op een publieke school, daar is de druk minder, maar de kinderen vragen er zelf om, omdat er op school over is gepraat. Ik doe dus maar braaf mee, en heb er eigenlijk ook niet zo'n probleem mee. Zoals gezegd: er zitten vaak maar 1 of 2 personen tussen gever en ontvanger en vaak krijg je ook nog feedback van de mensen die het hebben doorgegeven. De ontvanger zit ook niet aan de andere kant van de wereld, maar het zijn de zwervers die je zelf iedere dag ziet staan, of het ziekenhuis waar je zelf ook wel eens komt. Dat spreekt gewoon meer aan dan een of ander nobel doen waarvan je eigenlijk nooit meer verneemt of het is gelukt.

Overigens kregen collectanten van mij in Nederland ook altijd geld, dus ik denk dat ik gewoon iemand bent die het geen probleem vind om iets te geven als het gevraagd wordt, maar die zelf niet zomaar op het idee komt om ongevraagd geld te doneren aan goede doelen. En blijkbaar zijn ze in de VS toch net wat beter in dat vragen

[vana]

Maar ik vind het vreemd dat er mensen schrijven dat ze in de USA geld aan de voedselbank, of ziekenhuizen geven, gewoon geld aan mensen op straat of niet meer gebruikte kleren of gebruikt speelgoed weggeven en dat ze dat in Nederland niet deden. Dat kan in Nederland toch net zo goed? Waarom deed je dat hier niet en in Amerika wel ? Heeft dat te maken met het feit dat je in Nederland zelf het initiatief moest nemen en het in de USA direct aan je gevraagd wordt bijvoorbeeld via de scholen?

@ Guinevere. Ja in Nederland wordt regelmatig gecollecteerd aan de deur maar zo erg is dat toch niet om even naar de deur te lopen? Äls je al die folders door moet spitten kost volgens mij meer tijd.

Ik heb de indruk dat er meer sociale druk achter zit in de VS.

[guinevere]

@Vana, het is natuurlijk voor iedereen anders he. Ik spit veel liever een folder door dan dat ik op een moment dat mij niet uitkomt naar beneden moet. In mijn huis hier zou het trouwens niet zo erg zijn, maar in Nederland hadden we een erg lange, ongemakkelijke wenteltrap en kon je niet zien wie er aan de deur staat, dus 2x op en neer als je net ergens mee bezig bent is voor mij toch een ergernis.

De brochures ben ik snel klaar mee; sommige gaan ongelezen in de recycle bak, de andere lees ik even vluchtig overheen en dan maak ik een beslissing. Het gaat niet om torenhoge bedragen dus een beslissing is snel gemaakt.

[Petra/VS]

Tsja. Ik moet eerlijk bekennen dat er hier een hoop druk achter zit die ik in NL niet zo voelde. Bij mijn jongste op school hebben ze heel vaak inzamelingen en dan is het gewoon lullig als iedereen wat inbrengt en hij niet. Vaak gaat het ook in combinatie met iets leuks voor de kinderen, bijvoorbeeld ze hoeven die dag geen schooluniform aan als ze iets inbrengen. Heel geniepig, maar wel effektief. Mijn andere kids zitten op een publieke school, daar is de druk minder, maar de kinderen vragen er zelf om, omdat er op school over is gepraat. Ik doe dus maar braaf mee, en heb er eigenlijk ook niet zo'n probleem mee.

Aan de andere kant wordt het de kinderen ook met de paplepel ingegoten om te doneren/vrijwilligerswerk te doen. Zoals ik hierboven al schreef ben ik daar zelf niet mee opgegroeid en ik vind mijn kinderen vele malen beganer met hun medemens, dan ik vroeger was. Vrijwilligerswerk is ook een pre bij het aangenomen worden voor colleges en er zijn veel liefdadigheidsclubs op de scholen (vooral high schools).

[kastelke]

De brochures ben ik snel klaar mee; sommige gaan ongelezen in de recycle bak, de andere lees ik even vluchtig overheen en dan maak ik een beslissing. Het gaat niet om torenhoge bedragen dus een beslissing is snel gemaakt.

De collectanten gaan gratis van deur tot deur. Dus als jij E10 geeft, dan gaat die naar het 'goede doel'.
Die brochures kosten volgens mij geld, dus als jij E10 geeft, gaat er een deel naar de drukker. Om maar niet te spreken van de bomen die weer geveld moesten worden, of de energie die verspild moest worden om het papier dat ze gebruiken te recyclen.

[vana]

Vrijwilligerswerk is ook een pre bij het aangenomen worden voor colleges en er zijn veel liefdadigheidsclubs op de scholen (vooral high schools).

Daar geef je eigenlijk al een reden waarom het bij veel gezinnen met de paplepel in gegoten is. Iedere ouder en school weet dat het belangrijk is om vrijwilligerswerk te doen om een beter kans op een college te hebben. Daarom zijn er ook veel liefdadigheidsclubs op scholen natuurlijk om de kinderen de gelegenheid te geven om liefdadigheidswerk te doen.

[Petra/VS]

Een reden, ja, maar lang niet alle Amerikanen gaan naar college en toch wordt er ontzettend veel vrijwilligerswerk gedaan en heel veel collegestudenten gaan gewoon door met vrijwilligerswerk doen. Het wordt gewoon heel erg aangemoedigd en ik denk toch dat het, als je als kind al veel ermee te maken krijgt. meer een norm wordt.

[dutchie_in_boston]

Mijn moeder in NL heeft haar hele leven veel vrijwilligerswerk gedaan, rijden voor tafeltje dekje, radio programma producer, belasting formulieren invullen via een vakbond, ouderendagen organizeren, collecteren voor astmafonds en hartstichting, etc., en dat alles naast een vaste baan. Mijn ouders zijn eindelijk met pensioen, maar samen doen ze nog steeds erg veel vrijwilligerswerk. Dus het is mij in NL met de paplepel ingegoten. Ook ik doe, naast mijn betaalde baan, vrijwilligerswerk voor 2 organizaties hier in amerika, en doneer geld en goederen. Ik hou niet van dat geschooi van schoolkinderen maar de druk op die kinderen is enorm, in mijn mening.

[kastelke]

Ik ervaar het zelf wel als een cultuurverschil. En laat me hier even beschrijven hoe ik het verschil zie met vrijwilligerswerk (wat ook een vorm van 'donatie' is):
Natuurlijk had je in Belgie ook heel wat mensen die vrijwilligerswerk deden. Maar je hoort organisaties tegenwoordig heel erg klagen dat ze geen jonge mensen meer vinden om zich aan te sluiten. Het zijn voor een groot deel dus 'gepensioneerdenclubjes' geworden. En als ze dat niet zijn, dan hebben ze vaak ook het imago van 'geitenwollensokken' types. Het 'helpt' je niet om binnen te geraken bij een universiteit, je hebt het niet nodig om een diploma te behalen. Je krijgt het hoogstens een klein beetje respect voor in de plaats van een beperkt groepje mensen die mede-vrijwilliger zijn of die dankbaar gebruik maken van je diensten.
Terwijl het in Noord-Amerika veel meer ingebakken lijkt te zitten in de cultuur. Het is een deel van 'community'. En dat is een woord dat haast een heilige status heeft in Noord-Amerika. Alles draait rond 'community'. Vaak moet je een aantal vrijwilligersuren gedaan hebben om je diploma middelbaar onderwijs te kunnen krijgen. Of zoals Petra al aangaf: veel universiteiten kijken niet alleen naar je behaalde punten, maar ook naar je betrokkenheid bij dingen buiten het schoolse gebeuren (leadership opnemen, inzet voor de community, vrijwilligerswerk, lid zijn van extra curriculaire clubs,...)
En niet alleen op de scholen loop je overal tegen vrijwilligerswerk (community service noemen ze het) aan. Ook in de bedrijven! Men vindt het hier over het algemeen doodnormaal dat je je ook nog regelmatig inzet voor de gemeenschap. Er gaat geen week voorbij zonder dat er een collecte voor het een of het ander is. En toch vind ik niet dat er druk op je gezet wordt. Ieder kiest zijn eigen doelen. Maar het is allemaal zo opgebouwd dat je het gevoel hebt om deel uit te maken van die gemeenschap door je er voor in te zetten. Het geeft een veel groter gevoel van betrokkenheid dan dat ik dat in Belgie ooit heb ervaren. Er zijn bedrijven waar men, als je op wilt klimmen op de ladder, het echt doodnormaal vindt dat je je maandelijks een aantal uren inzet voor anderen (door bv. gratis je managementcapaciteiten of je specifieke kennis ter beschikking te stellen voor kleinere organisaties die zich geen topmanagers kunnen veroorloven, of door gewoon een stuk administratie ergens uit handen te gaan nemen, enz. Er zijn er die jaarlijks een grote vrijwilligersdag hebben: het kantoor sluit, en iedereen moet die dag vrijwilligerswerk gaan doen (en dat kan gaan van administratieve zaken, tot ergens in een ziekenhuis gaan helpen, of in het asiel gaan werken, of bomen te gaan planten in een lokaal park, of de wandelpaden in het park op te gaan ruimen, enz.)
De sfeer vind ik heel erg leuk, de dankbaarheid is heel groot, en je voelt je veel meer betrokken. Dus ja, ook wij doen hier veel meer aan vrijwilligerswerk en geven meer aan goede doelen dan we ooit voordien in ons leven gedaan hebben.

[dimona]

Maar ik vind het vreemd dat er mensen schrijven dat ze in de USA geld aan de voedselbank, of ziekenhuizen geven, gewoon geld aan mensen op straat of niet meer gebruikte kleren of gebruikt speelgoed weggeven en dat ze dat in Nederland niet deden. Dat kan in Nederland toch net zo goed? Waarom deed je dat hier niet en in Amerika wel ? Heeft dat te maken met het feit dat je in Nederland zelf het initiatief moest nemen en het in de USA direct aan je gevraagd wordt bijvoorbeeld via de scholen?

Het word je in de VS gewoon gemakkelijker gemaakt. Weet jij waar je in Nederland met je ingeblikt eten terecht kan als je iets wilt doneren aan de voedselbank? Kijk, die gebruikte kleren was niet zo moeilijk, die gooide ik in Nederland gewoon in zo'n kledingcontainer, maar hier wordt er bijvoorbeeld via school heel specifiek gevraagd naar babyspeelgoed, herenhandschoenen of kinderpyjama's. Die neem ik dan gelijk ff mee als ik toch bij Sears of Walmart ben ofzo.

Ik heb ook niet het idee dat je in Nederland echt in armoede hoeft te leven. Veel mensen hebben het niet breed, maar ze hoeven niet op straat te leven. Dat is hier wel anders. Bedelaars hebben echt niks, al is het voor velen ook gewoon een gekozen levensvorm waarmee ze meer geld binnenkrijgen dan als ze de hele dag met een reclamebord langs de weg leuren. Het zit nog wel in mijn systeem hoor, dat ik niet snel geneigd ben om zo maar geld aan een bedelaar te geven. Maar ik merk dat Amerikanen er minder moeite mee hebben. Die geven hun geld liever aan de minder bedeelden dan dat het - o gruwel - in de handen van de overheid terecht komt. Anything to avoid taxes

Maar om een lang verhaal kort te maken: ja, ik ben iemand die wel wil geven, als het maar niet te ingewikkeld is. Dus vraag me precies wat je nodig hebt, dan krijg je het, maar ik ga niet uit mezelf lopen bedenken dat de kankerpatiëntjes in het John Hopkins misschien wel eens nieuw speelgoed zouden kunnen gebruiken.

[1250]

Daarnaast zien Amerikanen het ook als hun taak om hun mede-mens die het minder heeft te helpen, en niet de taak van de overheid (dat beeld heerst namelijk in NL).

Ik heb het net aan een Amerikaanse vriendin gevraagd en zij gaf de volgende antwoorden:
1. Ze voelen dat zijzelf de wereld 'vervuilen' en daarom proberen ze het gevoel 'af te kopen' door geld te geven aan de mindere medemens (lijkt wel een soort van aflaat..)
2. Om het gevoel te krijgen dat ze iets goed doen voor de wereld, en om een goed beeld van Amerika neer te zetten

[DixieChick]

Wat betreft het bedrijfsleven, daar heeft Elke helemaal gelijk in. Om hier promotie te maken, moet ik een bepaald aantal uren vrijwilligerswerk doen. Het maakt niet uit, maar ik moet wel het vereist aantal punten hebben om uberhaupt voor promotie in aan merking te komen. In de VS is dit redelijk normaal in een tenure track, dat je ook dingen voor de community doet om hogerop te komen.

In Nederland heb ik dit nooit hoeven doen, en hoor ik hier ook nooit iets over van mensen die wel in Nederland werken. Ik denk dus echt dat daar wel een verschil in zit tussen de twee landen.

[wiepster]

@wiepster, heeft dat ook niet te maken met sociale voorzieningen en het belastingstelsel? In NL is er toch die overheid die wel bepaalt waar jouw geld terecht moet komen en in de VS veel minder. Tel daarbij op dat je in de VS meer overhoudt ten aanzien van inkomstenbelasting, en je zal al snel meer kunnen geven.
Zelf merk ik dat ik tijdens vakanties in de VS aan zwervers altijd wel iets geef, en in Nederland niets. En dit doe ik omdat ze in de VS echt niets krijgen en hier in NL wel.

Ik heb zelf dat gevoel idd ook, in NL betaal je al mee aan aan het sociale stelsel, wat in de States heel anders is. Via mijn werk kunnen we doneren voor een collega die bijvoorbeeld erg ziek is en PL nodig heeft om een bepaalde periode te overlappen. Ook via college kan je extra credits krijgen, als je je opgeeft voor vrijwilligerswerk.

[Petra/VS]

Supermarkten, dierenwinkels e.d. hebben hier ook vaak geldinzamelingsacties voor goede doelen. Zo werd mij vandaag bij Whole Foods gevraagd of ik iets bij wilde dragen aan de Whole Planet Foundation. Dat kan dan $1, $5 of je eigen bijdrage zijn. Soms doe ik het wel, andere keren niet, maar het is wel een makkelijke manier om wat bij te dragen aan een goed doel.

[Staceybeesie]

Ik weet het niet, denk dat ik in Nederland ook mijn steentje bijdroeg.
Hier koop ik girl scout cookies van de buurkinderen, in Nederland kinder postzegels.
Aan het KWF gaf ik ook altijd en nu loop ik mee aan de Race for the cure.
Sponsorde ik voorheen het plaatselijke dieren asiel, hier help ik om herplaats honden uit kill centers te halen.
Mijn kleren in Nederland gingen in de zak van Max en hier naar de goodwill foundation.
Denk dat als je in Nederland geeft, je dat ook in Amerika doet en andersom.

Wel denk ik dat het in de USA eenvoudiger en veelvuldiger voorkomt.
Juist omdat sommige sociale voorzieningen er niet zijn en mensen daarom in de buidel tasten.
Voor mijn gevoel zijn er hier bijv. ook gewoon meer voedselbanken. Elke gemeente heeft die volgens mij. Kan me dat in Nederland niet zo herinneren. Niet in Zierikzee bijv. Grotere steden als bijv. Rotterdam wel. Maar elk dorp bij ons in de buurt heeft zijn eigen voedselbank.

[thebes]

Ik lees in dit topic alleen maar van collectes/donaties in natura.
Ik zie nooit meer een collectant aan de deur in Nederland. Maar ik ben wél al jaren vaste donateur van een aantal goede doelen, zoals Unicef en Novib.
Is dat systeem van doneren ongebruikelijk in de VS?