K-1 procedure gestart

[Ziva]

Supergaaf joh! Gefeliciteerd!!! Geniet maar alvast van de voorpret

[kastelke]

Krijg je nou geen adrenalinestoot na dit goede nieuws? Geraak je zo weer de nachtshift door.
En we kijken uit naar je verslagje van snel-even-binnen-en-weer-buiten-met-goedkeuring.

[Aquell]

Goedgekeurd! Uitgebreid verslag volgt morgen. Stelde werkelijk geen fluit voor. Ben pas net thuis, want alles rond Amsterdam stond muurvast. Mijn bedrijf heeft ineens besloten me de nachtdienst in te drukken, dus ik moet me zo klaar gaan maken voor het werk...lekker dit. Ben best moe nou, moet nog tot half 8 morgenvroeg werken.... Dan uitslapen tot de zon ondergaat en dan hore jullie het uitgebreide verslag:)

Gefeliciteerd!!!! Werk ze vannacht!!!!!!

[Clint]

Gefeliciteerd!

[BibiS]

Gefeliciteerd!!! Ben benieuwd naar je verhaal...

[Old Faithful]

Ze hebben dus niet gecontroleerd of je de naam van je verloofde nog wist. Heb je die voor niets van buiten geleerd.

Proficiat.

[Ceristimo]

Zo...Sorry dat het zolang geduurd heeft voor een reactie terug van mij. Beetje druk met werk (10-uurs diensten) en bij vrienden langsgaan. Nou, zoals jullie al wisten is mijn visum goedgekeurd. De grote envelop (met naar ik aanneem mijn paspoort en die envelop die je niet open mag maken) ligt al bij mijn ouders. Ik had hen namelijk gevraagd het naar mijn ouders te sturen, omdat de postbezorging bij de flat waar ik woon allerbelabberdst is en ze daar regelmatig dingen kwijtraken. Ik laat dus altijd alle pakketjes en belangrijke enveloppen naar mijn ouders sturen, want daar komt het wel altijd aan. Althans, volgens mijn ouders lag er een grote envelop van "An Equal Opportunity Empoyer". Toen ik zei: "dat moet zeker EmpLoyer wezen", zeiden zei: "nee, er staat een enorme taalfout op". 't Zal me benieuwen, dan...

Enniewee, het interview. Tsja.... Daar heb ik me dus heel druk over zitten maken, maar het stelde uiteindelijk echt helemaal niks voor. Ik heb mijn hele map voor niks samen zitten stellen, want er werd helemaal niet naar gekeken... Nouja, beter goed voorbereid en dat je het niet nodig hebt, dan dat je daar staat en ze willen papieren van je zien die je niet bij je hebt.

Nou, ik ben met de auto naar Amsterdam gegaan, en mijn vader en mijn tweelingbroertje (ik ben 12 minuten ouder, dus vandaar broertje... ) gingen mee. We hebben de auto bij P&R "Fashion center" neergezet, want bij zo'n P&R sta je een hele dag voor €8,-, en zijn toen met de tram (lijn 2) naar het consulaat gegaan. Daar waren we véél te vroeg. We hebben dus eerst een uurtje door Amsterdam gelopen, en rond 13:00 ben ik in de buurt van het hek van 't consulaat gaan staan. Doordat er nou overal verbouwingen gaande zijn is minstens de helft van de intimidatiefactor van 't gebouw verdwenen...

Om 13:15u ben ik naar het hek gelopen, maar ik werd door de wachter weggestuurd. Hij zei dat het hek pas om 13:30u open ging, en dat ik ook dan pas bij het hek hoefde te zijn.

Ik ging dus 20 meter verderop staan met mijn vader en broer en zag ondertussen een stuk of 6 mensen door dezelfde wachter weer weggestuurd worden. Om 13:25 toch maar opnieuw voor het hek gaan staan. Een andere wachter deed toen ook het hek open (vijf minuten te vroeg dus) en wuifde iedereen gewoon naar binnen. Toen ik hem de uitnodigingsbrief wilde laten zien, wuifde hij me met een handgebaar gewoon door, zonder er ooit naar gekeken te hebben.

Nou, de eerste stap was dus alvast gelukt, namelijk binnen het hek van het consulaat komen. Nu de tweede stap, door de beveiliging heen. Die beveiliging zit in een soort witte bouwkeet. Ik was ongeveer de vijfde in rij. De jongen die vóór mij stond had een map vast, en zijn uitnodigingsbrief leek als twee druppels water op de mijne, dus ik vroeg hem of hij ook voor zijn K-1 visum kwam. Daarvoor was hij er inderdaad ook, en we raakten wat aan de praat. Da's een goede gelegenheid om van de zenuwen af te raken en om de tijd wat sneller te laten gaan.

Op een gegeven moment mocht ik het hokje binnen. Er werd gevraagd of ik elektronische apparaten bij me had, en toen ik zei dat dat niet zo was (ik had mijn telefoon aan mijn broer gegeven voordat ik in de rij voor het hek ging staan) zei de bewaker dat hij blij was dat ik de instructies goed gelezen had, en kon ik door het detector poortje lopen.

Tsja, en toen kwamen ze erachter dat ik een jaszak vol aanstekers had. Een stuk of vijf ofzo, geloof ik. Daar waren ze wat minder blij mee, dus die moest ik allemaal afgeven en kreeg ik na afloop ook niet terug. Nouja, op de totale prijs van dit hele K-1 proces zijn vijf wegwerp-aanstekers ook nog wel te overzien.

Nadat je dan door de beveiliging heen bent loop je via een soort paadje achter het gebouw langs, en ga je via de achteringang naar binnen. Als je door die deur komt, dan sta je direct in een vrij grote wachtruimte. Aan de achterwand zitten vier loketten en de rest van de kamer is een wachthok, met een stuk of twintig stoelen erin.

Direct aan de rechterkant zit ook een deur, en daarachter zit een kleinere ruimte met twee wachtbankjes, en drie loketten aan de achterwand. Dat is de ruimte waar je moet zijn voor je K-1. Ik kon achteraan in de rij aansluiten voor loket 6, omdat daar eerst wordt gecontroleerd of je al je papieren bij je hebt.

Nadat iedereen vóór mij geweest was, was ik aan de beurt. Er zat een bijzonder vriendelijke vrouw achter loket 6. Ze kan nooit veel ouder zijn geweest dan ik. Haar eerste vraag was waar ik voor kwam. Toen ik zei dat ik er voor het K-1 visum kwam zei ze dat ze wat papieren van me nodig had. Ze werkte gewoon een checklist af. Als eerste mijn paspoort.
Vervolgens mijn geboortecertificaat plus een kopie van het geboortecertificaat, de vier foto's en de Affadavit of Support. Ik had er twee, namelijk één van Candice en ook één van haar vader, maar die van haar vader hadden we niet nodig. Het inkomen van Candice alleen was hoog genoeg. Vervolgens checkte ze in het dossier nog het politiecertificaat (die je in Nederland niet zelf hoeft te regelen). Vervolgens werden er nog van alle vingers een vingerafdruk gemaakt (continu je vingerafdrukken afgeven zijn van die dingen waar ik écht niet blij mee ben...Maarja, weigeren kan je dat natuurlijk niet, dus het moet maar...) Er werd niet gevraagd om extra bewijzen of iets dergelijks, en ik kon gaan zitten.

Voor het interview moest ik een minuut of 25 wachten. Tijdens het wachten raakte ik wat aan de praat met de jongen die bij de beveiliging vóór mij in de rij had gestaan. Zo ging de tijd tenminste wat sneller. Hij had als eerste het interview, en toen ik hoorde hoe makkelijk het er bij hem aan toe ging, gingen bij mij ook het laatste restje van de zenuwen weg. Zijn interview ging probleemloos. Nadat hij weggelopen was moest ik nog een minuut of vijf wachten, en toen werd mijn naam geroepen.

Nou, dit is dan hét moment. Hier heb je op gewacht. Nu gaat een boze meneer, strak in het pak, een felle bureaulamp op je gezicht zetten en achter elkaar vragen in je gezicht spugen. Als je ook maar één moment aarzelt, dan is het bekeken. Deze man heeft slechts één taak: een reden vinden om je visum af te keuren. Dat is zijn werk, daar krijgt hij voor betaald. Je mag geen moment twijfelen, en absoluut geen zwakte tonen. Eén stottering, één spoortje twijfel en je ziet je verloofde nooit meer terug...

*slik*

Nou, dat idee verviel al helemaal toen ik voor hokje nummer vijf stond. Geloof het of niet, 't was Cesar Milan van The Dog Whisperer die mij te woord stond. Of in elk geval een goeie look-a-like... Het was echt een hele vriendelijke man.

Hij doet mijn paspoort open.

"So, your name is XXX. That's a nice name. Do you have any idea what it means?"
"Uhm...No, I don't..."
"It means your noble and bright."
"Oh, really?"
"Yeah, really. It's a cool name. You should wear it with proud. Be proud of it!"

Het meisje wat voordat het interview begon bij het loket ernaast mijn papieren had gecontroleerd begon te lachen. De counselor officer draait zich naar haar, en vraagt of haar naam ook iets leuks betekent..

"Yes, my name means that I'm not big of statue but I am majestic."
"Oh, really?"
"Yes, really. That is what it means".
"Well, sorry. I just don't think that's a cool name."
"Why not?"
"Well, because basically your name means that you're not a midget, but also not somebody of normal size. Come to think of it, that describes me!"

Oh, dus dit is het interview? Gewoon twee collega's die op een ontspannen manier met elkaar te lopen ouwehoeren, terwijl ik daar als zwijgende derde bij sta?... De counselor officer draait zich weer naar mij om, en begint te lachen.

"I'm sorry, I do apologise for behaving in this unprofessional matter."
"That's quite alright".

"Okay sir, raise your right hand. Do you swear that all your statements and everything you say is true to the best of your knowlegde?"
"I do."
"Okay sir, Now to take your fingerprints. Please put your left middle-finger on the machine."

Mijn middelvinger?....Vaag. Maarja, als hij 't zegt...

"Oh no. No, that's not the right finger. I need your uh....oh right, left index finger."
"Yeah, I kinda felt like I was flipping of the machine, so..."
"Oh, that's fine, sir. The machine won't mind. Okay, got your fingerprint. Could you please raise your right hand..."

Alweer?....Heb ik toch net ook gedaan?

"Do you swear that all your statements and everything you say is true to the best of your knowledge?"
Eh...Ik ben tijdens deze 30 seconden nog niet van gedachten verandert, dus..... "I do".
"Okay. Please read this form, and when you agree with everything it says, sign it at the bottom"
(Dat is dus DS 156K die je eerder al opgestuurd hebt...) Ik teken het papier en schuif het terug naar de counselor officer.

(bladert door het dossier wat voor hem ligt...)

"So your fiancée lives in Minnesota, right?"
"No, she lives in Alaska".
"Alaska. Really? Hmm, I guess you're right. Okay, so how did you guys meet?"
"We met on the internet, through a chat-website".
"Okay. And have you ever traveled to the U.S.?"
"Yes, I have."
"How many times?"
"Four times."
"All four times to Alaska?"
"No, she used to live in Pittsburgh. The first three times I flew to Pittsburgh, and the last time I flew to Alaska".
"So you have been in Alaska?"
"Yes, I stayed there for three months last summer".
"I see. Has your fiancée ever been to Holland?"
"Yes, she has. She's been here three times."
"Okay, nice. Have you ever been arrested?"

Oei, lastig...Ik ben ooit wel gearresteerd geweest. Zou ik de gok wagen om gelijk te kunnen checken of er nou een aantekening van is, of niet?....

"No.".....
"And how did you get engaged?"

Hmm...Ik had gelijk. Dat kleine akkefietje 7 jaar geleden is nooit geregistreerd geweest...Nouja, dat scheelt weer.

"I took her out to an Italian restaurant in Fairbanks, because the first time we met in real life we had dinner at an Italian restaurant. Then after dinner I gave her the ring I had bought together with her dad a couple of days earlier."
"Okay sir, your visa has been approved. We will mail it to you, and you should have it in about five days. Have a great day."
"Really? I can just go outside now? It's all done? This was it?"
"Yes sir. You can be on your way. Have a great day".

En dat was het. Het hele interview. Stelde dus niks voor. Ik ben in totaal één uur en een kwartier in het consulaat geweest. Nu vannacht ga ik samen met Candice een vliegticket boeken, en dan heb ik ook een definitieve eind-datum voor wanneer ik alles geregeld moet hebben.

De huur van 't flatje zal ik maandag maar opzeggen (termijn is één maand) en de auto dit weekend maar op Marktplaats zetten. Omdat ik momenteel voor een uitzendbureau werk kan ik dat op het allerlaatste moment gewoon afzeggen, dus ook dat is geen probleem.

Spannend!!!!!!

[kastelke]

ROFL! Denkt hij er wel aan om zijn mobieltje niet mee te nemen, maar ondertussen loopt hij bijna met een vlammenwerper op zak.

En met je leuke verslag kennen we ook weer wat meer van jullie verhaal.
Ik hoop dat je hier op het forum nog aktief blijft eenmaal je in de US zit!

[Ceristimo]

Tuurlijk blijf ik hier rondhangen! Vliegticket is geboekt! 10 mei vertrek ik definitief.


Ik ben nog maar net student af, en woon dus nog steeds in een goedkoop studentenhok en qua spullen heb ik ook niet erg veel wat van waarde is. Het enige dat ik mee zou willen nemen zijn twee van de vier luidsprekers en mijn audio-versterker.

Waarom? Tja, omdat dat het enige van waarde is en het in Fairbanks, Alaska tweedehands niet echt te krijgen is, en zodat ik dan toch nog iets van huis heb, zeg maar.

De vraag: Hoe kan ik dat het beste oversturen? Zou ik dat gewoon met UPS kunnen doen? Is dat slim?

Ik was van plan om eens wat audiozaken bijlangs te bellen met de vraag of zij nog dozen hebben liggen waar de luidsprekertorens in zouden passen. Per stuk zijn ze niet zo groot en ook niet zo zwaar (40x40x100cm en iets van 12 kilo geloof ik), dus misschien kunnen ze ook wel samen in één grote doos. En dan die versterker nog, maar dat is een wat meer gangbare maat, dus daar valt wel een doos voor te scoren.

Iemand een idee? Ik bedoel, ik wil het graag meenemen, maar het moet financieel wel haalbaar zijn. Ik bedoel, zó enorm duur was 't nou ook allemaal niet. Die luidsprekers zijn hier op Marktplaats voor 150,- á 200,- euro wel te scoren, en die versterker heb je voor iets van 250 á 400 euro (scheelt nogal per verkoper...) tweedehands.

Als ik het dus voor...Maximum 250 á 300 euro in Alaska krijgen kan, ben ik tevreden. Want dat zou het sowieso kosten om vergelijkbaar spul terug te kopen, en tja: zoals ik al zei, dan heb ik in elk geval nog íets dat van mij is.

En ja, die versterker kan in Amerika aangesloten worden. Er moet wel 220V in, maar het mag 60HZ zijn, en een simpele 110/220V converter (die dus niet het aantal HZ veranderd) heb je voor twee tientjes.

[Ceristimo]

Laat maar... Toch even de achterkant van het apparaat bestudeerd en daar staat toch écht : "220v @ 50HZ". De versterker die ik in de keuken heb staan kan beide aan, dus daar was ik mee in de war. Maar dat ding in de keuken neem ik niet mee.

Enfin, betekent dus dat ik de audio-set niet mee kan nemen. Zal het dus een paar maandjes zonder muziek moeten stellen, denk ik. Jammer. Ach nouja, er zijn ergere dingen.

[kastelke]

"Zonder muziek" is ook relatief he. Er zijn muziekkanalen in Amerika. En je kan altijd nog naar je vertrouwde radio programma's luisteren via streaming.

[Ceristimo]

Ja, dat is waar. Maar daar heb je een radio voor nodig. En die hebben we dus niet. Dus ik bedoelde: geen muziek in de zin van geen mogelijkheden het met fatsoenlijke kwaliteit af te kunnen spelen.

Hier nog een fotootje (slechte kwaliteit, want met m'n dumbphone gemaakt) van de envelop van 't consulaat:



Hoe kunnen ze nou zo'n spelfout niet gezien hebben?

[kastelke]

en

We hebben hier ook zo'n heel muziek systeem, maar ik heb ook een draagbare radio/cd speler die ik gewoon lekker daar kan zetten waar ik muziek wil luisteren (in de basement, op mijn bureau, als ik strijk, op het terras,...). Ook heel handig, zou ik niet kunnen missen. Kostte in aanbieding iets van een $50 dus echt geen kapitaal. OK, het is een gans andere kwaliteit natuurlijk dan wanneer ik een concert in surround kan beluisteren, maar toch. (en ik luister vooral naar luisterdingen op dat radiootje (CBC, NPR,..)).

[USInsider]

Dingen die van jou zijn - ik denk dat het belangrijker is wat jeugdherinneringen mee te nemen, je meest geliefde CD's, idem een paar boeken.
Apparatuur kun je hier prima kopen en dat kun je net zo duur of goedkoop maken als je zelf wilt. Vooral op gebied van audio, video is de afgelopen jaren grote vooruitgang geboekt. Ik denk dat het verschepen te duur is als je de (rest)waarde van je apparatuur in ogenschouw neemt.
(Zei de persoon die zeer aan haar speakers gehecht is en al vele jaren en vele verhuizingen twee prof. B&W's meesleept....)

Maar wat ik wel geleerd heb: wees selectief ! de meeste mensen slepen eerder teveel mee dan te weinig is mijn ervaring.
Enne, proficiat !

[Ceristimo]

@Oortjes
Juist. Nouja, ik heb al besloten de JBL torens en de Denon versterker achter te laten. Daar ga ik iemand anders blij mee maken: tweedehands verkopen zie ik ook niet zitten, dus ik geef het weg aan één van mijn broers of anders aan een vriend. Dat zijn allemaal muziekliefhebbers (klassieke muziek, maar zelf luister ik dat niet), dus die audio komt wel goed terecht.

En mijn meest geliefde CD's...CD's heb ik niet. Wel een boel grammafoonplaten (ook recente persingen van 2010/2011 ) op een mooie gerestaureerde Philips GA-212 platenspeler. Maar ook dat is voor de liefhebber. Dat ga ik allemaal niet meenemen.

En een draagbare audioset...Tsja, noem me een zeiksnor, maar als ik een basgitaar hoor, dan wil ik 'm ook voelen dat de ruiten in de sponningen trillen. Ik hou van de klank alsof de band voor je neus staat te spelen. Nouja, voor zo'n setje zal ik dan maar overnieuw sparen in Amerika. Spullen zijn ook maar slechts spullen, hè.

Dus we laten dat onderwerp maar voor wat het is. Ik heb al besloten straks alleen mijn kleren mee te nemen en wat foto's. En mijn laptop natuurlijk, maar dat is een stokoud ding uit 2003. Ik heb nooit een nieuwe gekocht omdat ik een goeie desktopcomputer heb. Maarja, die heb ik straks ook niet meer, en dan is mijn enige pc dus die antieke laptop op Windows XP. Ach ja...
Nu lekker verder kletsen over hoe het nu verder moet.

De auto staat alvast te koop.

21 april trek ik uit m'n flatje, en ga ik tot 10 mei bij m'n ouders wonen. Ook stop ik dan met werken om mezelf nog even een paar weekjes rust te kunnen gunnen. Al mijn spullen komen dan bij m'n ouders in de garage/ op zolder te staan en dan moet de rest van de familie maar uitzoeken wat ze ermee willen.

Spannend!!!! Het gaat écht gebeuren!

[kastelke]

Die laptop neem je mee in je handbagage?
Misschien nog een tip: maak een backup op een externe harde schijf, en steek die in je koffer (of omgekeerd, laptop in koffer, harde schijf in handbagage).

[USInsider]

Naast de B&W's hebben we ook een hele collectie platen meegesleept, maar geen nieuwe persingen - je kunt aan de platencollectie goed onze leeftijd afleiden, hahaha. En ja de platenspeler, een Thorens draaitafel/SME arm/Denon element.
Er zijn in de US zaken die specialiseren in vinyl, platenspelers, buizenversterkers, div. soorten luidsprekers, etc. - dus als je straks (over een aantal jaar ?) wat meer gesetteld bent, ook financieel, kun je je hart nog ophalen hoor op audio gebied. Ik denk alleen dat je je Philips hier niet zo snel opnieuw zult vinden.
Overigens luister ik steeds vaker naar muziek op YouTube.

Maar fantastisch toch, back to zero en dan opnieuw !

[Ceristimo]

Tsja, back to zero...Ik weet eerlijk gezegd niet of ik dat nou wel zo fantastisch vind.
Nouja, genoeg gezeurd daarover. 't Is niet anders. Overigens dan wel de vraag: hoe heb je die luidsprekers in Amerika gekregen?.... Als ik dan die JBL's mee kan nemen, hoef ik daar alleen nog een versterker te scoren...Dat scheelt dan weer. De Ga-212 is overigens gewoon nog voorzien van het standaard GP400 element (moet als student wel betaalbaar blijven), maar heb er onlangs nog wel een gloednieuwe naald ingestoken. Achteraf ook een beetje zonde van de centen, maarja...

@Kastelke
Deze laptop heb ik altijd meegenomen naar Amerika. Ik had 'm meestal in de handbagage, maar heb 'm ook wel eens in de grote tas gestopt die je in moet checken. 't Is dan wel een stokoud, traag onding, maar loeizwaar en niet stuk te krijgen. Dat gaat wel goed komen. Belangrijke spullen staan er verder niet op, dus ook al komt 'ie te overlijden, dan is er weinig aan verloren. Alle foto's van Candice en mij staan ook op haar laptop. Ik heb ook nog zo'n klein rotding, een Asus Netbook; die had ik gekocht toen ik op stage zat in Amersfoort (woon zelf in Groningen), zodat ik films en series in de trein kon kijken.

Doe er verder nooit meer wat mee, maar die neem ik ook maar mee. Dat netbook is sneller dan mijn 'normale' laptop, alleen te klein om fatsoenlijk op te kunnen werken. En op dat netbook staan ook al onze foto's, dus in totaal staat alles op drie verschillende laptops opgeslagen. Dat moet dus wel goed komen.

[USInsider]

Hi - Aangezien wij niet echt jong meer waren toen mijn man een baan werd aangeboden in de US hadden we huisraad, meubels, potten/pannen, kleding, en boeken, vooral boeken ! Mijn man had zijn computers ea. apparatuur nodig in de US - achttien jaar geleden nog geen lap tops - plus boeken ea. documentatie.
Mij leek 'terug naar af' een goed idee, maar alles opnieuw kopen in de US kostte meer dan alles in een container stoppen en naar de US laten varen. Dus wij hebben inderdaad een heel huishouden geëxporteerd hiernaartoe. Zelfs een monitor en een videorecorder en tapes, want dual system bestond toen nog niet voor consumenten. Maar het heeft inderdaad een lieve cent gekost en appliances moesten allemaal opnieuw gekocht natuurlijk, alsmede een auto.
Kortom wij hadden een heel andere verhuizing dan jij. Met de boeken heb ik een liefde/haat verhouding gekregen nu ik al die dozen (totaal een stuk of 50) voor de zevende keer heb in-en uitgepakt.
Het familieled dat de audio spullies krijgt is vast blij met de nieuwe naald....

[Ceristimo]

Zo, na bijna een maand weer even een update.

Sinds vorige week woon ik weer bij m'n ouders. Ik ben 21 april terug verhuisd. Het meeste qua persoonlijke bezittingen is inmiddels al weg. Op dit moment heb ik eigenlijk niet veel meer dan m'n antieke laptop, en mijn klerenkast met inhoud. De auto is afgelopen maandag verkocht, dus die heb ik ook niet meer. M'n fiets heb ik al weggegeven aan 't buurmeisje (de hare was gejat, en de mijne kan ik toch niet meenemen...), dus erg mobiel ben ik nu niet. Dat was dus achteraf misschien niet zo handig, maar ach...

Wat ik nog moet doen is een zorgverzekering regelen voor als ik in Amerika kom. Dat is iets wat ik deze week geregeld MOET hebben. Volgens mij heb ik niet veel meer te regelen dan dat.

Een afscheidsfeestje ga ik denk ik niet doen. Ik denk dat het beter is om overal nog even een keer individueel langs te gaan, dan om er een feestje van te gaan maken. Ik ga er nog over nadenken hoe ik dat precies vorm ga geven...

Nog 12 dagen....