In het regionaal dagblad stond hier een paar weken geleden het verhaaltje over het Starbucks winkeltje in het Europese hoofdkantoor van Nike in Hilversum. En daar stond al heel duidelijk in, dat er geen buitenstaanders binnen konden komen om van deze koffie gebruik te maken. Ik ben er dan ook maar niet op uitgetrokken, om te kijken of ik er toch binnen kon komen. Het kantoor ligt ook nogal bij mij vandaan.
Tijdens onze eerste Amerikavakantie in het jaar 2000 liepen wij in San Francisco van ons hotel naar Union Square en zagen een koffiewinkel/restaurant met een paar tafeltjes en stoeltjes buiten en wij hadden wel zin in een kopje koffie. Er waren een paar tafeltjes bezet en er liepen allemaal netjes uitziende mensen op straat en in de winkel, strak in het pak, stropdassen, nette schoenen en de dames op hoge hakken.
Dit was wel het andere uiterste van de twee straten eerder, die wij doorgelopen waren en waar aardig wat zwervers op straat liepen en in de portieken lagen.
Wij veronderstelden hier in een kantorenwijk terecht gekomen te zijn en er waren aardig wat mensen, die met een grote beker koffie uit de winkel kwamen, deze meenamen en hiermee over straat liepen.
In de winkel keken wij onze ogen uit wat voor soorten koffie er wel niet waren en dat er gekozen kon worden uit diverse soorten melk en smaken. Dat vonden wij toch wel heel apart.
Ook hadden wij bij het bestellen moeite met het formaat van de koffie. Welke maat was bijvoorbeeld “Tall” en wat betekenden die andere inhoudsmaten. Met aanwijzen e.d. kwamen wij er wel uit en hebben de koffie, die wij overigens best wel lekker vonden, heerlijk op het terras opgedronken, terwijl wij naar de bedrijvigheid op straat keken.
Dit was onze eerste kennismaking met Starbucks en de koffiecultuur in de VS.
Later die vakantie en die daarop volgden, hebben wij regelmatig bij Starbucks koffie gedronken.
Toch is de koffie van Starbucks ons ook wel vaker dan eens, erg tegengevallen. Te weinig koffie, te veel schuim, slappe koffie.
Als wij onderweg waren, haalden wij ook wel eens koffie bij McDonalds en die was best goed. Vaak heeft men in dit soort zaken twee potten koffie staan en wij vroegen dan wel koffie uit de volste pot. Wij namen aan, dat dit de meest verse was.
Nu wij het toch over koffie hebben. En het is mij geenszins te doen om reclame te maken, maar anders weet ik ook niet hoe ik het hier moet brengen.
Gisteren ben ik in de supermarkt en zie in het koelvak bekertjes koffie staan van een grote NL-koffiebrander /
Melkleverancier met de naam
Café Fresco. Ze stonden daar in twee smaken en ik heb er van beide één gekocht. Deze soort moet koel gedronken worden.
Nou, ik kan jullie zeggen, de Macchiato smaakte mij bijzonder goed. De Cappuccino staat hier nog in de koelkast en zal ik op een ander moment proeven.
Deze Macchiato deed mij qua smaak erg denken aan de flesjes Frappuccino van Starbucks, die wij tijdens onze laatste Amerikareis regelmatig dronken.
Op deze
foto staan de flesjes achter in onze auto.
Artikel in een Nederlandse krant over deze nieuwe koffievariant.
Ik heb nog wel langere gehoord! Sommige mensen hebben heel specifieke wensen 
.
, de onderste laag met de koffie gaat dan naar hubby.. 
, die wel houd van haselnutsyrup ed.
) 