Vader slaat aanrander dood.

[sachasenne]

Ik schrik wel van het oog om oog tand om tand gevoel hier.

[Encinitas]

Enkele wijze woorden in deze discussie, waarbij de volgende 2 wat mij betreft de spiker op de kop slaan:

Eigen rechter spelen, is i.m.o. niet de oplossing. Hoe begrijpelijk wellicht de primaire reactie van deze vader ook is geweest.

vind de topictitel t.o.v. de inhoud van het topic storend en nodeloos provocerend, maar misschien ben ik daarin de enige?

Sommige reakties vind ik ronduit walgelijk:

Ik kan er iets heel positiefs uit halen. Een pedo minder op deze planeet. Lijkt me zeer positief.

[smittenimmigrant]

Ik vind de reactie van de vader mogelijk - een beetje - begrijpelijk. Het hangt inderdaad maar volledig af van de situatie waarin hij man en dochtertje aantrof, zeker gezien de soms wel erg strenge standaarden voor wat onder 'sex offenders' valt. Verder is het ook niet duidelijk of het zijn bedoeling was om de man dood te slaan (het zal niet de eerste keer zijn dat een niet-dodelijk-bedoelde-klap toch dodelijk letsel tot gevolg heeft).

Ik vind het alles bij elkaar een trieste situatie voor alle betrokken mensen.

[DejaVu]

Daar heb je een mooie meld-knop voor..

Nee, nee, nee met dat soort acties gaan we vanavond mee afrekenen.

Ik heb het veranderd.

[DVDGuy]

Daar heb je een mooie meld-knop voor..

Nee, nee, nee met dat soort acties gaan we vanavond mee afrekenen.

Ik heb het veranderd.

[Elvame]

Indien de man zijn dochter echt aan het aanranden was zal de vaders waarschijnlijk vrijgesproken worden. Dit is een "schulduitsluitende dwang of macht". De vader had te maken met een "morele macht" waardoor hij onmogelijk juist kon handelen omwille van het plots ontdekken van de aanranding van zijn dochter. En hij zegt ook dat het niet de bedoeling was hem te vermoorden.
Dit is natuurlijk enkel te rechtvaardigen als zijn dochter echt aangerand werd. (bijna) iedereen zou op dat moment hetzelfde handelen.
Indien het zeker niet zijn bedoeling was om hem dood te slagen zit de vader voor de rest van zijn leven ook met een schuldgevoel.

Erg dat dit soort dingen moet gebeuren...

In 2001 is in Belgie een man vrijgesproken op deze grond omdat hij zijn vrouw vermoord had na het plots ontdekken dat zij hem ging verlaten voor een ander (dit was totaal onverwacht, de man dit helemaal niet had zien aankomen, alle vrienden en familie zagen hun ook als een gelukkig koppel etc. dit speelt allemaal een rol). Zelfs de familie van de vrouw stond (voor zover mogelijk natuurlijk) achter de vrijspraak van de man.

[LeenG]

in mijn geboortestad was er ook zo'n geval. Toevallig ging het om de ouders van een meisje dat bij mij in de klas heeft gezeten in de lagere school. Haar moeder was blijkbaar een vreselijke vrouw die haar man jarenlang treiterde, vernederde, en ook psychisch ziek was. Hij heeft haar uiteindelijk vermoord. Hij is uiteindelijk wel schuldig bevonden aan moord maar moest niet naar de gevangenis. Maar het blijft een intriest verhaal voor iedereen die erbij betrokken is.
http://www.standaard.be/artikel/detail. ... d=AF1SJFT1

Anyway, het openingsverhaal in dit topic is bijzonder triest.

Eigen rechter spelen, is i.m.o. niet de oplossing. Hoe begrijpelijk wellicht de primaire reactie van deze vader ook is geweest.

meer heb ik er ook niet over te zeggen

[ned in MO]

Eigen rechter spelen, is i.m.o. niet de oplossing. Hoe begrijpelijk wellicht de primaire reactie van deze vader ook is geweest.

Ik kan dit geen eigen rechter spelen noemen. Dat is met voorbedachte rade.
Deze man reageerde uit blinde woede toen hij deze man met zijn 4 jarig dochtertje vond en niet uit vol bewustzijn.
Ik denk dat ik niet veel anders gereageerd zou hebben

[Elvame]

Ik ben met ned in MO eens. Dit is niet eigen rechter spelen. Eigen rechter spelen is later naar die man zijn huis gaan en hem daar doden, al dan niet met voorbedachte raden. (hij kan ook naar het huis gaan zonder de bedoeling hem te vermoorden en hem toch vermoorden). Dit is zoals ik al eerder aanhaalde een morele macht die je op dat moment overwelmt waardoor je handelingen stelt die je normaal nooit zou doen.

[Hockey]

Zelfs later naar het huis van de aanrander gaan durf ik niet eens met voorbedachte rade te noemen. Je ziet hoe het je kind kapotgemaakt heeft, hoeveel mensen handelen dan nog rationeel?

[Dento]

Het hangt af van de intentie waarmee je erheen gaat. Ga je erheen puur en alleen om hem te doden, dan is het wel degelijk met voorbedachten rade want heb je tijd gehad om erover na te denken en de gevolgen van je daad te kunnen inschatten, en je hebt dan niet gehandeld in een 'ogenblikkelijke gemoedsopwelling', zoals het zo mooi heet. In dat geval is er in theorie ook gewoon sprake van moord (moord impliceert altijd voorbedachte raad). Ga je erheen puur om hem te confronteren zonder de intentie hem te doden, maar word je ter plekke overmand door emotie en doodt hem dan, dan is het niet met voorbedachten rade (dan is er de 'ogenblikkelijke gemoedsopwelling'). Het is dan ook geen moord meer, maar doodslag of dood door schuld (afhankelijk van de omstandigheden). (Grofweg gezien; voorbedachte raad is altijd een lastig vraagstuk). Er zal in beide gevallen waarschijnlijk wel rekening worden gehouden met de gemoedstoestand van de dader, en verzachtende omstandigheden kunnen dan leiden tot een lagere strafmaat.

[Fraa]

Voor ons is het natuurlijk allemaal makkelijk praten, wij kunnen er nu even over nadenken & een beredeneerde mening over geven. We kunnen die man veroordelen volgens onze eigen normen, waarden & visies op het leven. De man zelf komt thuis, ziet 't gebeuren & dan gaat't niet meer om gevolgen op lange of korte termijn, maar dan komt enkel de primaat in hem naar boven. Die dader moet en zal sterven. Gerechtigheid is iets mooi als't altijd en overal zou worden toegepast, maar we weten zelf goed genoeg dat dat niet't geval is. Dat op zo'n moment de drang om te overleven of te beschermen boven de algemeen aanvaarde manier van rechtvaardigheid gaat, dat is wel duidelijk lijkt me. Uit pure woede zal hij waarschijnlijk te ver gegaan zijn & nu is de dader dood, al lijkt me dat wel een terechte "straf" in dit geval (in de wetenschap dat't effectief om aanranding/verkrachting ging natuurlijk). Ook als de man er beredeneerd over had kunnen nadenken, dan zou hij't waarschijnlijk nog gedaan hebben. Pedofielen worden tegenwoordig zelfs zo goed als beschermd, zeker in gevangenissen. Ze zitten daar bij hun eigen "soort" & hokken wat samen. Ik heb zelfs al eens een verhaal gehoord over eentje die in de gevangenis een PC mét internet in zijn cel had, natuurlijk stond die hele boel vol met pornografisch materiaal van kinderen. Zelf het recht in eigen handen nemen is een gevoelig onderwerp natuurlijk, voor de één kan't, voor de ander helemaal niet & zou alles volgens de juridische molen moeten lopen. Zelf kan ik't begrijpen, zeker in situaties zoals deze.

[dimona]

(in de wetenschap dat't effectief om aanranding/verkrachting ging natuurlijk)

Ik heb in deze discussie dit zinnetje al meerdere keren in verschillende bewoordingen voorbij zien komen, alsof het een soort van klein detail in een betoog is. Maar dat ene detail is natuurlijk nou net waar het hele verhaal om draait: de dader heeft een geweldig sterk verhaal, maar wie vertelt mij dat dat verhaal wel klopt? Mooi voor hem dat hij wsl niet wordt aangeklaagd en dat hij fijn bij zijn dochter kan zijn in deze zware tijd, maar hij krijgt nu gelijk wel alle kans om het verhaal van zijn dochter helemaal te stroomlijnen met zijn eigen versie. Het wordt mij uit het verhaal niet duidelijk in hoeverre er nou precies onderzoek wordt verricht naar de gang van zaken; ik krijg de indruk dat de politie er nou niet direkt een uitgebreid sporenonderzoek tegenaan heeft gegooid, maar misschien (hopelijk) vergis ik me. Maar goed, al met al vind ik dat er iets te gemakkelijk voorbij wordt gegaan aan het feit dat zaken soms anders zijn dan ze op het eerste gezicht lijken. En dat is nou precies de reden dat het nooit OK kan zijn om een vermoedelijke dader van het leven te beroven, nog even afgezien van het "voor eigen rechter spelen" argument.

[Petra/VS]

Als iemand, die is aangerand in haar tienerjaren en niet verkracht, kan ik me heel erg boos maken om een berichtje als dat van jou, Dimona. En ik was een tiener, geen vierjarige, en het was onbeschrijfelijk erg. Wat ik heb gelezen werd de vader door het geschreeuw van zijn dochter naar de plaats gelokt, ik weet niet of dat waar is, maar een kind van vier gilt niet als het enkel iemand ziet plassen, oid, bovendien is dat hierin de VS echt niet "sexual assualt", zoals jij lijkt te suggereren. Ik heb er echt een enorme hekel aan als aanrading wordt afgedaan als iets onbelangrijks. Geloof mij dat dat voor een kind/tiener net zo erg is als werkelijke verkrachting. Het beinvloedt mijn gedachten nu nog, meer dan dertig jaar later.

[Fraa]

Ik heb in deze discussie dit zinnetje al meerdere keren in verschillende bewoordingen voorbij zien komen, alsof het een soort van klein detail in een betoog is. Maar dat ene detail is natuurlijk nou net waar het hele verhaal om draait: de dader heeft een geweldig sterk verhaal, maar wie vertelt mij dat dat verhaal wel klopt? Mooi voor hem dat hij wsl niet wordt aangeklaagd en dat hij fijn bij zijn dochter kan zijn in deze zware tijd, maar hij krijgt nu gelijk wel alle kans om het verhaal van zijn dochter helemaal te stroomlijnen met zijn eigen versie. Het wordt mij uit het verhaal niet duidelijk in hoeverre er nou precies onderzoek wordt verricht naar de gang van zaken; ik krijg de indruk dat de politie er nou niet direkt een uitgebreid sporenonderzoek tegenaan heeft gegooid, maar misschien (hopelijk) vergis ik me. Maar goed, al met al vind ik dat er iets te gemakkelijk voorbij wordt gegaan aan het feit dat zaken soms anders zijn dan ze op het eerste gezicht lijken. En dat is nou precies de reden dat het nooit OK kan zijn om een vermoedelijke dader van het leven te beroven, nog even afgezien van het "voor eigen rechter spelen" argument.

Kijk, als we gewoon even aannemen dat't dus effectief om verkrachting ging, dan kunnen we discussiëren. In zo'n geval vind ik niet dat deze man zelf voor rechter wou spelen hoor. Hij wou zijn dochter beschermen & de dader neutraliseren. Dat dat door woede fatale gevolgen had, dat is dan maar zo. Iemand die op zo'n moment een kortsluiting in zijn hoofd krijgt, die kan geen doordachte beslissingen meer nemen & handelt op een fractie van een seconde. Voor eigen rechter spelen gaat dus ook maar enkel op in't geval als iemand er over heeft kunnen nadenken & na alle pros & cons heeft beslist dat wraak de enige juiste beslissing is. In dit geval heeft de vader daar gewoon niet over nagedacht volgens mij, zijn instinct zei hem: DODEN! Ik begrijp je punt trouwens wel hoor, want de aanleiding van de doodslag zal voor de vader uiteindelijk beslissen of hij de bak in moet of niet. Maar in 't geval van verkrachting of aanranding, dan kan je de vader weinig tot niets verwijten lijkt me, hij was namelijk in een tijdelijke toestand van ontoerekeningsvatbaarheid.

[Dento]

In dit geval heeft de vader daar gewoon niet over nagedacht volgens mij, zijn instinct zei hem: DODEN!

Volgens mij zei zijn instinct hem om de dader te blijven slaan, niet om hem te doden. Dat zijn slaan uiteindelijk de dader's dood als gevolg had wil niet zeggen dat het zijn intentie was om hem te doden, iets wat hij zelf ook heeft gezegd (al is dat achteraf natuurlijk makkelijk gezegd, want hoe bewijs je het).

[dimona]

Als iemand, die is aangerand in haar tienerjaren en niet verkracht, kan ik me heel erg boos maken om een berichtje als dat van jou, Dimona. En ik was een tiener, geen vierjarige, en het was onbeschrijfelijk erg. Wat ik heb gelezen werd de vader door het geschreeuw van zijn dochter naar de plaats gelokt, ik weet niet of dat waar is, maar een kind van vier gilt niet als het enkel iemand ziet plassen, oid, bovendien is dat hierin de VS echt niet "sexual assualt", zoals jij lijkt te suggereren. Ik heb er echt een enorme hekel aan als aanrading wordt afgedaan als iets onbelangrijks. Geloof mij dat dat voor een kind/tiener net zo erg is als werkelijke verkrachting. Het beinvloedt mijn gedachten nu nog, meer dan dertig jaar later.

Maar Petra, ik zeg toch helemaal niet dat aanranding iets onbelangrijks is? Ik vind het oprecht vervelend dat je dat zo hebt opgevat. Aanranding van de eerbaarheid is een zedenmisdrijf en het is echt niet mijn bedoeling om dat te bagatelliseren. Ik heb mijn commentaar gebaseerd op het Nederlandse artikel dat hier werd geplaatst, en daar werd gesproken over "aanranding", wat een woord is dat veel betekenissen heeft. Ik wil daarmee niet zeggen dat er in dit geval niks ernstigs is gebeurd, maar ik ben gewoon een kritische lezer en ik heb per definitie argwaan ten aanzien van eenzijdige berichtgeving. Het spijt me dat mijn reaktie je zo heeft gekwetst.

[Petra/VS]

Dank je voor je reactie. Op mij kwamen jouw reacties erg over als "het zal wel weer overdreven Amerikaans gereageerd zijn en meevallen". Ik ben nooit serieus genomen in Nederland, want ik had geen getuigen, en ik ben heel blij dat dit geval wel serieus genomen wordt, want bij aanranding kan er inderdaad meestal niets bewezen worden, zoals bij verkrachting. Maar kennelijk heb ik jouw berichtjes dan verkeerd geinterpreteerd. Deze man komt trouwens niet zomaar weg met de dood van de aanvaller, een grand jury zal bepalen of hij vervolgd moet worden of niet.

[Hockey]

De Telegraaf meldt inmiddels dat de man vrijuit gaat. De onderzoeksjury heeft besloten de man niet aan te klagen.

[Petra/VS]

Inderdaad, het 911 telefoontje dat de vader maakte na het gebeurde werd gespeeld bij de persconferentie. Het is duidelijk dat de man niet de bedoeling had de aanvaller van zijn dochtertje te doden. Hij deed zelfs CPR. Er schijnt "meer dan" voldoende bewijsmateriaal te zijn geweest om hem vrij te laten gaan.