Gezellig kletsen over je emigratie-ervaringen?

[Ziva]

Ik heb er (nog) geen oordeel over maar het lijkt me wel een belangrijk verschil of je permanent geemigreerd bent of, zoals Hanen, voor een x periode. Niet om onaardig te zijn maar als ik nu een stel mensen zou ontmoeten waarvan ik weet dat ze na een x periode "toch weer teruggaan naar Nederland" dan zou ik daar toch iets afstandelijker mee zijn dan wanneer ik mensen ontmoet die gewoon in de omgeving blijven. Natuurlijk kun je via internet goed contact blijven houden maar het is toch wel anders.

Ik vind het lastig om contact te maken hier omdat ik soms het gevoel heb dat ik compleet anders ben dan "de doorsnee Amerikaanse vrouw". Ik weet dat ik hiermee enorm generaliseer en er zijn natuurlijk ook echt wel uitzonderingen alleen ik heb ze nog niet gevonden haha. Het kan te maken hebben met de omgeving (bible belt) of gewoon met mij natuurlijk (ben lastig!!) maar ik hou van mensen die recht-door-zee zijn, niet teveel bezig zijn met hun imago voor de buitenwereld en ook gewoon heel positief in het leven staan. Dat blijkt voor mij wat lastiger te vinden te zijn hier. Maar dat geeft niet, gelukkig heb ik hele lieve vrienden in Nederland en die zijn me alles waard en die Amerikaanse vrienden die komen vanzelf wel

[kimberley_brons]

Bedankt voor jullie ervaringen allemaal!

Ik kan me het meest aansluiten bij Ziva. Ik ben ook een nuchter persoon, gezellig, recht door zee, sta neutraal en positief in het leven en ben ook zeker niet bezig met wat andere van me denken.

En ik heb gemerkt dat een gemiddelde amerikaanse vrouw daar meer het tegenovergestelde van blijkt te zijn.
Het is moeilijk om opnieuw een leven te gaan beginnen in de States.
Ik ga daar dus wel voorgoed heen!

Heb een tijdje geleden een ouder stelletje leren kennen en die vertelde mij over de Holland Club in Tampa, maar hij vermeldde er nog wel even bij dat het allemaal 60 plus is. (Ik ben dus net 24)

Ik denk dat ik ook wel open zou staan om mensen te ontmoeten, die in dezelfde positie staan als ik of hebben gestaan. Alleen inderdaad wat Kastelke ook zegt, een klik moet er inderdaad zijn, wil je de interesse behouden. En die creeer je niet zomaar!

[Bennogr]

De Nederlandse (iets) jongeren die er in Tampa zijn, zijn vaker te vinden via MeetUp en dergelijke 'moderne' ontmoetingsdingen. Of misschien heeft de Nederlandse club daar een 'jongerenafdeling.' 'Gewone' jongeren zijn ook via MeetUp en zo te vinden.

Overigen generaliseren jullie er wel even op los: DE Amerikaanse vrouw bestaat niet, je bent alleen, waarschijnlijk door waar je woont, een paar mensen tegengekomen die 'anders' zijn dan jij denkt dat je bent. Zoals wel vaker gezegd: er zijn een 330 miljoen Amerikanen en daarbij zijn er vast wel een paar die meer bij je passen. De kunst is alleen om ze te vinden. En daarvoor kun je de geeigende wegen bewandelen: groep bij je kerk (als je kerkelijk bent), groep ouders van dezelfde leeftijd van je kinderen (als je die hebt), lezingen bij een plaatstelijk (community) college, boeken lees- en discussiegroepen (vraag bij je openbare bibliotheek), of lees je plaatselijke krant eens goed door, vooral de agenda's met 'wat is er vandaag/deze week te doen.' En dan een paar keer gaan.

[kastelke]

Je schrijft me alsof jij me kent. Gelukkig beamen enkele mensen die me wel goed kennen mijn idee.

Heb ik ergens gezegd dat jij iemand bent waar niemand geen klik mee heeft? Ik ken jou helemaal niet, je bent hier ook niet zo aktief geweest.
Aangezien jij ook op punt van vertrekken staat, heeft het ook weinig nut voor jou en was mijn bericht eerder gericht naar Kimberley.

[Ziva]

Ik zei zelf al dat ik aan het generaliseren was Bennogr en dat er inderdaad uitzonderingen zijn, natuurlijk. Echter ik denk zelf dat er wel degelijk een paar belangrijke verschillen zijn tussen "de Amerikaanse vrouw" en "de Nederlandse vrouw". Dat was wat ik dus probeerde aan te geven in mijn post voor Kimberly. Verder vind ik de wegen die je noemt een beetje ouderwets en acht ik het klein dat je als Nederlander op die manier Amerikanen goed leert kennen maar wellicht is dit meer persoonlijk. Je moet er denk ik gewoon net tegenaan lopen of wellicht via internet eens kijken.

Ik heb zelf een hele lieve vriendin in Chicago wonen die ik al kende voor ik naar Amerika emigreerde maar nu ik hier woon en dagelijks met Amerikaanse vrouwen te maken heb realiseer ik me pas hoe vreselijk veel geluk ik heb gehad om haar te leren kennen. Ik hoop dat jij ook iemand zoals dat vind want ook al zul je de komende tijd genoeg te doen hebben, het is altijd leuker om je ervaringen met iemand te kunnen delen

[ANY]

Ik heb er (nog) geen oordeel over maar het lijkt me wel een belangrijk verschil of je permanent geemigreerd bent of, zoals Hanen, voor een x periode. Niet om onaardig te zijn maar als ik nu een stel mensen zou ontmoeten waarvan ik weet dat ze na een x periode "toch weer teruggaan naar Nederland" dan zou ik daar toch iets afstandelijker mee zijn dan wanneer ik mensen ontmoet die gewoon in de omgeving blijven. Natuurlijk kun je via internet goed contact blijven houden maar het is toch wel anders.

Dat heb ik dus nooit gehad. Onze verhuizingen waren telkens ook maar tijdelijk, maar ik heb nooit gedacht, och, we gaan toch weer terug naar Nederland, en daardoor afstandelijker. Je leeft in het nu, dus daar moet je het beste van maken. Ik ben er altijd vol ingesprongen en wat voor mij werkte was om zo druk mogelijk bezig te zijn, en verschillende dingen aan te pakken waar je mensen ontmoet. Het kan zijn dat je 10 dingen probeert die je niet bevallen, maar de 11e keer is het raak. Koffieleuten wordt hier niet gedaan, zo gauw je over dat gemis heen bent vindt je wel wat anders om samen met vriendinnen te doen.

[LittlePhoenix]

Bedankt voor jullie ervaringen allemaal!

Ik kan me het meest aansluiten bij Ziva. Ik ben ook een nuchter persoon, gezellig, recht door zee, sta neutraal en positief in het leven en ben ook zeker niet bezig met wat andere van me denken.

En ik heb gemerkt dat een gemiddelde amerikaanse vrouw daar meer het tegenovergestelde van blijkt te zijn.

Daar ben ik het niet mee eens. Mijn Amerikaanse vriendinnen zijn hartstikke gezellig, nuchter, positief en openminded. Recht door zee zijn ze hier wel een beetje voorzichtiger mee maar ik vind dat veel Nederlanders die uitdrukking gebruiken om onbeleefd en kwetsend te zijn. Niet iedereen natuurlijk maar heb al zo vaak gehoord na een gemene opmerking 'ja, sorry maar ik ben nu eenmaal recht door zee en zeg wat ik denk'. Niet dat m'n vriendinnen overal maar omheen draaien maar recht door zee is hier meestal iets vriendelijker en zeker beleefder. En koffieleuten doen ze hier ook. Ik moet zo eens flink gaan haasten om op tijd de deur uit te kunnen voor onze coffeemeeting. Tijdens het schooljaar hadden we een vaste afspraak voor woensdagochtend. Woensdag = koffiedag. Nu is het zomervakantie en moeten we allemaal een beetje schuiven met afspraken maar we proberen om toch elke week even bij te kletsen.

Mijn ervaring met vrienden maken na een verhuizing (heb nogal wat ervaring met verhuizen, 6 keer in 12 jaar) is dat je zelf overal op af moet stappen. Als je nieuw bent in een straat heb je kans dat er een paar buren langskomen met wat eten maar je kan natuurlijk niet gaan zitten afwachten tot leuke mensen vanzelf op de stoep staan. Als ik verhalen hoor van mensen die afgeknapt zijn omdat ze geen contacten konden leggen komt dat toch heel vaak omdat ze maar zitten te wachten tot andere mensen iets voor hun doen. Ze verwachten dat nieuwe collega's naar ze toe komen om ze uit te nodigen. Of als het om een nietwerkende partner gaat, dat de partners van de collega's van de werkende partner langs zullen komen. Maar zo werkt het meestal niet, zeker niet in de burger wereld. Als je op een nieuwe basis komt is het anders, je hebt dan meestal een sponsor die je meeneemt naar verschillende dingen of je kan makkelijk zelf naar bijeenkomsten enz. en als je een beetje open bent komen mensen makkelijk naar je toe. In een gewone buurt is dat anders, je moet zelf meer moeite doen.

En je schreef over je leeftijd, hou je daar niet al te veel aan vast. Een van m'n beste vriendinnen is 10 jaar ouder dan ik maar het klikt super. Maar goed, m'n man is 25 jaar ouder dan ik dus ben wel gewend aan bejaarden En Amerikanen zijn denk ik eerder volwassen. In Nederland beginnen veel mensen pas tegen hun 30e met een gezin en tot die tijd willen ze feesten. Hier hebben ze dan meestal al een paar kinderen en zijn bezig met hun cariere. Betekent niet dat ze niet van gezelligheid houden of van een feestje, maar de feestjes zijn wat vaker voor het hele gezin.

En laat je niet ontmoedigen als een vriendschap niet echt van de grond komt. Als je in Nederland niet vaak verhuisd bent heb je waarschijnlijk nog vrienden uit je jeugd of van je studietijd. Als volwasenne is het toch anders om vrienden te maken. Amerikanen roepen nogal snel dat ze 'friends' zijn maar het grootste deel van de mensen die we hier kennen zijn eigenlijk kennisen en niet vrienden. In de 3 jaar dat we hier wonen heb ik helaas ook wat vriendinnen weer verloren. Eentje moest helaas verhuizen omdat ze aan de grond zat en weer bij haar ouders moest intrekken. Vreselijk met 2 kinderen! En 3 anderen hebben me loeihard laten vallen toen ik geen tijd meer had om naar de kerk te gaan. Dat deed pijn, maar goed, ik zie het maar als levenslessen.

[Bandido]

Maar alleen omdat je allebei Nederlands bent gaat het niet allemaal superleuk zijn.

Dat heb ik ook zo ervaren, in Atlanta zijn veel NLers en ook een actieve NL club en Kamer, maar echte vrienden heb ik daar niet opgedaan. Wel leuke contacten, zoals met Koninginnedag en WK's/EK's, maar dat is het dan ook wel. Ik sta er wel voor open, maar het hoeft ook allemaal niet zo nodig. Ik heb al een heel druk sociaal leven en eigenlijk zijn al mijn vrienden Amerikaans. Maar alleen Nederlands zijn is niet genoeg om bevriend te raken, al is een gezamenlijke band natuurlijk wel een leuk begin van wat een vriendschap kan worden.

[kastelke]

Ik heb er (nog) geen oordeel over maar het lijkt me wel een belangrijk verschil of je permanent geemigreerd bent of, zoals Hanen, voor een x periode.

Dat heb ik dus nooit gehad. Onze verhuizingen waren telkens ook maar tijdelijk, maar ik heb nooit gedacht, och, we gaan toch weer terug naar Nederland, en daardoor afstandelijker.

Het hangt allemaal van je eigen instelling af. Ik zie hier mensen die hier tijdelijk zitten (vanuit de UK, USA en Nederland), en bij sommigen is het duidelijk dik tegen hun goesting. Alles is veel beter 'back home'. Ze zijn mee moeten komen met die echtgenoot die carriere maakt en die daarom naar het buitenland moet, en dat dat goed geld verdient is leuk, maar alles wat niet 'back home' is is haast apenland (om nu maar helemaal het in extremen te trekken). Voor sommigen valt er te weinig sneeuw (die dachten dat ze de latten in hun garage konden aandoen en zo weg konden zoeven), voor anderen valt er teveel sneeuw. Voor sommigen is het te warm en te droog, voor andere duurt de winter te lang. Hun producten uit het thuisland kan je hier meestal wel vinden, maar dan zeuren ze dat het veel duurder is dan 'back home'. En ik ben er ook al tegengekomen die hun tienerdochter verbieden om te daten, want stel je voor dat ze ooit met een Canadees zou trouwen! (en ook eentje die zeurde dat ze het hier maar niks vond omdat ze hier, in tegenstelling tot hun vorige uitzending in Afrika, geen chauffeur meer hebben en nu moet ze haar kinderen zelf naar school brengen.
En anderzijds heb je de nuchtere mensen, die de dingen nemen zoals ze komen, de dingen niet steeds in het vakje 'beter' of (vooral) 'slechter' willen steken maar vooal denken dat dingen gewoon 'anders' zijn. Die het beste mee trachten te pakken van de 2 of 3 jaar dat ze hier zijn.
En met die laatste groep zie je het veel beter klikken met de locals of de mensen zoals wij, die hier (redelijk) permanent zitten.

Zelf ben ik binnen Belgie vaak verhuisd (een stuk of 7 keer vanaf dat ik ging werken), en ik heb het steeds heel erg moeilijk gevonden om nieuwe vrienden te maken. Ze komen hier ook niet aan je deur bellen om te vragen of je hun vriendje wilt zijn maar het gaat wel vlotter.

[markgoestoamerica]

Mijn vrouw zegt altijd,

je kunt nooit teveel vrienden hebben,
en schoenen trouwens ook niet...

[markgoestoamerica]

Als je een keer echt in de financiele problemen geraakt, dan pas weet je hoeveel echte vrienden je hebt.
Helaas blijven er dan maar weinig vrienden over...

[Bennogr]

Ik vind overigens de Amerikaanse vrouw vaak meer geemancipeerd dan de Nederlandse. In de VS zijn er daarnaast allerlei wetten die gelijkwaardigheid afdwingen en waar druk gebruik van wordt gemaakt. De Nederlandse vrouw legt zich volgens mij te snel neer bij wat "de mannetjes" doen en vinden.

[USInsider]

Oh please.....

[Petra/VS]

Laat wel zien dat "de" Amerikaanse vrouw net zo min bestaat als "de" Nederlandse vrouw. Als er een verschil is is het misschien de directheid (i.e. niet meteen roepen dat je iemands jurk niet vind staan, maar dat het een interessante kleur is ), maar verder heb ik in ieder geval ontzettend lieve en loyale Amerikaanse vriendinnen en eigenlijk altijd gehad. Het neemt wel tijd om vriendschappen op te bouwen en ik heb zelf ook gemerkt dat ik maar plaats heb voor een paar echt goede vriendinnen, want vriendschappen vergen werk en tijd. De rest zijn "gelegenheids"vriendinnen, buurvrouwen, bij de sportschool of een stuk lopen samen of een avondje uit eten etc. Het zal ook vast van het (Nederlandse) individu afhangen, de een heeft veel meer sociale contacten nodig dan de ander. In ieder geval, Kimberley, moraal is: ga er zelf op uit en wacht niet tot anderen op je deur komen kloppen. En stel je open voor het andere in je Amerikaanse medeburgers. Anders is niet per definitie slechter. Volgens mij hebben degenen, die alles (negatief) gaan vergelijken, zoals Elke al schreef, het het moeilijkst om te integreren. You're not in Kansas anymore .

[kastelke]

Ik dacht dat we hier nog niet zo heel lang geleden een mannelijk forumlid hadden dat moord en brand schreeuwde over de over-geemancipeerde "mokkels" in Nederland, en dat hij naar de US is moeten gaan om een echte vrouw te vinden, eentje die haar man volgt en gehoorzaamd.

[Petra/VS]

Herinner ik me ook. Gaat hij in deze omgeving niet vinden, maar had het hart niet hem te ontmoedigen.

[kimberley_brons]

Allereerst denk ik niet dat de emancipatie verschilt tussen de ''Nederlandse'' vrouw en de ''Amerikaanse'' vrouw, want ze zitten hier op het forum ook gemengd hahaha!
Nee iedereen, ik vind het heel leuk om iedereens mening te zien, en zo merk ik ook dat iedereen gewoon zijn eigen beeld, ervaring en mening heeft. Wat natuurlijk ook alleen maar verwacht is, want iedereen is verschillend.

Inderdaad merk ik ook dat we het over 1 ding eens zijn en dat is dat je je eigen ervaringen moet opdoen en zelf erop uit moet gaan.
Ik ben in het verleden in Nederland best vaak verhuisd. Ik ben pas 24 en ik denk dat ik zo'n 20x verhuisd ben en op 6 nieuwe scholen heb gezeten. Altijd maakte ik snel contacten en mensen vonden mij altijd op 1 of andere manier wel gezellig en interessant, maar ik ben iemand die veel waarde hecht aan een vriendschap en iemand die echte vrienden moeilijk binnen laat.
Maar goed, hoe kun je zien dat iemand een echte vriend is? Daar kom je meestal pas achter, dat ze het niet waren, achteraf.

Het is vooral belangrijk om jezelf te kunnen zijn bij iemand, en iemand die je eerlijkheid accepteerd en waardeerd en zich niet gelijk aangevallen voelt of iets persoonlijk neem.

Er zijn zeker verschillende levels van recht door zee zijn. En sommige mensen gebruiken het ook als ''smoes'' om te zeggen wat ze denken, maar het verschil is dat ze soms niet open staan voor andermans meningen en eerlijkheid. Het moet natuurlijk wel 50/50 zijn. Respect geven en krijgen.

Ik weet in ieder geval dat leeftijd niet uitmaakt voor vriendschap, zo heb ik een hele bijzondere man leren kennen van 60 die ik ook zeker wel een vriend durf te noemen hier in Nederland. Maar wat ik ook al eerder las, zo heb je vrienden om levenservaringen te delen, vrienden voor de koffie, voor het shoppen, voor leuke dingen te doen (met of zonder kids), voor te sporten enzovoorts!

Ik ben gelukkig een sociaal en open persoon, dus ik hoop wel dat het goed komt. En inderdaad soms moet je de koren van het kaf scheiden, maar de rotte appels vallen vanzelf van de boom, wanneer de tijd rijp is.

En wat betreft het verschil tussen de Amerikaanse vrouw en de Nederlandse vrouw is misschien toch iets wat tussen de oren zit. Neemt niet weg dat we allemaal van vlees en bloed zijn en iedereen een hart heeft..

[markgoestoamerica]

Laatst hoorde ik iemand zeggen dat ze in de zuiderlijke staten nog meer van de oude stempel waren en er daardoor meer espect voor de ouders / man was

Dan zal hij wel naar een van die zuidelijke staten geemigreerd zijn toch??

[kastelke]

@Kimberley: zo te zien heb jij een heel gezonde instelling! Dat zal wel in orde komen in de US.

[Bennogr]

"De" Amerikaanse vrouw bestaat inderdaad niet, evenmin als "de" Nederlandse vrouw. Maar aan sommige discussies te zien, moet je soms met botte stellingen komen om vooringenomenheid en generalisaties te doorbreken.