Ik zal proberen antwoord te geven. Ik ben 2005 in Nederland bevallen, in 2008 in India, en 6 maanden geleden in de VS, dus ik kan een beetje vergelijken. Allemaal ziekenhuisbevallingen, in NL om medische redenen en bij de andere 2 omdat dat de enige of in mijn ogen veiligste optie was.
Wordt er veel thuisbevallen of zijn het meer ziekenhuisbevallingen, waarom is dit zo?
Ik heb zelf hier wel een thuisbevalling overwogen, maar de midwives hier in Houston zaten allemaal toch wel erg ver bij mij vandaan, en dat vond ik al geen fijn idee. Daarnaast was ik niet onder de indruk van het aantal bevallingen dat ze hadden gedaan, in mijn ogene hadden ze er weinig ervaring vergeleken met een Nederlandse verloskundige. Daarnaast doen ze hier ook tweelingbevallingen of bevallingen na keizersnedes thuis, en dat deed mij toch wel erg twijfelen over de veiligheid. Ik had er nl. geen vertrouwen meer in da een midwive mij zonodig ook op tijd naar het ziekenhuis zou doorsturen, ik had het idee dat een thuisbevlling hier echt een doel op zich is, waar veel voor moet wijken. En omdat een gezonde baby toch het allerbelangrijkst is gekozen voor een ziekenhuisbevalling. Overigens ben ik hier in de regio nog vrijwel niemand tegengekomen die thuis is bevallen.
Overigens werd ik geacht minstens 24 uur in het ziekenhuis te blijven, maar 3 dagen is ook heel normaal, zeker bij een 1e kind. Dan leer je dus ook al heel wat over babyverzorging in die dagen. Je wordt in elk geval niet direct na de bevalling naar huis gestuurd, dus daardoor is er al minder behoefte aan kraamzorg.
Wat zijn de kosten van beiden en worden deze dan ook vergoed door de verzekering?
Kan ik eigenlijk weinig over zeggen. Wij hebben een Nederlandse expat verzekering en alle rekening worden direct doorgestuurd en betaald. Ik zag die rekeningen dus niet. Maar het was vast duurder dan in India, 750 eur voor de bevalling plus 2 nachten ziekenhuisverblijf

.
Bestaat er kraamzorg in Amerika, hoelang krijg je deze?
Ik heb er nog nooit van gehoord, maar moet eerlijk zeggen dat ik het niet heb gemist. Bij de oudste was het wel handig om wat te leren over de babyverzorging (ik geloof dat je hier een cursusje daarover kan volgen voor de bevalling), maar ik vond de controles 2x per dag wat overdreven (als ik koorts krijg merk ik dat echt wel bijvoorbeeld), en vond het gewoon niet fijn een vreemde steeds over de vloer te hebben. Het enige wat bij nr 2 en 3 zinvol zou zijn geweest zou wat huishoudelijk werk zijn, maar volgens mij doen ze dat tegenwoordig nauwelijks meer.
Is er behoefte aan (meer) kraamzorg in Amerika?
Ik heb er nog nooit iemand over gehoord, en als je er over vertelt vinden ze het volgens mij best wel een vreemd fenomeen. Ik denk het dus niet.
Waarin verschilt een geboorte in Amerika met een Nederlandse?
Het is hier veel medischer, ze willen je direct helemaal vastleggen aan allerlei monitoren, en ook na de bevalling nog urenlang zo'n ding om je arm dat regelmatig je bloeddruk opmeet. Ik vond ook het infuus dat standaard wordt aangelegd vervelend (in overleg met de gyn gelukkig niet aangesloten, maar toch). Ook loop ik altijd overtijd, en dat zien ze hier niet graag. Eigenlijk wilde mijn gyn met 40 weken inleiden, maar hij was wel voor rede vatbaar, dus ik ben met 40+6 bevallen, en hij had me uiteindelijk nog 5 dagen langer willen laten doorlopen. Voordeel van het medischere is natuurlijk dat pijnbestrijding heel toegankelijk is. Heb het zelf niet nodig gehad, en dan wordt je grappig genoeg bijna als superhero gezien geloof ik. Maar bij mijn eerste had ik er wellicht wel dankbaar gebruik van gemaakt, en het is fijn te weten dat het kan. Ook worden je na de bevalling steeds pijnstillers aangeboden, je hoeft er echt weinig van te voelen geloof ik

.
Het ziekenhuisverblijf vond ik hier echt veel fijner dan in Nederland. Een ruime kamer voor mij alleen (daar ben ik bevallen en bleef ik daarna ook, tot ik weer naar huis ging), een grote badkamer, een bank waar de partner eventueel op kan slapen (met 2 oudere kinderen thuis was dat voor ons geen optie, bij een 1e lijkt me dat heerlijk), eten kun je a la carte bestellen wanneer je maar wil, en was goede kwaliteit, verpleegkundigen waren supervriendelijk, en ook fijn dat je de hele dag dezelfde persoon bij je bed krijgt, ze krijgen elk een aantal patienten toegewezen. Ook vond ik dat in 'mijn' ziekenhuis het borstvoedingsbeleid erg goed was, met 5 dagen per week een verpleegkundige op de afdeling die zich alleen maar daar mee bezig hield. Ik ben zelf langvoedster en weet er vrij veel van af, en kon ze niet betrappen op een verkeerd advies of beleid. Dat was destijds in Nederland wel anders, zowel in het ziekenhuis als van de kraamverzorgster erg slecht advies gehad.
Ik heb er zelf wel eens over nagedacht waar ik nu het liefst zou bevallen (stel dat ik nog een 4e zou krijgen en niet aan een plek gebonden was), en ik twijfel. Als het een ziekenhuisbevalling zou worden zou ik absoluut weer hier willen bevallen. Maar als ik gegarandeerd een thuisbevalling zou kunnen krijgen in Nederland dan zou dat misschien toch nog mijn voorkeur hebben, puur omdat dat me toch het fijnst lijkt, en ik dat graag eens zou ervaren.