Dubbele nationaliteit niet opgeven - PETITIE

[Amerikanist]

Er zijn dagen dat ik uitkijk naar de dag dat ik mijn Nederlandse nationaliteit definitief kan inruilen voor de Amerikaanse. Niks dubbele nationaliteit, ik wil de keuze maken.

[Bennogr]

@Amerikanist: lijkt me heel theoretisch geredeneerd, dat zonder meer stellen dat je je Nederlandse nationaliteit wilt omruilen.

Als je een tijdje in het buitenland woont, zul je waarschijnlijk gaan beseffen dat je geboorte- en opgroeinationaliteit wel degelijk belangrijk is. Een gevoelskwestie die je in de praktijk moet meemaken om echt te weten wat je wilt doen.

[Ziva]

Helemaal eens met je Bennogr. Ik ervaar het ook zo, je afkomst is en blijft toch belangrijk ook als je in Amerika woont. Die zomaar weggooien is makkelijker gezegd dan gedaan alhoewel ik het wel zou doen indien ik moest kiezen denk ik.

[DejaVu]

Iets anders maar leuk om te vermelden. Tegenwoordig als je als non-EU burger een huis koopt in Spanje krijg je een Spaans/EU paspoort erbij. Alles om de Spaanse economie maar omhoog te trekken . Chinezen en Russen hebben interesse.

[smittenimmigrant]

Een paspoort? Volgens nu.nl zijn ze alleen bezig met een verblijfsvergunning voor Spanje. Volgens mij zou de hele EU vallen over mensen zomaar paspoorten geven als ze een huis kopen. Waar hebben we anders immigratiebeleid voor?

Linkje.

[DejaVu]

Ok RTL zei een paspoort vandaar. In praktijk is er geen verschil en na 5 jaar worden ze dan officieel Spanjaard(toch?).

[Clint]

Helemaal eens met je Bennogr. Ik ervaar het ook zo, je afkomst is en blijft toch belangrijk ook als je in Amerika woont. Die zomaar weggooien is makkelijker gezegd dan.

Erg persoonlijk natuurlijk. Ik zie het persoonlijk meer als amerikanist. Maar ik had dan ook bar weinig met Nederland toen ik er nog woonde. Toen ik na ongeveer een jaar terug ging, voelde ik me er alles behalve thuis. Ware het niet voor mijn moeder, denk ik niet dat ik behoefte zou hebben om terug te gaan.

Zoals ik zei, dit is voor iedereen anders, het enige Nederlandse dat ik echt mis zijn kroketten. And let's be honest, I could do without those

[TedjevanEs]

Geef het nog een paar jaar Clint, daar kan je best nog eens anders over denken als je een paar jaartjes verder bent. Heb je (of wil) je kinderen?
Dan kan het weer een heel ander verhaal worden...

[Petra/VS]

Of ik de enige hier ben, weet ik niet, maar ik was een aantal jaren mijn Nederlanderschap kwijt. In 1999 werd ik Amerikaanse om mijn vader te sponsoren (zeer tegen mijn en mijn mans zin overigens) voor een groene kaart en pas in 2003 kwam de wet erdoor, die toeliet dat je, indien getrouwd met iemand van je tweede nationaliteit, de dubbele nationaliteit kon hebben. Ik heb daarna nog drie jaar gewacht met het terugvragen. Ik had er niet zo'n haast mee, want ik dacht dat het "maar een paspoort" was.

Tot een medewerkster van de ambassade me vertelde dat onze oudste na haar 18e de Nederlandse nationaliteit niet terug zou kunnen krijgen. Toen heb ik als een speer het Nederlanderschap weer aangevraagd voor mij en de kinderen, want alle drie voelen zich ook erg Nederlands/Europees. En toen ik dat Nederlandse paspoort weer in handen kreeg deed dat me eigenlijk net zoveel, als toen ik Amerikaans werd. Dat ben "ik" gewoon, half Nederlands, half Amerikaans. Ik ben heel dankbaar dat ik twee paspoorten mag hebben.

Voor onze kinderen is het helemaal belangrijk. Zoonlief gaat volgend semester als Europees staatsburger in Duitsland studeren, dat is vrijwel zeker en hij hoopt ook uiteindelijk in een Nederlands of Duits sprekend land te kunnen werken. Een Nederlands/Europees paspoort helpt daar zeker bij. Wat Tedje dus schrijft over kinderen is zeker iets om bij stil te staan. Maar ook hier staan mensen anders in. Mijn broer heeft het Nederlands bijvoorbeeld opgegeven met zijn kinderen en is daarin zeker niet de enige. Maar maak een beslissing, die alles meeneemt, niet alleen maar dat je "bar weinig met Nederland had".

[Bandido]

Ik wil mijn NL staatsburgerschap behouden als het kan, gewoon vanwege het "je weet maar nooit" idee erachter. Waarom niet tenslotte? Als ik eenmaal getrouwd ben, vraag ik direct het Amerikaanse paspoort aan.

[houstonwehaveaproblem]

Ik wil mijn NL staatsburgerschap behouden als het kan, gewoon vanwege het "je weet maar nooit" idee erachter. Waarom niet tenslotte? Als ik eenmaal getrouwd ben, vraag ik direct het Amerikaanse paspoort aan.

Eh?
Je bedoelt als je getrouwd bent met een US citizen? Volgens mij moet je dan toch eerst zelf door het naturalisatieproces vóór je zomaar een Amerikaans paspoort kunt krijgen. Of ben je al Amerikaan en wil je je Nederlandse nationaliteit terugkrijgen?

[TedjevanEs]

Mooi verwoord Petra/VS en inderdaad, mijn oudste is nu 15 en kan (als ze dit zou willen) in de niet zo verre toekomst in NL naar school bijvoorbeeld.
Of wat als ik straks pensioen gerechtigd ben en de US is economisch helemaal naar de knoppen? Kan ik misschien terug naar NL met een beter vangnet.
Zomaar wat gekke voorbeelden, maar begrijp me niet verkeerd ik hou ook mijn NL paspoort omdat ik mijn afkomst nooit zal vergeten... (alhoewel alzheimers daar misschien toch ooit roet in het eten gooit).

[Encinitas]

Zomaar wat gekke voorbeelden, maar begrijp me niet verkeerd ik hou ook mijn NL paspoort omdat ik mijn afkomst nooit zal vergeten...

Om diezelfde praktische redenen zou ik ook mijn NL nationaliteit niet afstaan. Het geeft toegang tot "heel" Europa. De plannen die je in je leven maakt zijn vaak aan verandering onderhevig (gewild of ongewild), vandaar dat ik gaarne zoveel mogelijk deuren openhoudt. You never know.

Daarnaast voel ik me nog altijd echt een Nederlander, en misschien nog wel meer nu ik in de USA woon. Wanneer je 40+ jaren in een land hebt gewoond, incl je jonge jaren, heeft dat toch een impact hoe je denkt en voelt over bepaalde zaken. Ook al je roots, familie, vrienden, herinneringen. Ik dacht daar eerst wat makkelijker/afstandelijker over, maar nu toch veel genuanceerder.
Dat is ook m.i. een van de redenen dat vele NL'ers op dit soort fora komen en/of vriendschappen met lokale landgenoten aanhouden. Toch een stuk (h)erkenning. En dezelfde cultuur/taal.

Daarentegen weet ik niet of ik in NL weer makkelijk zou kunnen wennen.
Ik ervaar meer een gevoel van zijnde ontworteld, nergens meer volledig thuis, vergeleken met dat sterke thuisgevoel van mijn kinderjaren.

[Amerikanist]

@Amerikanist: lijkt me heel theoretisch geredeneerd, dat zonder meer stellen dat je je Nederlandse nationaliteit wilt omruilen.

Als je een tijdje in het buitenland woont, zul je waarschijnlijk gaan beseffen dat je geboorte- en opgroeinationaliteit wel degelijk belangrijk is. Een gevoelskwestie die je in de praktijk moet meemaken om echt te weten wat je wilt doen.

Ik heb langere tijd in het buitenland gewoond en gewerkt, verschillende keren. Met de wetenschap dat het tijdelijk was, dat dan weer wel.

Die ervaringen hebben me op sommige punten wel nieuwe waardering voor Nederland gegeven, maar mijn emigratiewens is er alleen maar door versterkt. Ik voel me niet echt verbonden met dit land. Mijn interesses hebben al zolang ik me kan herinneren over de grens gelegen.

[dutchie_in_boston]

Ik lees Salman Rushdie's Joseph Anton - Rushdie is opgegroeit in India, maar is in zijn jeugd naar Engeland gestuurd voor scholing en wat hij schijft vind ik een mooie verwoording. He was a Bombay boy who had made his life in London among the English, but often he felt cursed by a double unbelonging. En dan schrijft hij: The migrated self became, inevitably, heterogeneous instead of homogeneous, belonging to more than one place, multiple rather than singular, responding to more than one way of being, more than averagely mixed up. Was it possible to be - to become good at being - not rootless, but multiply rooted? Not to suffer from a loss of roots but to benefit from an excess of them?

[kastelke]

Voor mijzelf zie ik het als volgt:
ik heb in Belgie op nogal wat plaatsen gewoond, maar mij nergens 'rooted' gevoeld. Nu ik hier in Canada ben, heb ik wel dat gevoel van thuis te komen, ergens op je plaats te zijn. Ik voel helemaal niet meer de behoefte om te verhuizen. Toch blijft Belgie voor mij mijn roots, want ik heb er 40 jaar van mijn leven doorgebracht. Dus in die zin wil ik mijn Belgische nationalteit wel behouden. En ook mijn paspoort, want je weet nooit wat de toekomst brengt. 10 jaar geleden zou ik immers ook niet gedacht hebben dat ik in Canada zou belanden. En verder is het niet alleen voor mijzelf, maar ook voor mijn zoon. Belgie is ook zijn thuis geweest voor 15 jaar. Hij heeft er dus erg vormende jaren doorgebracht, en we hebben ook wel goede herinneringen aan Belgie. Een Europees paspoort geeft hem veel mogelijkheden qua toekomstige studie, of om te werken. Of om gewoon ook maar te reizen. Dat zou ik hem niet zomaar willen afpakken.

[FlipjeBTiel]

"Does she also have to hide when there are people at the door?" ... vroeg een 11-jarig (illegaal) meisje mij eens over onze koter. Nee, dat hoeft ze niet. Des te meer papieren voor onze puk, des te beter wat mij betreft. Daarbovenop, mochten mijn vrouw en mij wat overkomen, dan kan ze op deze manier gemakkelijk bij de familie in NL terecht; hier heeft ze verder niemand.

Gr., Flipje

[Encinitas]

mochten mijn vrouw en mij wat overkomen, dan kan ze op deze manier gemakkelijk bij de familie in NL terecht; hier heeft ze verder niemand.

Zoiets houdt mij ook bezig. Niet zozeer het feit dat ons iets kan overkomen, maar meer dat de kinderen hier geen familie hebben. Eigenlijk zou ik de kinderen het liefst in Nederland laten opgroeien, contact met neven/nichten, tantes/ooms en ook omdat ik de cultuur toch prettiger vind. Over het algemeen andere qualiteit relaties.
Nu gaat heel geleidelijk het Nederlanderschap minder worden, terwijl ik ze het liefst Nederlander/se wil laten zijn. Mochten wij in de usa blijven dan gaat deze tak van de familie de NL band snel verliezen.
Maar goed, ik heb (nog) geen GC, de NL nationaliteit, dus het is of hierblijven, of "voorgoed" naar NL teruggaan. Twee extreme smaken.

.

[Petra/VS]

Ondanks dat al onze familie ver van ons vandaan woont, hebben onze kinderen toch een heel goede band met hun ooms en tantes en neven en nichten. Ik kan zelfs wel schrijven een veel betere band dan ik ooit had met familie toen we in Nederland woonden. Dat had ook alles te maken met de relatie van mijn ouders met hun broers en zussen en de relaties, die wij met onze broers en zussen (vele malen beter en hechter) hebben.

[Bandido]

Eh?
Je bedoelt als je getrouwd bent met een US citizen? Volgens mij moet je dan toch eerst zelf door het naturalisatieproces vóór je zomaar een Amerikaans paspoort kunt krijgen. Of ben je al Amerikaan en wil je je Nederlandse nationaliteit terugkrijgen?

Ik had inderdaad even wat meer achtergrondinfo moeten geven: in mijn geval is het huwelijk puur om mijn NL paspoort te behouden. Ik heb al een GC en kan nu na 5 jaar nu al het naturalisatieproces ingaan. Alleen verlies ik bij het aannemen van de Amerikaanse nationaliteit volgens de huidige regels mijn NL paspoort. En dus wil ik eerst trouwen om dat te voorkomen.