Zijn er meer mensen die vaker alleen naar Amerika zijn geweest??
Ik vertrek 29 mrt voor het eerst alleen
Ben wel meerdere keren geweest.
Maar vriendinnen hebben allemaal een man of blut
Dus kon niet wachten tot er iemand met me mee ging , en heb geboekt.
Vlieg op Atlanta en wil richting Ashville en vandaar afzakken langs de oostkust Charlston-Savannah richting de panhandle Florida
Wat niet te doen als vrouw alleen????
Ben niet bang aangelegd hoor
Maar toch liever een beetje voorbereid
Wees gerust, als vrouw alleen reizen in de VS kan prima. Net als in Europa je gezond verstand gebruiken en je zult een heerlijke vakantie hebben. Tip: als je in een restaurant gaat eten en hebt behoefte aan wat gezelschap, bestel en eet je eten dan aan de bar. Ik vind dat een fijnere manier van alleen eten dan zittend aan een tafeltje.
Al een aantal keer alleen gereisd. Ben wel een man, maar heel veel verschil zal het niet maken.
Wat niet te doen? Beetje hetzelfde als voor iedereen. Blijf weg uit sommige wijken van steden. Dat is eigenlijk het enige. Voor de rest zul je op sommige plaatsen wrs wat aandacht krijgen wat je komt doen en waarom alleen. Vooral als je wat makkelijk inde omgang bent kunnen hier leuke gesprekken uit ontstaan. Wil je dit niet, dan moet je dat zeggen en dan stappen de meeste gelijk weg. Ik heb nog geen vakantie in amerika gehad dat er niemand tegen me aan begon te praten. En gelijk daarna vertellen ze hoe geweldig Nederland wel niet is, terwijl ze of er nog nooit geweest zijn of alleen Schiphol van binnen hebben gezien.
Ik (vrouw, 27 jr) vertrek 9 mei richting SF! Aan de ene kant kijk ik er enorm naar uit, maar aan de andere kant vind ik het ook wel spannend hoor. Uit de verhalen hier haal ik inderdaad dat ik niet bang hoef te zijn dat ik geen aanspraak krijg, maar ik heb natuurlijk niemand om mijn ervaringen echt mee te delen. En dat alleen eten vind ik ook nog een beetje lastig hoor... Misschien ga ik inderdaad wel aan de bar zitten, dat vind ik een goede tip!
Ik ben echt benieuwd hoe het gaat bevallen .
Groet, Gerda
A Journey of a Thousand Miles, Must Begin With a Single Step.
Bedankt voor jullie reactie!!
En blij dat ik niet de enige ben Gerda!!
Weet helemaal wat je bedoeld.
Heb hetzelfde gevoel.
En zag ook nog het meest tegen het eten op!
Dus ook dat een goeie tip
Weer iets gerustere
Kan me wel eens ineens bevliegen
Van OMG wat heb ik gedaan
En veel mensen zeggen dat ook tegen je natuurlijk.
Gevaarlijk alleen etc.
Maar ik heb er vertrouwen in.
OrangeDaisy schreef:Uit de verhalen hier haal ik inderdaad dat ik niet bang hoef te zijn dat ik geen aanspraak krijg, maar ik heb natuurlijk niemand om mijn ervaringen echt mee te delen.
ervaringen delen is met Weblogs, Facebook etc niet zo'n probleem. Maar snap wel wat je bedoelt hoor.. soms wil je gewoon tegen iemand aan kunnen kletsen hoe mooi het allemaal is (of niet mooi - dat kan ook )
Ik (vrouw, 39) ben afgelopen juni voor het eerst alleen op vakantie geweest naar NY. Ook ik vond het alleen eten inderdaad het grootste nadeel. Aan de bar eten is een goede tip. Ik kocht vaak "take out" en at dit in een parkje of zo op. Heerlijk mensen kijkend.
Maar dit weegt niet op tegen het voordeel dat jij je eigen route en tempo kunt bepalen.
Om mijn ervaringen met het thuisfront te kunnen delen gebruikte ik "Facetime". Kun je al pratend beelden laten zien van de plek waar je op dat moment bent.
Chris en Gerda, ik wens jullie veel plezier met de voorbereidingen en de reis zelf.
En ik hoor graag hoe SF is bevallen, staat ook nog op mijn verlanglijstje.
Niet echt vergelijkbaar, maar afgelopen zomer heb ik ook enkele dagen alleen gereisd in Amerika, (Washington DC) als 23jarige vrouw. Het lastigste vond ik inderdaad het eten. Ik had net iets te vaak McDonalds op in die dagen dat ik alleen was . Ik wou toen m'n "angst" overwinnen (had echt nog nooit alleen een restaurant binnengestapt), en stapte erg moedig een chinees restaurant binnen, alleen. Dat viel wat tegen, binnen 5 minuten vroeg men me zeker 3 keer of ik alleen was en of er gezelschap op me wachtte binnen. Ik schrok hier wel van, ik dacht dat het in de VS normaal was om alleen te eten? Ik zat toen inderdaad aan de bar. Maar het was niet zo'n leuke ervaring. Misschien had het er mee te maken dat ik er jonger uit zie dan mijn leeftijd (volgens velen toch), en dat ze niet gewoon zijn dan zo'n "jong meisje" alleen komt eten in hun restaurant ofzo... Zo fancy was het er nu ook niet trouwens. Ze waren ook zo overdreven vriendelijk waardoor het voor mij aanvoelde alsof ze medelijden met me hadden . Maar dat zal wel in mn hoofd gezeten hebben, omdat ik zelf al snel denk dat het zielig is alleen te eten (is het niet, I know) en ze zijn in Amerika eenmaal zo vriendelijk.
Maar zal vast goed meevallen hoor, je krijgt af en toe wel mensen die tegen je babbelen en je doet gewoon je eigen zin.
In de meeste 'echte' restaurants wordt je bij binnenkomst altijd begroet door een persoon die over het uitdelen van de tafels gaat en je kunt dan gewoon vragen of ze eenlingen bij elkaar zetten. Een 'communal/community table' of zoiets heet dat. Ben het niet vaak tegengekomen (reis al een 30 jaar nauwelijks meer alleen), maar in steden als New York en San Francisco (en Boston, waar me dat eens is overkomen) zullen er ongetwijfeld dat soort gelegenheden zijn. Kan in ieder geval geen kwaad om te vragen.
Als je in je eentje aan een tafel zit, kun je natuurlijk altijd een boek meenemen, zie ik ook wel eens.
Of inderdaad aan de bar gaan zitten. Heb je in ieder geval wat aanspraak aan de barvrouw/-man.
Als ik weleens alleen in een restaurant eet heb ik altijd een boekje of magazine bij me of gewoon mijn iPhone of iPad en dan lees ik onder het eten. Op die manier ben je toch bezig en kun je ook een hapje eten zonder dat je je ongemakkelijk voelt.
Ik denk dat als je er zelf heel onzeker over bent je ook meer dingen gaat zien die er helemaal niet zijn. Is toch niets mis mee? Lekker een hapje eten in je uppie, je bent gewoon een betalende klant hoor net als anderen, daar is niets raars aan
Toen ik jonger was heb ik jarenlang alleen gereisd over een groot deel van de wereld, toen met relaties, en nu m'n man is overleden doe ik het weer alleen. Een ding waar ik altijd voor zorg is dat ik een hotel heb waar de ingang van de kamers binnen is en niet aan een galerij. Met alleen eten heb ik geen probleem. Als ik op doorreis ben, zoek ik iets in de buurt van het hotel, maar als ik ergens een paar dagen ben, zoek ik een goed restaurant. Had vorig jaar in Florence, Oregon, een hele gezellig avond in een klein, vrij luxe, restaurant, waar ik aan de bar was gaan zitten, met een heel gevarieerd gezelschap - - sommigen woonden daar, en de rest kwam van overal in Amerika. Het eten was heerlijk, en we hebben tot sluitenstijd zitten praten.
Ik verheug me er nu al enorm op dat ik 1 april weer in de auto stap voor een ongeveer 6 weken lange rit, de helft alleen, van Phoenix, via Tennessee, Virginia, DC, naar New York (en natuurlijk weer terug). Heerlijk! Als gezelschap heb ik altijd m'n boeken op CD bij me. Je weet nooit wie of wat je onderweg tegenkomt, en dat maakt het zo leuk.
Veel plezier!!!
Lust is easy. Love is hard. Like is most important.
Ik reis ook altijd alleen en vond het soms best moeilijk om in in m'n uppie een restaurant binnen te stappen. Tegenwoordig ga ik ook altijd aan de bar zitten, maar als die er niet is dan vraag ik naar een tafeltje bij het raam of een booth ofzo. Bij de bar krijg je altijd aanspraak, en als ik aan een tafeltje zit heb ik altijd wel mijn tablet of een boek bij me.
Soms wordt je inderdaad aangestaard, soms is dat enkel je eigen onzekerheid. Over het algemeen vinden mensen het niet raar of zielig, maar er zullen altijd mensen zijn die dat wel vinden, terwijl anderen je juist stoer vinden. En soms gebeurd er iets leuks, juist omdat je alleen bent. Zo ben ik een keer uitgenodigd door een reporter van CNN voor een achter de schermen tour, heb ik meerdere keren een gratis maaltijd gekregen en interessante mensen ontmoet waarvan ik met sommige nog steeds contact heb.
Ik reis sinds de dag dat ik alleen mag reizen al alleen.
Aankomend juni reis ik voor de vijfde keer alleen naar Amerika.
Ik ga voor de 4e keer met een huurauto op reis.
Ik vind het eigenlijk best heerlijk om alleen op vakantie te gaan. Gaan en staan wanneer je wilt zonder rekening te hoeven houden met anderen.
Ik weet zeker dat als ik met anderen was, dat ik dan veel minder zou zien en dat ik veel meer vrije dagen nodig heb om de dingen te zien die ik alleen heb kunnen zien.
Alleen eten in je uppie vind ik een beetje zielig. Daarom ga ik ook bijna nooit naar restaurants omdat ik dat een beetje eenzaam vind.
Ik reis alleen omdat mijn vrienden helaas andere interesses hebben als het gaat om vakantie.
tetouani schreef:
Alleen eten in je uppie vind ik een beetje zielig. Daarom ga ik ook bijna nooit naar restaurants omdat ik dat een beetje eenzaam vind.
Als Gepke weg is naar Nederland ga ik best wel vaak alleen uit eten. Ik ga dan meestal aan de bar zitten, want daar heb ik aanspraak en in mijn eentje heb ik geen booth of tafel nodig. Vrijwel elke restaurant heeft zo'n bar waar je aan kunt zitten en eten, van de simpele buurt eateries tot chains als Outback, Red Lobster of Chili's. Voordeel is dat aan de bar je meestal gewoon kunt gaan zitten zonder eerst te wachten tot de hostess je naar je tafel brengt, dus geen wachtijden tenzij het heel druk is. In mijn ervaring is daar niets "zielig's" aan, heel veel mensen die alleen eten zie je daar dus het is altijd hardstikke gezellig.
Ik reis ook vaak alleen en heb met alleen eten geen moeite. Had ik in het begin wel maar dat is over gegaan. Ik kom daar om te eten en als iemand wil kijken dan moet die dat vooral doen. Iedereen zit daar voor hetzelfde doel: eten ! Ik neem vaak wel iets mee als bv een Nationale Park krant of routebeschrijving wat ik kan lezen/bestuderen als het lang wachten is tussen bv een voor en hoofdgerecht.
Ik heb 1x in een restaurant meegemaakt dat ze aan een tafel bij andere mensen gingen vragen of de plek die daar nog vrij was door iemand anders gebruikt mocht worden. Was een aparte ervaring maar wel leuk ! Weet alleen niet meer precies waar dat was.
Ben ook van plan om alleen richting de VS te vertrekken. Eerst een korte studie van 3 maanden en daarna 2 maanden rond trekken. Ik wapen me anders tegen de "eenzaamheid", ik ben van plan om te gaan couchsurfen. Gewoon bij mensen thuis op de bank slapen, een gratis slaapplek, een beste gids en uiteindelijk een extra vriend erbij?
Ik vindt het heerlijk,alleen reizen.
Je bepaalt je eigen tempo, ziet alleen wat je wilt zien, perfect.
Alleen eten heb ik geen moeite mee, je komt als betalende klant binnen, niks raars.
Waar ik wel altijd op let is de plekken waar ik overnacht, ik zorg als het even kan wel dat ik in de avond wat mensen kan spreken, een bar of zo, want als je vanaf een uur of 5 alleen op een motelkamer zit kan het behoorlijk saai worden.
The views and comments posted in these fora are personal and do not necessarily represent the those of the Management of AllesAmerika.com Forum.
The Management of AllesAmerika.com Forum does not, under any circumstances whatsoever, accept any responsibility for any advice, or recommentations, made by, or implied by, any member or guest vistor of AllesAmerika.com Forum that results in any loss whatsoever in any manner to a member of AllesAmerika.com Forum, or to any other person.
Furthermore, the Management of AllesAmerika.com Forum is not, and cannot be, responsible for the content of any other Internet site(s) that have been linked to from AllesAmerika.com Forum.
.
. Ik wou toen m'n "angst" overwinnen (had echt nog nooit alleen een restaurant binnengestapt), en stapte erg moedig een chinees restaurant binnen, alleen. Dat viel wat tegen, binnen 5 minuten vroeg men me zeker 3 keer of ik alleen was en of er gezelschap op me wachtte binnen. Ik schrok hier wel van, ik dacht dat het in de VS normaal was om alleen te eten? Ik zat toen inderdaad aan de bar. Maar het was niet zo'n leuke ervaring. Misschien had het er mee te maken dat ik er jonger uit zie dan mijn leeftijd (volgens velen toch), en dat ze niet gewoon zijn dan zo'n "jong meisje" alleen komt eten in hun restaurant ofzo... Zo fancy was het er nu ook niet trouwens. Ze waren ook zo overdreven vriendelijk waardoor het voor mij aanvoelde alsof ze medelijden met me hadden 
. Maar dat zal wel in mn hoofd gezeten hebben, omdat ik zelf al snel denk dat het zielig is alleen te eten (is het niet, I know) en ze zijn in Amerika eenmaal zo vriendelijk. 
