Hockey schreef:Het advies van roelb is goed bedoeld, maar lijkt mij zeer onverstandig. Je overtreedt dan feitelijk de regels in 2 landen. En als je in de VS gepakt wordt is jouw man ook zijn visum (en dus baan) kwijt.
Zolang je maar netjes belasting betaalt is je enige verzuim dat je je langdurige afwezigheid (langer dan 1 jaar of meer dan 8 maanden per jaar) niet hebt gemeld aan je gemeente. Maar je hebt Nederlandse klanten, dus ik neem aan dat je ook nog wel eens in Nederland bent. En zolang je gewoon nog een woonadres hebt lijkt hier mij niets aan de hand.En zoals ik aangaf: zorg er wel voor dat je ook echt kunt wonen op je Nederlandse woonadres.
Vervolgens gaf ik ook aan dat ik niet weet wat de regels voor dat H4 visum zijn en of er een eis is om je daadwerkelijk primair te vestigen in de US en alle banden met het oude land door te snijden. Als dat /niet/ het geval is is het dus helemaal geen bezwaar om formeel nog in Nederland te blijven wonen. Je bent dan gewoon langdurig op bezoek. En inderdaad, dan /mag/ je niet werken (en formeel dus ook niet voor je Nederlandse werkgever of eigen bedrijf), maar niemand zal er een probleem mee hebben als je op je laptop bezig bent. Immers, in de meest stricte interpretatie mag een gemiddelde vakantieganger tijdens zijn of haar vakantie ook niet de telefoon opnemen als de baas belt, dat is immers ook werk. Maar werk verrichten op afstand vanaf een buitenlands verblijfadres is tegenwoordig echt dagelijkse praktijk en daar kraait geen haan naar. Je doet er ook helemaal niemand kwaad mee.
In deze geglobaliseerde wereld loopt de wetgeving helaas nog wat achter. Waar werk vroeger ook vrijwel altijd locatiegebonden arbeid was is dat helemaal niet meer het geval. Dit soort werkzaamheden op afstand kun je nu opeens overal ter wereld uitvoeren, met alleen een laptop en een internet verbinding. Dat is een ontwikkeling die al 20 jaar oud is, maar pas de laatste jaren echt voor een grote groep mensen dagelijkse praktijk wordt. Het zal nog wel even duren voordat ook de wetgeving daarop is aangepast.
Het hele concept achter de immigratiewetgeving houdt (nog) geen rekening met werk dat je zittend in je stoel in de USA feitelijk arbeid kunt verrichten in Nederland. Dus waar men arbeid verbied bedoelde men natuurlijk arbeid /in/ de USA. Niet arbeid die je feitelijk /in/ Nederland uitvoert, maar toevallig zelf op het strand ligt in je vakantieland of terwijl je verblijft bij je man in de USA. Natuurlijk, ook vroeger was dat wel mogelijk maar was het zeer beperkt. Je zou bijvoorbeeld telefonisch contact kunnen houden met medewerkers, collegea of klanten. Feitelijk is dat ook werk en mocht en mag dus ook niet. Sterker nog, als je nadenkt over werk ben je in feite aan het werk. Zeker in creatieve beroepen, wetenschap, maar ook bijvoorbeeld bij ontwerpklussen in technische vakgebieden bestaat een groot deel van het werk uit denken. En ondanks dat het feitelijk werk is zal echt niemand je het land uitzetten als je 's nachts wakker wordt, je blocnote pakt en iets op papier zet. Immers, eigenlijk verricht je die arbeid feitelijk in Nederland, want daar heb je er uiteindelijk economisch voordeel van.
Nogmaals, ik zou je er echt niet druk over maken - je doet er immers niemand kwaad mee in de US en handelt ook niet in strijd met het idee van de wetgeving. Immers, je werkt niet in de USA in de klassieke zin van het woord: je bezet geen arbeidsplaatsen daar. Niemand zal het huis van je man komen binnenvallen en inspecteren of er op jouw laptop werk is gedaan voor een Nederlands bedrijf. En of je nu achter het fornuis staat, in de tuin een boekje leest, aan het browsen bent of op je laptop of blocnote productief bezig bent voor je Nederlandse bedrijf maakt voor de USA in feite niets uit - het heeft geen enkele invloed op de economie van de US.
En ook in Nederland doe je niets verkeerd en benadeel je niemand - je woont er immers en betaalt netjes je belastingen. Dat je je werkzaamheden uitvoert terwijl je zelf op een verblijfsadres in het buitenland zit mag natuurlijk gewoon. Het maakt voor de Nederlandse overheid geen verschil of jij met je laptop achter je bureau in Nederland zit, op een zeilboot midden op de oceaan, op je vakantieadres in Timboektoe of bij je man in de USA - zolang jij als Nederlandse ondernemer of als Nederlander in dienst bij je eigen Nederlandse BV werkt voor Nederlandse klanten is er geen sprake van grensoverschrijdende arbeid. En of je er dan wel of niet voor kiest om bij je gemeente te melden dat je langere tijd in het buitenland verblijft doet er niet toe. Dat is een verplichting als je /verwacht/ langer dan een jaar of gedurende meer dan 8 maanden per jaar weg te zijn. Tja, ik weet niet hoe vaak je terugkomt in NL.
Het wordt natuurlijk anders als je in de USA een kantoor gaat huren en in de US bijvoorbeeld klanten of personeel gaat werven. Of als je gebruik gaat maken van sociale voorzieningen in Nederland (uitkering, bijstand, etc). Want dan ga je anderen benadelen. Maar zolang je in Nederland nog gewoon een woonadres hebt, belasting betaalt, geen gebruik maakt (want dat zou wel heel erg naar misbruik neigen) van sociale voorzieningen en in de USA geen ecomische activiteiten onderneemt maar inderdaad alleen maar achter de keukentafel werk verricht in NL zie ik echt geen issue.
