Het is al even geleden dat ik hier wat heb geschreven, maar ik wil toch even een korte update geven.
Wat betreft het adres:
We hebben uiteindelijk - in overleg met de advocate - besloten om het adres van Cory zijn zus te gebruiken.
Hiermee was het probleem omtrent de P.O. box situatie niet opgelost, omdat de USCIS in principe geen P.O. box accepteert.
Helaas was 'the physical address' van het hotel ook geen optie, omdat die per definitie geen post ontvangen tenzij 't van FedEx of UPS is.
Uiteindelijk hebben we de advocate online het adres laten wijzigen in dat van Cory zijn zus, ondanks dat het een P.O. box is.
We wilden zien of dat ze het bij uitzondering toch zouden accepteren en dan liever die P.O. box waar alleen wij en zijn zus toegang toe hebben, dan de P.O. box van het hotel waar in principe iedere medewerker toegang toe heeft zodra zij de post halen. Een geluk dat we van de USCIS een bevestiging hebben gekregen dat het adres veranderd en geaccepteerd is.
Wat betreft mijn V.S. bezoek in januari:
Ik had in eerste instantie een verblijf gepland van 12 dagen, omdat ik twee weken vrij kon krijgen van mijn werk en ik geen onnodige argwaan wilde wekken bij de douane.
We hadden een fijne twee weken in Winter Park gehad en ook nog een aantal dagen in Denver geweest, toen we de huurauto terug moesten brengen bij het vliegveld en ik weer naar huis moest. Ware het niet dat we de avond daarvoor een gesprek hadden gehad, waarin ik duidelijk maakte dat ik eigenlijk nog niet naar huis wilde.
(Tsja... logisch lijkt mij, als je elkaar van de afgelopen 6 maanden maar 4 weken hebt gezien.)
We hebben toen we naar het vliegveld gingen de auto teruggebracht en nagevraagd of ik mijn verlijf eventueel met een week zou kunnen verlengen.
Natuurlijk kon dat - tegen een kleine vergoeding weliswaar - maar ik zou dus een week langer blijven.
We hebben die week geen huurauto meer gehad, maar gelukkig rijden er van/naar het hotel en het dorp bussen gedurende het winterseizoen.
Helaas kwam er aan die week sneller een eind dan gehoopt, want zoals wij zeggen 'times fly when you're having fun'.
Ik moest toch echt terug naar huis...
De shuttle naar het vliegveld kwam mij 's ochtends ophalen en ik heb me tijdens de 2-uur durende rit goed gehouden al zeg ik het zelf.
Uiteindelijk aangekomen netjes ingecheckt, koffer afgegeven en richting mijn gate gegaan.
Toen ik bij mijn gate aankwam kreeg ik helaas een paniekaanval. Ik had echt het gevoel dat ik dit niet nog een keer maanden kon doen.
Naar huis gaan en elkaar niet zien, wachtende op het verlossende woord of het visum goedgekeurd wordt of niet.
Kon ik niet nog een keer mijn verblijf verlengen? Kon ik hier niet gewoon afwachten? Het is tenslotte maar een maand voordat we iets horen als het goed is...
Mijn moeder gebeld, een lang (en duur) gesprek gevoerd over dat ik echt graag rechtsomkeerd zou maken en terug naar Cory zou gaan.
Ik had hem vijf keer geprobeerd te bellen, maar hij nam niet op. Een aantal sms-jes gestuud, maar hij stuurde niks terug. Dat kwam natuurlijk omdat hij aan 't werk was.
Uiteindelijk heb ik aan een medewerkster bij de gate gevraagd of ze het telefoonnummer van het hotel waar hij werkt op kon zoeken, zodat ik dat kon bellen.
Daarna heb ik het hotel gebeld, zijn werktelefoonnummer gekregen en hem nogmaals gebeld. Eindelijk nam hij op.
Ik heb nogmaals een lang (en duur) gesprek gevoerd en als ik zeker wist dat het geen problemen kon opleveren met de visumaanvraag kon ik navragen of ik mijn ticket nogmaals kon verzetten naar een latere datum. Ik zou dit doen naar een datum binnen de 90-dagen periode van het ESTA en navragen aan de advocate.
Het was helaas zondag, ik had haar nummer zo gauw niet bij de hand en dus moest ik het risico maar nemen om mijn ticket te veranderen en haar een dag later te informeren.
Punt was nu dat ik bij mijn gate stond, de mevrouw mij verwees naar 'customer service', terwijl het boarden over 1,5 uur zou beginnen.
Kom ik aan bij 'customer service', zie ik een eindeloos lange rij... Uiteindelijk heb ik ook daadwerkelijk 1,5 uur in de rij gestaan voordat ik aan de beurt was.
De vrouw achter de balie moest alleen navraag doen of ik mijn ticket kon verzetten en ze hebben mijn ESTA nogmaals na moeten kijken.
Gelukkig is ook dat goedgekomen en ben ik op dit moment nog steeds in de V.S. en is mijn terugvlucht 18 april (tenzij ik eerder terug moet i.v.m. het interview voor het visum).
Natuurlijk heb ik de volgende dag nog voor de zekerheid nagevraagd bij de advocate of dit voor problemen kan zorgen, maar volgens haar is alles in orde en is er geen probleem als ik binnen de 90-dagen periode van mijn ESTA blijf. Heb hierna ook meteen mijn collega gebeld om alles uit te leggen en alles te regelen m.b.t. en ik mag wel zeggen dat ik de meest fantastische collega's heb die er bestaan, want niemand heeft er problemen mee en ze wensen mij het allerbeste de komende tijd.
Ik ben zo blij dat ik nu in principe kan afwachten terwijl ik toch bij Cory ben. Dit maakt het wachten toch een stuk draaglijker.
