Marceljesse schreef:Amen!ronald87 schreef:Sandy en Houston,
jullie reacties lezende realiseer ik me opeens: ik ben niet alleen in dit land, er zijn er meer die zo'n enorme drang naar Amerika hebben. Jammer genoeg kom je zulke personen zelden tegen in je dagelijks leven, waardoor het lijkt alsof jij de enige bent die zo van Amerika houd, terwijl iedereen maar door blijft zeuren wat je in godsnaam in dat land wilt (laatst weer met die schietpartij in Pennsylvania, mensen komop, in NL is zeker ook niet alles tiptop in orde!!).
Ik heb me na m'n weekjes in Seattle lang down gevoeld omdat ik niet daar, maar hier in NL woon...
Dat ik me eigenlijk heel goed thuisvoelde in Amerika en niets liever had gedaan dan er langer te blijven, maar toch aan NL vastzit voor opleiding e.d. Dat is soms frusterend. Ik heb het ook in NL best goed, het gaat super goed met mijn studie, ik werk er 2 dagen in de week naast in een winkel, alles gaat prima verder. Toch blijft Amerika trekken...
Niets meer aan toe te voegen. Het is soms zo erg dat ik mijn baan, met goede vooruitzichten, zo in zou ruilen voor een veel lagere positie in amerika.
Ik sluit me hier geheel bij aan. Zowel het verhaal van Sandy en Houston... als de opmerking van Marceljesse.
Aan de ene kant best vreemd dat een land zoveel emoties bij een mens los kan maken. Maar wel fijn te weten dat er inderdaad meer zijn met hetzelfde gevoel. Ik kan zelf spontaan emotioneel worden als ik the Star Spangled Banner hoor. Zo raar want dat heb ik met het NL volkslied dus niet echt. Maar goed.