CR1 visumproces

[Malaika1st]

Ik volg je ook! Fijn om iemand anders zijn verhaal te lezen.

En jullie hebben bijna het interview. Hoe kijk je er tegen aan?
Wij hebben vandaag de uitnodiging binnen gehad. Expres voor in augustus. Ze doen het zo kort mogelijk voor ons vertrek.

[smittenimmigrant]

@ Steffen
Ja, wij merken alletwee dat het hele idee van 'hier afsluiten en daar opnieuw beginnen' toch mentaal best veeleisend is. Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als we daar eenmaal aangekomen zijn. Het zal, zoals je al zegt, vast niet meevallen. Aan de andere kant, ik heb er echt veel zin in!

Het zal vast goedkomen met het interview

@ Malaika
Ik heb gisteren alle kopieën van onze eerder verstuurde pakketten in een grote ordner gedaan om ze makkelijk mee te nemen naar het consulaat. Het past niet allemaal (want het is te veel papier), maar ik kan nu wel alles op de juiste volgorde laten zien. Ik heb ook nog wat niet eerder opgestuurde spullen ingepakt, zoals het getekende huurcontract voor de nieuwe flat, om te bewijzen dat mijn man zich echt weer in de VS wil vestigen.

Ik heb er wel vertrouwen in dat ze mij een visum willen geven. Het proces is tot nu toe heel voorspoedig verlopen, we hebben van geen enkele instantie vragen om extra bewijs gehad. Ik denk dat als een consulair medewerker een paar minuten met ons praat, het vast duidelijk wordt dat we serieuze mensen zijn die hun zaakjes goed voor elkaar hebben. Ik kan ook weinig anders denken, dus wie weet valt het tegen..

Natuurlijk ben ik wel zenuwachtig, maar dat is meer over het hele 'als ik maar niet te laat ben, als ik maar niets vergeet, als ik maar niet uit zenuwen iets heel doms zeg' dan dat ik echt denk dat we afgekeurd worden omdat ze fraude vermoeden of niet geloven dat we ons echt daar gaan vestigen.

[Malaika1st]

Ben benieuwd hoe het gaat of gegaan is vandaag. Wilde je in ieder geval weten dat ik al de hele dag aan je denk.

[smittenimmigrant]

@ Malaika, wat aardig dat je dat nog even laat weten. Ik heb wel peentjes gezweten, maar het is zo leuk om te merken dat mensen meeleven.

Hieronder dan maar een klein verslagje van het interview.

Nou, he he, ik ben weer thuis. Zonder paspoort, maar met de belofte dat het volgende week mét een visum erin wordt bezorgd. *squee*!



Toen wij om 13.00 uur voor het consulaat gingen zitten, waren we de eersten. In het volgende kwartier kwamen er nog vrij snel mensen bij, tot er toch wel een man of twintig stond. De beveiligingsmedewerker instrueerde iedereen om een rij te vormen, wat met enige moeite lukte.

Om half twee kwam een andere beveiligingsmedewerker naar buiten en hij vroeg naar die mensen die om half twee een afspraak hadden en die geen electronische apparaten bij zich hadden. Ikke, ikke, ikke! De beveligingsmedewerker gaf toen aan dat alleen de 'applicant' naar binnen mocht. Manlief moest dus buiten blijven wachten, wat wij niet verwacht hadden. Vervolgens moest ik nog m'n afspraakbrief laten zien en toen mocht ik als eerste naar binnen. Tas door de scanner (en de ordner met 15 cm papier erin ook), schoenen uit, door de metaaldetector, ordner weer meenemen, tas achterlaten..

Toen doorgelopen naar de kleine ruimte rechts van de centrale wachtkamer, bij loket 5 m'n paspoort ingeleverd en vingerafdrukken gegeven.

Na twee minuten zitten mocht ik naar loket 6. Netjes met de rechterhand omhoog zweren dat ik was wie ik was en dat ik de waarheid zou vertellen. De consulair officier vroeg het volgende:

Is (naam man) je echtgenoot?
Wanneer zijn jullie getrouwd?
Hoe hebben jullie elkaar leren kennen? (daar vroeg hij op door, ik vertelde dat een vriendin van mij in een winkel werkte en hem daar leerde kennen, waarop hij wilde weten wat voor winkel dat dan was).
Waar willen jullie heen in de VS?
Wat gaan jullie daar doen?
Wanneer willen jullie weg?

Toen zei hij dat het er allemaal prima uitzag en dat ik in de loop van volgende week mn paspoort opgestuurd zou krijgen. Hij heeft misschien drie minuten met me gepraat, toen vod hij het al in orde. Mooi hoor

Lang geleden dat ik zo zenuwachtig was. Ik ben er helemaal bek af van. Enfin. Alles is goed gegaan en ik ben blij.

[Dbacks2]

OOOOoooo wanneer zijn jullie getrouwd.... dat ga ik op mijn hand schrijven voor het geval ze het mij ook vragen...Na dik 20 jaar weet ik het nog steeds niet

Jullie zijn weer een grote stap verder!!

Waren jullie al inge-ent voor Hep A/B ?? En had je geen bewijs meer van de DTP of moest die sowieso? Wij zijn een beetje aan het zoeken om al tevoren te laten prikken... dan kan het op kosten van de verzekering, scheelt toch veel als je met z'n zessen bent...

[smittenimmigrant]

Ik hoefde geen Hep A of B. En volgens mij krijg je de booster DTP altijd als je laatste meer dan tien jaar geleden is. Ik had m'n inentingsboekje mee, en daar stond (m.u.v. een meningitis-inenting van 13 jaar geleden) alles in wat ik ooit gehad heb. Dat was het enige.

Verder denk ik dat ze mij naar onze trouwdatum vroegen omdat ik een 'spousal visum' krijg (mijn man is Amerikaan en mag dus altijd terug naar huis, maar ik moet een visum hebben om mee te mogen, wat dus aangevraagd word op basis van ons huwelijk). Ik heb dus ook moeten bewijzen dat we 'niet voor de green card' zijn getrouwd (en heb dus verklaringen en foto's op moeten sturen en weet ik het wat al niet).

Of ze DV-loterij winnaars ook naar hun trouwdatum gaan vragen weet ik niet

[Malaika1st]

Fijn dat je gesprek zo goed gegaan is!

Bij ons hebben ze helemaal niet gevraagd om foto's en verklaringen, vooraf dan, van ons huwelijk. Maar wellicht helpt het dat we kinderen hebben.
Aanvankelijk waren we gepartnerschapt en dat hebben we omgezet naar een huwelijk. Inmiddels zijn we ook over de twee jaar heen van het huwelijk dus ik krijg ook geen conditional gc meer.

[Steffen]

Om half twee kwam een andere beveiligingsmedewerker naar buiten en hij vroeg naar die mensen die om half twee een afspraak hadden en die geen electronische apparaten bij zich hadden. Ikke, ikke, ikke! De beveligingsmedewerker gaf toen aan dat alleen de 'applicant' naar binnen mocht. Manlief moest dus buiten blijven wachten, wat wij niet verwacht hadden.
.....
Lang geleden dat ik zo zenuwachtig was. Ik ben er helemaal bek af van. Enfin. Alles is goed gegaan en ik ben blij.

Gefeliciteerd! Hoewel jullie 'case' er goed uitzag is het toch iets om nerveus van te worden! Maar heel herkenbaar dat zenuwachtige gevoel en dan met 5 vragen te horen krijgen dat alles in orde is. Wel vreemd trouwens dat je man niet mee mocht. Dat is wellicht verandert, want wij mochten met zijn tweeen naar binnen.

Bij ons was het zo dat bij het eerste loket gevraagd werd of we nog zaken toe wilde voegen. Werden we toch nog even extra zenuwachtig van zeg! Toen maar mijn vrouw haar Amerikaanse rijbewijs overhandigd met het adres waar we (toevallig) ook zouden gaan wonen. Maar het verlossende antwoord is een super gevoel.

Veel succes met de laatste loodjes. Ook die kunnen weer een flinke tol eisen. Tot nu toe was het toeleven naar alles in orde maken om naar Amerika te mogen, nu pas zal het afscheid en afsluiten van Nederland komen. Wanneer is het vertrek gepland?

[smittenimmigrant]

@ Malalaika Volgens mij is het aanleveren van bewijs en foto's inderdaad geen voorschrift bij de formulieren, maar wordt het vaak wel aangeraden. Ik heb het proces volgens de instructies van visajourney.com afgehandeld en zij geven ook advies voor mensen uit 'high fraud' landen, waar het wel noodzakelijk is om dergelijke spullen mee te sturen als je niet direct afgewezen wilt worden (op grond van een 'niet bona fide huwelijk'). Als ik bekijk hoeveel spullen wij opstuurden in vergelijking met andere koppels die ik gisteren bij het consulaat zag, hebben we misschien wel veel te veel gedaan.

Het samen hebben van kinderen is in elk geval wel een zeer sterke vorm van bewijs van de 'validiteit' van je relatie, dus dat zal zeker helpen.

@ Steffen Ik wil je nog maar eens bedanken - ik heb zoveel aan jouw beschrijving van jullie proces gehad!

Hier is het afscheid nemen al in volle gang.

Vandaag hebben we de laatste spullen uit ons huis gehaald en zijn we bij mijn ouders in de logeerkamer beland (daar zit ik nu te internetten). Morgen naar de notaris voor de overdracht van ons huis. Vrijdag een afspraak met een verhuisbedrijf over het verschepen van wat dozen met memento's en dierbare bezittingen. Zondag is er een groot gedagzegmoment voor al onze vrienden en familie hier in Nederland. Op 10 juli vliegen we. Ons appartementje in Californië staat al op ons te wachten.

In de komende twee weken ga ik ook maar vast eens flink solliciteren, hopelijk kan ik dan ergens op gesprek als ik eenmaal ben aangekomen.

Trouwens: vandaag werd ook, véél eerder dan ik durfde hopen, mijn paspoort + visum + envelop voor de immigratieluitjes bezorgd. Dat is wel een opluchting want ik kreeg in het consulaat geen kans om een ander adres door te geven en ik was al bang dat ik de kopers van ons huis moest vragen om mijn paspoort voor me in ontvangst te nemen.

[Steffen]

Graag gedaan!

Succes maar ook veel plezier met de laatste loodjes/ dagen in Nederland. Wij hebben ook de laatste paar dagen bij mijn ouders gebivakeerd, da's toch een mooie afsluiter. Hoewel het er niet minder druk om werd

[Fellow2012]

Ik wens je veel success en geluk toe. Wat werk betreft zou ik het rustig aan opbouwen. Heb je reeds een SSN of moet je dat na aankomst aanvragen? SSN, rijbewijs, een (gezamenlijke)bankrekening, een strakke resume etc. Soms wil een bedrijf je meteen bellen voor een 'phone interview' en pas later een 'in-person interview'... dus eerst maar een Amerikaans cell-phone #. Ik had mijn CV 's avonds ge-upload en werd de volgende ochtend gebeld voor maar liefst 4 phone interviews telkens met een verschillende groep en pas na 2 weken hebben ze me een ticket gestuurd om naar hun hoofdvestiging te vliegen.

In de komende twee weken ga ik ook maar vast eens flink solliciteren, hopelijk kan ik dan ergens op gesprek als ik eenmaal ben aangekomen

[smittenimmigrant]

De aanvraag voor een SSN heb ik bij mijn ' immigrant visa petition' al gedaan. Ik hoop dat dus met een paar weken na aankomst te ontvangen / op te halen.

Verder kunnen we via de universiteit van mijn man een rekening openen bij een credit union(wat we liever doen dan bij een grote bank) en hebben we een aanbieding om via het 'family plan' van mijn schoonouders mobiele telefoons af te nemen, dus ook dat zal wel vrij snel na aankomst geregeld zijn.

Mijn eerste sollicitatie is de deur uit, en als ze een 'phone interview' willen, dan kan dat via een Skype-achtige dienst of op m'n Hollandse 06. Zou niet de eerste keer zijn dat ik een paar landen verderop sollicitatiegesprekken voer Mijn sector is niet zo in trek bij de recruiters, jammer genoeg, maar als ik zelf wat opstuur, zijn bedrijven vaak wel geïnteresseerd.

In ander nieuws..

Eerder deze week is het verhuisbedrijf (we doen zaken met Crown Relocations, en ik kan tot nu toe alleen maar goeds over ze zeggen) geweest en hebben ze onze boeken meegenomen. Ze vonden het maar lastig te geloven dat we zo weinig meenamen (ongeveer 2 kubieke meter, in totaal). 11 juli gaat onze bibliotheek een boot op. Spannend, hoor!

Ook hebben we inmiddels een afscheidsfeestje gehad. lekker picknicken in een park. Volgens mij waren er meer dan zestig mensen. Er werden ook best wel wat traantjes gelaten.

Het wooncomplex waar we intrekken heeft ook laten weten dat er waarschijnlijk wel een 'plot' vrij is om een volkstuintje op te beginnen. Ik wil zelf-gegroeide tomaten! En courgette's. En ik wil een avocadostruik (maar ik weet niet of dat kan). Oh, en ik wil een 'hummingbird feeder' op m'n balkon!

Nog vijf dagen en dan gaan we . W00000000t!

[Malaika1st]

Spannend, nog even en dan is het zo ver. Hoe voel je je?

[smittenimmigrant]

Even vanuit bed, op de telefoon: we zijn er klaar voor. Beetje nerveus, maar vooral zun in. Eerst nog ff slapen.

[Dbacks]

Een hele goede reis!! Tot snel online..

[smittenimmigrant]

Nou, we zijn er

Na een hele trits incheckproblemen (vermoedelijk veroorzaakt doordat Aer Lingus bij maatschappijen van twee verschillende allianties code shares had voor de drie verschillende onderdelen van de reis), zaten we eindelijk in het vliegtuig naar Dublin - onze eerste overstap. Toen kwam de grote schrik: tijdens de vlucht werd aangekondigd dat wij al in Ierland door de Amerikaanse CBP gecontroleerd zouden worden. Omdat wij op Dublin maar een uur overstaptijd hadden, zorgde dat bij ons voor klamme handjes. Nu moesten we niet alleen langs de transferbalie en door de beveiliging, maar ook door de douane en (in mijn geval) ook door de 'gewone' Amerikaanse immigratierij én de rij bij de afdeling 'admissibility'. Gelukkig heb ik wel m'n stempel gekregen en hebben we, door als idioten door het vliegveld te rennen, nog net de vlucht naar Chicago gehaald.

Daar hadden we, met twee uur overstap, ruim de tijd. Wel jammer dat het vliegtuig toen een uur heeft stilgestaan en naar drie verschillende startbanen is getaxied alvorens we een keer mochten opstijgen.

Eenmaal in San Francisco, bijna 24 uur na ons vertrek, hebben we een shuttle genomen naar het hotel. Daar lekker geslapen en vanmorgen zijn we vertrokken naar ons appartementje. Het was een grote meevaller. Van andere huurders in de regio had ik veel verhalen gehoord over vieze, schimmelige beige appartementen, maar ons plekje heeft lichte muren, redelijke lichtinval en is absoluut keurig. Da's het voordeel van van een universiteit huren, misschien.

Bij Target hebben we maar even de eerste benodigdheden gehaald. Natuurlijk werden de creditcards geweigerd (ondanks dat we gebeld hadden over de verhuizing) en dus hebben we in de winkel nog een boos telefoontje moeten plegen, maar uiteindelijk konden we alle medewerkers verbazen door, beladen met twee trekkersrugzakken vol met nieuwgekocht spul, de winkel uit te wandelen. Dat kennen ze duidelijk toch niet - lopend boodschappen doen .

We hebben gelijk maar een rekening aangevraagd bij de plaatselijke credit union, en een lokale eten-bezorg-site gevonden en uitgeprobeerd.

Morgen naar IKEA, hopelijk kunnen we dan een bed kopen. Langer dan écht noodzakelijk wil ik niet op de grond slapen. Oh ja. Jet-lag. Je zou t bijna vergeten, maar we doen ons best om wakker te blijven.

Laters!

[inge67]

Hey Smitten Zijn we met een paar daagjes verschil allebei aan ons Californisch avontuur begonnen!

Veel plezier met het geregel de komende dagen.Wij moeten nog op zoek naar een permanent verblijf en dat is voor mij wel heel erg belangrijk ivm met de school van Caroline.

Op welke universiteit gaat je man werken?

[smittenimmigrant]

Ja, leuk he? Ik lees op jullie blog ook mee, want jullie lopen steeds net een stapje voor.

Mijn man gaat niet werken, hij gaat (weer) studeren Ik word kostwinner (nou ja, dat hoop ik. Inmiddels heb ik vier sollicitaties verstuurd, maar ik heb nog niets teruggehoord). Hij doet een opleiding aan de University of Californië.

[Dbacks]

Jeetje, ben in gedachten vaak bij jullie en bij Inge67 & family. Probeer me dan alvast voor te stellen hoe dat dan gaat die eerste weken..
Lees graag jullie verhalen en alle tips

[Steffen]

Hoe is het eerste weekje verlopen?
Ik moest wel lachen toen je schreef dat je naar de IKEA ging voor een bed... hier is namelijk hetzelfde gebeurd. Haha.