"Vriendelijke" Amerikanen

[ned in MO]

DAn moet je de volgende keer als je de lift instapt gewoon op de knoppen van alle verdiepingen drukken. Kijken of er iemand tegen je begint te praten.

[USInsider]

NedinMo: Ik weet niet waarom dit zo leuk is, maar ik heb enorm gelachen !

[sabrinad]

merk wel dat de algemene mening van de belgen, zowel zij die er geweest zijn als zij die er nog niet geweest zijn, vaak is dat amerikanen "fake" zijn.

[Henriëtte]

DAn moet je de volgende keer als je de lift instapt gewoon op de knoppen van alle verdiepingen drukken. Kijken of er iemand tegen je begint te praten.

Een wat stijf aandoend Engels echtpaar in elk geval niet

In een baldadige bui zijn mijn dochter en ik ooit in een hotel in New York City zes trappen afgerend, waarbij mijn dochter op elke verdieping op het knopje van de lift duwde. Man en zoon zaten in de (ongelooflijke trage) lift, die dus op elke etage stopte. Wat dochterlief en ik niet wisten, dat was dat op een van de bovenste verdiepingen een Engels echtpaar in de lift was gestapt, en dat stel begon bij elke stop zuurder te kijken. En man en zoon maar heel neutraal voor zich uit blijven kijken (terwijl die al lang beseften wie de schuldigen waren).

Moest hier naar aanleiding van jouw opmerking dus echt even aan terugdenken....... 't Is al bijna 10 jaar geleden maar ik zit hier nu nog met een big smile achter m'n computer bij die herinnering!

[ned in MO]

[Petra/VS]

merk wel dat de algemene mening van de belgen, zowel zij die er geweest zijn als zij die er nog niet geweest zijn, vaak is dat amerikanen "fake" zijn.

Grappig dat niemand hierop reageert. Ik ben getrouwd met een Amerikaan en ik ken niemand, die minder "fake" is. Ja, voor Nederlandse begrippen en zelfs voor mij soms is hij wel heel erg enthousiast over dingen, maar dat is hij ook echt. Ik moet mezelf daar zelfs na meer dan 25 jaar samen nog weleens op wijzen. Er is niets "fake" aan, dat enthousiasme is gewoon een deel van hem. En een heel goede tegenhanger voor mijn vaak nogal zwarte kijk op dingen .

[Pascal]

Ben op dit moment zelf in de states en nav dit draadje eens wat beter gaan opletten op sommige dingen.
Ik haal er maar een aan en dat is in restaurants.

Ze zijn zo vriendelijk bij het binnenkomen, maar heb nu al enkele malen bemerkt dat wanneer je naar buiten gaat en ze dus jouw centen op zak hebben dat er bij de mensen die aan de deur staan om de gasten te begroeten, reserveringen aan te nemen en je naar de tafels te brengen, ze niet eens meer opkijken.
Al zeg je zelf niets meer en wil je zo nog even vriendelijk knikken, doen ze plots of ze met iets dringends bezig zijn.

En dat kan ik me in België dan weer niet voorstellen, daar zouden ze nog es speciaal goedenavond of zo na'roepen'.

[Ziva]

Er zit nogal een verschil tussen enthousiast zijn (en ik denk dat jouw man dat is Petra, zijn stralende lach alleen is al bewijs genoeg volgens mij ) en "fake" zijn of "fake" overkomen. Ik vind het nogal een uitspraak dat iemand fake is. Dat kun je volgens mij alleen beoordelen als je iemand redelijk goed kent.

Fake overkomen is weer iets anders en ik denk dat dit hier bedoeld wordt. Een voorbeeld is iemand in een winkel die je helpt en die heel enthousiast reageert op iets wat je zegt. Dat zijn voor mij ook wel momenten dat ik denk "goh wat overdreven". Maar zelfs dan weet je nog steeds niet of iemand echt fake is of dat hij doet alsof, je kent iemand toch niet? En dan blijf ik van mening dat ik liever iemand voor me heb die overdreven enthousiast/fake reageert dan iemand die niet eens vraagt of hij kan helpen of me niet eens goedendag wenst

[dimona]

Het klopt wel een beetje wat je zegt Pascal. Op het moment dat ze je credit card komen terugbrengen, wordt er vaak afscheid van je genomen, en dan ben je verder buiten beeld, al zijn er ook wel restaurants waar ze je een prettige avond wensen als je de zaak uitloopt. Ik heb datzelfde trouwens ook vaak aan de kassa van supermarkten. Kassabon = afscheid, terwijl ik vaak nog even "dag" roep als ik wegloop. "Heb je die rare vrouw uit Denmark weer"

[dimona]

De gemiddelde toerist loopt vooral tegen mensen aan die iets aan hem/haar willen verdienen, en ja, dan kan ik me wel iets voorstellen dat het beeld ontstaat dat Amerikanen fake zijn. Je maakt mij niet wijs dat die serveerster die iedere keer met een brede glimlach aan onze tafel staat, er de rest van haar leven ook zo bijloopt. Niemand is altijd blij.

[Pascal]

Ik heb datzelfde trouwens ook vaak aan de kassa van supermarkten. Kassabon = afscheid, terwijl ik vaak nog even "dag" roep als ik wegloop.

nu jij dit hier zo neerschrijft komt me dat plots heel duidelijk voor ogen. Waarmee ik dus wil zeggen, ook al meegemaakt. Maar dan meer al je je 6 tasjes meepakt voor je 8 producten die je hebt gekocht, opneemt en ze bedankt.
Maar inderdaad, alles wat na die bon komt is zo van huh, I moved on honey, why don't you do the same

[Petra/VS]

De gemiddelde toerist loopt vooral tegen mensen aan die iets aan hem/haar willen verdienen, en ja, dan kan ik me wel iets voorstellen dat het beeld ontstaat dat Amerikanen fake zijn. Je maakt mij niet wijs dat die serveerster die iedere keer met een brede glimlach aan onze tafel staat, er de rest van haar leven ook zo bijloopt. Niemand is altijd blij.

Nee, dat is natuurlijk waar, maar de "gemiddelde" toerist hier gaat toch niet alleen maar uit eten, lijkt me. Als wij op reis zijn hebben we heus wel meer contact met de plaatselijke bevolking dan alleen in restaurants. Mensen hier zijn (en zelfs in restaurants, want onze dochter is ook serveerster geweest en echt niet fake vriendelijk) gewoon open, denk ik. Onbevangen, misschien? Ik weet het niet, maar ik kan me voorstellen dat het overdreven of fake overkomt, terwijl het dat niet is. Wil niet zeggen dat iedereen in winkels of restaurants zo is, maar eerlijk gezegd gaan wij heel vaak uit eten hier en op mij komt de houding van de bediening niet "fake" over. Maar ja, 1. ik heb jarenlang in de service industrie hier in Amerika gewerkt en mensen hier lessen in "customer service" gegeven bij American Express en 2. heb dus die al hierboven beschreven man (vanavond werden we trouwens bedankt voor ons komen door de hostesses van PF Changs en dat heb ik ook al heel vaak meegemaakt, dus ik vind het ook onzin dat men opeens niet meer aardig is na ontvangst van het geld (waar de hosts en hostesses toch al niets van kregen, overigens, en de mensen bij de kassa's in supermarkten ook niet).
Persoonlijk denk ik dat er onderscheid gemaakt moet worden tussen klantvriendelijkheid die in service georienteerde bedrijven wordt aangeleerd en daardoor misschien "fake" is en hoe mensen zich hier over het algemeen gedragen.
Moet ik er eerlijkheidshalve bijschrijven dat wij de afgelopen reizen naar Europa ook voornamelijk zeer nette medewerkers in hotels en restaurants zijn tegengekomen en ook erg leuke gesprekken met lokale bewoners. Dus geen "Europa is niet zo", "Amerika (en Canada daarbij) is zo" van hier .

Het zal ook iets cultureels zijn, want kijk naar shows als Restaurant Stakeout en Mystery DIners, helemaal gebaseerd op de service in een restaurant, niet eens kijkend naar de kwaliteit van het eten (en omgekeerd zijn er ook allerlei shows, die juist met de kwaliteit te maken hebben, laat wel zien hoe uit eten gaan deel is van deze cultuur, ook iets heel anders dan in de Benelux).

[dimona]

Ik denk ook niet dat het zo is van "geld is binnen, dus nu interesseert het me verder niet meer" want als ze die credit card terugbrengt, dan heb ik mijn fooi nog niet gegeven. Het is volgens mij gewoon een normale gang van zaken dat je op dat moment afscheid neemt van je serveerster. Er zijn inderdaad genoeg restaurants waar ze wel nog even wat zeggen als je effektief het pand verlaat, maar bij de Pizzahut, Double T Diner, Applebees e.d. is het na die credit card overhandiging echt gedaan.

[sachasenne]

Ik denk dat het er ook vanaf hangt hoe dikwijls je al in de states geweest bent.
Toen wij er in 2007 de eerste keer waren, was dat voor ons op zn minst een lichtelijk kultuurverschil.
We waren ontdaan hoe snel de borden werden weggehaald, zelfs als ik nog aan het eten was werd de rest afgeruimd. We wisten niet wat er gebeurde
En in de winkels kregen we de vraag how are you today. Wat moesten we daar nu mee? En hoe zat het eten in elkaar? Een slaatje dat je voor je hoofdgerecht eet? En die sides , ook zo iets raars.

Nu, na de negende keer , zien we die vriendelijkheid bij de bediening heel anders. Meer als dat dit gewoon een onderdeel is van de gang van zaken in een restaurant/winkel. Ook het afruimen kunnen we begrijpen omdat het gaan eten een heel andere betekenis heeft dan in B. Veel mensen maken geen eten thuis en willen gewoon gaan eten, op, en vertrekken. Wat voor ons eerst heel fake leek, is nu gewoon een onderdeel van gewoontes in de US. Het is niet fake, het is gewoon anders.

OT maar hetzelfde met fooien. Je mag dat niet zien als een soort 'extra' als in B. Want dat is het niet. Het is gewoon onderdeel van je rekening. Ook hier zien we nu anders tegenaan.

En de mensen die je tegenkomt maken inderdaad sneller een 'praatje' als in Belgie. Maar ook oppervlakkiger. En daar is niets mis mee, het is gewoon een andere manier van omgaan.

Of de mensen nu vriendelijker zijn in de States als in Belgie zou ik niet durven stellen. Het is gewoon een andere omgangsvorm.

[Ziva]

Ik denk dat we misschien ook niet moeten vergeten dat je in Nederland over het algemeen langer en uitgebreider tafelt als je uit eten gaat. Uiteten gaan is toch net wat specialer omdat mensen over het algemeen meer dagen zelf koken. Dat zit gewoon meer in de cultuur gebakken en aangezien de prijs hoger ligt willen mensen er dan ook gewoon lekker van genieten.

In Amerika is uit eten gaan normaler en meer "business as usual". Het bedienend personeel is vriendelijk maar dat doet niets af en de snelheid waarmee men serveert. En eerlijk is eerlijk, ze kunnen meer verdienen als ze 2 keer een tafeltje in een uur kunnen vullen dan 1. Dus ja, als je je eten eenmaal op hebt is het hop hop, borden weg, hop afrekenen en doei... op naar de volgende.

[Amikix]

Maar het ligt er ook wel een beetje aan waar je gaat eten. Er zijn ook wel restaurants waar je lekker kunt tafelen, maar dat is een andere categorie dan het 'fast casual' waar veel mensen naartoe gaan. Maar ook bij die resataurants mag je best nog langer blijven zitten als je dat wilt. Ze zeggen niet voor niks "take your time"!

[Re1gnman]

Heb het draadje eens doorlopen. Grappig al die verschillende meningen.
Het is naar mijn idee als een Amerikaans gezegde (heet dat daar ook zo?)
"What you give is what you get.."
Als jij vriendelijk bent, zullen mensen dat ook tegen jou zijn.
Toen wij de eerste keer in Amerika kwamen, was het een cultuur shock.
De norsigheid van immigrations, tot alles na de paspoort controles.
Iedereen vroeg waar we vandaan kwamen. In winkels waren we ineens
"Sweeties" en "honeys."
Nee, geef mij maar de Amerikanen, daar kunnen wij hier nog wat van leren.

Gr. Ron

[Bandido]

merk wel dat de algemene mening van de belgen, zowel zij die er geweest zijn als zij die er nog niet geweest zijn, vaak is dat amerikanen "fake" zijn.

Ik vind dit toch wel een wat kortzichtige opmerking. Want hoeveel Amerikanen leer je nou daadwerkelijk kennen op zo'n trip? Baseer je dat slechts op de service van bedienend personeel? Dan vind ik dat nogal een boude uitspraak en ook niet echt sympathiek. Als ik -als Amerikaan- mijn mening over DE Nederlander zou baseren op de serviceindustrie, dan zou mijn oordeel zijn dat dit een uiterst bot en chagrijnig volk is. En dan zouden hier op dit forum de poppen aan het dansen zijn.

Volgens mij ligt het allemaal wat genuanceerder, en is de manier waarop je in Amerikaanse restaurants of hotels wordt begroet gewoon anders. Men wil niet je beste vriend zijn of je hele gemoedstoestand weten, en als men zegt "Hi, how are you today?", dan bedoelt met simpelweg "Hallo". Het is allemaal niet zo ingewikkeld.

Maar in mijn optiek heb ik nog altijd liever niet-gemeende vriendelijkheid als gemeende chagrijnigheid.

[Pascal]

De norsigheid van immigrations,

Heb je dat nu nog? Ik vind het de laatste jaren heel erg meevallen. Is hun ingesteldheid veranderd? Is het omdat van zodra ze je paspoort scannen ze zien dat je legitiem al ettelijke keren voor een vakantie bent binnengekomen en netjes bent teruggekeerd nadien?
De eerste keren herinner ik me ook als nors en viesgezind. Nu krijg je al eens een welcome to the states, of zelfs een welcome back.

[PSVwally]

Dat heb ik nou ook. De eerste keer (newark airport, new jersey) had ik het gevoel dat ik helemaal niet welkom was. Werd in 1e instantie niet eens aangekeken. Geen hallo, maar wat kom je hier doen? vakantie, ok...alleen? Dat kan toch niet! Heb je wel een baan? wanneer ga je weer weg uit ons land?

De tweede keer (houston, texas). Grote donkere man, beetje big mamma style. Stevige glimlach. Hi how are you today sir! Welkom to my country...if i let you pass. Wederom stevige glimlach. Brak gelijk het ijs en hebben het meer over nederland gehad dan de normaal te verwachten vragen.

Derde keer (los angeles, california). Wederom hi how are you en vanaf daar een gesprek van hoe ik het in m'n hoofd haal om vanaf LA via Vegas naar Yellowstone en daarna naar Denver te rijden in 3 weken. Wel tussendoor snel even checken wat voor werk ik doe natuurlijk en dat ik er ontzettend jong uitzie voor mijn leeftijd (i'll take that as a compliment)

Toch kan ik me ook wel eens vinden in het 'fake'. In Miami in het hotel werkte op de gang bij een vrouw d'r kamerdeur pasje niet. Heel vervelend, maar ik denk niet dat Nederlanders of Belgen dan 100x tot schreeuwen aan toe 'o my god' roepen. Dat mens werd compleet gek. En nadat ik eerst een Meg Ryan gedachte had heb ik toch de kamerdeur eens opengedaan en gaan kijken wat er aan de hand was. Op dat moment dacht ik ook echt van mens, doe niet zo overdreven. Achteraf eigenlijk lachwekkend.