"Vriendelijke" Amerikanen

[jerbia]

Bijna 85% van de Nederlandse bevolking is het geweld tegen hulpverleners zat.

Wat mij verbaast is dat als 85% van de Nederlanders het zat dit soort gedonder niet ophoudt. En dat het in de VS niet of in elk geval veel minder voorkomt.

Hoe kom je daar nou bij? Helaas neemt in heel veel landen het geweld tegen hulpverleners toe. Google er maar eens op, en je zult zien dat de situatie in Nederland niet uitzonderlijk is. Ik vind het in ieder geval een afschuwelijk fenomeen.

http://www.nj.com/jjournal-news/index.s ... relat.html
http://www.firefighterclosecalls.com/ne ... sid/170962

[dimona]

Maar zonder cijfermatige onderbouwing weet je nog niet zoveel. Ik denk wel dat de situatie in de VS anders is, ten eerste door het gebruik van vuurwapens, maar ook door het type straatcrimininaliteit dat we in Nederland niet of nauwelijks kennen; de wijken waar je in Nederland echt niet alleen over straat kunt gaan, zijn op één hand te tellen (hoop ik). Als je met je ambulance in de VS niet in die buurten hoeft te wezen, dan is er denk ik niet zo heel veel aan de hand.

Veel agressiviteit wordt denk ik opgewekt door drugsgebruik, daarin zal niet veel verschil zitten, maar de pure hufterigheid die wordt beschreven in de blog van de motoragent, is volgens mij toch wel eerder iets Nederlands.

Ik vond het voorbeeld van de vrouw met de seizure trouwens wel slecht gekozen, want het hoort bij het ziektebeeld dat iemand na een seizure ongewoon of verward KAN reageren. Daar moet je als ambulancemedewerker sowieso op voorbereid zijn.

[Petra/VS]

Onze dochter is nu vijf jaar EMT op ambulances in zuidwest Virginia. Zij heeft al heel wat gezien en meegemaakt, drugs, erge ongelukken, zelfmoorden, schietwonden, noem maar op. Ook daar zijn buurten waar je gewoonlijk niet wilt komen en waar zij wel heengaat (ik probeer er maar niet teveel aan te denken). De enige keer dat ze agressiviteit heeft meegemaakt waar de politie bij te pas moest komen was toen ze per ongeluk de ambulance tegen het nummerbord van een Jeep reed en de eigenaar daar nogal sterk op reageerde. Ik heb het haar net gevraagd en ze hebben nooit moeite met de ambulance naar een spoedgeval te komen. Veel stoplichten hier zijn zelfs ingesteld op ambulances en gaan automatisch op groen als er een noodvoertuig aankomt.
Het gaat een beetje off topic, maar heeft toch ook wel met het cultuurverschil te maken. De laatste keer dat wij in Nederland waren, werd mijn man aangehouden door de Nederlandse politie, omdat hij in Den Haag een verkeerde afslag nam en opeens op een trambaan reed. Mijn man was een en al zenuwen, ik reageerde met "het is maar de politie" (zo reageer ik hier trouwens ook, hoor, en ben nog nooit naar behandeld door een politieagent). Inderdaad kwam de politie vragen wat het probleem was en na uitleg mochten we gewoon verder (heb ik hier ook al ettelijke malen meegemaakt). Maar dat respect en ook wel een beetje angst voor dat uniform zit er dus zeer ingebakken bij de meeste Amerikanen.

[DejaVu]

Heeft niks met cultuur te maken.

De meerderheid van de groepen die beginnen te vechten bij de eerste hulp zijn de reden waarom Wilders zoveel stemmen krijgt. Maar als je dat zegt dan zijn het ineens incidenten.

Waar worden de Ambulances aangevallen? In oud zuid of kanaleneiland?

Welke ziekenhuizen in welke buurten hebben de meeste "incidenten"? Juist ja.

[Pepito]

Heeft niks met cultuur te maken.

De meerderheid van de groepen die beginnen te vechten bij de eerste hulp zijn de reden waarom Wilders zoveel stemmen krijgt. Maar als je dat zegt dan zijn het ineens incidenten.

Waar worden de Ambulances aangevallen? In oud zuid of kanaleneiland?

Welke ziekenhuizen in welke buurten hebben de meeste "incidenten"? Juist ja.

Als ik de suggestie in je post goed begrijp dan heeft het toch juist wel met cultuur te maken? Misschien niet het verschil tussen Amerikaanse en Nederlandse cultuur, maar blijkbaar met verschillende culturele achtergronden binnen Nederland.

ps. Ik dacht altijd de reden dat Wilders zoveel stemmen krijgt te maken heeft met kortzichtigheid en gebrek aan intellectuele capaciteiten, volgens mij heeft dat juist niets met cultuur te maken.

[RNA]

Ach het wordt ook sterk overdreven, ik werk zelf bij de politie en heb nog nooit de ambulance ECHT moeten ontzetten net zoals mijn collega's. Het zijn incidenten en die komen overal ter wereld wel eens voor, vaak heel erg uitvergroot. Dat is wel iets wat me opvalt sinds ik dit werk doe, de verhalen in de media zijn bijna nooit conform de werkelijkheid en altijd met veel meer sensatie.

Natuurlijk ervaren ook ambulancebroeders geweld. Zij komen bij alle lagen van de bevolking en een groot gedeelte van de mensen waar wij naartoe gestuurd worden hebben geestelijke problemen en moeten gedwongen worden beoordeeld door een psychiater. Zij moeten dan verplicht met een ambulance getransporteerd worden, waardoor ook zij van alles over hun heen krijgen. Maar ook in andere situaties kom je dit tegen, denk aan uitgaanspubliek of met emotionele familie om een slachtoffer heen. Soms snap ik de emoties van familie en vrienden als de ambulance besluit om er een deken overheen te leggen. Ik keur het niet goed, maar ik kan me wel inleven hoe zij zich voelen. Ik weet dat hulpverleners in bepaalde delen van het land doorgaan met de hulpverlening totdat ze uit het zicht van familie zijn, omdat ze bang zijn voor de gevolgen. Al weten ze dat het slachtoffer niet meer te redden is, toch gaan ze door.

Ik blijf erbij, het gaat erom hoe je er zelf instaat. Zelfverzekerd zijn is belangrijk in ons vak, maar je eigen houding bepaalt heel erg de reactie die je krijgt. Ik ben altijd meegaand, rustig en beleefd en dat resulteert in het feit dat ik vrijwel nooit geweld hoef te gebruiken maar WEL mijn doelen behaal. Zo zijn er ook mensen die er wat harder instaan, die behalen ook hun doelen wel... maar hebben daar geweld voor nodig. Ik denk dat het overal ter wereld zo gaat, je krijgt terug wat je er zelf instopt.

Om op het reanimeren terug te komen: De basis is dat wij altijd de reanimatie starten, behalve als iemand een officiële niet reanimeren penning heeft. Wij mogen dan zelf de afweging maken of we doorgaan met reanimeren of niet (afhankelijk van je eigen 'geweten'), ik heb het nog nooit meegemaakt maar denk dat ik de wens van het slachtoffer zal honoreren. Daar moet mijn collega dan ook achter staan natuurlijk.
Wij gaan overigens niet op zoek naar die penning, alleen als het duidelijk zichtbaar is doen we er iets mee.

Overigens weet ik niet of deze link al op het forum staat: http://politieverhalen.blogspot.nl/2013 ... n-het.html
Een indrukwekkend verhaal, ik herken zulke situaties. Mensen hebben zo snel hun oordeel klaar tegenwoordig.

[jerbia]

Kijk, aan zulke verhalen uit de praktijk hebben we tenminste iets Ik heb iig een enorm respect en bewondering voor alle dappere mannen en vrouwen die zich zo inzetten om anderen te helpen.

[DejaVu]

ps. Ik dacht altijd de reden dat Wilders zoveel stemmen krijgt te maken heeft met kortzichtigheid en gebrek aan intellectuele capaciteiten, volgens mij heeft dat juist niets met cultuur te maken.

Mensen die andere mensen niet intellectueel vinden, altijd leuk. Soort van Jiskefet.

[ANY]

Nog even off topic, over CPR. Deze zag ik vandaag " onclick="window.open(this.href);return false; Als het grappig gebracht wordt blijft het beter hangen.

[kastelke]

Da's een goeie! Bedankt, Annemiek.

[ned in MO]

Hulpverlenend personeel allemaal een taser geven. Worden ze bedreigd? Taser erop. Kan niet tegen dat soort A holes die menen mensen in hun o zo belangrijke werk te hinderen

[dimona]

Overigens weet ik niet of deze link al op het forum staat: http://politieverhalen.blogspot.nl/2013 ... n-het.html
Een indrukwekkend verhaal, ik herken zulke situaties. Mensen hebben zo snel hun oordeel klaar tegenwoordig.

Je zegt dat het allemaal wel meevalt met de agressie, maar in de link die je aanhaalt zegt de agent juist dat verwensingen en beledigingen schering en inslag zijn. Hoe ervaar jij dat dan? Overkomt het jou niet of nauwelijks, of laat je het gewoon van je afglijden? Je zegt dat je het herkent, toch? (De discussie is op dit onderwerp terecht gekomen juist vanwege dit verhaal.)

[RNA]

De blog gaat voornamelijk over het feit dat de 'Nederlanders' er alles maar uit spuwen, we hebben allemaal onze mening klaar en geven die zonder na te denken. Ik haal er niet uit dat deze collega regelmatig wordt uitgescholden, bedreigd of fysiek aangepakt.
Ja, er wordt ook wel eens gescholden, maar echt extreem heb ik het nog nooit meegemaakt. Ik heb zowel in de grote stad (Den Haag) als in een 'provincie' gewerkt en merk niet zoveel verschil in mentaliteit. Natuurlijk heb je wel eens mensen die het niet met je eens zijn, die vervelend doen; maar echt verbaal of fysiek geweld wat echt op mij gericht is heb ik nog nooit meegemaakt. Als je weet hoeveel agenten er op een dag in dienst zijn, hoeveel contacten er met de burger zijn en hoe relatief weinig zoiets voor komt dan is dat echt verwaarloosbaar.

En ja je blijft het altijd houden dat mensen het er niet mee eens zijn. Wij doen over het algemeen zaken waarbij je in conflict komt met de burger, als ze dan de politie te hard zien rijden dan voelt dat 'onrechtvaardig' en roept het een reactie op. Ongeacht of de politie dit met een goede reden doet.

Klein voorbeeld: wij mogen ook zonder zwaailicht en sirene door het rode licht, dit gebeurt regelmatig. Heus niet omdat ons eten koud wordt, maar omdat wij daar een goede reden voor hebben. Sterker nog, wij mogen niet zomaar ons licht en geluid aanzetten (maar wél de verkeersregels overtreden). Alleen niemand weet dat, maar het zorgt wel voor veel onrust. Mensen maken gebaren naar je, roepen dingen of dienen een klacht in. Dat is gewoon vervelend, maar komt grotendeels omdat de burger ook niet goed geïnformeerd wordt vanuit de overheid. Want wie weet nu dat de politie dit zomaar mag? iedereen denkt dat wij 'misbruik maken van onze bevoegdheden'. Nu beginnen sommige collega's zelf initiatieven zoals deze blog, maar ook collega's die een camera in hun voertuig zetten tijdens een spoedrit en daarbij informatie geven over waarom ze iets doen. Dit alleen maar om de burger te informeren over waarom wij sommige dingen doen en dat niet alles is wat het lijkt.

Kortom: Nee ik ervaar het helemaal niet dat er veel agressie is. Ja het is er absoluut, maar dat is helaas overal zo. In Nederland, Belgie, Duitsland en de VS. Ook denk ik dat het heel veel uitmaakt hoe je er zelf instaat, welke houding jij hebt t.o.v. de persoon tegenover je. Agressie lokt vaak agressie uit.
Wat ik wel veel hoor is dat wij 'misbruik maken' van onze bevoegdheden, iets wat de collega uit de blog ook naar zn hoofd geslingerd kreeg. 'Het is je familie zeker die je even langs de file rijdt'

[DejaVu]

Ja, ik probeer die ontheffing ook al 10 jaar te krijgen maar het ministerie wilt het maar niet geven...

[ANY]

Iets wat me van jaren geleden nog zuur bijblijft toen we in Nederland op vakantie waren; we liepen met de kinderen op een strandboulevard toen er achter ons een politieauto hard over de boulevard (voor voetgangers) aan kwam rijden. Ze hadden geen sirene aan, en ik had ze pas op het laatste moment in de gaten, en trok de kinderen uit hun pad. Een stuk verderop stopte de politieauto, ze stapten uit en liepen rustig het strand op. Zo'n spoedgeval was het dan ook niet om te riskeren voetgangers omver te rijden. Ik was toen van plan om daarover een klacht in te dienen, maar dat is er niet van gekomen.
Ik hoor de andere kant ook wel van familie die bij de politie zat, ze hebben met heel wat te maken.

[RNA]

De art 147 wvw ontheffing is de meest gewilde ontheffing van het land denk ik.
Maar misschien dat we wel een beetje offtopic gaan, vriendelijke Amerikanen......

[Jasmino]

Ik heb weinig meer toe te voegen over het oorspronkelijke topic, ik sluit me aan bij wat gezegd is door Henriette en Bianca. Over het geweld tegen NL hulpverleners hoor je tegenwoordig steeds vaker, en een vriend van onze familie (ambulance) vertelde vroeger al vaker over de soms verschrikkelijke dingen die hij in dat kader meemaakte, maar hij maakte ook heel veel mooie dingen mee. Wat me toen is bijgebleven zijn de vooral heftige emoties, die vaak heel extreem zijn. En dat kan blijdschap zijn als iemand gered wordt, maar dus ook woede als iemand niet kan worden gered. En niet te vergeten het verdriet dat je dan ook nog meemaakt.

Toch kan ik me de woede ook goed voorstellen, ook al zal dat heus niet altijd terecht zijn. Zo heeft mijn broer heel veel geluk gehad toen hij met Oud op nieuw (2003 -> 2004) kon worden gered door een ambulance, nadat hij een hersenbloeding kreeg. Maar dat was echt extreem veel geluk, want de 1e 2 ambulances wilden hem niet meenemen, omdat ze dachten dat hij beschonken was en sommeerden zijn vrienden om hem zijn roes te laten uitslapen. Eén van zijn vrienden werd toen ook verschrikkelijk boos, maar kon worden tegengehouden door de rest van de groep. Een andere van zijn vrienden was zelf verpleger op de 1e hulp en kon zien dat er echt veel meer aan de hand was en wist de 3e ambulance zover te krijgen dat hij werd meegenomen. Ik heb ook heel veel respect door iedereen die dit beroep heeft, en ik hoop dat ik ze nooit nodig heb. Mijn broer bleek dus een hersenbloeding te hebben gehad, heeft enkele uren in coma gelegen en werd toen godzijdank weer wakker, maar wel met een forse kneuzing en een schedelbasisfractuur, het heeft maanden geduurd voordat hij er weer bovenop was. Ik denk dat ik zelf ook heel boos zou zijn geweest als ik erbij was geweest op dat moment. Vaak is woede een uiting van onmacht, en dan ben je niet zozeer bezig met de rationele gedachten over het goede werk dat de meeste hulpverleners vooral doen.

Toch heb ik veel respect voor deze beroepsgroepen, ik zou het zelf niet kunnen. Juist al de juiste beslissingen te nemen lijkt me vreselijk moeilijk, en het blijft natuurlijk mensenwerk. En waar mensen werken, worden ook fouten gemaakt. Maar er worden ook vreselijk veel goede dingen gedaan.

RNA, bedankt voor jouw kijk, ik vond het heel verhelderend en ik heb het blog met interesse gelezen.

[Ziva]

Ik ervaar ook wel dat Amerikanen veel meer respect hebben voor "dienaars van de wet" zoals politie, brandweer etc. In dit land ga je niet met een agent in discussie en doe je gewoon wat er tegen je gezegd wordt. Dat vind ik toch ook wel fijn want zo hoort het te zijn. De politie heeft gewoon gezag maar dat dwingen ze ook wel af met hun "no shit" houding en wapen arsenaal. Agenten rijden gewoon alleen op een wagen rond en roepen collega's waar nodig. Ik vind het absoluut onacceptabel als mensen respectloos naar de politie of hulpdiensten zijn, die mensen doen ook maar hun werk.

Helaas is dat in Nederland deel van het probleem volgens mij, de politie wordt geacht zich aan allerlei stupide regels te houden (zoals wanneer wel of geen sirenes gebruiken) en is veelvuldig zichtbaar als bonnetjes uitdelers voor te hard rijden en fout parkeren. Kan me nog herrineren dat er een keer in de krant stond dat een dame was aangehouden door een zwik agenten omdat ze met ze in discussie ging nadat ze was aangesproken op de plek waar ze haar hond uitliet.... zulke dingen helpen niet en geeft de politie het imago van "betuttelpolitie".

Ik vind dat de politie veel meer zelfstandig zou moeten kunnen opereren (wanneer sirenes, wanneer schieten/geweld gebruiken) en veel harder zou moeten optreden tegen idioten die het werk van hulpdiensten onmogelijk maken. Ze krijgen toch allemaal trainingen? Nou laat ze dan ook zelfstandig beslissingen nemen! Mensen die lopen schelden tegen de politie? Hoppa, taseren of sprayen die hap, misschien leren ze het uit hun hoofd. Maar nee, dat vinden we onnodig geweld want alles moet maar gezegd kunnen worden tegenwoordig.

[RiverCola]

Tjonge jonge Ziva, wat ben je weer lekker ongenuanceerd. En de politie maakt nooit fouten? Er behoeft geen strenge controle op een dienst die het alleenmacht op geweld heeft? Er weleens aan gedacht dat een dergelijke vrijbrief kan leiden tot excessief geweld? Agenten zijn ook maar mensen, en mensen kunnen rare dingen doen als ze in bepaalde posities verkeren.

Lees dit verhaal eens van een man in Rotterdam-Zuid die door agenten doodgeschoten werd. Het wapen dat hij bij zich had, en waardoor zij op hem besloten te schieten, bleek een wandelstok te zijn. Hij werd meerdere keren in zijn rug geschoten en overleed. Na alle berichten in de kranten destijds, hebben we er nooit meer wat over gehoord. Ik vrees dan ook dat dit een gevalletje doofpot is.

http://www.ad.nl/ad/nl/1038/Rotterdam/a ... mmer.dhtml

Maarlaten we de politie in godesnaam nog verder bewapenen en laten we alle regels zoveel mogelijk afschaffen!

[Ziva]

Nuance een eigenschap die ik niet bezit River, zou je toch onderhand wel moeten weten

En ik heb nergens beweerd dat de politie nooit fouten maakt, natuurlijk wel. In Nederland en Amerika maken ze fouten, waar mensen werken worden fouten gemaakt.

Het gaat mij erom dat ik van mening ben dat de politie veel teveel betutteld wordt door alle regeltjes en wat ze wel en niet mogen. Je traint die mensen, die mensen hebben dagelijks met de burgers te maken dus weten als geen ander hoe het werkt maar dan gaan anderen bepalen wanneer er een sirene gebruikt mag worden en wanneer het wapen getrokken mag worden?

Het voorbeeld wat je noemt is een exces. Een vreselijke dat wel maar zeker niet de norm. Maar daar ga je weer, waarom discussieren? Waarom verhaal halen?? Natuurlijk mag je het niet eens zijn met wat de politie doet, dat ben ik ook vaak genoeg niet, maar (zeker als je weet hoeveel er voor de politie bepaald wordt door hogerhand) als je er nou vanuit gaat dat die mensen hun werk doen, dan laat je ze toch gewoon dat doen en ga je achteraf praten over het hoe en waarom? En dan verhaal halen bij de regelmakers zelf?

Helaas is dat laatste niet echt goed geregeld want ik heb zelf meegemaakt dat de politie een verkeerde beslissing nam, we op dat moment gewoon hun aanwijzingen volgden en achteraf verhaal gingen halen. Nu hebben ze in Nederland dus een klachtencomissie speciaal voor de politie en die stuurde onze klacht dus vrolijk terug naar het korps waar de klacht over ging Tel daarbij op dat datzelfde korps ook nog ten alle tijden de bevoegdheid heeft om in dossiers te rommelen en een "aangepaste versie van het dossier NA onze klacht over het korps" was het resultaat. Dat zijn geen goede dingen natuurlijk. Maar dan nog, na een proces bij de rechtbank kwam er dus wel uit dat het korps onterecht gehandeld had en werd de door hen opgelegde straf ongedaan gemaakt.

Het punt wat ik maak is dat de politie zeker niet altijd gelijk heeft maar dat je je kunt afvragen of daarover discussieren op het moment supreme nou echt nodig is. Ik merk nu dat veel mensen in mijn omgeving hun schouders ophalen als ze een boete krijgen en zeker niet met de politie in discussie gaan en al weten dat ze naar de rechtbank gaan om het daar te regelen. Ze proberen soms wel een grapje te maken met de politieagent maar gaan zeker niet in een "welles nietus discussie" laat staan dat ze gaan schelden.