Winnaar DV-2014 : Dbacks

[Sabine1970]

Als ik het hele verhaal dus goed begrijpt en je voldoet gewoon aan alle criteria, hebt de papieren die gevraagd worden allemaal bij je, dan stelt het gesprek met de consul niks voor? Wat vraagt die man je dan nog? Of kan hij je evengoed nog afwijzen als alles qua papieren klopt? Op basis waarvan dan?

[Dbacks2]

Ik zet de bbq vast aan .....hopelijk gaat alles voorspoedig nu! Tot snel aan deze kant van de bol! Nogmaals gefeliciteerd!!!

Kiyu...wie had ooit gedacht dat we een maand later al bij jullie zouden zitten!! Op nog heel veel gezellige dagen!

[Dbacks2]

Koffie staat klaar voor het geval je in de buurt bent

Nee, we zijn niet in de buurt...van Dallas naar Phoenix naar MO is echt teveel in 2 weken

Maar ik hoop wel dat het er ooit van komt! We hebben echt alleen nog maar hele leuke mensen ontmoet en die lijn willen we best nog wel even doorzetten!
Ons adres volgt als we het zelf weten ...je bent altijd welkom!!

[USInsider]

Sabine, voor Nederlanders/Belgen stelt het consular interview weinig voor over het algemeen.
Bij intvu voor verloofde visum of in geval van huwelijk kunnen er vragen gesteld worden om een 'sham marriage' uit te sluiten.
Bij iemand die de lottery won is de security check de belangrijkste component - maar dat is gedaan voor het intvu plaatsvindt.
Als het om werkgeonden visums gaat, die immigranten wonen vaak al een aantal jaren in de US.

Moet je zelf voor interview naar het consulaat ?

[kiyu]

Ik zet de bbq vast aan .....hopelijk gaat alles voorspoedig nu! Tot snel aan deze kant van de bol! Nogmaals gefeliciteerd!!!

Kiyu...wie had ooit gedacht dat we een maand later al bij jullie zouden zitten!! Op nog heel veel gezellige dagen!

Nou dat is nog maar zacht uitgedrukt he....was een gezellige maar ook een vruchtbare week!! Dat gaat helemaal goed komen met jullie in AZ! Goeie reis terug naar Nederland!

[Sabine1970]

US-insider: I WISH! Ik hoop dat we er volgend jaar zitten, we hebben dit jaar voor het eerst ingeschreven!

[Dbacks2]

Hoe het ons vergaat.... ***vervolg***

11 januari 2014
Tja... daar zit je dan ineens met de visa in de paspoorten. Toch wel een beetje te denken dat dat feit 'ALLES' is... of zou moeten zijn, want zonder dat blijft het deurtje met 'USA' erop mooi dicht.

Maar echt veel is er niet veranderd in het dagelijks leven. We roepen nog steeds dat we voorwaarden hebben willen we kunnen gaan. Een gezin met vier kinderen kan niet toe met een motel kamer en 2 hamburger flippende ouders natuurlijk.

Eerst maar als de wiedeweerga het huis in de verkoop... in het voorjaar, mooie tijd! (eerder durfden we niet, want stel er zegt er eentje 'JA' en je krijgt geen visa )

Het klinkt ook zo lekker makkelijk en royaal in tijd... visa activeren, daar heb je een half jaar voor. We hadden zitten rekenen en hadden gehoopt (want lekker makkelijk om iedereen bij elkaar te krijgen) en gevreesd (ticket prijzen) op de zomervakantie. Nou niet dus! Het blijkt nl dat onze visa een half jaar na de medical geactiveerd moeten zijn... en da's dan dus uiterlijk 18 juni. Niks zomervakantie. De andere optie die we hadden nadert snel: met de voorjaarsvakantie in februari. We vragen de scholen er een weekje bij en boeken tickets voor 2 weken over New York naar Texas waar er Houston, Dallas en San Antonio/Austin willen verkennen.
Dit omdat er veel IT bedrijven zijn neergestreken die het in Silicon Valley een beetje te duur zijn gaan vinden. We zijn echter nog nooit in Texas geweest en willen graag de sfeer ervaren.

Solliciteren dat moet ook natuurlijk... ahum... dat valt nog niet mee! Veel kan natuurlijk online, maar vaak (te vaak voor ons om het nog leuk te vinden) heb je je SSN nodig om bij de benodigde formulieren te komen. Toch lukt het om er eind januari een 4-tal pogingen uit te doen. Dat terwijl het resume nog wordt nagekeken door een native American... maar we hebben even geen geduld om daarop te wachten.
Ondertussen nadert de datum van vertrek. Met een heel ander gevoel loop ik koffers te pakken. Niks vakantie, het wordt toch een beetje werken. Bovendien is het niet een kwestie van korte broeken en shirtjes alleen want in grote delen van de VS is het kkkkkoud en in Dallas wordt zelfs sneeuw verwacht.

Dan een flinke week voor vertrek vraag ik aan Dbacks of hij van de sollicitaties al een ontvangstbevestiging heeft gehad. 'Nee' is het antwoord... maar de laatste blijkt ook pas 3 dagen ervoor te zijn verzonden, ik ook altijd met mijn ongeduld!. Alsof de duvel ermee speelt hebben we een kwartier later een mailtje; of we al in Arizona wonen en of we een lokaal telefoonnummer hebben. NEE en NEE, dat schiet lekker op
Google leert ons dat we wel een lokaal nummer kunnen hebben en een kwartier later is dat geregeld. Verder tikken we gezamenlijk een mailtje waarin uitgelegd wordt hoe dicht we nog op het krijgen van de visa zitten. Op hoop van zegen maar weer!
Een dag later is er bericht: ze willen graag een eerste telefonisch gesprek... twee dagen later is dat een feit. Het klikt, maar ja...die is een gesprek met HR... duizenden kilometers van het eigenlijk werk! HR zal Dbacks voorstellen bij de managers in PHX en eens kijken wat zij denken. We melden nog dat we de volgende 2 weken in de VS zullen zijn, mochten ze op die termijn eventueel besluiten een persoonlijk gesprek te willen (en ik vlei met veel precisie het nette pak, stropdas en blinkende schoenen in de koffer... de walmart zal later de sokken moeten leveren )

8 Februari 2014

Eenmaal in NY geland komen we bij customs aan waar het griezelig rustig is. Als een bange kudde schapen staan we op een kluitje in de grote ruimte. 5 customs officers kijken naar ons...wachtend achter het lijntje terwijl Dbacks de papieren afgeeft. De een na de ander gebaard naar ons om te komen, totdat hun collega, een beetje zuchtend DE envelop omhoog houdt. Ooo het is DAT soort... je ziet het ze bijna denken. De computer gaat uit, het hokje op slot en we moeten meelopen, diep in de catacomben van het vliegveld waar je alleen onder begeleiding je weg zal vinden draaien we hoekjes om en gaan we gangetjes door. De laatste deur die open gaat brengt ons in een redelijk grote hal met heeeeel veel stoelen, waar gelukkig niemand zit. We moeten gaan zitten en de papieren gaan mee naar een hokje waar ze uitgelegd en bij elkaar gezocht worden. Na wat geschuif moet ik komen. Vingerafdrukken (alweer!!) maar nu met echte inkt... en een handtekening en klaar ben ik. De volgende... de volgende... Jongste zoon is zwaaaar teleurgesteld; geen vingerafdrukken voor hem.
En net zo onverwacht als op het consulaat zijn we klaar! Als we ons omdraaien blijkt er slecht een glazen wandje tussen ons en de bagage-claim te zitten. Er gaat een klapdeurtje voor ons open en we staan meteen bij de juiste bagageband... waar zojuist de allereerste koffers van onze vlucht aan hun rondjes beginnen. We zijn klaar voordat de koffers er zijn!!! hahahahah we hadden voor de zekerheid 5 uur overstaptijd gedaan... nou ja, beter teveel dan te weinig!

We geven de koffers af voor de volgende vlucht en verlaten voor heeeeel even het vliegveld om een foto te maken in de sneeuw Verder vermaken we ons best en 's avonds om 8 uur zijn we in Houston.
Auto halen en naar het hotel.. niemand heeft meer honger dus we gaan lekker slapen. De buurt in Houston waar we zitten is niet best... het weer werkt ook niet mee en zelfs het mega winkelcentrum met schaatsbaan doet het niet echt voor ons. Houston gaat in het rijtje Florida/Alaska... we gaan er wonen als het nodig is om naar de VS te komen maar we willen er niet blijven. Na een paar dagen breken we op naar Dallas.
Dat vinden we er beter uitzien! Na ook nog een gezellige ontmoeting met Nederlanders aldaar krijgt Dallas een JA en we zijn aan het kijken wat we zullen gaan doen als er een mailtje binnenkomt.
Of Dbacks een telefoon gesprek wil doen met een van de managers van de vestiging waar de baan is. Tuurlijk!!!
Het gezin wordt bij de Barnes & Noble afgezet in afwachting van wat komen gaat. Een uur later is Dbacks terug; HR gaat kijken of alle kopstukken aanwezig kunnen zijn voor een persoonlijk gesprek in Phoenix na het weekend. Voor 12.00 de volgende dag krijgen we een bevestiging. Die komt net een kwartiertje later (in onze tijdzone dan..) maar hij is er. Wij zouden die dag naar Austin... dus met een volle auto maar weer naar de Barnes om hotels af te zeggen en nieuwe te zoeken.

En dan... het eerste lange stuk van de trip van bijna 2000 km. We hebben tussensdoor een hotel geboekt waar boven mijn kamer een volwassene en een kind de hele tijd heen en weer lopen... en in de kamer boven die van Dbacks de mensen niet van het bed af komen... zal ik maar zeggen
Gelukkig zijn we moe en zijn de bedden prima.

Om 04.00 vervolgen we de weg naar Phoenix; de stad die we al zo goed kennen, daar waar we het allerrrrrliefst zouden wonen. Ook daar wachten weer Nederlanders op ons! Wat zijn we toch een bofkonten, wat is het gezellig!
Het weekend vliegt om en op de dinsdag in onze 2e week alweer volgt een face to face sollicitatiegesprek. Ik pak in het appartement vast de koffers om voor de terugreis naar Houston, want die kilometers moeten we ook weer terug en dan is het wel handig als alles netjes zit en we de spullen die we nodig hebben in 1 koffertje hebben.
De kinderen gaan lekker zwemmen want Phoenix heeft voor ons speciaal (of het was toeval) record breaking temperaturen uit de kast gehaald. (en dat terwijl een groot deel van de US zucht onder kou en sneeuw).

Nagelbijtend spannend is het... 2 gesprekken van een uur zouden het zijn... en jaaa hoor... niet lang daarna komt een lachende man binnen! Het was goed gegaan en het klikte.... ze gaan een voorstel doen!!! Niet te geloven... de eerste sollicitatie waar een reactie op komt??? en we hebben een baan???? We zoeken naar addertjes onder het gras... misschien betaald het wel niks?
Even kunnen we niks...het is een groot bedrijf en dat is de gang van zaken. HR kiest een geschikte kandidaat, de afdeling mag kijken of ie past, HR gaat kijken wat ze willen bieden.

We tuffen terug naar Houston. Dit maal nemen we de route langs de Mexicaanse grens en door El Paso. Heeel veel vrachtwagens en eindeloze stukken rechtuit door het niets. En toch is het beregezellig in de auto.

De laatste vrijdag alweer; net na middernacht zijn we in Houston aangekomen en hebben we besloten de laatste dag niet te verslapen maar naar het Johnson Space Centre te gaan. We vermaken ons heel erg als... er weer een mailtje binnenkomt. HR.. waar we zijn en of we nog in de gelegenheid zijn om de drugstest te doen. Da's makkelijker dan vanuit NL, maar helaas is dat te kort dag. Er wordt afgesproken dat Dbacks dan tenminste 3 dagen voor de eerste werkdag in de VS zal zijn.

Oooo daar sla ik een stukje over... bij de NASA was trouwens in de mail ook het offer ingesloten. Geen adders onder het gras... een mooi salaris...goede voorwaarden!!! Het is gelukt... er is een baan!

En zo zijn we nu alweer 2 weken thuis... als idioten aan het inpakken en verkopen/weggeven/weggooien.
Want de 23e vliegt de eerste van ons gezin over!

De rest wacht nog op het eindexamen van oudste zoon en pakt en ruimt intussen verder...

In de twee weken dat we nu thuis zijn hebben we niet stilgezeten: woonruimte is zo goed als rond... wacht nog op mijn SSN (die van Dbacks is al lang binnen!) maar er is ook al het aanbod dat Dbacks gebruik mag maken van een guestroom in de tijd dat hij wel daar, maar ons apartment nog niet vrij is.

Het zijn hectische tijden in huize Dbacks!

[Dbacks2]

Ooo moet ik nog zeggen waar Dbacks is op de avond na zijn eerste werkdag???

Hint: het is opening day voor het baseball

[Petra/VS]

Wow, wat een verhaal! Gefeliciteerd!

[ned in MO]

Nou dat is een droom om mee binnen te komen in Amerika.. Gefeliciteerd.

[Baksteen666]

Hint: het is opening day voor het baseball

Spring training!! Yeah!.

Mooi hoor. Ook wel fijn dat iets makkelijk gaat

[hemmie]

Wow, super hoor, meteen een baan! Gefeliciteerd!

[Aquell]

Mooi verhaal! Gefeliciteerd!

[sachasenne]

Dat is klasse!
Gefeliciteerd !

[Dude]

Wat een heerlijk verhaal om te lezen.
In elk geval super dat Dbacks al een job gevonden heeft!
Jullie gingen wel heel vlot doorheen immigrations, ik hoop dat het voor ons ook zo vlot verloopt, wij hebben Philadelphia als PoE en hebben 2u45 tot de volgende vlucht.

[kastelke]

Dat loopt hier als een trein!
Mag ik ook vragen wat voor job je precies doet? Kwestie van een idee te krijgen over waar blijkbaar nog wel vraag naar is!

[Dbacks]

dag Elke,

Ja hoor, iedereen mag alles vragen, ik heb geen speciaal geheim of een speciale gave

Ik werk al 28 jaar in de IT (jawel, daar die vermaledijde IT weer ) waarvan de laatste 14 jaar in mijn eigen bedrijf. De specialisatie zit in het verbinden van computersystemen binnen een organisatie maar ook tussen verschillende organisaties.
Ik ga in Scottsdale werken voor een grote bedrijf (meer dan0 200.000 werknemers alleen in de US) waar ze dergelijke systemen ook hebben.

Toen ik de opening las had ik direct zo iets van: He, dat ben ik . Ik heb toen vanuit mijn Nederlandse situatie gereageerd met een resume. Kreeg al een paar dagen later van één van hun Talent recruiters een paar emails en een telefonisch onderhoud. Vervolgens toen wij in Texas waren om onze visa te activeren kwam alles in een stroomversnelling en zijn we zelfs vanuit Texas naar Phoenix gereden met onze kids (2000 km enkele reis) om het finale sollicitatie gesprek te voeren en twee dagen later was ik in het bezit van een heel mooi offer, welke wij inmiddels geaccepteerd hebben. Dus over 2 weken vlieg ik al naar Arizona om op 31 maart te beginnen. Mijn ega en kinderen volgen op 2 juli..

Phoenix en in het bijzonder Scottsdale waren onze gedroomde locatie om ons te vestigen en ziedaar: bullseye

Eerst de lottery winnen en dan deze baan, je zou bijna geloven dat het een opgezet plan is

[kastelke]

Bedoel je dat je een Networking Engineer bent?
Echt super dat die job zo vlot gegaan is. Hoe gaat het met de verkoop van het huis? Ben je nu, met de job, erg gebonden aan die verkoop vooraleer je kan vertrekken, of zou je desnoods al kunnen vertrekken of het gaan verhuren?

[markro]

Wat een prachtig verhaal. Gefeliciteerd.

[Dbacks2]

@ Kastelke,
We gaan het eerste jaar (de eerste jaren?) huren om een creditscore op te bouwen, maar ook om (nog) beter te weten in welke wijken we wel en niet willen wonen. Sterker nog... de huur van een apartment is bijna rond (alleen wil mijn SSN maar niet arriveren, gelukkig was die van Dbacks er wel heel snel). Het huis hier gaat de verkoop in (we wilden niet per ongeluk zonder huis zitten en hadden deze vaart ECHT niet voorzien!). De makelaar heeft donderdag de foto's gemaakt en nu al ziet het huis er niet meer zo uit... er is een bed verkocht en een tv... de tuinset .
Zoals de planning nu is gaat Dbacks over 2 weken (da's zeker trouwens) en wij begin juli.
5 april zitten we in de openhuizenroute... laten we hopen dat de combinatie 'leuke prijs/groot huis/net in verkoop' het wil doen in het voorjaarszonnetje!

Heb 'm net gevraagd of ie Networking Engineer is... maar da's net iets te technisch zegt ie... meer Networking manager.. (maar in het technische is ie ook goed hoor!!)

Tips en trucs om het huis zo goed mogelijk leeg te krijgen zijn zeer welkom!! Wat namen voorgangers mee/niet mee waar later 'spijt' om was?? Teveel? Te weinig?
OOoo en waar slapen de laatste dagen??? De auto is geregeld... die mag ik tot de laatste dag rijden en inleveren bij de garage die 'm dan voor ons verkoopt EN ons naar Schiphol brengt! Lief toch??!!!

Het fijnst vind ik wel dat ook alle kinderen nog steeds en op ieder moment van de dag achter de verhuizing staan... iedereen gaat nog steeds met veel plezier voorwaarts en de kleine tegenvallers zijn snel vergeten.

De enige grote tegenvaller die we te verwerken hebben is de afkeuring van mijn ouders...