Ik kom niet meer uit de planning voor New York.

[meyem]

ik volg jullie blog en geniet van de foto's ... (tenminste ... ik geloof dat het jullie blog is ... Micahel en Naomi?)
maar ik heb nog niet onder de knie hoe ik moet reageren op blogspot ....

[sharon-vb]

Hahaha, nee hoor. Die blog is niet van ons. Michael en Naomi zijn wel op dezelfde dag als wij vertrokken overigens.
Maar ze zullen het fijn vinden om te weten dat je van hun blog geniet.

[meyem]

Nee, ik had het inmiddels door (ik had je berichtje over jullie kind van 10 maanden gelezen en toen wist ik het al ...)
Ze doen wel een stukje dezelfde route en eindigen ook in New York .... bloggen jullie?

[sharon-vb]

Nee, wij bloggen niet. Ik ben met mijn kinderen al blij dat we de dag hebben volbracht, heb dan geen puf meer voor een blog.
Ik ga nu bijv ook gewoon al slapen (20.00 uur). Ik ben op!!!!!
Maar we genieten wel hoor.

[meyem]

ik verwacht op zijn minst een link naar foto's ... liefst een reisverhaal, uiteraard ....

[sharon-vb]

Hahahaha, sorry Meyem, ik heb geen foto's op internet, ook geen reisverhaal.
Ik kan wel een klein stukje vertellen over ons New York avontuur...

We kwamen veel te laat aan in New York om de optredens in Bryant park te zien.
Om kwart voor drie kwamen we aan in ons hotel. Mijn man Ray had ons daar afgezet en hij zou de auto bij het verhuurbedrijf gaan inleveren.
Om vijf uur was hij nog niet terug en ging ik maar eens bellen naar Dollar. Daar wisten ze mij te vertellen dat hij daar nog niet was aangekomen...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch serieus in paniek begon te raken. Daar zat ik dan met twee kleine kindjes in New York en mijn man was weg...
Ik belde naar de frontdesk om te vragen wat verstandig was, die vertelden mij doodleuk dat hij vast in zijn eentje site seeïng aan het doen was.
Om half zeven trok ik het niet meer en alle rampscenarios waren mijn gedachten al gepasseerd. Hotelbeveiliging besloot 911 te bellen. Ik dacht dat ik gek werd!!!
Ze wilden een recente foto van Ray en omschrijvingen van eventuele tattoo's en littekens.
Politie zei dat ze hem op de missing persons list zouden zetten en zouden naar het hotel komen om mij vragen te stellen. Nog voordat de politie arriveerde kreeg ik een telefoontje van de frontdesk dat Ray onderweg was naar boven. Ik kon niet meer stoppen met huilen!!!!!!
Wat bleek, we hebben kennis mogen maken met het verkeer van New York!

[Marcopstal]

Ja, dat noemt men "dingen die gebeuren".

[Bennogr]

Tsja, ik heb er wel eens een uur over gedaan om alleen van de ene kant naar de andere kant van de Brooklyn Bridge te rijden.

[meyem]

oh boy, ik kan me de angstscenario's wel voorstellen! Maar gelukkig viel het alles mee en hopelijk verder wel genoten van die superstad?