Bramster schreef:Kortom mijn advies is "gooi die reisgids de deur uit". Boek in NL een ticket en auto/camper en ga op avontuur. Nmm moet reizen (mits het voor zaken is) een ontdekking zijn, de sfeer proeven, er achterkomen waar het om draait een bepaalde omgeving, andere mensen ontmoeten, en niet alleen touristen. En dat mis je compleet als je al vanuit NL alles dood planned.
Mee eens! Zie onze ervaring afgelopen zomer (uit ons reisverslag).Bramster schreef:Wat let je om in een klein dorpje de lokale diner (niet de McD oid) in te stappen waar ook de plaatselijke bevolking eet en je nader te informeren. Naar mijn ervaring zijn dat juist de methodes om een land te ontdekken.
En uit de 'column' van mijn echtgenoot, Albertje Kretiek Himself:Monique schreef:De dame van Avis had ons geadviseerd eens te gaan eten 'waar de locals eten'. Enos, 8 mijl van de stad, schijnt hét te zijn. We gaan erop af en komen bij een afzichtelijk tentje, waar een paar auto's staan. We gaan toch maar naar binnen en het ziét er niet uit. Overal dollarbiljetten aan de muur, veel rotzooi, slipjes, onderbroeken, t-shirts aan het plafond ... maar het schijnt echt heel goed te zijn. We krijgen uitleg over hoe het werkt. Je krijgt je eigen steak of kip en moet zelf alles erop werken van kruiden, sauzen of wat dan ook en dan de boel grillen op grote barbeques (binnen). We wagen de gok. Albert en Peet nemen een grote T-bone, Esmee en ik gaan voor de kip. We nemen aardappelsalade en groene salade (sla) erbij en gaan aan de slag. Het is lekker! Echt super lekker én super gezellig. Mensen praten tegen je, willen ons reisverhaal horen en we maken foto's. Tot slot krijgen we echte zelfgebakken appeltaart a la mode (en dat is dus mét ijs) en Esmee krijgt alleen het ijs, met chocoladetopping. Een gouden randje, dat had deze dag door de bijzondere afsluiting.
En hij had wél een beetje gelijk .. we hebben het meest genoten van kleine, simpele dingen die absoluut niet gepland waren, maar ons gewoon overkwamen.Albertje Kretiek Himself schreef: Hallo,
Het lukt ons nog steeds niet om alle goedbedoelde adviesen uit te voeren. Het reisschema voert ons langs vele mooie plaatsen en om alles te bekijken is de dag te kort een week niet haalbaar dus verschuiven sommige dingen naar een volgende reis.
Heb jij wel eens van Rotterdam naar moskou gereisd? En van Finland naar Gibaltar?
Nee, dan moet je dat beslist eens gaan doen en bij afslag 34 boven aan de weg rechts gaan daar staat me toch een mooie boom. Als je op de terugweg ook even kijkt bij dat restaurant waar ze heerlijke kippen verkopen dan doe je gelijk mij ook even een plezier.
Zit ik nu stom te zwetsen of raaskallen of wordt de blauwe wagen gestuurd met dwangbuis of begrijp jij wat ik bedoel. Ik zal proberen het uitteleggen.........
Als je een grote reis gaat maken zoals wij nu op dit moment aan het doen zijn komen er van diverse mensen zeer goedbedoelde adviesen. Nee, niet gelijk boos worden als je ons ook eens een advies gegeven hebt maar oogjes effe openhouden nu.
Tijdens deze reis zie je verschrikkelijk veel nieuwe dingen en dan praat ik nog niet over de indrukken die je meemaakt. Dan heb je van "iemand" (neeeeeee niet jij) een goede tip gekregen voor als je er toch heengaat. Beste mensen dat vergt zoveel energie om op de plek te komen laat staan dat je hetzelfde ziet als dat "iemand" het ook zo heeft meegemaakt. Als je weet dat hier een mijl omrijden ook tig mijl rijden terug betekent. Daarbij de interesse van "iemand" is niet de zelfde interesse die ik mag hebben.
Mijn mamagatie (dat ben ik dus) is er vatbaar voor de verkregen informatie van de verschillende "iemands"en heeft in de planning ook diverse wijzigingen doorgevoerd die dan een druk gaven op onze zorgvuldig geplande reis. Wat mij verbaasde dat ik een dag voorgeschoteld kreeg en deze totaal anders was dan we eerst hadden bedacht. Ja maar, dat moet ook mooi zijn, dat moeten we zeker gezien hebben, "iemand" zei je moet daar geweest zijn. Aan mijn hoela zij troela wij zitten hier met twee ongeintreseerde pubers de één verliefd en heimwee naar zijn truus en de ander is het allemaal wel goed als zij maar het griekse alfabet kan schrijven. Daar zitten wij nu voor in Ameerika. Het is jammer dat we die twee niet kunnen wakker schudden en laten zien wat wij mooi vinden aan dit land. Van de hele trip die we tot nu gedaan hebben zullen hun zeggen en schrijven een tiende procent gezien hebben.
Ik weet al dat Ingrid (Gypsygirl) het helemaal eens is met Bramster en Albert, ik hang er tussen en Henriëtte vond planning juist heel belangrijk om de bijzondere plekjes te ontdekken.
Ik ben heel benieuwd hoe anderen hier over denken.
Want niets lijkt mij zo erg als terug te komen en te ontdekken dat je rakelings langs iets geweldigs bent gereden terwijl je niet wist dat dat er was! Zo hadden wij de eerste twee keer nog nooit van Antelope Canyon gehoord terwijl we er toen wel vlak bij geweest zijn.
) en we vonden helemaal niets aan die stad, van de weeromstuit. 
.
